The witch war

     ดวงตากลมโตเปิดขึ้นอย่างรวดเร็ว ใบหน้าหวานกวาดสายตามองไปรอบๆตัว ลมพัดผ่านเบาๆทำให้ร่างเล็ก

 

 

ขนลุกซู่  ใบหน้าหวานหันซ้ายขวา แต่ก็ไม่พบใคร

 

 

          "อ๊ะ.....เย็นมากแล้วหรือนี่" 

 

 

เท้าเล็กๆรีบวิ่งตามทางไปยังทางออกจากป่า มุ่งหน้าสู่ปราสาทที่ตั้งอยู่บนภูเขาสูง  อากาศเย็นยะเยือกทำให้มือ

 

 

เรียวกระชับผ้าคลุมไว้แน่นขึ้น 

 

 

          "เจ้าหายไปไหนมาน่ะ"

 

 

เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นทันทีที่เห็นร่างเล็กที่เขาคุ้นเคย นำ้เสียงของเขาฟังดูตกใจ มือหนาดึงข้อมือเล็กเบาๆก่อนจะเริ่ม

 

 

สำรวจร่างกายของเธอ

 

 

          "ข้าไม่ได้เป็นอะไร ข้าแค่ไปเดินเล่นในป่าแล้วเผลอหลับไป แค่นั้นเอง"

 

 

          "เจ้ารู้ไหมว่าเจ้าหายไปนานเท่าไหร ท่านพ่อให้ทหารตามหาเจ้าทั่วทั้งเมือง ที่นี่วุ่นวายไปหมด"

 

 

          "ข้า....ขอโทษ"

 

 

ร่างเล็กก้มหน้างุด ความรู้สึกผิดเริ่มเกาะกินภายในใจ เธอไม่คิดเลยว่าการที่เธอแค่แอบไปเดินเล่นจะทำให้ที่นี่

 

 

วุ่นวายมากขนาดนี้

 

 

          "เจ้ารีบขึ้นไปหาท่านพ่อเถอะ ท่านรอเจ้าอยู่"

 

 

          "พี่ไม่โกรธข้าใช่ไหม ?"

 

 

          "พี่ไม่เคยโกรธเจ้าหรอกฟาง แต่เจ้าชอบทำให้พี่เป็นห่วง"

 

 

ร่างสูงพูดพลางลูบเส้นผมนุ่มสลวยของคนตัวเล็กเบาๆ

 

 

          "แต่ท่านพ่อต้องโกรธข้าแน่ๆเลย แล้วก็ต้องห้ามให้ข้าออกมาข้างนอกอีกแน่"

 

 

          "แต่ที่ท่านทำไปก็เพราะว่าท่านเป็นห่วงเจ้า เจ้าก็รู้"

 

 

          "แต่ท่านพ่อไม่ฟังข้าเลย ได้แต่กักให้ข้าอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมแคบๆนั่น ข้าไม่ใช่เด็กแล้วนะ"

 

 

          "ทุกอย่างที่ท่านพ่อทำมีเหตุผลเสมอ"

 

 

ชายหนุ่มยิ้มบางๆให้ร่างเล็ก ถึงแม้วันนี้เธอจะยังไม่เข้าใจ แต่เขาเชื่อว่าถ้าเธอโตพอ เธอจะเข้าใจในทุกสิ่งทุกที่

 

 

ท่านพ่อทำ

 

 

          "กลับเข้าไปได้แล้วฟาง เย็นแล้วน่ะ คืนนี้มันอันตราย เจ้าก็รู้"

 

 

          "พี่โทโมะก็เข้ามากับข้าสิ" 

 

 

          "พี่จะไปตรวจดูตรงกำแพงเมืองสักหน่อย แต่ไปไม่นานหรอก"

 

 

          "แต่ข้าเป็นห่วงพี่ ไม่ไปไม่ได้หรอ"

 

 

ร่างเล็กโผเข้ากอดชายหนุ่มซึ่งเป็นพี่ชายอย่างแนบแน่น ราวกลับว่าจะกลัวเขาหายไป

 

 

          "เพื่อความปลอดภัยพี่คงต้องไป แต่พี่สัญญาว่าจะกลับมาให้เร็วที่สุด" 

 

 

ร่างสูงบดจูบร้อนลงบนขมับของคนตัวเล็กเบาๆ ก่อนที่จะผละออกจากร่างบาง

 

 

          "พี่ไปแล้วน่ะ"

 

 

          "ดูแลตัวเองดีๆนะคะ"

 

 

ร่างสูงยิ้มบางๆให้กับคนตัวเล็กก่อนจะหมุนตัวเดินออกไป  ร่างบางมองแผ่นหลังของพี่ชายค่อยๆหายไปจนลับตา

 

 

แล้วเดินเข้าไปในปราสาท....

 

 

 

 

 

 

 

          "ฟาง!!!!!!!!!!"

 

 

ร่างเล็กสะดุ้งเฮือก ก่อนที่จะหมุนตัวเไปเผชิญกับต้นเสียง

 

 

          "ท่านพ่อ..."

 

 

          "พ่อบอกให้เจ้าอยู่บนห้อง แล้วเจ้าออกมาทำไม!!"

 

 

          "ขะ..ข้าแค่อยากออกไปเดินเล่น แค่นั่นเอง"

 

 

          "เจ้าไม่รู้หรือไงว่าวันนี้มันอันตรายแค่ไหน"

 

 

          "ข้ารู้ แต่...."

 

 

          "ไม่มีแต่ฟาง ขึ้นไปข้างบนซ่ะ แล้วห้ามลงมาจนกว่าจะถึงพรุ่งนี้เช้า นี่เป็นคำสั่ง"

 

 

          "ข้าเข้าใจแล้ว"

 

 

ร่างเล็กรีบเดินขึ้นห้อง ดวงตากลมมองออกไปข้างนอกทางหน้าต่าง เธอเห็นแม่มดที่กำลังร่ายเวทมนต์อยู่แต่ละจุด

 

 

บนกำแพง และรอบๆปราสาท เสียงท่องเวทย์ดังพึมพัมมาจากแตล่ะจุดของกำแพง กลิ่นยาสมุนไพรลอยเข้ามาประ

 

 

ทะจมูกโด่งของเธอ ที่พวกเธอทำก็เพื่อป้องกันสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นในคืนนี้........

 

 

-----------------------------------------------------------------------------------