ธิดาพญายม ver.KZ

-

เขียนโดย Marc

วันที่ 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 เวลา 19.23 น.

  3 chapter
  4 วิจารณ์
  7,162 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 21.17 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 ภายในห้องโถงห้องหนึ่งจิรายุทธในชุดสูทสีขาวจัดเก้าอี้ตัวใหญ่เป็นบัลลังก์ของมันนั่งอยู่คนเดียว มีเทพซ้ายขวาเดินเข้ามารายงาน
       
       “พลังเทพขององค์หญิงอยู่ๆ ก็หายไป ภูตสังหารสัมผัสไม่ได้”
       “ต้องเป็นฝีมือของกามเทพกุลมาศ” ขณะนั้นนายอำนาจ ซึ่งเป็นลูกน้องของเทพจิรายุทธ เดินเข้ามา “พวกมันยอมก้มหัวให้องค์กรของเราหรือยัง”

      จิรายุทธถามอำนาจ อำนาจยิ้มเยาะ
       “ท่านคุกคามพวกมันมาก จนพวกมันไปร่วมมือกับเจ้าหน้าที่ ถ้ามันเปิดโปงเราพรุ่งนี้ องค์กรของเราจะพบจุดจบทันที”
       “แค่กำจัดมันซะก็หมดเรื่อง”
       “พูดง่ายแต่ทำยาก ผู้กองวิศวเป็นหัวหน้าหน่วยคุ้มกันเป็นยอดฝีมือของทางการ ไม่มีใครผ่านได้”
      จิรายุทธหัวเราะก้อง
       “ท่านเตรียมคนให้พร้อม ชีวิตของมันต้องจบคืนนี้”
       จิรายุทธยิ้มสีหน้าเยือกเย็น

 ช่วงเวลาเดียวกันนั้นที่โกดังเก็บของแห่งหนึ่ง รถตู้สองคันวิ่งเข้ามาจอดเทียบ ร่างของเจ้าหน้าที่ในชุดปฏิบัติการลงมา 3-4 คน รถตู้เปิด ร่างของชายคนหนึ่งดูเหมือนนักธุรกิจก้าวลงมา ส่วนอีกคันหนึ่งเจ้าหน้าที่นับสิบลงมา
       “โรงเก็บของ” มาเฟียกวาดตามองอย่างเสียอารมณ์ รถอีกคันหนึ่งเข้ามาจอดร่างของวิศวก้าวลงมา “คุณพาผมมาโรงเก็บของ ผมระดับไหนคุณไม่รู้เหรอ”
       “ผมรู้แต่ว่าคุณเป็นมาเฟีย แค่จะให้การโค่นพวกเดียวกันไม่ทำให้คุณเป็นคนสำคัญสำหรับผม ผมหวังว่าพวกมันคงคาดไม่ถึงว่าผมจะพาคุณมาซ่อนตัวที่นี่” มาเฟียเงียบไป แล้วพยักหน้าเป็นเชิงเห็นด้วย “จัดกำลังเจ้าหน้าที่ระวังรอบนอก ห้ามคนผ่านเข้ามา”
       เจ้าหน้าที่กระจายกำลังออกไป เหลือวิศว มาเฟียและเจ้าหน้าที่ 3-4 คน เจ้าหน้าที่ที่เหลือเข้ามา
       “เชิญด้านในครับ”
       ทั้งหมดก้าวเข้าไปข้างในก็เห็นห้องขังตั้งอยู่ตรงกลางห้อง ภายในห้องขังมีเตียงนอน โต๊ะทำงาน ทีวีและมีห้องกระจกใสขนาด 4 คูณ 4 เมตร ตั้งอยู่ตรงกลางสูงเกินศีรษะคน
       “ห้องขังเหรอ”
       “คุณจะอยู่ในห้องขัง กุญแจล็อคอย่างแน่นหนาไม่มีใครมาเอาตัวคุณไปได้ ตู้กระจกที่คุณเห็นเป็นตู้กันกระสุน ในกรณีที่พวกมันหรือพวกผมบางคนอยากจะยิงคุณ”
       “ตลกมาก”
       มาเฟียแกล้งหัวเราะ ทันใดนั้นเสียงปืนดังสนั่นมาจากด้านนอก เจ้าหน้าที่วิ่งเข้ามา
       “มีกำลังบุกเข้ามาประมาณได้เกือบยี่สิบคน”
       “ไหนคุณบอกว่าไม่มีใครรู้ไง”
       “คุณยังหักหลังพวกคุณได้ ผมเชื่อว่าต้องมีคนหักหลังคุณเหมือนกัน”
       “เข้าไปในตู้กระจกดีกว่าครับ”


       มาเฟียรีบไปที่ห้องขัง เจ้าหน้าที่เปิดประตูให้เข้าไปแล้วล็อคกุญแจ มาเฟียรีบเข้าไปในตู้กระจกกันกระสุน
       “กุญแจ” เจ้าหน้าที่เอากุญแจมาส่งให้วิศว “ยิงทุกคนที่ผ่านเข้ามา”
       วิศวสั่งแล้วออกไป เจ้าหน้าที่กระจายกำลังกันรอบห้องขัง

  วิศวออกมาสมทบกับเจ้าหน้าที่ที่ยิงต้านพวกคนร้ายอยู่หลังลังคอนเทนเนอร์ต่างๆ เงาของพวกคนร้ายวูบวาบเข้ามานับสิบๆ วิศวดีดตัวข้ามคอนเทนเนอร์ออกไปหาพวกมัน เงาของพวกมันโผล่ออกมา วิศวยิงใส่พวกมันล้มคว่ำไปหนึ่ง หันไปยิงอีกสองตวัดกลับมายิงพวกมันไปอีกหนึ่ง เดินลุยเข้าไปสาดพวกมันอีกสาม หันไปยิงอีกหนึ่ง ตบแม็กออกจากปืน แล้วใส่อันใหม่เข้าไป แล้วหันไปยิงสาดพวกมันอีกสอง หันไปอีกด้าน ยิงพวกมันอีกหนึ่ง เสียงพวกมันร้องกันระงม
       ทันใดนั้น เสียงประหลาดดังก้องมาทางด้านหลัง เสียงปืนดังสนั่นหวั่นไหวถี่ยิบ และเสียงร้องโหยหวนของมาเฟียดังออกมา วิศวหันหน้ามาด้วยสีหน้าเครียด
       
      วิศวพรวดเข้ามาในห้องแล้วต้องหยุดชะงัก เมื่อตรงหน้าที่เห็นคือร่างของเจ้าหน้าที่ทั้งหมดที่คุมห้องขัง ตายหมด ห้องขังตรงส่วนประตูพังไปแถบหนึ่งประตูห้อยร่องแร่ง แต่ห้องกระจกอยู่เหมือนเดิมไม่มีเสียหาย ยกเว้นแต่ร่างของมาเฟียในห้องนอนตายสนิทวิศวยืนอยู่ใกล้กับห้องกระจกหน้าเครียด เจ้าหน้าที่จากด้านนอกเพิ่งวิ่งเข้ามาถึงวิศว

ติดตามตอนต่อไปครับ


       

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา