Group Love The series ก๊วนใส วัยเลิฟ

ความรู้สึก

“ฟาง”เสียงเรียกของชายหนุ่มคนหนึ่งดังนั้น ตรงบริเวณระเบียงทางเดินหน้าห้อง ของตึกเรียน

‘นั่นมันอีตาป๊อบหนิ’หญิงสาวเจ้าของชื่อคิดก่อนจะเดินหนีอย่างเร็ว

“นั่นจะรีบไปไหนจ๊ะ ตัวเอง ปิดเทอมตั้งนาน เค้าคิดถึง!!!”ป๊อบตะโกนอีกครั้ง คราวนี้เธอยิ่งรีบวิ่งหนี ด้วยความเขินอาย ป๊อบเลยออกวิ่งตามไป เขาเป็นนักกีฬาเลยสามารถถึงตัวฟางได้ไม่กี่วินาที เขาจับแขนเธอขึ้นมา

“ปล่อยนะ!!”ฟางว่า

“หนีเค้าทำไมล่ะ”ป๊อบว่าก่อนจะทำแก้มป่อง

“เราไม่ได้หนี เรารีบไปทำธุระ”ฟางบอกก่อนจะแกะมือป๊อบและวิ่งไปต่อ

“ไปด้วย!!”ป๊อบวิ่งตามอีกครั้ง

ตุบ!!

“โอ๊ย!”ฟางวิ่งไปชนใครคนหนึ่งเข้าซึ่งคนๆนั้นกำลังถอยหลังออกมาจากห้องเรียน

“ขอโทษค่ะ เป็นอะไรไหมคะ”หญิงสาวที่ฟางวิ่งไปชนรีบไถ่ถาม

“ไม่เป็นไรค่ะ ขอโทษด้วยนะคะ”ฟางก้มหัวขอโทษก่อนจะรีบวิ่งไปอีกครั้งซึ่งใกล้จะถึงห้องของเธอแล้ว

หมับ!

“วิ่งเร็วเหมือนกันนะ”ป๊อบว่าพร้อมกับจับแขนฟางเหมือนเดิม

“ปล่อยนะ เราจะเข้าห้อง”ฟางบอกเสียงแข็ง

“ทำไมรีบเข้าล่ะ เค้าคิดถึงตัวเองนะ”ป๊อบว่า ยิ่งทำให้ฟางหน้าแดง

“คือ...........”

“ป๊อบ มาอยู่นี่ๆเอง”จู่ๆขนมจีนก็โผล่เข้ามา

“ครับพี่หนมจีน”ป๊อบหันไปตอบพร้อมกับยิ้มหวาน มือที่เคยจับแขนของฟาง ตอนนี้กลับปล่อยไปโบกมือให้ขนมจีน

ฟางรีบเดินเข้าห้องเรียนไป ‘ทำไมมันรู้สึกน้อยใจ เศร้า ไม่พอใจ แบบนี้ด้วย’ ฟางคิด

                “นี่โมะเราบอกแล้วว่าอย่าเล่นๆ แกอ่ะ เห็นไหม เมื่อกี้เราถอยไปชนนักเรียนหญิงเลย”แก้วว่าให้โทโมะ เพื่อนชายของเธอ

“แงๆเค้าขอโทษ”โทโมะทำเหมือนกับร้องไห้

“ไม่หาย แบร่”แก้วว่าพร้อมแลบลิ้นใส่โทโมะ

“เฮ้ย!แก อาจารย์เข้าแล้ว”โทโมะบอกแก้ว ก่อนที่ทั้งสองจะรีบเดินไปนั่งโต๊ะ

“เอาล่ะค่ะนักเรียน วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรก ซึ่งเรามาเจอกันเป็นวิชาแรกเลย เทอมนี้อาจารย์สอนภาษาไทยนะคะ เอาล่ะ เอาหนังสือขึ้นมา”สิ้นเสียงอาจารย์สั่ง นักเรียนทุกคนต่างค้นกระเป๋าเพื่อเอาหนังสือภาษาไทย โทโมะกับแก้วนั่งติดกัน อยู่ด้านหลังสุด

“เฮ้ยแก เราลืมเอามาว่ะ”แก้วว่าพร้อมกับค้นดุกระเป๋าอย่างละเอียด

“แน่ใจนะ ค้นดูดีๆ”โทโมะว่า

“ดีแล้ว ไม่มีอ่ะ”แก้วเงยหน้ามาบอกโทโมะ

“ใครที่ไม่ได้เอาหนังสือมา ต้องโดนทำโทษ โดยการไปยืนขาเดียวตรงหน้าห้อง”อาจารย์ประกาศ พร้อมกับเดินตรวจ

“ตายแน่ๆ”แก้วก้มหน้าเพราะกลัว สักพักเสียงฝีเท้าอาจารย์ก็มาหยุดที่โต๊ะของแก้ว

“นี่!!หนังสือมีไหน!! ทำไมเธอไม่เอามาห๊ะ!!...........นายวิศว!!!” ห๊ะ!!วิศว นั่นมันชื่อของ........ ฉันเงยขึ้นไปมองหน้าเพื่อนชายข้างๆโต๊ะ ซึ่งหนังสือของเขาวางอยู่บนโต๊ะของฉัน นี่นายนี่ช่วยฉันเหรอ....

                “นี่เฟย์ แกรู้จักป๊อบห้อง 5/1 หรือเปล่า”แจม ถามเพื่อนสาว

“รู้จักสิ เขาเป็นถึงหนุ่มนักกีฬาหนิ”เฟย์ว่า

“ใช่ คนนั้นแหละ ฉันรู้สึกว่า ฉันชอบเขาอ่ะ”แจมพูดพร้อมกับเขินอาย

“แหม ก็ไม่แปลกหรอก ก็เขาชอบมาเล่นกับแกหนิ เห็นแกที่ไหนก็ทักไปซะหมด”เฟย์แซวเพื่อน

“แกก็........บ้า!!” ยิ่งทำให้แจมเขินไปใหญ่

‘เดี๋ยวนะ นายป๊อบยังเล่นกับแจมอีกเหรอ แสดงว่าเขาไม่ได้ทำตัวน่ารัก และดีกับฉันแค่คนเดียวสินะ แล้วมาให้ความหวังแบบนี้ทำไม’เรื่องทั้งหมด ฟางได้ยิน เธอคิดอย่างเศร้าๆ และรู้สึกว่าเจ็บในหัวใจเหลือเกิน เธอพยายามไม่สนใจชายคนนั้น แต่สุดท้าย เธอก็ตกหลุมพรางจนได้

“ฉันจะสารภาพรักกับเขา”แจมว่า ‘เขาคงสนใจแจมมากกว่า เพราะฉัน มันแค่ยัยเปิ่นแว่นหนาเตอะ’  

ติดตามด้วยนะคะ