รักนี้มีแค่เธอ only you
เขียนโดย minal
วันที่ 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 เวลา 20.26 น.
แก้ไขเมื่อ 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 02.09 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
5) บังเอิญ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
><บังเอิญ><
หล่อ รวย เรียนเก่ง อะไรจะเพอร์เฟคขนาดนั้น>< เลิกคิดเลิกฟุ้งซ้านได้
แล้วววววววเก็บกระเป๋ากลับบ้านดีกว่า ฉันคุยกลับยัยหัวหน้านานขนาดนั้นเลยหรอ หันกลับ
มาเพื่อนหายไปหมดแล้ว
ตึก ตึก ตึก เหอะเสียงรองเท้าอีกแล้วที่จริงบางชั้นของตึก ม.6 ก็ยังมีคนอยู่บ้างนะแต่ฉันใด
เลือกที่จะเดินลงบันไดแทนที่จะขึ้นลิฟต์ เงียบเป็นบ้าเลย
''เราเลิกกันเถอะ''
ZZZZzzzZZZ(ไม่มีเสียงตอบรับใดๆ)
''ป็อปปี้นายได้ยินไหม????เราเลิกกันเถอะ!!!!''
เอ๊ะเสียงคนบอกเลิกกันนิ ยุตรงบันไดชั้นลงนิหน่าาาา อ๊ายยยหลบก่อนดีกว่า
''ทำไมล่ะ????''
''นายเคยสนใจอะไรบ้างไหม นายเคยทำตัวเหมือนแฟนมั้ย อือออ ฉันเป็นแฟนนายแต่คนทั้งโรงเรียนกลับไม่รู้ ฉันนึกว่านายจะเย็นชาเฉพาะกับคนที่นายไม่สนิทกลับคนที่นายไม่รู้จัก แต่นี่อะไรขนาดฉันเป็นแฟนนายแต่นายกลับเย็นชาใส่ฉัน นายบอกฉันหน่อยสิเพราะอะไร อือออ''
หูยยยยฉันชักอยากเห็นหน้าผู้ชายแล้วล่ะสิ ดูใกล้ๆอีกนิดเขาคงไม่เห็นหรอก
โอ๊นั้นนนนมันนายป็อปปี้นิ//oo//
''จะยืนฟังอีกนานมั้ย????''
เอ๊ะ!!!!นายนั้นคุยกับฉันหรอ วิ่งหนีตอนนี้ทันมั้ยยยยยยย
''เอออออ คืออออ ฉันไม่ได้ตั้งใจฟังนะ พอดีฉันจะกลับบ้านเลยได้ยินเสียงคนคุยกันนะ
แล้วฉันไม่กล้าลงไปกลัวว่าจะไปขัดพวกเธอนะ ฉันไม่ได้ตั้งใจแอบฟังจริงๆนะ ^^''
''ฉันควรเชื่อใช่มั้ย???'' นายป็อปปี้พูดขึ้นด้วยสีหน้าไร้อารมณ์มากเถอะเห้ยนายกำลังถูกบอกเลิกนะo-o
''เออฉันไปก่อนนะ''
''เดียวไหนๆก็ได้ยินแล้วจะไม่อยู่ฟังต่อหน่อยหรอ ไม่ต้องไปไหนทั้งนั้นล่ะ''!! (นายนี้ถ้าจะบ้านะฉันล่ะอึดอัดจัง ยัยนี่ก็ร้องไห้อย่างเดียว พึ่งจะเห็นหน้าผู้หญิงชัดๆก็สวยดีนิแถวน่ารักอีก ทำไมนายนี้กล้าเย็นชาใส่นะ)
''เธอถามฉันใช่ไหมว่าทำไมฉันไม่สนใจเธอเลย เธอรู้อะไรมั้ยที่จริงฉันอยากพูดกลับเธอแค่สองคนเท่านั้นนะ!!!! ''(แสดงว่าชั้น เสื_กล่ะสิ)
''แต่ดันมีคนมาได้ยินด้วยงั้นฉันก็จะูพูดตรงนี้เลยนะ ทำไมคนทั้งโรงเรียนถึงไม่รู้ว่าเราคบกันก็เพราะฉันอยากปกป้องเธอ เธอก็รู้ว่าแฟนคลับฉันเยอะและน่ากลัวขนาดไหน ฉันไม่สามารถปกป้องเธอได้ตลอดเวลาหรอกนะฉันกลัวเธอเป็นอันตรายเพราะฉัน ฉันถึงเลือกที่จะปิดบังไงล่ะ รู้ไหมทำไมฉันถึงเย็นชาใส่เธอ!!! แต่ฉันคิดว่าเธอน่าจะรู้คำตอบแล้วนะพิม''
''อืออออออออออออฉันไม่รู้ ฉันไม่รู้เลยจริงๆอืออออออ''(นี้แม่คุณถ้าบอกเลิกเขาแล้วจะร้องไห้ขนาดนี้นะจะบอกเลิกเขาทำไม ฟางเซง ฟางไม่เขาใจจริงๆ)
''อย่าให้ฉันพูดดีกว่าเพราะมันจะทำให้เราเข้าหน้ากันไม่ติดซะเปล่าๆ''
''อืออออป็อปพิมไม่รู้จริงๆอืออออออออ''
''เธอคบกับฉัน แต่ลับหลังฉันเธอก็คบกับไอ้กวินไงล่ะ ทีนี้รู้รึยัง'' (อ่าาฉันเจ็บแทนนายป็อปปี้จังแต่เขากลับไม่แสดงสีหน้าออกมาเลยยังคงคอนเซปเดิมหน้านิ่งไร้อารมณ์)
''อืออออออออออป็อปรู้หรอออ อือออ พิมไม่ได้ตั้งใจนะ พิมแค่ประชดป็อปจริงๆนะป็อปอือ''
''หึหึประชดป็อปเป็นเดือนเลยหรอพิม!!!!''
''ป็อปพิมขอโทษเรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้มั้ย??พิมขอโทษ อือออออ''
''ป็อปไม่เคยคิดจะบอกเลิกพิมเลยนะ แต่ตอนนี้มันสายไปแล้วล่ะ''
''ป็อปปปปปพิมขอโทษ ป็อปให้อภัยพิมนะ หรือว่าป็อปมีคนอื่นแล้ว???''
''ใช่!!!!!''
''ป็อปพิมขอโทษอย่าพูดประชดพิมเลยนะ พิมขอโทษ!!!''
''ป็อปพูดความจริง เรายังเป็นเพื่อนกันได้นะ''
''พิมพอจะรู้ได้มั้ยว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร''
''ก็คนที่ยืนอยู่หน้าพิมไงล่ะ'' (อ้าววววหน้าพิมก็ฉันนะสิอ๊ายยย)
''เอออออคือฉันไม่รู้เรื่องนะฉันกลับก่อน'' (อ๊ายยยยยนายป็อปปี้ทำมั้ยนายพูดแบบนั้น)
เม้นบ้างก็ดีนะค่ะ ช่วงนี้จะอัพไปเรื่อยๆนะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ