รักครั้งใหม่ของยัยนักข่าวและนายซุปตาร์
เขียนโดย 
mapraw
วันที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 เวลา 09.18 น.
แก้ไขเมื่อ 20 ธันวาคม พ.ศ. 2557 15.31 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
23)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ6 ปี ผ่านไป
"แก้ว วันนี้โมะมีเรื่องมาเล่าให้ฟังด้วย วันนี้เฟย์คลอดแล้วน้ะ ฟางก็ท้องได้3 เดือนแล้ว พวกไอ้ป็อป ไอ้เขื่อนดีใจกันใหญ่ ฮึก แก้ว โมะคิดถึงแก้วจังฮึก" ั้งแต่แก้วที่เสียไป โทโมะก็ลาออกจากการเป็นดาราแล้วมาบริหารบริษัทของพ่ออยากจะพัก แล้วโทโมะก็จะมาเล่าเรื่องที่หน้าหลุมศพของแก้วเป็นประจำ
"พี่ชายค่ะ ร้องไห้ทำไม" มีเด็กสาวอายูประมาณ5ขวบคนหนึ่งมาทักโทโมะ
"พี่ไม่เป็นไรหรอกครับ แต่หนูล่ะมาทำอะไร" โทโมะถามเด็กสาวน่ารักคนนั้น
"อ๋อ วันนี้เป็นวันเกิดของหนูแก้วน้ะค้ะ คุณแม่เลยพาหนูแก้วมาทำบุญ" เด็กสาวคนนั้นตอบ
"หนูชื่อ แก้วค่ะ " หนูแก้วตอบโทโมะ
"ชื่อน่ารักดีนะ"
"ขอบคุณนะคะพี่ชายคนหล่อ"
"หนูแก้วๆ อยู่ไหนมาหาแม่เร็ว" แม่ของหนูแก้วมาตาม
"พี่ชายค่ะ หนูแก้วอยากจะบอกว่า "
"ว่าอะไรจ้ะ"
"ว่า อย่าจมปรักอยู่กับแก้ว แค่นี้ละค่ะ หนูแก้วไปก่อนนะคะ บายค่ะ" หนูแก้วบอกแล้วโบกมือให้โทโมะก่อนจะเดินไป
"แก้ว ฮึก "
หลังจากนั้นที่โทโมะไปที่หลุมศพแก้ว ก็ไม่เจอหนูแก้วอีกเลย
13 ปีผ่านไป
"แก้ว 19 ปีละนะที่แก้วจากโมะไป โมะคิดถึงแก้วอีกแล้ว " โทโมะที่ยิ่งอายุเยอะก็ยิ่งหล่อ และก็เป็นทีีหมายปองของสาวเล็กและสาวใหญ่ แต่โทโมะก็ไม่สนใจ
"แก้ว โมะไปละน้ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้เจอกัน" พูดแล้วโทโมะก็เดินออกไป
"ฝนตกอีกแล้ว " หลังจากที่โทโมะออกมาจากวัดฝนก็ตกลงมา
"ช่วยด้วยค่ะ ข่วยด้วย " เสียงของผู้หญิงเรียกให้ช่วยอยู่แถวซอกตึก โทโมะที่เป็นสุภาพบุรุษก็รีบไปช่วยทันที
"แกจะทำอะไรหน่ะ ปล่อยเขาเดี๋ยวนี้เลยน้ะ" โทโมะตวาดเสียงใส่พวกผู้ชายที่รุมผู้หญิงอยู่
"แกเป็นใคร มายุ่งทำไมนี่เรื่องของผัวเมีย" พอจบคำพูดของพวกนั้น โทโมะก็ทำท่าจะเดินออกมาเพราะมันเป็นเรื่องของผัวเมีย
" ปล่อยน้ะ ฉันไม่ใช่เมียแก คุณค่ะช่วยด้วย อย่พึ่งไป" ผู้หญิงคนนั้นตะโกนบอกโทโมะ แล้วโทโมะที่ถือปืนอยู่ก็เล็งไปที่พวกผู้ชาย
"แกจะปล่อยไม่ปล่อย ไม่งั้นแกตาย" โทโมะขู่
"ก็ได้ว้ะ แหม่ง" พวกผู็ชายพวกนั้นก็ปล่อยหญิงสาว แล้วเดินออกไป
"ขอบคุณนะคะ ที่ช่วยฉัน" ผู้หญิงคนนั้นรีบโผงกหัวให้โทโมะ
"ไม่เป็นไรหรอก เธอก็ไปที่คอนโดฉันก่อนไปล้างเนื้อล้างตัวก่อน" โทโมะพูดแบบเย็นชา เพราะว่าไม่มีใครได้ยินน้ำเสียงเล่นๆ ของโทโมะตั้งแต่แก้วเสียไป
"คุณจะทำอะไรฉันหรือเปล่าเนี่ย"
"ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก ดูจากสภาพสิ" โทโมะบอกแล้วมองผู้หญิงร่างบางคนนั้นที่ผมเพ้ายุ่งเหยิ๊ยงกับ แว่นตาขอบหนา ที่อยู่บนหน้าของหญิงสาว
"เฮ้อ ก็จริงของคุณ ไปกันเถอะ" บอกแล้วผู้หญิงคนนั้นก็ไปขึ้นรถของโทโมะ
คอนโด
" ไปอาบน้ำเสื้อผ้าอยู่ในตู้"โทโมะบอก แล้วโยนสูท แล้วเอาเนกไทออก
"ค่ะ "
สัก30นาที ผู้หญิงคนนั้นก็ออกมาแล้วมาจ้องหน้าโทโมะที่หลับอยู่
"หน้าตาก็ดี" หญิงสาวก็จ้องอยู่อย่างนั้น
"จะจ้องอีกนานไหม" สักพักโทโมะก็ลือตาขึ้นมา หญิงสาวคนนั้นไม่ทันตั้งตัวก็ล้มลงทับโทโมะ
"แก้ว"
"ค่ะ"
"เฮ้ย " สักพักโทโมะก็พลักหญิงสาวคนนั้นออก
"คุณจะพลักฉันทำไมเนี่ย"
"แก้ว"
"อะไร แล้วคุณรุ้ชื่อฉันได้ไง "หญิงสาวที่ชื่อแก้วตอบ
"เธอชื่อแก้วหรอ "
"ก็เออ นะสิ "
"หรอ"
"เออ" จากนั้นโทโมะก็คิดอะไรสักพัก แล้วก็ยิ้มออกมา
"แก้ว คิดถึงจังเลย " แล้วโทโมะก็ไปกอดแก้ว
"ปล่อยเลย มากอดฉันทำไมเนี่ย" แก้วพลักโทโมะแล้ววิ่งออกไป โทโมะก็วิ่งตาม
โทโมะ
ตอนนี้ผมรู้แล้วว่า ที่แก้วบอกว่า ไม่ต้องมาจมปรักอยู่กับแก้ว หมายความว่าอะไร แล้วตอนนี้ผมจะไม่จมปรักอยู่กับแก้วคนนี้นก็แล้ว
เพราะว่าตอนนี้มีคนที่ผมจะให้ตาม แล้ว ก็คือ แก้ว อีกนั่นเอง
จบ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
