My Friend เรียกเพื่อนไม่เต็มปาก

"สอบวันสุดท้ายแล้วโว้ยยยย" เสียงของหญิงสาวตะโกนจากอาคารเรียนอย่างดังชัดเจนจนผู้คนรอบ

ข้างหันมามอง

"แหกปากทำไม เสียงก็ดัง" ชายหนุ่มที่เดินผ่านเอ่ยปากว่าหญิงสาวอย่างจงใจจนหญิงสาวต้องหัน

มอง

"ตบไหม" พูดพร้อมกับง้างมือขึ้นเล็กน้อยเพื่อเป็นการขู่ชายหนุ่ม แต่ชายหนุ่มโน้มหน้าเข้าหาหญิงสาวพร้อมกับพูดจากวนประสาท

"จูบนะ" รอยยิ้มเจ้าเล่ห์เผยออกมาก่อนจะเดินจากไป ทิ้งไว้เหลือแต่หญิงสาวที่ยืนทำตัวไม่ถูก

เวลาผ่านไปเรื่อยๆจนถึงช่วงปิดเทอม ทั้งคู่ไม่ได้ติดต่อกัน และเธอก็มีคนคุยด้วยอยู่ มันอาจเป็น

สัญญาณดีว่าเธอจะตัดใจจากเขาให้ขาดๆเสียที แต่มาวันหนึ่งเขาก็กลับมาด้วยข้อความต่างๆนานาที่

ทำให้เธอใจอ่อน 

'ตึ้ง' เสียงแจ้งเตือนข้อความไลน์จากโทรศัพท์มือถือดังขึ้น มือบางละความสนใจจากหนังสือที่อยู่ใน

มือและคว้ามือถือขึ้นมาดู และเมื่อเปิดอ่านข้อความใจที่ปกติก็เต้นแรงขึ้นทันที

 คิดถึง

เขาทักเธอมา..ด้วยข้อความชวนคิด บางทีเขาแค่จะคิดถึงเธอในฐานะคนที่เคยรู้สึกดีให้กัน มันอาจ

เป็นแค่ประโยคบอกเล่า ไม่ได้มีความหมายลึกซึ้งอะไร..

หญิงสาวพิจารณาข้อความที่ได้รับอยู่นานสองนานก่อนจะส่งข้อความกลับไปด้วยข้อความธรรมดาๆ

'คิดถึงบ้าไร ส่งผิดคนป่ะเนี้ย :) '

'ถูกแล้ว คิดถึงแก้วนะ'

'อืม ก็คิดถึงเหมือนกัน.'

สุดท้ายเธอก็เป็นฝ่ายที่บอกคิดถึงไปเหมือนกัน ความรู้สึกจริงๆที่บอกไป เขาจะเชื่อรึเปล่าไม่รู้ ขอ

แค่เธอมีโอกาสกลับมาคุยกับเขาอีกครั้งก็พอ ไม่ว่าจะมีสถานะหรือไม่..