เราจะมีกันและกัน KF

แก้วใสๆมีแอลกอฮอลบรรจุอยู่เต็มแก้ว...ถูกร่างสูงกระดกรวดเดียวลงคอเกลี้ยง..แล้วร่างสูงก็สักมาอีกแก้วจนทำให้สตรีร่างเพรียวในชุดสีดำคอปิดแขนกุดล้ำอวดเนื้อขาวผ่องแล้วใบหน้าสวยต้องเตือนว่า

"จะเมาแล้วนะค่ะแก้ว...เดี๋ยวก็กับบ้านไม่ถูกหรอก"

"แก้วไม่เมาง่ายหรอก..ดื่มแก้เซงเท่านั้นเองแหละ"

   ร่างสูงตอบด้วยน้ำเสียงปกติไม่บ่งบอกอาการเมาแต่อย่างใด...มีเพียงใบหน้าที่เข้มขึ้นกว่าเดิมเท่านั้น..ที่บอกให้รู้ว่าร่างกายเขาได้บรรจุน้ำมึนเมาเข้าไปแล้ว

"เซงอะไรมาค่ะ..บอกพิมมาบ้างสิ่"

   สาวร่างเพรียวออดอ้อนเซ้าซี้ร่างสูง..ก็แน่ล่ะ..หน้าตาดีๆรวยๆแบบนี้ถ้าไม่ผูกมัดไว้ด้วยเสน่ห์ก็โง่ตายล่ะ....ร่างสูงเป็นนักธัรกิจรูปงามฐานะดีขนาดนี้...เธอต้องยิ่งไขว่คว้า..

   ข่าวว่ากันว่ามีผู้หญิงหลายคนจ้องที่จะจับเขาอยู่แต่ร่างสูงก็ไม่เล่นด้วย...มีร่างเพรียวคนนี้ล่ะที่ร่างสูงคบหานานกว่าใครๆและร่างเพรียวก็เชื่อว่าเธอมีหวังมากกว่าบรรดาผู้หญิงพวกนั้น

   แต่มาวันนี้ร่างสูงดูแปลกไป...เขาดื่มหนักและไม่ค่อยพูดเท่าใดทำราวกับว่าเขามาที่นี่เพียงคนเดียว
   เธอเห็นเขาไม่ตอบคำถามเธอเสียที...ร่างเพรียวจึงถามย้ำอีก 
   ร่างสูงจึงเอ่ยว่า

"ถ้าหากแก้วไม่มีเงิร,ไม่มีบริษัท,พิมคิดจะแต่งงานกับแก้วไหม.."

   ร่างเพรียวนิ่งไปด้วยเพราะเธอนึกไม่ถึงว่าเขาจะถามออกมาแบบนี้เธอนิ่งไปสักครู่เธอก็หัวเราะแล้วย้อนถามเขาว่า

"นี่เป็นการขอแต่งงานจริงๆรึปล่าวค่ะหรือแค่พูดเล่น"

"ผมอยากให้คุณตอบคำถามผมก่อน"

   ร่างสูงเอ่ยด้วยน้ำเสียงเนือยๆ

"ถ้าคุณขอก็แต่งสิ่ค่ะ..หรือว่าคุณจะขอตอนนี้"

   ร่างสูงนิ่งชะงักเมื่อเจอทีเล่นทีจริงของรางเพรียว....เธอจ้องเขาจริงจังเสียด้วย...ทำท่าเหมือนว่าจะคาดคั้นเอาคำตอบกับเขาในเวลานี้

"คุณถามทำไมค่ะ..ทำราวกับบรัษัทจะเจ๊งงั้นล่ะ..แต่พิมไม่เชื่อหรอกค่ะว่าจะล้มได้..หลักทรัพย์ออกจะมั่นคงแข็งปั้งขนาดนี้..แล้วก็เป็นของแก้วเองเสียด้วย"

   ร่างเพรียวพูดออกมา..น้ำเาียงชื่นชมความสามารถของรางสูงนัก

"ไม่ใช่ของแก้วหรอกพิม...ของแม่แก้วทั้งนั้น"

"นั่นแหละค่ะ...สักวันก็ต้องตกเป็นของแก้วอยู่ดี..แก้วเป็นลูกคนเดียวไม่ให้คุณแล้วปม่คุณจะเอาไปให้ใครล่ะค่ะ.."

"แม่แก้วเขาอาจจะไม่ยกให้แก้วก็ได้นะพิม.."

   ร่างสูงพูดเบาๆ
ร่างเพรียวมองหน้าร่างสูง...เธอไม่อยากจะเชื่อว่าสิ่งที่เขาพูดเป็นเรื่องจริง

"ล้อเล่นหรือป่าวแก้ว"

"แก้วไม่เอาเรื่องพวกนี้มาล้อเล่นหรอกพิม...วันนี้แม่เรียกแก้วไปพูด...ท่านจะให้แก้วแต่งงานกับลูกสาวเเพื่อนของท่าน...ไม่งั้นท่านจะปลดแก้วออกจากตำแหน่ง..พิมก็รู้ว่าแก้วทำอะไรไม่ได้..เพราะแม่เป็นประธานทั้งหมดแก้วเป็นแค่กรรมการผู้จัดการ..สิทธิ์ขาดอยู่ที่แม่อย่างเดียว"

   ร่างเพรียวตัวชา
นี่เธอกำลังฝันไปหรือป่าว...และคงจะเป็นฝันร้านซะด้วย
  เศรษฐีสาวเท่ผู้กำลังจะก้าวลงหลุมกับดักของเธอกลับหลุดพ้นไปง่ายๆโดยที่เธอไม่มีทางเรียกกลับคืนมาได้เลย

    หากถ้าเขาปฏิเสธการแต่งงานนั้น...โดยยืนกรานจะเลือกร่างเพรียวเป็นเจ้าสาวแทนร่างสูงก็คงเหลือแต่ตัวทันที
   ซึ่งขืนทำเช่นนั้น...ร่างเพรียวไม่มีวันยอมแต่งงานกับเขาเด็ดขาด...ต่อให้เขารักเธอมากแค่ไหนก็ตาม
   ร่างเพรียวคิดคนเดียวแบบลืมไปว่าจริงๆแล้วเธอกับร่างสูงนั้นเป็นแค่เพื่อนสนิทกันมากกว่าเป็นคนรัก

"แล้วแก้วอยากแต่งหรือเปล่าล่ะ..."

   ร่างเพรียวได้ยินเสียงตัวเองถามออกไป...ทำให้ร่างสูงต้องถอนหายใจเฮือกใหญ่
   เขาไม่ได้หวาดเกรงอะไรต่อการแต่งงานครั้งนี้...และเขาก็ไม่ได้เสียใจด้วยที่ต้องแยกจากร่างเพรียว..แต่ที่เขาคิดหนักก็เพราะร่างสูงไม่เคยเตรียมตัวไว้สำหรับการแต่งงานแบบคลุมถุงชนอย่างนี้มาก่อน...ที่สำคัญแต่งงานกันไปแล้วเขาก็ต้องรีบมีลูกให้มารดาเขาได้เชยชมโดยที่ตัวเขานั้นเป็นผู้หญิงการที่จะมีลูกกับร่างบางนั้นยากมากและอีกอย่างเขากับร่างบางก็ไม่ชอบขี้หน้ากันอยู่แล้ว

   มันคงเหมือนกับไปนอนกอดศัตรู..แต่ก็เป็นศัตรูที่สวยน่ารัก..แบบนี้คงพอทนได้หน่อย...
    ร่างสูงนิ่งอยู่นานจนเขาลืมไปว่าร่างเพรียวนั้นยังอยู่กับเขาตรงนี้และลืมไปว่าร่างเพรียวนั้นได้ถามอะไรไว้และเธอก็เลยเหมาะเอาการเฉยของเขาเป็นความเสียจัยจนไม่อยากจะพูด

"ถ้าคุณไม่ตอบก็ไม่เป็นไรหรอกค่ะ..."

    เธอสรุปเหมือนกับใจนักเลงเต็มที่...แต่ที่แท้เปล่า...ในสมองเตรียมการซับซ้อนซ่อนเงื่อนสารพัดเอาไว้ได้อย่างรวดเร็วอย่างที่ร่างสูงนับไม่ถึง

"พิมว่าแก้วมีความจำเป็นต้องแต่งก็แต่งไปเถอะค่ะอย่าขัดใจแม่ของแก้วเลย...และอีกอย่างถึงแก้วจะแต่งงานเราก็ยังแอบคบกันได้ไม่ใช่หรอค่ะ.."

    ร่างสูงชำเลืองตามองร่างเพรียว..รางเพรียวพูดออกมาแบบนี้กับเขามีหรือที่เขาจะไม่เข้าใจ

"แต่สงสารผู้หญิงคนนั้นะค่ะ...เขางคงเสียใจแย่เลยถ้าหากได้รู้ว่า...คนที่เขาจะแต่งงานด้วย..จำไจต้องแต่งงาน..ไม่ใช่เพราะรักซะหน่อย..สงสัยว่าคงขี้เหร่มากน่ะสิถึงต้องยอมให้ผู้ใหญ่จับคลุมถุงชน...ไม่ก็อยากได้สมบัติของคุณจนตัวสั่่น..."

    ร่างเพรียววิจาร์ณอย่างสมเพช...เธอนึกเดาเอาเองว่าผู้หญิงที่ร่างสูงจะแต่งงานด้วยคงจะดูไม่สวยมากที่เดียว.....
.
.
.
.
.
.
อัพแล้วนะ :)
เม้นกันเยอะนะให้กำลังใจไรเตอร์หน่อย