MASK

มือหนาลูบไปที่ใบหน้าหวานอย่างหลงใหล เขาชอบใบหน้าของแบคอยอนในตอนนี้มาก มันน่ามองที่สุด เขาไม่เคยคิดเลยว่า หน้าเจ้าเตี้ยตอนที่มีสีแดงเรื่อแบบนี้มันจะน่ารักขนาดนี้ ตาที่เยิ้ม ปากเล็กๆ นั่นเผยอซะจนเขาอดไม่ได้ที่จะก้มลงไปลิ้มลองความหวานจากลิ้นซุกซนนี่อีกครั้ง

“อือ....” แบคอยอนครางออกมาอย่างสุขสม ไม่อยากจะยอมรับจริงๆ ว่าตอนนี้เขาหลงใหลกับจูบของชานยอลมากแค่ไหน

ชานยอลถอนจูบจากเรียวปากเล็กอย่างอ้อยอิ่ง...ก่อนที่จะเปลี่ยนเป้าหมายมาเป็นยอดอกเล็กๆ น่ารักๆ นี่แทน คนตัวสูงละเลงลิ้นร้อนๆ ลงบนยอดอกข้างซ้ายดูดดุนจนเม็ดสีทับทิมนั้นแทบจะหลุดติดปากเขามาด้วย ส่วนยอดอกอีกข้างก็ไม่จำเป็นต้องน้อยใจ เพราะนิ้วของชานยอลก็ช่วยปรนเปรอมันเช่นกัน

“อ๊ะ....อือ....”  คนตัวเล็กแอ่นอกเข้าหาชานยอลอย่างลืมตัว

รอยรักสีชมพูเข้มถูกแต่งแต้มไปทั่วแผ่นอกบาง ชานยอลมองดูผลงานของตนเองอย่างพึงพอใจ

ริมฝีปากหนาพรมจูบและทำรอยรักลงมาเรื่อยๆ ตั้งแต่อก จนมาถึงหน้าท้องน้อย และมาถึงส่วนที่โดดเด่นที่สุดในร่างกายช่วงล่างของผู้ชาย ร่างสูงยกยิ้มอย่างได้ใจ ลิ้นหนาทักทายพยอนน้อยผ่านเนื้อผ้าชั้นในตัวบาง

“พอ....อย่าแกล้งกันสิ” สีหน้าเขินอายที่ชานยอลไม่เคยได้เห็นมันทำให้เจ้ายอลน้อยเปลี่ยนจากเริ่มแข็งเป็นแข็งเด่พร้อมใช้งานทันที

“นาย....นี่มัน....” คำพูดคนตัวสูงขาดหายไปเพราะตอนนี้ต้องใช้มันบริการพยอนน้อยที่เรียกร้องริมฝีปากของเขาเหลือเกิน

เสียงจ๊วบจ๊าบจากการต่อสู้ของปากชานยอลกับน้องหนูของแบคฮยอนทำให้เกิดเสียงดังไปทั่ว

“ความรู้สึกไวสุดๆ เลยนะนายเนี่ย” กัดไปที่ส่วนหัวเบาๆ ยิ่งเพิ่มความเสียวซ่านให้กับแบคฮยอนมากเข้าไปอีก มันทำให้แบคฮยอนเด้งส่วนนั้นเข้าไปในคอของชานยอลได้ลึกมากขึ้น

“อ๊ะ...อาา” เสียงหวานๆ ครางยาวเมื่อชานยอลบริการเจ้าหนูของเขาดีสุดๆ และเจ้าตัวก็พอใจมากๆ

ชานยอลไม่ได้กลืนน้ำนมขุ่นของแบคฮยอนลงไป แต่ไปแบ่งปันให้เจ้าตัวได้ลิ้มลองรสชาติของตัวเองผ่านทางการดีฟคิส

“อร่อยใช่มั้ยล่ะ” ชานยอลถามคนที่นอนหน้าแดง เขาจูบไปที่ขมับของคนตัวเล็กอย่างเอาใจ ในขณะที่นิ้วเรียวก็เริ่มรุกล้ำเข้าไปที่ช่องทางด้านหลัง

“อ๊ะ...เจ็บ” คนตัวเล็กนิ่วหน้า ชานยอลเลยต้องใช้มือข้างที่ว่างบีบไปที่ยอดอกเบาๆ เพื่อสร้างความผ่อนคลายให้คนตัวเล็ก

“จะทำเบา เชื่อยอลนะครับ คนดี” เสียงทุ้มๆ ที่แสนหลอกล่อ ทำให้เจ้าตัวตายใจ

“อื้อ...อ๊ะ....อ๊าาาา” เสียงครางของแบคฮยอนที่มีปฏิกิริยาทุกครั้งที่ชานยอลขยับนิ้วเหมือนเป็นตัวปลุกเร้าอารมณ์ให้ชานยอล  

“แน่นจัง....” เหมือนบ่นแต่สายตาของชานยอลมองนิ้วของตัวเองที่ไปเริงร่าอยู่ในตัวแบคอยอนอย่างตื่นเต้น แค่นิ้วเค้าก็แทบเสร็จละ ถ้าตัวเขาเข้าไปล่ะก็.....

อื้อหือ....ชานยอลไม่อยากจะจินตนาการ

“พร้อมนะตัวเล็ก” ถามไปงั้นล่ะ ยังไม่ทันที่แบคฮยอนจะได้ตอบ ชานยอลก็ค่อยแทรกตัวเข้าไปที่ปากทางคับแคบ

“เจ็บ....ยอล....เค้าเจ็บ” ถึงชานยอลจะสงสารเมื่อเห็นน้ำตาที่ไหลรินออกมาทางหางตา แต่เขาก็หยุดตัวเองไม่ได้แล้ว แต่ถึงหยุดได้ เขาก็ไม่หยุดอยู่ดี

“อ๊าาาา!!!” เสียงครางที่ดังอย่างไม่เกรงใจชาวบ้านดังขึ้น เพราะชานยอลเลือกที่จะกระแทกตัวเข้าไปทีเดียวจนมิดด้าม เรียกว่าลึกเท่าไหนเท่ากันเลย

“ ))_((&*()*_)_(*&(+_+&%^%**_” ไม่รู้จะร้องออกมาเป็นภาษาอะไร เพราะชานยอลกระแทกอย่างเร็ว แรงและถี่รัว จนแบคอยอนรู้สึกเหมือนร่างกายจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ

“อืมมม” เสียงทุ้มต่ำที่บ่งบอกว่าพอใจในตัวแบคฮยอนขนาดไหนดังออกมาเรื่อยๆ

ชานยอลไม่เคยรู้สึกดีที่ได้เป็นหนึ่งเดียวกับใครมากขนาดนี้มาก่อน แบคอยอนเป็นคนพิเศษจริงๆ

“อาๆ อื้อ!” น้ำนมสีขาวขุ่นพวยพุ่งออกมาอย่างรวดเร็ว

“ไวจัง รอบสองแล้วนะเนี่ย” ยังคงกระแทกตัวเข้าไปอย่างต่อเนื่อง จังหวะถูกเปลี่ยนไปช้าบ้าง เร็วบ้าง ทำเอาคนที่นอนอ้าขาอยู่ปรับลมหายใจแทบไม่ทัน

“ช้า....อ๊ะ ช้าๆ หน่อย อ๊าาา” เสียงครางกับกลิ่นเหงื่อของแบคฮยอนทำให้ชานยอลยิ่งอยากแกล้ง

“ชิ!!” ชานยอลลดความเร็วลงตามคำขอ แต่มันกลับทำให้แบคฮยอนหงุดหงิด มันช้าลงจนแบบว่าเนิบนาบแทบไม่ขยับ!

ไอ้ขาโก่งแม่งกวนตีน =_=!!!

“ไอ้.....อ๊าา %(*()_)&&^(0”

แบคฮยอนต้องร้องครางแบบไม่สามารถแปลความหมายได้อีกครั้ง เพราะชานยอลเร่งจังหวะขึ้น จนคนตัวเล็กหายใจไม่ทัน

“อาาาา....” เสียงครางทุ้มต่ำพร้อมกับการปลดปล่อยในตัวแบคอยอนที่มากมายจนล้นออกมาข้างนอก จูบแลกลิ้นกันอีกครั้งอย่างไม่มีใครยอมใคร ก่อนที่คนตัวสูงจะจูบขมับบางอีกครั้ง

“นายสุดยอดจริงๆ” ล้มตัวลงนอนกอดอีกฝ่าย ทั้งๆ ที่ยังไม่ถอนกายออก