รักนี้มีแค่เธอ only you
เขียนโดย minal
วันที่ 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 เวลา 20.26 น.
แก้ไขเมื่อ 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 02.09 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
25) พรอม2
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
พรอม2
บรรยากาศภายในงานตกแต่งสไตล์วินเทจโมเดลที่มีความหรูหราภายในตัวงาน
ดอกไม้หลากหลายต่างชนิดผสมผสานกันอย่างลงตัวในตรีม Prin & Princess ภายใน
งาน จะเน้นไปที่สีขาว บนเวทีต่างก็เต็มไปด้วยด้วยกุหลาบสีขาว บนโต๊ะนั่งตกแต่งด้วย
ไวน์ต่างชนิด ฝั่งทางออกจะเป็นโซนของอาหารการกินที่มีมากเหลือเกินบุพเฟ่ บริการตัว
เองแหม้กระทั้งเครื่องดื่ม ขนมนมเนยไม่อั้น หน้าเวทีจะเป็นพื้นที่สำหรับคู่รัก คนรัก หรือ
แหม้แต่เพื่อนรัก ที่จะออกไปเต้นรำ
จะว่าไปบรรยากาศภายในงานก็คล้ายๆงานแต่งยังไงก็ไม่รู้ แต่ก็สมราคาคุยของ
ยัยหวายเชียวหรูหราจริง ในแต่ล่ะโต๊ะจะมีแปดที่นั่งซึ่งฉันกับยัยหวายก็ต้องนั่งกับพวก
นายเขื่อน จากที่นายเขื่อนได้คำนวณไว้แล้วว่าโต๊ะของเราจะพอดีคนนั้นก็คือแปดคน
คือ ฉัน หวาย กลุ่มนายเขื่อน5 และสุดท้ายก็แฟนนายป็อปไงล่ะ เชื่อมั้ยพวกนี้ควงผู้หญิง
เข้ามาในงานทุกคนแต่......
'นี้หวายโต๊ะเรามีแค่ฉันกับเธอนะ ทำยังไงคนในโต๊ะเราถึงจะเกินครึ่ง' (ก็คือ4คนขึ้นไงล่ะ)
'เขื่อนบอกว่าเราสองคนนั่งกลับพวกเขา'
'อ้าวแล้วคู่ควงของเขาล่ะจะไปนั่งไหน' หวังว่าพวกนี้คงจะไม่ทิ้งคู่ควงนะ
'พวกนั้นแค่ควงมาเฉยๆเธอก็รู้นิว่ามีผู้หญิงต้องมากมายที่อยากจะควงพวกเขาเข้ามาใน
งาน '
' แต่.....'
'ไม่ต้องแต่แล้วฟางเอาง่ายๆคือควงเขามาเฉยๆจากนั้นก็ทางใครทางมันไงล่ะเวลาจะออก
ไปเต้นรำพวกเขาก็จะหาผู้หญิงคนอื่น' เหอะโก้สะไม่มี
แค่คิดถึงคำพูดของยัยหวายก่อนหน้านี้ก็ทำให้ฉันสงสารผู้หญิงพวกนี้จริงๆฉันล่ะอยากรู้
จริงๆว่าใครจะมาเป็นแฟนของไอ้5ตัวนี้
พูดถึงคนที่ห้าของกลุ่มก็เดินมาดเท่ห์เข้ามาในงานแหละพร้อมกับแฟนสาว (หมั่นไส้)
เห็นแบบนี้แล้วฉันไปเตรียมตัวหลังเวทีดีกว่า
'' อ้าวฟางจะไปไหนจ๊ะ '' คือชั้นต้องการหลบมุมอุตส่าห์รีบลุกตอนพวกนั้นเผลอไอ้บ้า
เขื่อนนี้ก็จับผิดไม่เลิกสะที
'' อ่อ ฉันจะไปเตรียมตัวหลังเวทีนะ จะไปด้วยมั้ย!!! ''
'' อีกตั้ง20นาทีจะรีบไปไหน กินขนม กินน้ำรอก่อนก็ได้ โน่นคู่เต้นรำเธอก็เดินมาโน่น
แล้วค่อยไปพร้อมกันก็ได้ '' สาบานว่าชาตินี้ชั้นจะเกลียดไอ้เขื่อนไปตลอดชีวิต
'' หวัดดีพิม แหม้วันนี้มาสะสวยเชียวเจ้าหญิงซินเดอเลล่า ควงคู่มากับแวมไพร์ สุด
หล่อของเรา '' ยัยหวายหันไปทักเขา
'' แหม้หวายก็ปากหวานเกินชมสะพิมลอยหมดแล้ว ป็อปคะไปนั่งกันเถอะคะพิมปวด
ขาแล้ว '' ป็อปคะป็อปข๋าาาา เห็นหัวชั้นบ้างก็ดีนะพิมข๋าาาา
'' อืม '' จังหวะที่เขาตอบพิมคือช่วงที่เขามองมาที่ชั้น แต่แค่แวบเดียว แค่แวบเดียว
ก็ทำให้ชั้นใจเต้นไม่เป็นจังหวะ
'' เออไอ้ป็อปมึงไม่ไปเตรียมตัวที่จะเปิดฟลอว่ะ '' เคนตะ
'' เออ กูพึ่งมาถึงก็ไล่กูจริง งั้นกูไปก่อน แล้วเจอกัน '' พูดเสร็จเขาก็เดินออกไปแต่
เดินได้ไม่ไกลเขื่อนก็ตะโกนขึ้น
'' เห้ย ไอ้ป็อปทำไมมึงไม่เอาฟางไปด้วย คู่เต้นรำมึงเลยนะเว้ย '' นายเขื่อนนนน
'' ไม่มีขาหรือไง '' จุกกกกกกกกก พูดเสร็จเขาก็เดินหายไปหลังเวที ซึ่งฉันก็จำใจ
ลุกเดินไปหลังเวทีเหมือนกัน
ทุกคำพูดและทุกการกระทำมังบ่งบอกว่าเขาลืมชั้นแล้ว แต่กลับเป็นชั้นที่ยิ่งจำ
ทุกการกระทำของเขา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ