เงาหัวใจ

"ฮึก...พี่ป๊อป พี่อยู่ไหน"ฟางนั่งรอป๊อปปี้อยู่ที่ป้ายรถเมล์หน้าโรงเรียน กอดตัว

เองหนาวสั่นเนื่องจากฝนตกกระหน่ำตกแรงมากเลยทำให้มันสาดใส่อย่าง

ไม่มีจะหยุดง่ายๆ

"พี่ป๊อป อยู่ไหน ฮือ...."ฟางเริ่มกลัวเพราะมันเริ่มจะมืดแล้วและเสียงฟ้าร้อง

ก็ยิ่งทำให้เธอกลัวเข้าไปใหญ่

"ฟางกลัว"ร่างเล็กเริ่มลุกขึ้นก่อนจะมองหาเผื่อว่าชายหนุ่มจะมารับกลับบ้าน

แต่จู่ๆสติของเธอก็ดับวูบไปเนื่องจากโดนฝนมานานและเธอเองกำลังเป็นไข้

"ฟาง!"ป๊อปปี้ลงจากรถมาตกใจมากที่เห็นฟางนอนสลบไม่ได้สติอยู่ที่พื้น

"พี่ขอโทษ"ป๊อปปี้พูดกับร่างเล็กก่อนจะรีบอุ้มเธอขึ้นรถแล้วพาไปที่บ้าน

"ฟาง...ฟื้นเถอะนะคนดี"ร่างสูงนั่งกุมมือเด็กสาวที่ยังไม่มีวี่แววจะฟื้นจากพิษไข้

"ทำไมตัวยังร้อนอยู่นะ"ป๊อปปี้เอามือแตะหน้าผากเธอก่อนจะพูด แล้วลุก

ออกไปหาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวให้ฟาง

"หนาว...."ฟางเริ่มใช้มือกอดตัวเอง เขามองด้วยความสงสาร ถ้าเขาไม่ลืม

ที่จะไปรับ เธอก็คงไม่ต้องมาเป็นแบบนี้

"ดีขึ้นแล้วนี่"เขาโล่งอกที่ไข้ลดลงไปบ้าง

"พะ...พี่ป๊อป"ฟางค่อยๆรู้สึกตัวตื่นขึ้น

"ฟื้นแล้วเหรอ ดีขึ้นรึยัง"

"ดีแล้วค่ะ เอ่อ....ขอบคุณนะคะ ที่ดูแลฟาง"หญิงสาวบอก

"ไม่เป็นไร"ป๊อปปี้ยังรู้สึกไม่ดีที่ทิ้งเธอไว้แบบนั้น

"พี่ป๊อป"ฟางเข้าไปกอดเขาแน่น

"หืม....เป็นอะไรไปน่ะ เด็กน้อยของพี่"ร่างสูงถามเธอ

"พี่ป๊อปอย่าปล่อยให้ฟางรอนานอีกนะคะ"

"ครับ พี่ขอโทษนะ"ป๊อปปี้จูบหน้าผากฟางเบาๆเป็นการปลอบโยน

"ฟางยกโทษให้แต่พี่ป๊อปต้องทำดีกับฟางเป็นการไถ่โทษ"

"จะให้ทำยังไงล่ะ"ป๊อปปี้ถามเธอ

"พาฟางไปเที่ยวเลย"ฟางยิ้มก่อนจะมองหน้าชายหนุ่ม

อัพสั้นไปมะอ่า ขอโทษนะคับ รีดเดอร์ ขอเม้นต์ด้วยยยยย