ปั้นรักปั้นหัวใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“น้องเฟย์ ได้ยินที่พี่พูดรึเปล่าเนี่ย”โย่งร้องเรียกเฟย์ที่นั่งเหม่อทำให้เฟย์ได้สติ

 

 

 

 

 

“คะ พี่โย่ง โทษทีนะคะ เมื่อกี้เฟย์มัวแต่จำบท”เฟย์รีบพูดก่อนจะทำทีเป็นนั่งอ่านบทก่อนที่จะเข้า

ฉากต่อไป

 

 

 

 

 

 

 

“เอ๋ วันนี้เฟย์เป็นอะไรล่ะเนี่ย ดูเหม่อๆชอบกล”โย่งมองเฟย์แล้วพูด เฟย์ชะงักแล้วหน้าแดงคิดถึง

เรื่องเมื่อคืน ที่จู่ๆเขื่อนก็เปลี่ยนจากโหดร้ายมาอ่อนโยนกับเธอจนเธอเผลอโอนอ่อนเขาไปตาม

หัวใจตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“จะไปไหนน่ะเฟย์”เมื่อเสร็จกิจกามของเฟย์และเขื่อนเฟย์ก็ลุกจากเตียงทำให้เขื่อนที่นอนข้างๆรี

บรั้งเฟย์ไว้

 

 

 

 

 

“ก็ไปอาบน้ำ ถ้านายเสร็จแล้วนายก็ไปซะเหมือนกับทุกๆครั้งสิ”เฟย์พูดนิ่งๆ ใช่สิ เขื่อนเห็นเธอเป็น

แค่ที่ระบายเท่านั้น

 

 

 

 

 

“ถ้าครั้งนี้ชั้นไม่อยากจะไป อยากจะค้างที่นี่ล่ะ เธอจะว่าไง”เขื่อนพูดก่อนจะล้มตัวลงนอนตามเดิม

 

 

 

 

“นี่นายเป็นอะไรของนาย จะแกล้งอะไรชั้นอีก กะจะยั่วให้ชั้นประสาทเสียใช่มั้ย”เฟย์หันขวับมาว่า

 

 

 

 

 

“ก็ยั่วมาตลอดมันได้ผลนี่ แล้วเธอก็ชอบมันซะด้วย”เขื่อนลุกขึ้นมาแล้วเอามือลูบแก้มเฟย์

 

 

 

 

 

“พอได้แล้ว ไปใส่เสื้อผ้าดีๆแล้วก็กลับไปได้แล้ว ชั้นเหนื่อยพรุ่งนี้มีถ่ายเช้า”เฟย์รีบพูด

 

 

 

 

 

“พรุ่งนี้มีถ่ายเช้าเหมือนกันก็ไปกองถ่ายมันด้วยกันทั้งคู่สิ มานี่”เขื่อนพูดจบก็ดึงเฟย์ลงมานอน

แล้วกอดแน่น

 

 

 

 

 

 

 

“ปล่อยเดี๋ยวนี้เลยนะเขื่อน ชั้นไม่เอาแล้ว”เฟย์ร้องและดิ้นขลุกขลักในอ้อมกอดของเขื่อน

 

 

 

 

 

“นี่ ถ้ายังดิ้นอีกนะ ชั้นจะปล้ำเธออีกรอบแน่ รึว่าจะเอา”เขื่อนรีบพูดขู่ทำให้เฟย์เลิกดิ้น

 

 

 

 

 

“ปล่อยชั้นไปเถอะนะเขื่อน อย่าทำแบบนี้ได้มั้ย”เฟย์พูดแล้วก้มหน้าไม่มองเขื่อนเลย

 

 

 

“ทำไม ถ้าชั้นยังจะทำแบบนี้แล้วทำไม”เขื่อนยื่นหน้าเข้าใกล้เฟย์แล้วหมายจะหอมแก้ม

 

 

 

 

 

 

“เพราะมันจะทำให้ชั้นเจ็บกว่าเดิม ที่ต้องเห็นคนที่เราแอบรักมาอยู่มกล้ๆแล้วเค้าไม่ได้รักเราแบบนี้

เขื่อน พอเถอะ เลิกทำแบบนี้กับชั้นสักที นายอยากให้ชั้นเจ็บปวดตอนนี้นายก็ทำสำเร็จแล้ว”เฟย์

ระบายความในใจออกมาให้เขื่อน

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องมาทำเป็นพูดดี ชั้นไม่ยอมปล่อยเธอไปหรอกนะยัยบ้า เพราะชั้นน่ะเป็นเจ้าของเธอไปแล้ว

อย่าคิดที่จะเอาร่างกายนี้ไปหาพี่โย่งหรือผู้ชายคนไหนเป็นอันขาดไม่งั้น ชั้นจะทำให้เธอลงจาก

เตียงไม่ได้เลยคอยดู เอาล่ะ นอนได้แล้ว”เขื่อนนิ่งสักพักก่อนจะกระชับกอดเฟย์อีกครั้งแล้วรีบว่า

ก่อนจะสั่งเฟย์ให้นอนหลับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เขื่อนจะเข้าฉากแล้ว เขื่อนมาช่วยต่อบทกับมีนเร็ว”มีนร้องเรียกเขื่อนที่ลงจากรถมาพร้อมแม่ของ

เขาให้ไปซ้อมบทกับเธอ เมื่อเขื่อนเดินเข้ามาแล้วผ่านเฟย์ที่นั่งกับโย่งก็ชะงักก่อนะเบือนหน้าหนี

ไปอีกทาง

 

 

 

 

 

 

 

“มองอะไรของเธอ แม่นางเอก อ่านบทไปสิ”แม่เขื่อนรีบว่าเฟย์ที่มองกับเขื่อน ก่อนจะไล่ให้เธอ

อ่านบทต่อไป จนถึงเวลาเข้าฉากซึ่งเฟย์กับโย่งเข้าฉากเสร็จแล้วเดินออกมาเพื่อให้เขื่อนและมีน

แสดงต่อจากตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

 

“อย่าไปหาใครอีกนะ ผมรักคุณ”เขื่อนพูดออกมาตามบทแล้วกอดมีนแน่นเพื่อขอร้องไม่ให้ไป

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าคุณรักชั้น ชั้นก็เลือกที่จะอยู่กับคุณค่ะ”มีนหันมาหาเขื่อนก่อนจะโน้มหน้าแล้วจูบกับเขื่อน

โดยที่เขื่อนเองก็จูบตอบมีนต่อหน้าต่อตาทุกคนทั้งกอง จนกระทั้งผู้กำกับสั่งคัทให้ผ่าน

 

 

 

 

 

 

 

“เมื่อกี้นี้ยังไงกันแน่น่ะน้องมีน เขื่อน”ผู้กำกับเดินมาถามเขื่อนและมีน

 

 

 

 

 

 

 

“เอ้า ก็ก่อนที่มีนจะไปเมืองนอก มีนกับเขื่อนเค้าเป็นแฟนกัน จะจูบกันก็ไม่เห็นแปลกนี่คะผู้กำกับ ดี

ซะอีกที่มีนกับเขื่อนจูบจริงแบบนี้ จะได้ถือว่าเป็นการเรียกเรตติ้งของซีรี่ย์เรื่องนี้ไปในตัว เพราะ

ลำพัง นางเอกข่าวฉาวก็คงจะเอาไม่อยู่”แม่เขื่อนว่า

 

 

 

 

 

 

 

“แหม คุณแม่ ไม่สิคะ คุณน้าก็ พูดอะไรก็ไม่รู้ มีนเขินจะแย่แล้ว เมื่อกี้ที่เขื่อนจูบจริงแบบนี้ไม่รู้ว่า

จะมีคนแอบอิจฉารึเปล่านะคะ”มีนพูดก่อนจะแอบเหล่ตาไปทางเฟย์ที่ยืนอึ้งและกำมือแน่น

 

 

 

 

 

 

 

“ไหน ใครกันที่เคยอิจฉาหนูมีน อ๋อ ก็นึกว่าใครก็แค่เพื่อนทีเหนือกว่าตัวเองทุกด้าน ยังจะอิจฉาอยู่

หรอ รู้ๆว่าตัวเองสู้อะไรใครไม่ได้ก็ยังจะดันทุรังเข้ามาอีก”แม่เขื่อนพูดขึ้นมากัดจิกเฟย์อย่างเจ็บ

แสบ

 

 

 

 

 

 

 

“ผมว่า ทุกคนไปพักกันก่อนนะครับ จะได้เตรียมตัวเข้าฉากอื่นต่อ ไปเฟย์”โย่งเห็นเฟย์นิ่วหน้าก็รีบ

พูดก่อนจะดึงเฟย์ไป

 

 

 

 

 

 

 

“แหม ดูปกป้องกันดีนะคะพระเอกนางเอกคู่นี้ พี่โย่งลืมรึเปล่าคะว่าตัวเองแต่งงานไปแล้ว ถ้าพี่ก้อย

เค้ารู้ว่าสามีตัวเองสนิทสนมกับนางเอกในจอของเค้าจนเกินงามจะว่ายังไงนะ”มีนจีบปากจีบคอก

ระแนะกระแหนเฟย์

 

 

 

 

 

 

“ก็แล้วแต่คนจะคิดเถอะครับ ผมกับน้องเฟย์เราสนิทกันตามประสาพี่น้องในวงการ และคนที่ร่วม

งานเดียวกัน ถ้าการสนิทสนมกันของผมกับเฟย์นั้นทำให้ก้อยไม่สบายใจ ผมว่าก้อยเค้าไม่ใช่คน

แบบนั้นหรอกครับที่จะคิดมากแบบนี้ ส่วนเรื่องที่พวกคุณคอยกระแนะกระแหนเฟย์เค้า ผมว่าเราคว

รหยุดแล้วตั้งใจถ่ายละครกันต่อไปจนจบเถอะนะครับ”โย่งพูด

 

 

 

 

 

 

“พูดได้ดีนี่พี่โย่ง นี่คงจะติดกับดักยัยจอมมารยาเข้าแล้วสิท่า ไง วันนี้ได้ผู้ชายไปกี่คนแล้ว

ล่ะ”เขื่อนพูดอย่างร้ายกาจ

 

 

 

 

 

 

“กรุณาให้เกียรติสุภาพสตรีให้มากกว่านี้หน่อยเถอะครับ”โย่งรีบว่าเขื่อนทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นจะได้ใครกี่คนมันก็เรื่องของชั้น พี่โย่งคะเฟย์ขอตัว”เฟย์หันขวับไปว่าเขื่อนก่อนจะรีบเดิน

ออกปากตรงนั้นทันที

 

 

 

 

 

 

“ฮือๆ ทำไมนายถึงว่าชั้นแบบนี้”เฟย์ทรุดตัวลงแล้วปล่อยโฮออกมา เธอเริ่มทนไม่ไหวอีกต่อไป

แล้ว

 

 

 

 

 

 

 

ถ้าเฟย์ไม่ทนแล้วจะเป็นยังไงน้อ เมื่อไหร่เขื่นะรู้ใจตัวเองสักที