ซีรีส์ ชุด 6 เพื่อนรัก ตอน เพื่อนคนแรก "กั้ง"

ในขณะที่สองคน กั้งและโบว์ นอนด้วยกันสองต่อสอง ตัวโบว์ก็ยังมีลิตรของน้ำปลุกอารมณ์อยู่นิดๆ

หน่อยๆแต่โบว์ก็อ่อนเพลียมากโบว์ทำอะไรไม่ได้เลยและตัวโบว์ก็ขยับขึ้นไปนอนบนหมอนแล้วเอา

ขาพาดขอกั้งจนกั้งต้องขยับตามขึ้นมาและกั้งก็รู้สึกเย็นและก็กอดโบว์และโบว์ก็รู้สึกเย็นเหมือนกัน

โบว์ก็เลยกอดกลับคืน

รุ่งเช้า

ทั้งสองคนก็ยังกอดกันอยู่เหมือนเดิม ทันใดนั้นกั้งก็รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาก่อน กั้งลืมตาขึ้นอย่างเบาและ

ช้าๆ และก็เห็นใบหน้าหวานๆ ใสๆ เหมือนกับน่าหอม แต่กั้งก็ตั้งสติทันที่เห็นหน้าโบว์ แล้วก็ร้องอุ

ทานว่า "ฮึ้ย......"

ตัวโบว์นั้นก็รู้สึกตัวแล้วก็ลืมตาขึ้นมาเห็นหน้าเหวอของกั้งที่อ้าปากค้างอยู่ ร้องเสียงอุทานเหมือน

กัน "เฮ้ย....."

ทั้งสองคนลุกขึ้นมาพร้อมกัน แล้วก็ร้องเสียงอุทานอีกที "เฮ้ย........"

"นี่นายทำอะไรของนายอ่ะ ไอ้กั้ง" โบว์ตะโกนพูด

"เอ้า ฉันจะไปรู้มั้ยเนี่ย อยู่ดีๆ ฉันก็ได้มานอนกับเธอแล้วก็เห็นเธอมานอนกอดฉันอยู่เนี่ย" กั้งบอก

"อี๋ ไอ้ชั่ว ไอ้ทุเรศ นายรุมสะกรรมฉันแล้วยังมาแก้ตัวไม่รู้เรื่อง" โบว์พูดแล้วก็ปาหมอนใส่

กั้งเอามือปิดกั้นหมอนไว้ "เฮ้ย โอ๊ย โอ็ย ยัยบ้า ฉันเจ็บน่ะเว้ย" กั้งบอก

"นายจะแก้ตัวอะไรอีกฮ่ะ ในเมื่อนายรู้อยู่แก่ใจแล้วว่าทำอะไรลงไปมั่งง่ะ ฮ่ะ" โบว์พูดแล้วทุบตีกั้ง

"โอ๊ย นี่เธอฟังฉันก่อนได้มั้ย โอ๊ย โอ๊ย พอได้แล้ว หยุด หยุด" กั้งตะโกน

ทันใดนั้นตัวโบว์ก็หยุดแล้วก็ทำหน้าบึ้ง

"นี่ แม่คุณ สำคัญตัวเองผิดไปรึเปล่า อย่างฉันเนี่ยะน่ะที่คิดจะทำไม่ดีไม่ร้ายกับเธอ แหวะ คนอย่าง

ฉันไม่คิดที่จะทำอะไรเธออยู่แล้ว  แล้วตอนนั้นเนี่ย  เธอโดนไอ้ลูกน้องของไอ้แท็คเนี่ย ทำร้ายเธอ

ใช่มั้ย ฉันก็มาช่วยเธอเพราะว่าฉันเป็นห่วงเธอ" กั้งอธิบาย

โบว์ทำหน้าเหวอ

"และฉันเนี่ยไปตามดูเธอว่าถึงบ้านหรือยังเพราะมันค่ำแล้วแล้วก็เริ่มดึกด้วย  แล้วฉันเนี่ยก็เห็นเธอ

ท่ามกลางพวกไอ้แท็ค ฉันว่ามันมาไม่ดีกับเธอแน่  ฉันก็เลยลงไปช่วยเธอ ตอนนั้นเธอโดนพวกมัน

พวกมันซ้อมไปแล้ว ฉันก็เลยต่อยกับมัน แต่ฉันก็โดนต่อยสลบเพราะฉันช่วยเธอผิดจังหวะ" กั้งอธิ

บาย

"แล้วมันผิดจังหวะยังไง" โบว์ถาม

"ตอนนั้น เธอโดนยาปลุกอารมณ์ ปลุกเซ็กส์เลยก็ว่าได้ ไอ้แท็คมันต้องการจะเชือดไก่ให้ลิงดู นั้น

ก็คือ มันจะปล้ำเธอต่อหน้าฉัน และฉันเนี่ยก็เขาไปต่อยกับมันจนฉันโดนต่อยกลับคืนแล้วฉันก็สลบ

ลงไป" กั้งอธิบาย

"เอ้า ถ้านายสลบแล้ว ใครมาช่วยเราล่ะ" โบว์ถาม

"ไม่รู้สิ แต่ฉันเห็นแสงรถ แล้วก็มากันหลายคนด้วย แต่ฉันไม่รู้เป็นพวกไหน" กั้งตอบ

"เอ้า ถ้างั้นเรามานอนด้วยกันที่บ้านนายได้ไงล่ะ" โบว์ถามอย่างจริงจัง

"โอ้โฮแล้วฉันจะไปรู้กับเธอมั้ยเนี่ย ฉันก็สลบน่ะ" กั้งตอบ

โบว์เริ่มคิดและก็นึกออก "งั้น เรารีบไปถามแม่นายดีกว่าว่า ใครมาช่วยเรา" โบว์ชวน

"อืม ไป" กั้งตอบ

ทั้งสองคนรีบวิ่งลงไปข้างล่างอย่างรวดเร็ว และก็ไปเจอแม่ของกั้งที่นั่งดูทีวีอยู่

"แม่คับแม่" กั้งเรียก

"อ้าว ว่าไงสองคนนี้ เป็นไงกันบ้าง ปรับความเข้าใจกันยัง" จินถาม

"ปรับความเข้าใจอะไรกันเหรอค่ะคุณป้า" โบว์ถาม

"เอ้า ไม่ได้ทำอะไรกันเลยเหรอ" จินถาม

"แม่คับ อะไรของแม่เนี่ย ผมจะไปปรับความเข้าใจอะไรกับเขาได้ล่ะครับ ไม่ฟังเหตุผลซะผมเกือบ

ตายแนะ" กั้งพูด

"นี่ นาย" โบว์พูด

"เดี๋ยวๆ แล้วนี่มีอะไรกันถึงวิ่งลงมากันเนี่ย" จินสงสัย

"แม่ครับ คือ ใครช่วยพวกเราไว้เหรอคับ" กั้งถาม

"ก็พวกเพื่อนลูกไง" จินบอก

"ฮ่ะ พวกไอ้พิชเหรอครับ" กั้งถาม

"ใช่ แล้วพวกเขาก็บอกว่า  ที่ให้มานอนด้วยกันเนี่ยะเพราะอยากให้เราทั้งสองคนปรับความเข้าใจ

กัน แต่ว่า แม่เห็นพวกเราก็ทะเลาะกันเหมือนเดิม ไม่เห็นมีไรเปลี่ยนแปลงเลย" จินบอก

"โอ้โฮ..... รู้เรื่องเลย" กั้งกับโบว์พูดพร้อมกัน

โปรดติดตามตอนต่อไป