Malice love แค้นนี้มีเป้าหมาย......คือนาย
เขียนโดย 
อันโก๊ะ
วันที่ 6 ธันวาคม พ.ศ. 2557 เวลา 22.51 น.
แก้ไขเมื่อ 24 มกราคม พ.ศ. 2558 15.59 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2) ความบังเอิญ(อย่างนั้นเหรอ)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความความบังเอิญ(อย่างนั้นเหรอ)
ไหนดูซิ!!ป๊อปปี้ของเราจะไปไหนวันนี้ ฉันคิดพรางเลื่อนเม้าส์กดเข้าไปใน
เฟสบุ๊คของป๊อปปี้
>>>>ไปดูงาน ที่ โรงแรมแอลซ์ <<<<
โรงแรมแอลซ์อย่างงั้นเหรอ หึๆ
ตอนนี้ฉันอยู่ที่หน้าโรงแรมแอลซ์ ในชุดธรรมดาๆ เสื้อยืดสีขาว เอี๊ยมสีดำ
และหมวกใบเก๋สีน้ำตาลกับกระเป๋าที่เป็นแนวถุงผ้า ไม่ต้องแปลกใจไปค่ะว่าทำไม
ฉันถึงแต่งตัวต่างจากเมื่อคืนนัก นั่นก็เพราะฉันต้องการสร้างความ
แตกต่างไงล่ะ
อะไรกันเนี๊ย เขามีงานแสดงผลงานดีไซน์กันหรอกเหรอ อืม.....คนเยอะเหมือนกัน
หนิ ลองเข้าไปดูหน่อยดีกว่า
“ขอโทษนะครับ คือทางเราให้ผ่านเฉพาะ นักธุรกิจเท่านั้นนะครับ”ยามที่ยืนอยู่หน้า
ประตูยื่นมือมากั้นฉัน หึ เห็นฉันแต่งตัวแบบนี้ไม่คิดว่าจะเป็นนักธุรกิจล่ะสิ ที่จริง
ฉันเป็นดีไซน์เนอร์ชื่อดังเชียวนะยะ แต่ทำไมงานนี้ฉันไม่รู้เลยว่าเขาจัดกันด้วย และ
ฉันก็ล้วงกระเป๋าไปเอานามบัตรของฉันมายื่นให้ยามดู
“เออ....ขอโทษครับ เชิญตามสบายเลยครับ”
คราวนี้เปลี่ยนเป็นผายมือเชิญ ฉันเดินเข้าไปด้านในอย่างช้าๆ
โหนี่อลังการขนาดนี้เลยเหรอเนี๊ย บรรยากาศรอบๆตัวฉัน อลังการ สวยงาม มีระ
ดับมากๆ
อ๊ะ!! นั่น จำไม่ผิดแน่ นายป๊อปปี้ ยืนดูงานอยู่ตรงรูปภาพที่สื่อเกี่ยวกับเกลียวคลื่น
เอ้ จะทำยังไงดีนะที่ให้เขาสนใจในตัวเราก่อน
“อ้าวฟาง”
ฉันหันไปตามเสียงเรียกของผู้หญิงที่เรียกชื่อฉัน ปรากฏว่าเป็นยัยแก้ว เพื่อนสาว
คนเดียวของฉันเอง
“เป็นไงแก สบายดีป่ะ” ฉันรีบถามมัน
“สบายดีสิ นี่เราไม่ได้เจอกันนานแค่ไหนแล้วอ่ะ”แก้วว่า
“ก็ตั้งแต่เรียนจบอ่ะ แล้วนี่แกย้ายมาไทยแล้วเหรอ” ยัยแก้วไปเรียนและทำงานที่
ปารีส เธอเป็นเจ้าของกิจการน้ำหอมที่โด่งดัง
“อื้ม พึ่งมาเมื่อวาน แกเปลี่ยนเบอร์ เปลี่ยนเฟส จนฉันติดต่อแกไม่ได้เลยอ่ะ คิดถึง
จัง”ยัยนั่นว่าก่อนจะกอดฉัน
“จร้า คิดถึงเหมือนกัน” อ๊ะ!ฉันนึกออกแล้ว ว่าจะทำยังไง
“แก้ว แกช่วยอะไรฉันหน่อยสิ”ฉันว่า
“อะไรเหรอ??”
ฉันเดินเข้าไปใกล้รูปภาพที่ป๊อปปี้ยืนอยู่ ใจไม่ดีเลย
“อ้าว!สวัสดีค่ะ คุณฟาริดา”ยัยแก้วเข้ามาทักตามแผน ซึ่งฉันให้มันพูดชื่อฉันดังๆ
หลังจากที่ฉันเรียนจบ ฉันก็ไปเปลี่ยนชื่อเป็น ฟาริดา
“สวัสดีค่ะ”
“นี่คุณฟาริดา ดีไซน์เนอร์ชื่อดังใช่ไหมคะ???” ยัยแก้วเล่นต่อ ได้ผล นายป๊อปปี้หัน
มา เขายังดูดีไม่เปลี่ยนไปเลย ไม่นะ อย่าคิดแบบนั้น เราต้องแก้แค้น
“ใช่ค่ะ”
“โอเคค่ะ งั้นเดี๋ยวถ้ามีโอกาสไว้คุยกันนะคะ ดิฉันขอตัวก่อน”
“ค่ะ ยินดีค่ะ” พูดจบยัยแก้วก็เดินออกไป ฉันก็ทำเป็นดูรูปไปเรื่อยๆ
“สวัสดีครับ” นั่นไง เป็นไปตามคาด ป๊อปปี้เดินเข้ามาทักฉัน
“เอ๊ สวัสดีค่ะ” ฉันกล่าวกลับไป
“เออ....คุณ ฟาริดา ดีไซน์เนอร์ชื่อดังใช่ไหมครับ” เขาถามกลับมา
“ใช่ค่ะ”
“ผม ประธานบริษัท เรนาดอล แฟร์ชั่นชั้นนำในประเทศครับ” กล่าวกล่าวแนะนำ
ตัวก่อนจะก้มหัวให้ นี่ถ้าไม่ติดตรงที่นายเคยทำอะไรกับฉัน ฉันคงคิดว่านายเป็น
สุภาพบุรุษไปแล้ว ชิ
“บังเอิญจังเลยนะคะ ออ ประธานที่เรานัดกันเมื่อวานตอนเย็นแล้วคุณไม่มาตาม
นัดใช่ไหมคะ”ฉันย้ำ
“เออ...คือ...เรื่องนั้น ผมต้องขอโทษด้วยนะครับคือผมมีธุระด่วนจริงๆ”เขากล่าว
ขอโทษ
“ไม่เป็นไรค่ะ”
“แล้ว เราจะมีโอกาสได้คุยกันอีกเมื่อไหร่ดีครับ”
“ช่วงนี้ยังไม่ว่างหรอกค่ะ คงต้องรอคิว”
“ออ ครับ นี่คุณดูเป็นคนสบายๆดีนะครับ” เขาพูดพร้อมยิ้มออกมา
“ทำไมเหรอคะ ดูจากการแต่งตัวใช่ไหมคะ ใช่ค่ะ คือฉันเป็นคนสบายๆอยู่แล้ว ดู
แย่เหรอคะ”
“เปล่าครับๆดูดีทีเดียวเลยครับ เป็นคนที่แตกต่างดี”เขาว่า เห็นสวยๆหน่อยไม่ได้
ล่ะสิ หึ
“ออ ฉันนึกว่าคุณจะเป็นพวกที่มองแต่ผู้หญิงสวยๆ โดยไม่สนว่าถึงจะเป็นผู้หญิง
ขี้เหร่แต่ก็มีหัวใจเหมือนกัน” ฉันพูดกระแทกเขา
"ไม่หรอกครับ" เขาพูดพร้อมกับยิ้มแห้งๆ
“ค่ะ งั้นฉันขอตัวก่อนนะคะ พอดีนัดกับแขก ที่ตรงตามนัดน่ะค่ะ”ฉันว่าเหน็บแนม
เขาก่อนจะเดินออกไปจากเขา หึ!! เกมส์แค้นของฉัน มันได้เริ่มขึ้นแล้วล่ะ นาย
ป๊อปปี้
คติตอนที่ 1 “ :มองแต่ผู้หญิงสวยๆ โดยไม่สนว่าถึงจะเป็นผู้หญิงขี้เหร่แต่ก็มีหัวใจ
เหมือนกัน”
ฝากเม้นต์กันด้วยน้า ^[]^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
