รักผมมั้ยฮยองสุดหล่อ [MarkBam]

-4-

หลังจากที่มาร์คฮยองอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ผมและมาร์คฮยองก็ออกมาหาอะไรกินกันที่ห้างหนึ่งในโซล

“แบมแบม อยากกินอะไร”มาร์คฮยองถามผม ตอนนี้เราเดินเข้ามาในห้างแล้ว อ่า....แอร์เย็นจังงงง(?)

“ไม่รู้ แล้วแต่มาร์คฮยองสิเพราะว่ามาร์คฮยองต้องเลี้ยงแบมอยู่แล้ว”ผมตอบกลับ

“ใครบอกว่าฮยองจะเลี้ยง ห้ะ!!?? “

“อ้าว ถ้ามาร์คฮยองไม่เลี้ยง งั้นแบมกลับละ” ผมหันหลังเตรียมจะเดินหนีแต่ถูกมือใหญ่ของมาร์คฮยองดึงไว้ก่อน “ก็ได้ฮยองเลี้ยงก็ได้ แต่มีข้อแม้อย่างนึง”

“ข้อแม้อะไรครับ??”ผมหันหน้ากลับไปหามาร์คฮยอง จึงเห็นได้ว่ามาร์คฮยองกำลังยิ้มกรุ้มกริ้มอยู่ เฮ้... มันแปลกๆนะยิ้มแบบนี้

“ข้อแม้ก็คือถ้าฮยองเลี้ยงข้าว แบมแบมต้องมาเป็นแฟนฮยอง โอเค๊??”  กันต์พิมุกคนนี้สตั๊นไป5วิ

“ห้ะ!!เป็นแฟนมาร์คฮยองอ่ะนะ ไม่เอาอ่าๆๆๆ” ผมนี่งอแงเลยครับ งื้ออ ไม่อาวววว

“ไม่สนละครับ ต่อไปนี้แบมต้องเป็นแฟนมาร์คฮยองคนเดียวเท่านั้น”

“ชิส์ ก็ได้แบมเป็นแฟนมาร์คฮยองก็ได้แต่มาร์คฮยองต้องสัญญากับแบมก่อนว่า มาร์คฮยองจะไม่ม่อไม่ว่าจะเป็นชายหรือหญิง จะรักแบมแบมคนเดียว ห้ามไปเอาใครทั้งสิ้น ถ้าแบมจับได้ก็คือเลิกอย่างเดียว ทำได้ป่ะ??”ผมยักคิ้วกวนๆใส่มาร์คฮยองไป แต่ดูเหมือนฮยองเค้าจะอึ้งไปสักพัก

“ก็ได้ คนอย่ามาร์คฮยองทำได้อยู่แล้ว ฮยองสัญญาเลยว่าจะรักแบมคนเดียวจะไม่ม่อใครหน้าไหนทั้งนั้น”มาร์คฮยองยกยิ้ม แล้วยื่นนิ้วก้อยมาหน้าผม  ผมอมยิ้มเล็กน้อยก่อนจะยกนิ้วก้อยขึ้นมาเกี่ยวนิ้วก้อยของมาร์คฮยอง ผมว่ามันก็น่ารักไปอีกแบบนะถ้าฮยองทำท่าทีแบบนี้ ผมยกยิ้มให้กับความคิดตนเอง “นี่แบมฮยองหิวแล้วไปหาไรกินกัน”มาร์คยองบอกก่อนจะเปลี่ยนจากเกี่ยวก้อยเป็นจับมือผมแทน “ก็ได้ครับมาร์คฮยอง แต่ฮยองเลี้ยงนะ แบมอยากกินราเมงงงง” อยู่เกาหลีกินอาหารญี่ปุ่นนี่แปลกมั้ย ไม่แปลกออเค -0-

“เอาสิ ป่ะ”หลังจากนั้นมาร์คฮยองก็ลากผมไปที่ร้าน ก็จะสั่งราเมงมา2ชามแล้วนั้นทาน(แบม:ไรท์ครับถ้าจะบรรยายแบบนี้นะ- - ไรท์:ทำไมๆๆ)

พอกินเสร็จผมกับมาร์คฮยองก็พากันเดินเที่ยวไปเรื่อยก่อนจะขึ้นรถแล้วพาผมไปส่ง