Mukuro's Love Diary [Fic KHR reborn][10069, D69]

Mukuro's Love Diary [Fic KHR reborn][10069, D69]

     นี่เป็นเรื่องของผมกับผู้ชายที่สำคัญสองคน ฟังดูเหมือนผมคบซ้อนซ่อนชู้สินะครับ ไม่รู้สิครับ ผมก็ไม่ทราบว่าจะเรียกสิ่งที่ผมทำลงไปว่าอะไร แต่ผมคิดว่ามันเป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อน ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าสิ่งที่ผมทำมันผิดหรือถูก จะเป็นอย่างไร อยากให้ทุกท่านได้ตัดสินใจเองตามแต่จะพิจารณา ผมเองต้องใช้เวลาอยู่นานกว่าจะตัดสินใจเปิดเผยเรื่องนี้ เหตุผลหนึ่งนั่นก็เพราะเขาคนนั้นได้ลาลับโลกนี้ไปแล้ว และนั่นทำให้ผมคิดถึงวันเก่าๆ…

14 FEBRUARY 2001

ผมเป็นนักศึกษาอยู่ปี 1 ยังโสดยังซิงไม่มีคนรู้ใจครับ วันนี้เป็นวันวาเลนไทน์ และผมก็เตรียมพร้อมที่จะอ้าแขนรับของขวัญกับดอกไม้จากทุกๆ คนที่ชอบผม^^ จะมีไหมล่ะครับเนี่ย พอขึ้นมหาลัยแล้วเริ่มไม่มั่นใจ ทุกคนดูอัพเกรดตัวเองเร็วมาก ปกติสมัยผมอยู่ชั้นมัธยมได้รับจดหมายรักบ่อยมากนะครับ แต่ผมไม่ยังไม่ได้ตกลงคบกับใคร เพราะว่าผมรู้สึกประหลาดใจมากที่อัตราส่วนของที่ได้จากผู้ชายต่อผู้หญิง เกือบจะเป็น 99:1 ก็ไม่รู้สินะครับ สงสัยฟ้าคงจะกำหนดให้ผมเอาดีด้านนี้ ^~^ แต่ผมไม่เคยชอบใครนะครับ ไม่เคยคิดอะไรเกินกว่าคำว่าเพื่อนกับทั้งผู้ชายทั้งผู้หญิง ผมก็เลยไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไรกันแน่ - -

วันนี้ผมก็ไปมหาลัยตามปกติครับ หอพักของผมอยู่ไม่ไกลนัก ก็เลยพอจะเดินไปได้ แต่ให้เดินเช้าๆ แบบนี้ผมก็เหนื่อยแย่สิครับ ไม่เอาอ่ะครับ ผมนั่งรถเมล์ไปดีกว่า...แต่ว่าบางทีก็ขี้เกียจรอเลยโบกแท็กซี่ไม่ก็วินไปนะครับ วันนี้พอดีผมออกจากหอเช้าเลยพอจะรอได้

โชคดีที่รถเมล์มาเร็ว ผมก็เลยมาถึงมหาลัยเร็วสมใจ วันนี้ผมมีเรียนที่คณะวิทยาฯ ก็เลยไปนั่งรอเวลาที่โรงอาหาร กะว่าเผื่อแฟนคลับของผมที่น่าจะตั้งตัวกันลับๆ อยากจะมาบอกรักผม จะได้หาผมเจอง่ายๆ ซึ่งคงจะเป็นความลับมากไปจนไม่มีใครมาบอกรักผมซักคน (สงสัยผมคงจะไม่มีแฟนคลับจริงๆ สินะครับ T^T)

ผมล้อเล่นน่ะครับ ผมไม่ได้รออะไรแบบนั้นหรอก ผมนั่งรอเพื่อนผมครับ แต่ถ้ามีคนมาสารภาพรักจริงๆ ก็ดีสิครับ ผมก็แอบหวังไว้อยู่เหมือนกันนะ

พอใกล้เวลาเข้าเรียน ฮิบาริเพื่อนผมก็มา เราไปห้องเรียนด้วยกัน และเข้าเรียนยาวจนถึงเที่ยง ผมเรียนไม่ค่อยรู้เรื่องแล้วยังหิวมาก โชคดีที่บ่ายนี้ไม่มีเรียนนะครับ ผมจะได้กลับไปนอนอืด ส่วนฮิบาริเขาก็แยกไปเรียนต่อน่ะครับ เราลงเรียนไม่ค่อยเหมือนกัน เขาฉลาดเกินไป ผมเรียนตามเขาไม่ไหวครับ - -

ผมไปหามื้อเที่ยงกินที่ร้านเบเกอรี่ใกล้ๆ มหาลัย คุฟุฟุ ผมชอบขนมหวานครับ วันนี้จะกินเยอะๆ เป็นมื้อเที่ยงไปเลย^^ ผมเข้าร้านไปและกะจัดเต็มอย่างที่ตั้งใจไว้ แต่เนื่องจากวันนี้คนค่อนข้างจะแน่นร้าน ผมก็เลย...ไม่มีที่นั่ง T^T แต่แล้วผมก็ได้ยินเสียงคนเรียกชื่อผม

"มุคุโร่จัง? ใช่มุคุโร่จังจริงๆ ด้วย...ไม่มีที่นั่งเหรอจ๊ะ มานั่งด้วยกันสิ" รุ่นพี่ร่วมคณะนั่นเอง ผมยิ้มรับ รีบเดินเข้าไปหาพี่ๆ ทันที ที่โต๊ะมีโซฟาสองฝั่งสำหรับนั่งได้ฝั่งละสองคน และฝั่งนึงเป็นพี่สาวคนที่เรียกผมกับแฟนของพี่เค้า ส่วนตรงที่ว่างอยู่เป็นที่ข้างๆ รุ่นพี่ผู้ชายคนนึงที่ผมรู้สึกคุ้นหน้าคุ้นตาแต่ผมไม่รู้จัก...

"ขอรบกวนด้วยนะครับ" ผมบอกอย่างนอบน้อม และนั่งลงเบาๆ

รุ่นพี่ข้างๆ ผมดูเขาจะเคร่งเครียดกับการอ่านหนังสือมากเลยดูเหมือนเพิ่งจะรู้สึกตัวว่ามีผมมานั่งร่วมโต๊ะด้วย เขาเงยหน้าจากหนังสือและหันมามองผมผ่านแว่นตากรอบสี่เหลี่ยมของเขา ผมที่ถูกเขามองแบบนั้นก็รีบหันหลบ รู้สึกใจเต้นแรงยังไงก็ไม่รู้ พี่เค้าหล่อจัง -///-

"ยังไม่เคยเจอกันแน่เลย นี่มุคุโร่จังน้องคณะเราเอง" พี่ผู้หญิงบอกกับรุ่นพี่ข้างๆ ผม

"เหรอ"

"มุคุโร่จัง นี่พี่เบียคุรัน อยู่ปีสองคณะวิศวะ"

"ยินดีที่ได้รู้จักครับ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับพี่"

"อืม ยินดีที่ได้รู้จัก" ไม่รู้ว่าหน้าผมมีอะไรผิดปกติรึเปล่า เพราะพี่เค้ามองหน้าผมนานมาก ผมก็ก้มหน้าก้มตาทำอะไรไม่ถูก จะหันไปมองตอบก็กะไรอยู่

"เฮ้ย ไอ้เบีย มองน้องตาไม่กะพริบเลยนะ" พี่ผู้ชายอีกคนแซวพี่เบียคุรัน ผมก็ยิ่งเขิน แต่สิ่งที่พี่เบียคุรันโต้ตอบกลับไปทำให้ผมยิ่งเขินหนักกว่าเก่า

"แล้วไง ก็น้องน่ารัก มองไม่ได้รึไง"

"ฮะๆๆ น้องเค้ายังโสดด้วยนะ"

"พอแล้วน่า พูดอะไรต่อหน้ามุคุโร่จังเล่า น้องเค้าเขินจนจะเป็นมะเขือเทศแล้วน่ะ"

"น้องไม่ต้องเครียดนะครับ พี่แค่พูดแซวกันเล่นๆ" พี่ผู้ชายหันมาบอกผม ผมก็พยักหน้ารับแล้วขอตัวเดินไปสั่งของหวานมาทาน ผมนั่งทานจนหมด พวกพี่ๆ ก็ดูจะทานเอื่อยๆ รอผมอยู่แล้ว ส่วนพี่เบียคุรันผมไม่เห็นเขาทานอะไรนอกจากดื่มกาแฟร้อนเท่านั้น พอทานเสร็จ เราก็เตรียมจะแยกย้ายกันกลับ

"มุคุโร่จังกลับยังไงอ่ะ" พี่สาวถาม

"เดี๋ยวผมเดินกลับครับ"

"โห เดินเหรอ ไกลรึเปล่า หออยู่ไหนอ่ะ"

"อยู่ถนนyyy เดินไปยี่สิบนาทีก็ถึงแล้วครับ"

"เดี๋ยวฉันไปส่ง หอฉันก็ไปทางนั้นเหมือนกัน" อยู่ๆ พี่เบียคุรันที่เงียบแทบจะตลอดก็พูดขึ้น ผมรีบปฏิเสธด้วยความเกรงใจ

"ไม่เป็นไรหรอกครับพี่"

"ให้เบียคุรันไปส่งเถอะมุคุโร่จัง เบียคุรันมีรถนะ น้องจะได้ไม่ต้องลำบากเดิน"

"ไปเถอะ" พี่เบียคุรันไม่รอฟังคำตอบจากผม เขาเดินนำไปที่รถคันสีขาวซึ่งจอดอยู่ใกล้ๆ แล้ว พี่ๆ อีกสองคนก็พาผมไปส่งขึ้นรถ

"ฝากน้องด้วยนะ ไอ้เบีย"

"อืม" แล้วผมก็นั่งรถมากับพี่เบียคุรันจนได้ พี่เค้าพาผมมาส่งถึงหน้าปากทางเข้าหอ รอจนผมเดินเข้าประตูหอพักไปแล้วจึงขับรถออกไป...

ไดอารี่ที่รัก วันนี้ผมได้เจอผู้ชายที่หล่อที่สุดเท่าที่เคยเจอมาในชีวิต และผมก็ได้นั่งข้างๆ เขา แถมเขายังมาส่งผมที่หอด้วย~~~

---------------------------COMMENT PLEASE--------------------------------