ช่วยสอนความรักให้ผมที

คนที่มันฆ่าคุณไดซุเกะมันต้องตาย!!ผมถามเจ้าหนูโซระมาแล้วว่าคนที่ฆ่าคุณไดสุเกะหน้าตาเป็นยังไง...เจ้าหนูนั่นก็บอกว่าคนที่ฆ่าคือไอ้เวรสึกิ...มาเฟียที่เลวที่สุดและมันยังเป็นผู้ร่วมหุ้นส่วนคาสิโนของคุณไดสุเกะด้วย...ฮึๆฮ่าๆ...ได้เวลาละเลงเลือดแล้วส่วนนังมนุษย์ผู้หญิงก็ยังเป็นแฟนเก่าของสึบาสะด้วย ฮ่าๆเรื่องชักน่าสนุกซะแล้วสิ

"คุณไดสุเกะ...ผมจะชโลมเลือดของคนที่ฆ่าคุณด้วยมือของผมเอง"

ผมเอามือจับมือที่เย็นเฉียบของคุณไดสุเกะที่ห้องดับจิตแล้วยิ้มที่มุมปาก

"บอส!บอส!"

"อะไร!"

ผมตวัดหางตาไปมองไอ้บ้าคิงขี้โวยวายวิ่งเข้ามาในห้องดับจิตด้วยหน้าที่ร้อนรน

"เจ้าหนู...เจ้าหนูโซระลูกชายของคุณสึบากิถูกลักพาตัวไป"

"ว่าไงนะ!"ทั้งสองคนกับบ้านไปนานแล้วไม่ใช่หรอ!

"พวกคนที่ฆ่าคุณไดสุเกะบุกมาที่บ้านของคุณสึบากิแล้วยิงคุณสึบากิจนบาดเจ็บสาหัสแล้วลักพาตัวเจ้าหนูหนีไป!"

"ฮึๆมันทำให้ฉันโกรธจริงๆแล้วนะ"

พอริทสึโกรธถึงขีดสุดบรรยากาศรอบนอกก็กลายเป็นบรรยากาศที่อึมครึมสายลมพัดแรงขึ้นดวงตาเป็นสีแดงก่ำจัด...วิญญาณทั่วโรงพยาบาลกรีดร้องกันไปทั่ว...นี่แหละคือพลังแห่งความมืด

"ฉันจะไปฆ่ามัน!"

"บอส!มันอาจจะเป็นกับดักเพื่อฆ่าบอสก็ได้นะ!"

"อย่ามาขวางทางฉัน!"

ริทสึมองคิงตาขวางแล้วกระโดดลงจากหน้าต่างของโรงพยาบาลลงไปข้างล่างโดยไม่ฟังคิงแม้แต่น้อย

-------------------อีกด้านนึงของกลุ่มเจ็ดบาป-------------------------------

"ไอ้บอสเวรเอ้ยยย!!นั่นมันกับดักชัดๆ"คิงโวยวายแล้วเอามือขยี้ผมตัวเอง

"แกรู้ทางไปคฤหาสน์ของไอ้มนุษย์ที่บอสจะไปฆ่ามั้ย!!"อาราชิโวยวายใส่ลุซที่จิ้มโทรศัพท์อยู่

"คฤหาสน์อยู่ทางตอนเหนือของที่นี่...บ้านไอ้สวะนั่นมีลูกน้องเพียบ"ลุซยิ้มแล้วเอามือดันแว่น

"ไม่ค่อยอยากจะฆ่ามนุษย์เท่าไหร่...แต่ถ้าบอสอยากฆ่าฉันก็จะฆ่าด้วย"ฮิบาริยิ้มแล้วเอาบาซูก้าพาดบ่าตัวเอง

"ได้เวลาละแลงเลือดแล้วสินะ ฮ่าๆฮ่าๆ"ซารอสเอามือลูบลูกระเบิดสีแดงรูปหัวกระโหลกที่ลอยอยู่รอบตัว

"ฉันจะคอยคุ้มหลังให้พวกแกเอง"กีเซอร์ยิ้มแล้วเอามือลูบปืนไรเฟิลกับปืนต่างๆในกระเป๋าเป้ตัวเอง

-----------------กลับมาที่บอส------------------------------------------------

ผมยืนหยุดนิ่งอยู่ตรงหน้าประตูทางเข้าคฤหาสน์ของไอ้มนุษย์สวะนั่น...ผมสแยะยิ้มแล้วชักปืนขึ้นมา

"ผู้บุกรุก!"

ปัง ปัง ปัง!!

"กำลังเสริม กำลังเสริมด่วน!!"

"อยากลิ้มรสความตายดูไหมละ"

"อ้ากกก!!ปีศาจ"

สีแดง สีแดง ย้อมไปดังเช่นปราถนา ทำลาย ทำลาย ฆ่าให้หมดทุกคน!!

"ฮะฮ่าๆมีปัญญาแค่นี้หรอไอ้พวกมนุษย์"

ผมมองซากศพอาบเลือดของบอดี้การ์ดคฤหาสน์นี้....อา...ยังไม่พอยังไม่พอ!!

ปืนที่ริทสึยิงไปนั้นเป็นปืนปีศาจที่อาบไปด้วยพลังแห่งความแค้น...ลูกกระสุนกลับกลายเป็นไฟสีดำและกัดกินวิญญาณของเหยื่อในการนองเลือดครั้งนี้จนหมดลมหายใจ

ปัง ปัง ปัง!!

พอยังไม่พอความแค้นนี้มันยังไม่พอเปราะบางเหลือเกินพวกมนุษย์ที่แสนเปราะบาง

อา...เข้ามาในตัวคฤหาสน์ได้สักที...มันอยู่ไหน...วิญญาณที่น่ารังเกียจนั่นอยู่ไหน

ปัง!!ปัง!!

เลือด...ถูกลอบยิงหรอ....ให้ตายสิขี้โกงกันนี่หว่า...สไนเปอร์มีตั้งสองคน...แต่ว่ามันซ่อนอยู่ตรงไหน...ฮึๆคงต้องแกล้งตายก่อนละ

"เฮ้ย!มันตายแล้ววะ"

"เป็นบอสที่อ่อนแอชะมัด"

เอาละ...เสียงมาจากบนหลังคา...ฮึๆฮ่าๆคำว่าอ่อนแอมันไม่มีกับฉันโว้ย!!

"ฮะฮ่าๆฮ่าๆแกว่าใครอ่อนแอ...ฮะฮ่าๆ"

"เวรเอ้ย!ตัวอะไรเนี่ย!"

หึๆนานๆจะใช้พลังนี้ทีตอนนี้ผมกลายร่างเป็นปีศาจอย่างสมบูรณ์แล้ว....ปีกสีดำกลางหลังขนาดใหญ่และเขาที่งอกขึ้นบนหัวที่เรียกว่าปีศาจ

"วิญญาณที่ดำมืดของเจ้าข้าขอนะ ฮะฮ่าๆ"

ริทสึกระพือปีกข้างหลังมนุษย์สองคนนั้นบนหลังคาก่อนที่จะใช้มือเสียบผ่านทะลุอกสองคนนั้นและบีบหัวใจของมันจนเละคามือตัวเอง

"ฮะฮ่าๆเลือดนี่มันสุดยอดไปเลยนะฮ่าๆ"

กลิ่นเจ้าหนูนั่น!เจ้ามนุษย์นั่นต้องอยู่ด้วยสินะ เลือด เลือด เลือด!!

สถานที่ที่ริทสึเข้าไปนั้นเขาไม่รู้เลยว่ามันเต็มไปด้วยกับดักมากมายที่รอปลิดชีพเขาอยู่..........