Sweet Heart หวานใจนายขี้เก๊ก

*** อย่าลืมเปิดดูบทนำก่อนนร้า *** 

     ตอนที่ 1 สมัครงาน

" เฮ้อออออออออ ~ " ฉันถอนหายใจยาวออกมา ทำไมนะนักศึกษา ป.ตรี ที่เพิ่งจบอย่างฉันถึงซวยไม่มีงานทำอย่างนี้ ฉันล่ะเหนื่อยใจจริงๆ

" เฮ้อออออออออออออออ T^T "

" เอ้า แล้วนั้นเป็นอะไรของแก ถอนหายใจอยู่นั่นแหละ พี่คุยกับเฟย์ไม่รู้เรื่อง " พี่เขื่อน พี่ชายตัวดีของฉันที่นั่งคุยกับแฟนสาวสุดสวยรุ่นเดียวกับฉันที่ชื่อเฟย์ เริ่มจะรำคานเสียงถอนหายใจของฉันแล้วสิ
" ก็หางานอ่ะดิ ไม่ได้สักที กลุ้มจะแย่ล่ะ ถ้าพี่ไม่ช่วยพิมหา ก็เงียบไปเลย " ฉันตะหวาดใส่
" เอ้า ผิดอีก -*- " พี่เขื่อนหน้ามู๋

ฉันหรือแนะนำตัว ฉันชื่อ พิม อายุ 21 ปี เพิ่งจบปริญญามา แต่หางานไม่ได้สักที พ่อแม่ของฉันเสียไปตั้งแต่ฉันอายุ 14 ขวบ พี่เขื่อนจริงต้องเลี้ยงดูฉัน ฉันเลยอยากจะแบ่งเบาภาระพี่เขื่อนบ้าง

" พิม ให้เฟย์ฝากงานให้มั้ย ที่บริษัทพี่ชายเฟย์เอง พอดีพี่ชายเฟย์ต้องการเลขา "
" จริงเหรอเฟย์ *0* " ฉันถึงกับตาลุกวาวทันที
" จริงจ๊ะ พี่ชายเฟย์ที่เพิ่งกลับมาจากอเมริกา เขาจะเข้ามาทำตำแหน่งแทนพ่อที่เพิ่งเสียไป ก็เลยจะหาเลขาใหม่ เฟย์เห็นว่าพิมเรียนมาทางด้านนี่เลยแนะนำดู สนใจมั๊ย "
" สน !!! " ฉันตอบแบบไม่คิดชีวิต ก็อยากได้งานนี่หนาาา
" งั้นเดี๋ยวเฟย์ช่วยดันนะ "เฟย์บอกพร้อมกับรอยยิ้ม ที่แก้มของเฟย์มีลักยิ้มที่ดูดีมีเสน่ห์ ไม่น่าพี่เขื่อนถึงหลงเธอนัก
" ขอบคุนนะพี่สะใภ้ " ฉันพูดพร้อมเดินไปกอด และจุ๊บแก้มเฟย์ " จุ๊บบ ~ โอ้ยยยย ~ " ฉันร้องเสียงหลง เพราะอีตาพี่เขื่อนดันหึงสะนิ
" น้อยๆหน่อยๆ หึงเว้ยยย " เขื่อนโวยวาย
" กับน้องกับนุ่ง ชิ " ฉันเถียง
" พอๆ หยุดเลยทั้ง 2 คน งั้นเฟย์กลับก่อนนะ ตอนเย็นเดี๋ยวเฟย์โทรมาบอกนะพิม ไปก่อนนะเขื่อน จุ๊บ " เฟย์เข้ามาหอมแก้มเขื่อน แล้วก็ขอตัวกลับ
     

     ปกติเฟย์จะอยู่นานกว่านี้ แต่ช่วงนี้ที่บ้านของเฟย์มีเรื่อง พ่อและแม่บุญธรรมของเฟย์ได้ถูกรอบยิงเสียชีวิต ทำให้ที่บ้านวุ่นวาย เพราะหลังจากงานศพ ก็มีตำรวจแวะเวียนมาที่บ้านเสมอ
" พี่เขื่อน พี่ชายของเฟย์นี้เป็นใครเหรอ ทำไมพิมไม่เคยเห็น ? " ฉันสงสัยเพราะขนาดที่งานศพยังไม่เห็นเลย
" ชื่อโทโมะน่ะ พี่ก็ไม่เคยเห็นหน้าหรอก เขาไปเรียนอเมริกาก่อนที่พี่จะคบกับเฟย์อีก เฟย์บอกว่าเขาเป็นลูกชายแท้ๆของพ่อแม่บุญธรรมเฟย์และฟางด้วย " เขื่อนอธิบาย
" เข้าใจล่ะ งั้นฉันไปนอนดีกว่า เครียดดดดดดด " ......

เช้าวันต่อมา.

ฉันมาตามนัดที่เฟย์ได้นัดฉันไว้ให้มาสัมภาษณ์งานที่บริษัทของพี่ชายเฟย์
" ชื่อโทโมะเหรอ แปลก 555+ " ฉันพรึมพร่ำกับตัวเอง ก่อนเดินเข้าบริษัท
" โอ้ยย !! หมับ " ฉันเผลอเดินชนกับผู้ชาบเกือบล้ม ดีนะเขารับไว้ทัน แอร้ายยยย คนที่ฉันเดินชน ทำไมหล่ออย่างนี้ -0- ชายรูปงาม หน้ารูปไข่ ริมผีปากอวบอิ่มน่าจูบ นี่มันเซฮุน เมืองไทยชัดๆ -//- (คิดอะไรของเธอ) ฉันอยู่ในอ้อมกอดเขา กลิ่นหอมๆจากตัวของเขาทำให้ฉันชักเคลิ้มล่ะสิ ><
" ......... " เขามองน่าฉันด้วยสายตาที่ไร้ความรู้สึก ฉันได้สติจึงรีบผละออกจากเขาทันที
" ขอโทษค่ะ "
"..............." ไม่นานชายคนนั้นก็เดินไปไม่พูดอะไรสักคำ
" หล่อแต่หยิ่งแบบนี้ก็ไม่เอานะ " (หราาาาาา)

ก๊อกๆ

" ขออนุญาติค่ะ "
" เชิญ "
" นาย เอ่อ คุณ " คนที่ฉันเดินชนเมื่อกี้นิ
" ......... "
" เอ่อ.... " จะพูดอะไรดี
" เธอเป็นเพื่อนของเฟย์เหรอ " เขาพูดเสียงเรียบทำให้ดูหน้ากลัว
" ค..ค่ะ " โอ้ยยยยย ทำไมเขาน่ากลัวแบบนี้ T^T (สู้ๆ ยัยพิม)
" อืม ต้องให้เชิญนั่งมั้ย ? "
" เอ่อ ค่ะ เอ้ยย ขอโทษค่ะ " ฉันรีบนั่งทันที และการสัมภาษณ์ก็เริ่มขึ้น
......................

" ไชโย !!! พี่เขื่อนนน พิมมีงานทำแล้วววววว " ฉันพูดพร้อมกระโดดกอดเขื่อนด้วยความดีใจ
" ดี แกจะได้ไม่เกาะพี่กินไปวันๆ " เขื่อนพูดจิกน้องสาวนิดๆ
" โหย พูดงี้มันน่าน้อยใจตายเลย ไม่เอาล่ะพิมไม่คุยกับพี่ล่ะ ไปหายัยอิ้งค์ดีกว่า "

     หลังจากที่ฉันกลับมาจากที่สัมภาษณ์งาน เจ้านายเย็นชาอะไรนั่น ก็บอกให้ฉันเริ่มงานพรุ่งนี้ได้เลย ฉันล่ะอึดอัดจริงที่จะต้องทำงานนี้ แต่ทำไงได้เงินก็ดีงานก็ดี ลำพังถ้าฉันหาเองที่อื่น ชาติหน้ามั้งควจะได้ ยังไงก็ทนๆไป เดี๋ยวก็ชิน

" ยัยน้ำหมึกกกกกก ~ " ฉันเรียกฉายายันเพื่อนสาว ที่ชื่อ อิ้งค์ เธอกับฉันเราโตมาพร้อมๆกัน เพื่อนฉันคงนี้ก็น่ารักมาก (น้อยกว่าฉัน -^-) มีคนมาจีบเธอตั้งมากมาย แค่เธอดันชอบพี่ชายของฉันเฉย แต่พี่เขื่อนไม่รู้หรอก บื้อจะตายไป
" ฉันชื่ออิ้งค์ นี่แกจัตายมั้ย ถ้าเรียกชื่อฉันดีๆ " อิ้งค์เดินมาบ่นพร้อมเปิดประตูให้ฉัน
" แกนั้นแหละเมื่อไหร่จะชิน " ฉันเดินเข้าไปนั่งชิงช้าที่เรานั่งประจำ
" แกมีไรหรือเปล่า แล้วเรื่องงานล่ะว่าไง " อิ้งค์ถามเพราะช่วงนี้ฉันกับอิ้งค์ต่างไม่ได้เจอกันเลย ฉันมั่วยุ่งๆกับการหางาน ส่วนใหญ่อิ้งค์ ออกจากคุณหนูนิดๆ แม่ของอิ้งค์เลยไม่ให้ไปทำงาน
" ได้งานล่ะแก แต่เจ้านายฉันนี่สิ สายตาเขานะน่ากลัว คิดอะไรอยู่เดาอารมณ์ไม่ถูกเลย @&฿(/[]{#^*+=<~€¥ " และฉันก็บ่นให้อิ้งค์ฟังจนเหนื่อย

" แก่นๆอย่างแก กลัวใครเป็นด้วยเหรอ 555 " อิ้งค์เค่นหัวเราะออกมา
" ใครว่าฉันกลัวล่ะ แต่หมอนั่นเป็นเจ้านาย ใครจะทำไรได้ล่ะ ฉันล่ะอิจฉาแกจิงๆ นั่งๆนอนๆอยู่บ้านเนี่ย สบายย " ก็จิงนี่ เกิดเป็นอิ้งค์ สบายจะตาย
" ใครว่าสบาย ฉันนี่เบื่อจะตายอยู่ล่ะ ไม่มีอะไรทำ เมื่อไหร่พ่อกับแม่จะเห็นว่าฉันโตสักที " อิ้งค์บ่นบ้าง
" เอาเถอะ ฉันว่าเราเปลี่ยนเรื่องคุยเถอะ "
" แล้วพี่เขื่อนล่ะ ? " ทันทีที่ฉันบอก ยัยนี่ก็ถามหาพี่ชายฉันเลยยยย
" แหม่ แกนี่ " ฉันมองน่าอิ้งค์ด้วยสายตาเจ้าเหล่ ยัยนี่ก็ถึงกลับหน้าแดงตัวบิดทันที

*********** ติ/ชม ก็เม้นให้หน่อยนะ จะได้แก้ไข และมีกำลังใจในการแต่งต่อไป ***********