รักครั้งใหม่ของยัยนักข่าวและนายซุปตาร์

หลายวันผ่านไป ฟางก็คิดว่าตัวเองทำผิดต่อแก้วไปมาก เลยคิดอยากจะขอโทษ 

 

 

 

"ฟาง"  โทโมะที่รออยู่หน้าประตูก็เจอฟางที่กำลังออกมา

 

 

 

"อ้าว โทโมะเองหรอ"  ฟางพูดเสียงที่เป็นปกติ ไม่เป็นเหมือนวันก่อน

 

 

 

"ฟางหายโกรธโมะแล้วใช่ไหม"  โทโมะที่ลุ้นคำตอบก็กำมือแน่นเพื่อรอคำตอบจากร่างบาง

 

 

 

"ใช่ ฟางหายโกรธแล้ว "  หลังที่ฟางพูดเสร็จโทโมะก็คว้าร่างของฟางไปกอด ฟางก็กอดตอบ แล้วสักพักก็พลักออกมาก่อนจะพูดว่า

 

 

 

"แต่โทโมะคงรู้ใจตัวเองแล้วใช่ไหมว่า โทโมะไม่ได้รักฟางแต่โทโมะรัก " ฟางยังพูไม่ทันจบโทโมะก็รีบพูดแทรกเข้ามา

 

 

 

"แก้ว" คำตอบคือคนที่โทโมะรักคือแก้ว 

 

 

 

"ฟางว่าแล้ว ฟางไม่รู้หรอกน้ะว่าโทโมะไปทำอะไรแก้ว แต่ฟางว่ารีบไปขอโทษแก้วเถอะ ฟางก็จะไปขอโทษเหมือนกัน"  ฟางพูดขึ้นมา 

 

 

 

"ฟางขอบคุณน้ะ สำหรับทุกอย่าง" โทโมะทำหน้าทราบซึ้ง

 

 

 

" ฟางก็อยากจะขอโทษ สำหรับวันก่อนน้ะ วันนั้นฟางควบคุมตัวเองไม่อยู่จริงๆ" ฟางที่ทำท่าจะร้องไห้ 

 

 

 

" ไม่เป็นไรหรอก โมะเองที่ผิด ผิดที่ทำให้ฟางเจ็บ " โทโมะพูดขึ้นอีกครั้ง

 

 

 

" จ้า  ฟางขอตัวก่อนน้ะ จะไปทำธุระนิดหนึ่งนะ " ฟางที่ดูนาฬิกาแล้วบอกกับโทโมะว่าจะไปแล้ว ก็แยกกัน ฟงก็เดินทางไปบ้านแก้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

บ้านแก้ว 

 

 

 

 

ออด ออด

 

 

 

"มาแล้วค่ะ" น้ำเสียงแก้วดูซึมกว่าปกติ

 

 

 

" หวัดดี  แก้ว "  ฟางหันไปทักทายแก้ว แก้วก็รีบมองหน้าคนข้างหน้าทันที

 

 

 

"เอ่อ หวัดดีฟาง "  แก้วเห็นว่าเป็นฟาง ก็ทักทายอย่างติดๆขัดๆ

 

 

 

"แก้ว ฟางขอเข้าไปหน่อยได้ไหม "  หลังจากฟางพูดเสร็จแก้วก็เปิดประตู

 

 

 

" แก้ว ฟางขอโทษน้ะ เรื่องวันนั้นน่ะ ฮึก " ฟางที่พูดเรื่องวันนั้น ทำให้ตัวเองรู้สึกผิดเลยทำให้ร้องไห้ขึ้นมาเฉยๆ

 

 

 

" ่ไม่เป็นไรหรอก แก้วรู้ว่าฟางสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว อิอิ " แก้วพยายามพูดติดตลกให้คนที่ฟังหายเคลียด แล้วเช็ดน้ำตาคนข้างหน้าอย่างอ่อนโยน

 

 

 

" ฮึก ขอบคุณน้ะ ขอบคุณ"  ฟางที่ได้ยินคำตอบของเพื่อนสนิท ทำให้ฟางโพล่เข้ากอดเพื่อนสนิททันที 

 

 

 

" ไม่เป็นไรไง แก้วบอกว่าไม่เป็นไร ฮึก " แก้วที่ตลกอยู่แรกๆ แต่หลังกับมีน้ำตามากกว่าคนที่ร้องไห้ตอนแรกอีก

 

 

 

"แก้วเป็นไร อย่าร้องไห้น้ะ " ฟางกอดคนข้างหน้า เป็นการปลอบโยน

 

 

 

"ฟาง แก้วมีเรื่องจะบอก "  แก้วรีบเช็ดหน้าเช็ดตา แล้วคุยกับฟาง

 

 

 

"เรื่องอะไรหรอ" ฟางเอียงคอถามอย่างน่ารัก

 

 

 

"แก้วจะไปเรียนต่อที่ อเมริกา " แก้วพูดขึ้นทำให้ฟางต้องการคำตอบว่าจะไปทำไม 

 

 

 

"แล้วแก้วจะไปทำไม นานแค่ไหนอ้ะ " ฟางถาม

 

 

 

"ประมาณ 2 ปี " แก้วพูด

 

 

 

" แล้วไปวันไหนอ้ะ ฟางจะได้ไปส่ง "  ฟางถาม 

 

 

 

"วันอาทิตย์นี้อ้ะ "  แก้วตอบ  (สมมุตว่านี่เป็นวันศุกร์)

 

 

 

" โห เร็วจัง จะไปแล้วหรอเนี่ย " ฟางพูด แล้วฟางกับแก้วก็คุยกันสักพัก ฟางก็ขอกลับเพราะว่าจะรีบกลับไปทำอาหารให้น้องทาน

 

 

 

" แก้ว งั้นฟางไปก่อนน้า "  ฟางโบกมือบ๊ายบาย แล้วเดินออกจากบ้านไป

 

 

 

 

 

วันที่แก้วต้องไปอเมริกา

 

 

 

" แก้ว เครื่องจะออกกีโมง ห้ะ บ่ายสาม โอเคๆ บายๆ " ฟางที่คุยโทรศัพท์กับแก้ว ก็ถามเรื่องที่จะไปกี่โมง (ตอนนี้เวลา บ่ายสอง )

 

 

 

"โทโมะ ฟางเองน้ะ แก้วจะไปเมกา"  ฟางรีบโทรบอกโทโมะว่าที่แก้วจะไปอเมริกา

 

 

 

"ห้ะ อเมริกา กี่โมงฟาง กี่โมง "  โทโมะถามอย่างรีบร้อน

 

 

 

" บ่ายสาม รีบเลยน้ะ โทโมะอาจจะไม่มีโอกาศอีกแล้วน้ะ " ฟางก็เชียร์คู่นี้ให้รักกัน

 

 

 

" ห่ะบ่ายสาม นี่กี่โมงแล้วเนี่ย ห่ะบ่ายสอง ฟางแค่นี้ก่อนน้ะ บาย ติ๊ด "  หึ ฟางยิ้มกับการกระทำของโทโมะ  

 

 

 

 

 

 

สนามบิน 

 

 

 

 

เหลือเวลาอีกครึ้งชั่วโมง 

 

 

 

" แหะ แหะ แก้วฟางมาแล้ว "  ฟางที่วิ่งมาก็หอบจะเป็นลม แก้วรีบพยุงไว้

 

 

 

" ฟางตั้งสติ ฟาง " แก้วตบหน้าฟาง สักพักฟางก็ลืมตามา

 

 

 

"แหมฟาง รีบจนเป็นลมเลยน้ะ " แก้วแซวฟาง

 

 

 

" แหม ที่รีบก็รีบมาส่งแก้วนั่นแหละ ถ้าฟางไม่มาแล้วจะรู้สึก" ฟางพูดแกล้งงอนแก้ว

 

 

 

" โอ๋ โอ๋ฟาง แก้วง้อ หายงอนน้า "  แก้วพูดแล้วยื่นนิ้วก้อยไปให้

 

 

 

" ก็ได้ เอ่อแก้ว เฟย์มาไม่ได้น้ะ ติดสอบน่ะ "  ฟางยื่นนิ้วก้อยไปเกี่ยวกับอีกฝ่าย แล้วพูดถึงเฟย์ 

 

 

 

" อืม แก้วรู้แล้วแหละ เฟย์โทรมาบอกแล้ว " แก้วยืนคุยกับฟางสักพัก แล้วก็มีเสียงเรียกให้ขึ้นเครื่อง

 

 

 

ผู้โดยสารที่จะไป สหรัฐอเมริกา เชิญขึ้นเครื่องด้วยค่ะ  

 

 

 

"ฟาง แก้วไปแล้วน้า "  แก้วเข้ากอดฟางเป็นครั้งสุดท้าย แล้วเดินขึ้นเครื่อง

 

 

 

 

 

โทโมะ 

 

 

 

ผมที่รู้ว่าแก้วกำลังจะไปเมกาผมก็รับอาบน้ำ แล้วขับรถไปสนามบินทันที แต่รถก็ติดชิบหาย จนต้อง จอดรถไว้ บนทางด่วนแล้ววิ่งไปเรียกมอเตอร์ไซค์วินแล้วบอกให้ไปสนามบินทันที แล้วผมก็จ่ายเงินแล้วรีบวิ่ง ไปจนเจอ ฟาง

 

 

"ฟาง แก้วหล่ะ"  ผมยืนมองฟางที่ร้องไห้อยู่

 

 

 

" แก้วไปแล้ว "  ผมแทบลมทั้งยืน หลังจากที่ได้ยินคำตอบนั้น มันทำให้ผมจุกไปทั้งอก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

2 ปีผ่านไป 

 

 

 

 

"ฟางแก้วจะกลับไทยแล้วน้ะ  "  แกุ้วคุยโทรศัพท์กับฟาง 

 

 

 

 

" หรอ แก้วจะกลับมาแล้วหรอ เดี๋ยวฟางไปรับ กี่โมงล่ะ " ฟางรีบถาม

 

 

 

"5 โมงเย็นหน่ะ แล้วเจอกันน้ะฟาง " ฉันวางสายจากฟาง

 

 

 

 

 

สนามบิน เวลา 5 โมงเย็น  

 

 

" ฟาง คิดถึงจังเลย "  แก้วที่ออกมาจากเครื่องก็ เห็นฟางแล้วรีบวิ่มมากอด

 

 

 

" โอ๊ แก้วหรอ สวยขึ้นป้ะเนี่ย เกือบจำไม่ได้แหนะ " แก้วที่เมื่อก่อนไม่ค่อยแต่งหน้า แต่ตอนนี้กลับแต่งหน้าตามสไตล์ ตัวเอง 

 

 

 

"ฟางเองก็สวยขึ้น แต่ความสูง ยังเหมือนเดิมน้ะอิอิ " แก้วที่ชมฟาง แต่หลังกับแซวฟางซะงั้น 

 

 

 

"โห่ แก้วอ่ะ นี่อ่ะความสูงหญิงไทยจ่ะ "  ฟางพูชมตัวเอง

 

 

 

"จ้าสุดสวย" แก้วพูดชม 

 

 

 

 

หลังจากที่แก้วกลับมา แก้วก็ทำงานที่สำนักงานนักข่าวแห่งหนึ่ง ฟางก็เปิดร้านขนมตามความฝันตัวเอง เฟย์ก็เป็นนางแบบที่ดังมากคนหนึ่ง โทโมะก็ได้แสดงละคร จนได้รับรางวันหลายรางวันมาครองได้อย่างไม่อยากเย็น 

 

 

 

 

 

 

             จบ อดีต