ด้วยแรงแห่งรัก

 

 

 

 

     "สวัสดีคะคุณเขื่อน ไม่ทราบกฏทางบริษัทหรอคะว่าห้ามคนนอกเข้า!" หวายพูดเน้นคำว่าคนนอกใส่เฟย์ แต่ด้วยความไม่ยอมใครที่มีอยู่ในตัวพอสมควรจึงตอกกลับไป

 

 

 

     "ขอโทษนะคะ ทำไมถึงกล้าพูดกับแขกตนสำคัญของเพื่อนประทานบริษัทละคะ!"  เฟย์เน้นเสียงที่คำว่าประทานบริษัทเช่นกันทำเอาหวายสะอึกไม่น้อย

 

 

 

     "อะ พอๆ ไม่รู้เรื่องกันพอดี คุณมีอะไรคุณเขื่อน"   กวินที่ทนฟังอยู่นานเอ่ยถาม

 

 

 

     "ผมพาค"  เขื่อนพูดยังไม่ทันจบก็ถุกเฟย์แทรกขึ้น

 

 

 

     "ฉันชื่อเฟย์ที่มาเพื่อต้องการทราบข้อมูลของคุณภาณุ"   เฟย์ตอบอย่างเผยอ ทำเอาเขื่อนอึ้งในความกล้าของเธอ

 

 

 

     "ไม่ได้นะ!"  หวายที่ได้ยินก็กลัวจนหลุดแสดงออกอาการออกมา  ทำให้เฟย์เริ่มมีความคิด

 

 

 

     "เชิญครับ เดี๋ยวผมขอเวลาสักครู่"   จากนั้นกวินพาตัวหวายออกไป

 

 

 

 

 

      "นี่กวินคุณบ้าไปแล้วหรอ ให้มันมาสัมภาษณ์เดี๋ยวความก็แตกหรอก"  หวายโวยวายด้วยความกลัว

 

 

 

     "นี่หวาย! ความจะแตกเพราะคุณแหละ! คิดว่านังนั่นมันจะแน่นักหรือไง"  กวินพูดทำให้หวายคิดด้

 

 

 

     "เราจะทำยังไงละคะ"  หวายถามต่อ

 

 

 

     "หึ เราก็จะให้มันคิดว่าเราคือคนวางแผน จากนั้นก็เก็บมันซะทั้งนังนั่นและไอ้เขื่อน!"   กวินพุูดด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบแฝงความร้าย

 

 

 

 

 

     _____________________________________________________

 

 

 

 

    "เห้ยเรามาโผล่ที่ไหนวะเนี่ย "   ไข่ตุ่นโผล่ในห้องห้องนึงนั่นคือห้องทำงานของตัวเอง

 

 

 

     "นี่คุณกล้ามากเลยนะที่ต่อกรกับกวินน่ะ"   เขื่อนพูดแซวเฟย์

 

 

 

     "หึ รู้จักฉันน้อยไปซะแล้ว"   เฟย์ตอกกลับแล้วออมยิ้ม

 

 

 

     "ผู้ชายกับผู้หญิงคนนั้นคนที่อยู่บ้านเดียวกับฟางนิ ส่วนผู้ชายฉันคุ้นๆนะแต่ว่าใครอะนึกไม่ออก"  ไข่ตุ๋นพยายามนึก นึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออก

 

 

 

     "ขอโทษนะครับที่ให้รอนานไปหน่อย พอดีมีสายเข้าอีกทีนะครับ"  กวินที่เดินเข้ามาพร้อมหวายพูดขึ้น

 

 

 

    "ไม่เป็นไรค่ะ"  เฟย์ยิ้วหวานอันตรายส่งให้กวิน  ทำให้หวายเกิดอาการไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด แต่เธอไม่รู้เลยว่าเฟย์ทำเพื่อสังเกตอาการเธอ

 

 

 

     "เห้ย ใครอีกวะนั่น เอ แต่เดี๋ยวนะผูหญิงที่พึ่งเดินเข้ามาเธอคือผู้หญิงในรูปในบ้านหลังนั้นนิ โห ตัวจริงก็สวยเหมือนกันแฮะ"  ไข่ตุ๋นพุดด้วยความสงสัย

 

 

 

     "ที่นี่คือห้องของคุณภาณุใช่ไหมคะ"   เฟย์ถามขึ้น

 

 

 

     "ภาณุ ใครอ่ะ"  ไข่ตุ๋นยังคงสงสัยต่อ

 

 

 

     "ใช่ครับ"  กวินตอบ

 

 

 

     "อืม ในฐานะที่คุณเป็นเพื่อนสนิทของคุณภาณุอยากจะถามว่าคุณภาณุมีศัตรูทางธุรกิจหรือเปล่าคะ"  เฟย์ถามต่อ

 

 

 

     "ไม่น่าจะมีนะครับเพราะผมเองก็ทำงานร่วมกับป็อปไม่เคยเห็นครับ"   กวินพูดต่อ

 

 

 

     "ศัตรูหรอ นี่พวกเค้าคุยเรื่องอะไรกันเนี่ย"   ไข่ตุ๋นก็ยังคงสงสัย

 

 

 

     "แล้วศัตรู.....ทางมิตรภาพละคะ ?"   เฟย์ถามคำถามนี้ด้วยสายตาคมเฉี่ยว ทำเอากวินสะอึกเล็กน้อย

 

 

     "เห้ย มีแบบนี้ด้วยหรอเนี่ย คุณภาณุคนนั้นน่าเห็นใจเนอะ"  ไข่ตุ๋นพูดโดยที่ไม่รู้เลยว่าภาณุคือตน

 

 

 

     "ไม่มีครับ!"  

 

 

 

     "อุ้ยคุณกวิน เนคไทเบี้ยวน่ะคะ"  เฟย์พูดแล้วยื่นมือไปจับ

 

 

 

     "นี่ ไม่ต้องมายุ่ง!"  หวายพูดแล้วปัดมือเฟย์ออก

 

 

 

    "ทำไมล่ะค่ะ คุณหวายเป็นอะไรกับคุณกวินหรอ"   เฟย์ถาม

 

 

 

     "คือขอโทษทีนะครับพอดี เดี๋ยวต้องไปพบลูกค้าขอตัวไปเตรียมตัวก่อนนะครับ"   กสินพูดจบแล้วรีบลากหวายออกไปทันที 

 

 

 

     "สุดยอดอ่ะคุณ"  เขื่อนที่ทึ่งอยู่นานพูดขุึ้น

 

 

 

     "แน่นอนยะ"  เฟย์พูดจบแล้วเดินออกไปจากห้อง เขื่อนอมยิ้มแล้วเดินตามไป

 

 

 

     "อ่าวไปกันหมดเลย แต่ว่าห้องนี้นี่คุ้นจริงๆนะเนี่ย"   ไข่ตุ๋นได้มองไปรอบๆห้องและก็สะดุดกับภาพภาพนึง

 

 

 

     "เห้ย นั่นมันภาพฉันกับผู้ชายคนเมื่อกี้นี่ รู้สึกจะชื่อคุณเขื่อนหรือที่นี่จะเป็นห้องของเรา"   ไข่ตุ๋นยังคงงสงสัยต่อไป

 

 

 

 

 

      มาแว้ว ห่างหายไปนานคิดถึงไหม อิอิ ตอนหน้าจะเริ่มมันส์แล้วนะ จู้บบบบบ