B A C K
เขียนโดย KHiMiiZ
วันที่ 4 ธันวาคม พ.ศ. 2557 เวลา 00.39 น.
แก้ไขเมื่อ 6 ธันวาคม พ.ศ. 2557 00.30 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2) B A C K : 11
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
CUT
“ไค ....”
“หืม ว่าไงครับ” ไคหยุดการกระทำชั่วครู่ก่อนจะสบตาคนตัวเล็ก มือหนาลูบกลุ่มผมนุ่มของคนตัวเล็กเบาๆ
“ช่วยรักฉันให้นานที่สุดเท่านายจะทำได้”
“.....”
“ได้ไหม”
คำถามของดีโอที่ถามไคนั้น คนถูกถามไม่ได้ตอบคำถามแต่อย่างใด มีเพียงการสัมผัสริมฝีปากเบาๆเพื่อเป็นคำตอบเท่านั้น เพียงเท่านี้ คนตัวเล็กก็รู้แล้วว่า คำตอบนั้นคืออะไร
“การกระทำมันสำคัญกว่าคำพูด”
คนตัวสูงก้มลงประกบปากบางนั่นอีกรอบหนึ่ง ลิ้นเล็กสอดเข้าไปในโพรงปากของคนตัวสูง สองลิ้นดุนดันเกี่ยวตวัดกันไปมา มือบางลูบไล้แผ่นหลังแกร่งของคนด้านบนเพื่อระบายความเสียวซ่าน ลิ้นร้อนเริ่มทำหน้าที่ด้วยการไล้ลงมายังไหล่เล็กๆนั่น ก่อนจะฝากรอยรักไว้ ใบหน้าหวานเชิ่ดขึ้นตามแรงอารมณ์ ดวงตาโตฉ่ำน้ำหวานเยิ้มคู่นั้นหลับลง เพื่อให้ร่างกายได้รับการปรนนิบัติอย่างสุขสม
ลิ้นร้อนลากไปทั่วร่างกายตามผิวเนื้อที่ขาวเนียนนั่น พร้อมกับพรมจูบไปทั่วทั้งตัว เพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ ว่าเขาสามารถทำแบบนี้ได้คนเดียวเท่านั้น มือบางสอดเข้าไปที่กลุ่มผมดำของคนด้านบนเพื่อระบายความเสียวที่ได้รับ นิ้วเรียวยาวบดขยี้ไปที่ติ่งไตสีชมพูบนหน้าอกเล็กๆของอีกคน ลิ้นร้อนๆของคนด้านบนยังคงวนเวียนอยู่ที่หน้าท้องแบนราบของคนตัวเล็ก เวลานี้ อารมณ์ของดีโอที่ถูกปลุกปลั่นด้วยแฟนหนุ่มนั้นได้พุ่งทะยานขึ้นเรื่อยๆ แท่งเนื้อบริเวณส่วนกลางของร่างกายนูนขึ้น ไม่ต่างกับไคเช่นกัน มือหน้าปลดกางเกงที่ร่างบางใส่ออกอย่างรวดเร็ว แท่งเนื้อสีชมพูชูชันขึ้นมาด้วยแรงอารมณ์
มือหนากุมแท่งเนื้อสีชมพูนั่นก่อนจะรูดขึ้นลง จังวะความเร็วยิ่งมากเท่าไร แท่งเนื้อนั่นก็ยิ่งแข็งขึ้น เหงื่อเม็ดเล็กเกาะตามไรผมและใบหน้าหวานนั้น ปากเล็กกัดริมฝีปากตัวเองเอาไว้ เพื่อระบายความเสียว ดีโอหายใจหอบถี่ขึ้น มือหนาเร่งจังหวะการรูดมือของตัวเองให้เร็วขึ้น
“อื๊มมมมม.....” เสียงครางเบาๆและเสียงหอบหายใจถี่ๆของคนตัวเล็กเป็นสิ่งที่กระตุ้นคนด้านบนได้ดีทีเดียว
“อ๊ะ....อื๊อ..” คิ้วเข้มๆของคนตัวเล็กขมวดเข้าหากัน ใบหน้าเล็กเหยเกด้วยความเสียวซ่าน อารมณ์ของเขาใกล้ที่จะถึงจุดสุดยอดเต็มที
แต่แล้วมือหนาของไคก็หยุดการกระทำทันที ทำให้อารมณ์ของคนตัวเล็กใกล้จะปลดปล่อยเต็มทีแล้วต้องชะงักทันที
“คะ ..ไค”
“ทำ..ต่อ...ได้ไหม”
“ทีหลังอย่าให้คนอื่นกอดอีกนะ”
ร่างเล็กพยักหน้าหงึกๆ พร้อมหลับตาปี๋
“ไค..ขอร้อง ทำต่อเถอะ” ไคได้ยินที่ดีโอพูดขอร้องก็ยิ้มออกมา ไคจับเอาขาของคนตัวเล็กมาพาดบ่าไว้ข้างหนึ่ง ก่อนสอดแกนกายขนาดพองโตของตัวเองเข้าไปทางช่องทางรักสีสวยนั่น แต่ก็สอดได้เพียวแค่ส่วนหัวเท่านั้น
“ไค....อ๊าาาาาา~” ช่องทางรักสีหวานของคนตรงหน้านี้ ไม่ว่าจะกี่ที มันก็ยังคับแน่นอยู่เหมือนเดิม การจะสอดให้มิดท่อนนั้นมันช่างยากลำบากเสียเหลือกเกิน เพราะแกนกายที่แข็งขืนของร่างสูงนั้น มันใหญ่เกินกว่าที่จะสอดแทรกเข้าไปได้มิดด้ามในคราเดียว และเป็นเพราะเขาไม่ได้เบิกทางไว้ก่อนหน้านี้ด้วย
ร่างสูงขยับสะโพกกระแทกแกนกายนั่นช้าๆ ใบหน้าคมเชิดขึ้นเพราะความเสียวซ่านในช่องทางรักคับแคบ ให้ตายสิ ทำไมดีโอถึงแน่นขนาดนี้นะ
เมื่อทุกอย่างเริ่มเข้าที่เข้าทาง ไคเริ่มเพิ่มจังหวะช่วงล่างให้เร็วขึ้น ถี่ขึ้น จนคนด้านล่างตัวสั่นตามแรงจังหวะของเขาเลยทีเดียวแต่คนด้านล่างก็แอ่นสะโพกรับแรงกระแทกได้เป็นอย่างดี บทเพลงแห่งรักบรรเลงต่อไปเรื่อยๆ
ก๊อก ๆๆ
“ดีโอ กลับมาแล้วใช่ไหม” เป็นเสียงแบคฮยอนที่มาเคาะประตูเรียกเขาอยู่หน้าห้อง คนตัวเล็กหน้าถอดสีทันที แต่ไคยังไม่หยุดการกระทำซ้ำยังขยับสะโพกส่วนล่างแรงขึ้นอีกด้วย
“ตอบเขาไปสิ” ไคกระซิบเสียงแหบพร่าที่ข้างหูของดีโอ
“กะ..กลับมาแล้ว” คนตัวเล็กพยายามตอบให้น้ำเสียงเป็นปกติที่สุด
“นายกินอะไรมาหรือยัง ฉันเตรียมไว้ให้นายด้วย มากินด้วยกันสิ”
“อ๊ะ!!” ไคที่ขยับสะโพกให้แกนกายของตัวเองออกมาจนเกือบสุดและกระแทกใส่เข้าไปจนสุดเช่นกัน ทำให้คนตัวเล็กร้องออกมา
“ดีโอ ... เป็นอะไรหรือเปล่า”
ไคก้มลงประกบปากคนตัวเล็กอีกรอบ ริมฝีปากหนาบดขยี้กลีบปากบางนั่นอย่างแรง
“ตอบช้าจังดีโอ”
“ไม่...ไม่เป็นไร ฉันไม่หิว นายกินไปก่อน...เลย” เนิ่นนานกว่าที่ไคจะปล่อยริมฝีปากของเขาให้เป็นอิสระ
“ไม่เป็นอะไรแน่นะ” แบคฮยอนเอาหูแนบกับประตูห้องของดีโอ
“ฉัน....ไม่เป็นอะ...ระ...ไร....อ๊า ... จริงๆ” ดีโอถึงกับครางออกมาในประโยคที่เขากลั้นใจตอบแบคฮยอนไป เมื่อลิ้นร้อนของคนร่างสูงขบเม้มเข้าที่ติ่งไตสีชมพูนั่น
“นั่นเสียงอะไร ดีโอเป็นอะไร ให้ฉันเข้าไปได้ไหม”
“ไม่!!....อย่า!!”
ทำไมมึงถึงขี้เสือกนักนะแบคฮยอน
“โอเคๆ ฉันไปก็ได้ ... ไปละนะ”
เล็บคมของดีโอจิกเข้าที่แผ่นหลังของไค เพื่อระบายความเสียวออกมาแต่ก็ไม่สามารถระบายมันออกมาได้หมด ไคเข้าประกบปากบางอีกครั้ง
“ดีโอ ให้ฉันเก็บกับข้าวให้ไหม” เสียงแบคฮยอนถามอีกรอบ
ดีโอไม่สามารถตอบออกไปได้ เพราะไคยังไม่ปล่อยให้ริมฝีปากของตนเป็นอิสระ สองริมฝีปากยังคงดูดดื่มกลืนกินกันอยู่
ก๊อกๆๆ
“ดีโอ ทำไมตอบช้าจัง แน่ใจนะว่าไม่ได้เป็นอะไร”
“ไม่....ไม่ได้เป็น...อะไรทั้ง....นั้น”
“ฟังจากเสียงแล้วคงทำเรื่องอย่างว่ากับไคอยู่ล่ะสิ ฮะๆ”
รู้แล้วจะถามทำไมวะ
“งั้นฉันไม่กวนละ”
ไคจัดการรัวเอวถี่ใส่อีกคน อารมณ์ของคนทั้งคู่ใกล้จุดสูงสุดเข้าไปทุกที คนตัวเล็กที่รอไม่ไหวแอ่นสะโพกรับทุกจังหวะ จนในที่สุดน้ำใสสีขาวขุ่นก็ถูกปลดปล่อยออกมา คนตัวเล็กนอนหอบหายใจถี่ ไคพรมจูบไปทั่วใบหน้านั้น ก่อนที่กิจกรรมเมื่อครู่ที่จบไปจะเริ่มใหม่อีกรอบ
และทั้งคู่ก็ทำอย่างเดิมอีกไม่รู้กี่รอบ จนเวลาล่วงเลยไปหลายชั่วโมง ไคยังไม่ยอมปล่อยให้ดีโอเป็นอิสระ ร่างเล็กที่รู้สึกว่าร่างกายจะแหลกสลายเข้าไปทุกที แต่เขาก็ยังตอบสนองสัมผัสของไคอยู่ทุกรอบ
กว่าจะเสร็จกิจกรรมอย่างว่า ก็ปาเข้าไปเกือบตี 5 ครั้นเข้าห้องจะไปล้างตัว คนตัวสูงชอบเอาแต่ใจก็ทำเหมือนอย่างเดิมอีกไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ กว่าจะได้นอนจริงๆก็เกือบจะ 6 โมงเช้า โชคดีที่เขาไม่มีตารางงานกันทั้งคู่
ไคนอนมองใบหน้าเล็กๆของดีโออย่างที่หลับสนิทเพราะหมดแรงอย่างหลงไหล เขาอยากจะอยู่กับดีโอแบบนี้ไปนานๆ เขาคงจอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีดีโอ
ขออย่าให้มีวันนั้นเลย ....
ได้โปรด......
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ