ฉันรักเธอ เธอรักใคร Yes I Did

"เอาไปให้ฟางดีกว่า ฟางจ๋าโจ๊กร้อนมาแล้ว"จินนี่พูดพร้อมเดินไปหาฟางที่เตียงก่อนจะนั่งลงข้างๆ

"เป็นไงมั่งค่อยยังชั่วรึยัง"จินนี่ถามเพื่อนสาวของเค้าด้วยความเป็นห่วงโดยไม่รู้เลยว่าเพื่อนเธอกำลังกลั้นน้ำตาอยู่ นี่ถ้าไม่มีคนอยู่ในห้องนี้น้ำตาก็คงไหลลงมานานแล้ว

"ค่อยยังชั่วแล้วละ"ฟางพูดก่อนจะยิ้มให้จินนี่เจือนๆ

"อืมมากินโจ๊กดีกว่าเดี๋ยวฉันป้อน"จินนี่จับช้อนขึ้นมาตักโจ๊กก่อนจะเป่าแล้วยื่นไปให้เพื่อนสาวของเธอที่นั่งอยู่บนเตียง ฟางงับเข้าปากอย่างไว "อร่อยมั้ยแก"จินนี่ถามอย่างไวเมื่อเพื่อนเธอกลืนลงท้องเสร็จ

"อืม อร่อยมากแก"ฟางยกนิ้วโป้งให้เพื่อน

"งั้นถ้าอร่อยก็กินเยอะน่ะฟาง"ป๊อปปี้เดินเข้ามาก็พูดขึ้นฟางหันไปหาต้นเสียงก่อนจะยิ้มเจือนๆให้เค้า

"หมดแล้ว"จินนี่พูดก่อนจะส่งยิ้มหวานให้เพื่อนอย่างภูมิใจ เพราะนี่คือครั้งแรกที่ฟางทานอาหารที่จินนี่ทำหมดเกลี้ยงเลย"งั้นเดี๋ยวฉันเอาไปเก็บก่อนน่ะ"จินนี่พูดก่อนจะลุกขึ้นจากเตียงแต่ยังไฝ่ทันได้เดินออกไป

"จินนี่เดี๋ยวป๊อปเอาลงไปเก็บเองเพราะเดี๋ยวป๊อปเก็บชามนี่เสร็จป๊อปก็จะกลับบ้านเลย"ป๊อปปี้พูดก่อนจะแย่งชามโจ๊กจากจินนี่

"อาโอเคจ่ะงั้นก็กลับดีๆน่ะ"จินนี่ส่งยิ้มให้ป๊อปปี้อย่างอ่อนโยนเเละป๊อปปี้ก็ยิ้มตอบอย่างน่ารัก

"คร๊าาาบงั้นถึงบ้านแล้วป๊อปจะโทรมาหาน่ะ"

"ค๊าาาบาย"จินนี่โบกมือลาป๊อปปี้แล้วนั่งลงที่เตียงอย่างเดิม"ฟางแกจะไปไหน"จินนี่ถามขึ้นเมื่อเห็นฟางลุกออกจากเตียง

"ฉันจะไปอาบน้ำ"ฟางเดินไปขว้าผ้าขนหนูก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป

"ฮึกแกคงจะรักเค้ามากเลยสินน่ะฮึกและเค้าก็คงรักแกมากฮือฮึกฮือ"ฟางเดินไปเปิดน้ำก่อนจะนั่งลงที่ตรงฝักบัว นี่คือความเจ็บที่ทำให้เค้าต้องร้องให้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าเพราะเค้าๆๆคนเดียวที่ทำให้ชีวิตเธอที่เคยมีความสุขต้องเปลี่ยนเป็นความทุกข์ทุกอย่างในชีวิตของเธอที่เคยดีกลับต้องมีปัญหาเธอต้องร้องไห้เพราะเค้านี่คือความเจ็บที่ลืมได้ยากจริง

"ฮือฉันขอโทษน่ะจินนี่ที่ฉันทำผิดฮึกต่อแกนี่ฉันมันทั้งโง่ฮือทั้งชั่วรักได้แม้กระทั่งแฟนเพื่อนฉันมันไม่เอาไหนจริงๆฮึกแต่ฉันจะพยามยามตัดใจจากเค้าและอยู่ห่างเค้าฮึกให้มากเท่าที่ฉันจะทำได้ฮือออออ"ฟางพูดออกมาอย่างรู้สึกผิดนี่เธอชั่งเป็นหญิงสาวที่อ่อนแอง่ายเหลือเกินต่างจากเมื่อก่อนเค้าเข้มแข็งอย่างมากน้อยคนที่จะได้เห็นน้ำตาของเค้า

50นาทีผ่านไปฟางยังนั่งร้องให้อยู่ที่เดิม

จินนี่เริ่มกระวนกระวายเมื่อรู้สึกว่าฟางเข้าห้องน้ำนานเกินไปเค้าจึง

ครึ่ง ครึ่ง ๆๆๆ "ฟางๆแกเป็นอะไรรึป่าวทำไมแกเข้าห้องน้ำนานจัง"จินนี่ที่กลัวว่าเพื่อนเธอจะเป็นอะไรเค้าจึงเคาะประตูอย่างดังเพื่อจะได้รู้ว่าเพื่อนตัวเองจะเป็นอะไรไหม

"ฮะะ ฮืมป่าวรอแป๊ปน่ะ"ฟางรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าทันทีแล้วเดินออกมา

"นี่แกเป็นอะไรร้องไห้ทำไม"จินนี่เห็นตาฟางแดงบวมจึงถามเพราะผิดสังเกต

"ป่าวหรอกไม่มีอะไร แชมพูเข้าตา"ฟางพูดปัดพร้อมคิดหาทางแก้ตัว ถ้าจินนี่จับผิดได้เค้าคงต้องซักไซร้ถามเรื่องนี้ไม่จบแน่

"โกหก นี่ฟางฉันไม่รู้หรอกน่ะว่าช่วงนี้แกมีเรื่องทุกข์ใจอะไรมั่งแต่แกบอกฉันได้มั้ยว่าแกเป็นอะไรเผื่อฉันจะได้ช่วยอะไรแกได้"

"ป่าว"ฟางพูดก่อนจะเดินไปนั่งลงบนเตียง

จินนี่เดินมานั่งลงข้างฟางก่อนจะจับมือเพื่อนเค้ากุมไว้แล้วพูดออกมา"ฟางฉันเป็นเพื่อนแกน่ะมีอะไรก็บอกฉันได้ฉันพร้อมจะรับฟัง"

"ขอบใจแกมากน่ะแต่ฉันไม่มีอะไรจริงๆ"

"อืมงั้นแกพักผ่อนเถอะ"จินนี่พูดเสร็จฟางก็นอนลงจากนั้นจินนี่ก็ห่มผ้าให้ฟางอย่างเบามือ

ฉากเรียกน้ำตามาในตอนสุดท้าย

เสียงโทรศัพท์จินนี่ดังขึ้นเธอเดินไปหยิบโทรศัพท์แล้วมองไปที่หน้าจอว่าใครเป็นคนโทรมา

"ป๊อปปี้หนิ"จินนี่เมื่อเห็นชื่อนี่โผล่บนหน้าจอโทรศัพท์เธอก็เบิกตากว้างทันที

มาแย้วมาแย้วๆๆๆๆอัพพพแล้วน่ะ