ปั้นรักปั้นหัวใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ป่ะทุกคน พร้อมแล้วใช่มั้ย ไปๆ”เขื่อนพูดเมื่อเห็นว่าใกล้จะ10โมงแล้วทุกคนก็ลงมาพร้อมกันแล้ว

 

 

 

 

 

“อ้าวฟาง ไหวมั้ยเนี่ย ป๊อปไปช่วยประคองฟางหน่อย”โทโมะทักเมื่อเห็นฟางกะเผลกลงมาจากชั้น

บน

 

 

 

 

 

 

“หลีก ชั้นดูแลตัวเองได้”ฟางพูดแล้วเดินกะเผลกตัวเองไปขึ้นรถ

 

 

 

 

“เมื่อวานพวกนายยังดีๆ วันนี้เป็นอะไรน่ะ”โทโมะถาม

 

 

 

 

“ไม่รู้สิ”ป๊อปปี้ส่ายหน้า เพราะตอนที่ออกมาจากค่าย อลิสก็ชวนพวกเขากินข้าวกันที่ร้านโปรดหลัง

จากนั้นฟางก็มึนตึงใส่เขาทันทีที่แยกทางกับอลิส

 

 

 

 

“เดี๋ยวค่อยง้อกันก้ได้ ไปๆขึ้นรถๆสายละ”เขื่อนตัดบทก่อนจะพาทุกคนขึ้นรถไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่เธอเป็นนักร้องในสังกัดป๊อปแล้วยังอยู่บ้านเดียวกันหรอ”อลิสถามเมื่อป๊อปปี้ลุกออกไปเข้า

ห้องน้ำ

 

 

 

 

“อ๋อ ใช่ เราอยู่ด้วยกันที่บ้านพักนักแสดงของเขื่อนอีกทีน่ะ”ฟางตอบ

 

 

 

 

“ไม่กลัวข่าวฉาวรึไง สนิทสนมกับผู้จัดการส่วนตัว ถึงขั้นอยู่บ้านเดียวกัน”อลิสว่า

 

 

 

 

 

 

“ก็ชั้นไม่ได้คิดอะไรเกินเลยสักหน่อย จะคิดมาทำไม”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

“ชั้นว่าเธอคิดหน่อยก็ดีนะ เพราะเดี๋ยวดังใหญ่ เดี๋ยวจะเป็นข่าว เผลอๆ ก็ทิ้งไปเหมือนที่ฟ้าทิ้ง

ป๊อปปี้”อลิสพูด

 

 

 

 

 

“นี่ชั้นกับฟ้าเราคนละคนไม่เหมือนกันนะ อย่าเอามาเหมารวม”ฟางรีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

“ใครจะไปรู้ นี่ก็เพราะรู้สินะ ว่าป๊อปเป็นลูกเจ้าของค่าย เลยทำทีตีสนิท เพื่อให้พ่อเค้าป้อนงาน ทำ

ทีเป็นจิ้นกับโทโมะ แหม ผู้หญิงอะไรแผนสูงนักนะ”อลิสว่า

 

 

 

 

 

“ชั้นไม่เคยแบบนั้นนะ”ฟางเริ่มหงุดหงิดก็ว่า

 

 

 

 

 

 

“เอาล่ะ ชั้นไม่พูดมากนะ แต่ชั้นบอกไว้เลย ว่าชั้นกับป๊อปปี้เราสนิทกันมาก ชั้นไม่ยอม ยกเพื่อน

ชั้นให้ใครหน้าไหน เมื่อไม่มีฟ้า ป๊อปปี้ต้องอยู่กับชั้น เธอน่ะ ถ้าดูแลตัวเองได้แล้วก็ไปจากป๊อปปี้

ซะ ไม่ต้องมาเกาะ เพราะชั้นดูออกว่าที่ป๊อปทำไป เพราะเธอเป็นแค่นักร้องที่เขาต้องดูแล ใจจริง

เพื่อนชั้นน่ะเบื่อแสนเบื่อเธอที่ทำอะไรไม่เป็นเลยไงล่ะ”อลิสว่า

 

 

 

 

 

 

“ชั้นต้องดูแลตัวเองให้ได้”ฟางที่หนีป๊อปปี้มานั่งคนเดียวที่รถตู้อีกคันก็พึมพำเมื่อคิดถึงเรื่องเมื่อ

วาน กับคำดูถูกของอลิสที่ว่าเธอว่าทำอะไรไม่เป็นต้องให้ป๊อปปี้ช่วยตลอด ไม่มีวัน เธอจะต้อง

เอาชนะคำสบประมาทอลิสให้ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอาล่ะค่า เดี๋ยวโทโมะกับฟางเอาของไปเก็บตามห้องพักที่พวกพี่จัดให้ แล้วมาทานอะไรที่ห้อง

อาหารนะคะ แล้วตอนบ่ายเราจะไปถ่ายแบบกันที่ฉากที่เซ้ทไว้แล้วเจอกันค่ะ”เจ้าหน้าที่เดินมา

ชี้แจงให้พวกฟางฟังเมื่อลงมาจากรถ

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ ขาก็เจ็บเดี๋ยวชั้นช่วยถือน่า อย่าอวดดีไปหน่อยเลย”ป๊อปปี้พูดเมื่อเห็นฟางพยายามจะยกเอา

กระเป๋าตัวเองไปเอง

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องมายุ่ง ชั้นไม่ใช่อลิสขาของนายนะ ชั้นจัดการตัวเองได้”ฟางหน้ามุ่ยแล้วหันกลับไปว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“จัดการได้บ้าอะไร มานี่ ชั้นจะจัดการเธอเอง”ป๊อปปี้ส่ายหน้า ก่อนจะอุ้มฟางพาดบ่าตัวเองแล้วมือ

อีกข้างหนึ่งถือกระเป๋าเดินไปทางห้องพักทันที

 

 

 

 

 

 

“กรี๊ด ป๊อปปี้ ปล่อยชั้นนะๆ”ฟางดิ้นแต่สุดท้ายก็ต้องยอมป๊อปปี้ลากไปอยู่ดี

 

 

 

 

 

 

“ไม่มีอะไรครับๆ ผู้จัดการกับนักร้องคู่นี้เค้าหยอกกันแบบนี้ล่ะฮะ”เขื่อนรีบพูดก่อนจะเดินเอาของไป

เก็บกับโทโมะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“โอ๊ย พี่จีจี้ ก็มันไม่มีงานไม่ใช่รึไงช่วงนี้ จะอยู่กรุงเทพทำไมล่ะ เฟย์เลยขอมาพักผ่อนแปปเดียว

เองน่า จะบ่นอีกนานมั้ย พรุ่งนี้กลับก็ได้ แค่นี้นะบาย”ขณะที่เขื่อนและโทโมะเก็บของเขื่อนก็ได้ยิน

เสียงบ่นขึ้นมาตามบันได

 

 

 

 

 

“นะ นาย มาได้ไงเนี่ย”เฟย์วางสายแล้วต้องตกใจเมื่อเขื่อนมายืนอยู่ด้านหน้า

 

 

 

 

 

 

“ก็มาดูแลโทโมะ แล้วเธอล่ะ หนีเที่ยวแบบนี้จีจี้ไม่ว่ารึไง”เขื่อนถามเฟย์

 

 

 

 

 

“เรื่องของชั้นล่ะน่า หลีกทางชั้นจะเข้าห้อง”เฟย์เชิดใส่แล้วดันเขื่อนไปห่างๆตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

“เอ้า เป็นผู้หญิงมาเที่ยวคนเดียวแบบนี้มันอันตราย นี่ เดี๋ยวชั้นช่วยนะๆ”เขื่อนรีบพูดแล้วถือกระเป๋า

ให้เฟย์

 

 

 

 

 

 

 

“ไอ้บ้า ชั้นจะอันตรายก็เพราะอยู่กับนายเนี่ยล่ะ ไปเลยนะๆ”เฟย์รีบหนีโดยมีเขื่อนวิ่งตามไปติดๆ

 

 

 

 

 

 

 

“เห้อ หนีให้ตายยังไงก็เจออยู่ดี คู่นี้”โทโมะมองคู่เขื่อนเฟย์ที่วิ่งไล่วิ่งหนีกันก็ขำ

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวซีนจะเป็นพี่ฟลุ้คจับตัวแก้วมาแล้วพี่ฟลุ้คจะปล้ำแก้วสินะคะ”เสียงพูดที่คุ้นหูทำให้โทโมะ

ชะงัก รีบหาที่หลบทันที

 

 

 

 

 

 

 

“ใช่ค่ะ แก้วโอเคมั้ย ที่ต้องเล่นฉากเลิฟซีนกับพี่”ฟลุ้คเดินมากับแก้วแล้วถาม

 

 

 

 

 

 

“ก็นิดหน่อยค่ะ แต่ทำไงได้คะ มันเป็นการแสดง นักแสดงอย่างพวกเราต้องทำให้ได้”แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

“แหม แก้วนี่น่ารักจริงๆนะครับสมแล้วที่ได้ใจพี่ไปเต็มๆ”ฟล้คพูดแล้วยิ้มจนแก้วส่ายหน้าเบาๆ

 

 

 

 

 

 

 

“แค่กๆ โอ้ย มดกัด หวานเลี่ยนจริงๆ”โทโมะไม่อยากฟังคำหยอดหวานๆของฟลุ้คอีกก็ออกมากที่

ซ่อน

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรของนายน่ะ มาทำอะไรที่นี่ยะ”แก้วตกใจที่เห็นโทโมะแล้วหน้าแดงเมื่อนึกถึงเรื่องที่สปา

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นก็มาทำงานของชั้นน่ะสิ แหมๆพวกเธอ2คนมาถ่ายละครหรอ แล้วไหนสตาฟ คนในกองไปไหน

หมด โถ แอบมาสวีทจี๋จ๋ากัน2คนแบบนี้เดี๋ยวก็ตกเป็นข่าวหรอก คู่จิ้น”โทโมะพูดประชด

 

 

 

 

 

“แก้วเค้าแค่ลืมของที่ห้อง ชั้นเลยเดินมาส่งไม่ได้ ทำอะไรเสียหายสักหน่อย”ฟลุ้คพูด

 

 

 

 

 

 

“ใช่ ถึงจะเป็นข่าวแล้วไง ยังไงพวกชั้นก็เป็นข่าวคู่จิ้นกันอยู่แล้วนิ เชิญนายไปหาคู่จิ้นของนายโน่น

ไปเลยป่ะ”แก้วพูดแล้วแอบตึงๆเรื่องคู่จิ้นของโทโมะและฟางนิดๆ เพราะตั้งแต่ทั้งคู่มีกระแสจิ้นออก

มา แฟนคลับให้ความสนใจและคอยเชียร์คู่นี้มาก แม้เธอจะเข้าใจว่าเป็นการแสดง แต่ในใจลึกเธอ

กลับรู้สึกหงุดหงิดชอบกล

 

 

 

 

 

 

“ไปน่ะไปแน่ แต่ชั้นขอเตือนนะ จะทำอะไรเซฟตัวเองดีๆแล้วกันเพราะว่าเธอคือดาราเบอร์1ของแม่

เขื่อนเค้า เป็นอะไรเกิดข่าวเสียหายมาแล้วจะยุ่ง”โทโมะพูดแล้วเดินหนีลงไปด้านล่าง แก้วมองนิด

นึงก่อนจะเดินเชิดไปอีกทาง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อวดดีที่สุด หนอย หนีมาถ่ายละครไกลถึงเขาใหญ่แทนที่จะบอกกลับเงียบหาย”โทโมะบ่นอุบ

ขณะแต่งหน้าเตรียมถ่ายแบบหลังจากทานข้าวกันเสร็จเรียบร้อย

 

 

 

 

“บ่นอะไรน่ะโทโมะ”ฟางถามเมื่อนั่งแต่งหน้าข้างๆแล้วได้ยิน

 

 

 

 

 

“เปล่าน่า พอดีเจอเด็กดื้อไปไหนไม่ยอมบอกใครเท่านั้นล่ะ ไม่มีอะไรหรอก”โทโมะพูด

 

 

 

 

 

“เจอแก้วหรอ จริงสิ เมื่อกี้ตอนไปกินข้าวก็ฟางก็เจอแก้วด้วยนะ”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

“โอ้ย คงจะมีพี่ฟลุ้คขาดูแลสิท่า อย่าพูดถึงยัยนั่นนะเดี๋ยววันนี้ทำไงแล้วหงุดหงิด”โทโมะรีบพูด

 

 

 

 

 

“นั่นแน่ๆ หงุดหงิดเพราะหึงใช่มั้ยล่ะๆ”ฟางเห็นท่าทางแสดงออกชัดเจนของโทโมะก็รีบแซว

 

 

 

 

 

“พอเลยๆ ไม่ต้องมาแซว แค่เพื่อนร่วมสังกัดเท่านั้นล่ะ”โทโมะหน้าแดงก็รีบพูด

 

 

 

 

 

“ฮิฮิ ชอบก็บอกว่าชอบสิ จะเก็กทำไม พ่อซปตาร์”ฟางรีบแซวและหยอกล้อกับโทโมะอย่าง

สนุกสนาน

 

 

 

 

 

 

“น้องฟางกับโทโมะเค้าสนิทกันดีเนาะ ดูสิเคมีตรงกันสุดๆแบบนี้ต้องมีอะไรในก่อไผ่แน่ๆ นี่ถ่ายรูป

เบื้องหลังการถ่ายแบบด้วยนะ เดี๋ยวถ้ารูปหลุดแบเอ็กคลูซีฟแบบนี้แฟนคลับเห็นต้องซื้อนิตยสาร

เราเยอะๆแน่นอน”สตาฟที่ดูแลเรื่องการถ่ายแบบเห็นท่าทีที่สนิทสนมของโทโมะฟางก็รีบบอกช่าง

กล้องถ่ายรูปเก็บไว้ โดยที่ป๊อปปี้ได้ยินหมดเลย

 

 

 

 

 

 

“นี่ แต่งหน้าก็ยังไม่เสร็จแล้วจะชวนคุยกับโทโมะอีก นั่งห่างๆกันเลยป่ะ”ป๊อปปี้เดินเข้ามาว่า

 

 

 

 

 

“แล้วไง ยังไง วันนี้ชั้นก็ถ่ายคู่กับโทโมะ เราจะสนิทกันก่อนแล้วจะทำไม”ฟางเชิดกลับกวนๆ

 

 

 

 

 

“แต่สนิทกันเกินไปแบบนี้มันไม่งาม อย่าลืมสิเราไม่ได้อยู่ที่บ้านนะ”ป๊อปปี้ดุ

 

 

 

 

 

 

“นี่ จะไปซีเรียสอะไร นี่พวกเราเป็นคู่จิ้นกันนะ จะสนิทสนมกันแล้วจะทำไม นายไม่ต้องมายุ่ง ชั้น

จัดการเองได้ นายจะได้มีเวลาไปหาอลิสเพื่อนสุดรักของนายโน้นสิ”ฟางหงุดหงิดเรื่องเมื่อวานก็

พาลใส่ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่อย่าเอาเรื่องเมื่อวานกับวันนี้มาเหมารวมสิ ชั้นรู้ว่าเธอไม่ชอบเพื่อนชั้น แต่ถึงอลิสจะพูดจาตรง

ไปตรงมาน่ะ เค้าก็เป็นคนดีไม่เคยคิดร้ายกับใครนะ”ป๊อปปี้พูดตามตรง

 

 

 

 

 

“โถ ปกป้องกันชัดๆ”ฟางเองก็ยังแขวะกลับไม่เลิก

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ พวกนาย ชั้นว่ามันชักจะไปกันใหญ่แล้วนะ ใจเย็นๆอย่าทะเลาะกัน”โทโมะพยายามไกล่เกลี่ย

 

 

 

 

 

 

“ไม่ ชั้นน่ะจะทำอะไรก็เรื่งของชั้นเป็นแค่ผู้จัดการไม่ใช่พ่อ”ฟางรีบว่า

 

 

 

 

 

 

“ก็เป็นซะอย่างงี้ไง พ่อเลยทิ้งไป”ป๊อปปี้เริ่มทนอารมณ์เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายชองฟางไม่ได้เลยหลุดปากพูด

 

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

ฟางตบหน้าป๊อปปี้เข้าเต็มๆ

 

 

 

 

 

ผลจากอลิสวางยาก่อนมาทำงาน มีตบกัน นี่ขนาดเจ้าตัวไม่มาด้วยนะเนี่ย

 

 

จะเป็นยังไงต้องติดตาม ตอนนี้ขอตัดก่อน หึหึ