BTS My lovely in school (กุกวี)

      ณ กรุงโซล เมืองหลวงของประเทศเกาหลี ได้เข้าสู่ช่วงเปิดเทอมของโรงเรียนมัธยม หลังการใช้ชีวิตในช่วงเวลาปิดเทอมที่แสนสั้น คนหลายคงกำลังรู้สึกขี้เกียจที่จะต้องไปโรงเรียนอีกแล้ว

ผมรู้สึกเสียดายบางสิ่งในช่วงปิดเทอมจังเลย 
“เปิดเทอมแล้ว เพื่อนๆจะได้เจอกับพี่คนนั้นอีกมั้ยน้า....”

ขณะที่ ผมกำลังปั่นจักรยาน คันเก่งของผม

ไปที่โรงเรียน อยู่ๆก็มีลูกแมววิ่งตัดหน้าผม “อ๊ากกกก!!!”

“โอ้ย~เจ็บ” ผมรู้สึกเจ็บสะโพก และแขนขวาของผมมากๆ  

พอหันมาดูเจ้าแมวตัวนั้น มันก็หนีไปแล้ว

“จบตัววันแรกเลยแฮะ” 

เปิดเรียนวันแรก

ผมมีหน้าที่ประจำคือต้องเป็นคนยืนเวร ประจำกับคุณครูอยู่เสมอในตอนเช้า

ผมมักจะ ได้เห็นหน้าเด็กใหม่ ก่อนใครๆเสมอ

“จองกุก วันนี้เธอมาสายมากเลยนะ!!” ผมโดนครูต่อว่าแต่เช้า

“คือว่า….”ยังไม่ทันพูดจบคุณครูก็ตัดบทสนทนาซะแล้ว

ผมรู้สึกเซ็งกับชีวิตขณะนั้นมากๆๆ

ขณะที่ผมยืนเวร มีคนขับรถผ่านหน้าผมไป

ในท่าทาง และผิวของเขา มันชั่งดึงดูด ผู้คนจริงๆ

ในขณะนั้น.....”เห้ย!!” ผมสะดุ้งทันทีจากข้างหลัง

เมื่อหันมา “สวัสดีกุกกี้”

เขาคือพี่ข้างบ้านผมเอง ชื่อว่าพี่จิน “อันยองครับพี่จิน”

ผมส่งยิ้มให้พี่เขาพร้อมกับหงุดหงิดไปพร้อมๆกัน

“วันนี้มาเช้าจังเลยนะ”พี่จิน ถามผมเพื่อเปลี่ยนเรื่อง

“ผมมาเช้า หรือพี่ชอบมาสายกันแน่ครับ”ผมถามพี่จิน ด้วยสีหน้าเบื่อเล็กน้อย

“โอเคงั้นพี่ไปเรียนก่อนน้า”พี่จินบอกลา พร้อมกับเดินไปด้วยสีหน้าเหมือนโลกทั้งใบเป็นสีชมพู

ในขณะที่ผมกำลังหงุดหงิดกับเรื่องของพี่จิน

พี่คนที่ขับรถผ่านหน้าผมไปก็มาโผล่ตรงหน้าผม

ผมต้องทำเป็นมองตามปกติ พร้อมกับเก็บอารมณ์

“สวัสดีครับครู สวัสดีครับน้อง”พี่เขาทักทาย ครูและผม พร้อมกับยิ้มให้

“วันนี้เธอมาเช้าดีนะวี”คุณครูถามพี่เขาเหมือนสนิทกันมานาน

และผมก็แอบฟัง พร้อมกับได้รู้ชื่อพี่เขาไปพรางๆ

“น้องคนนี้ใครหรอครับ” พี่เขาถามถึงผม!!! ผมรู้สึกดีใจแบบเงียบๆ

“นี่!! พี่เขาถามชื่อแนะนำตัวหน่อยสิ!!” คุณครูถามผมมา ด้วยสีหน้าที่น่ากลัว.......

“ผมชื่อจองกุกครับ”ผมตอบไปเหมือนท่อนหิน

“พี่ชื่อวีนะยินดีที่ได้รู้จัก”พี่เขาส่งยิ้มให้พร้อมกับเดินจากไป

ขณะนั้น เสียงสัญญาบอกเข้าเรียนก็ดังขึ้น กริ้ง!!!!!

ผมเขามานั่งเรียน และนึกถึงพี่คนนั้นไปพลางๆ

“เฮ้ย!!กุกรู้รึยัง!?” เพื่อนผมถามาด้วยท่าที่ตื้นเต้นเหมือนได้แฟนใหม่ ==

“อะไรหรอ?” ผมถามไปด้วยสีหน้าที่งงๆ

“เข้าค่ายเราได้ไปกับพวกรุ่นพี่ด้วยนะ”เพื่อนดูท่าทางดีใจมาก

“อ่อหรอ.......อื้มๆ”ผมตอบๆไปตามมารยาท

“แล้วเลือกชุดว่ายน้ำรึยัง” เพื่อนถามผมเหมือนต้องการผลประโยชน์

“คือว่า...” ยังไม่ทันพูดจบมันก็ตัดสินใจและบังคับผมไปแล้ว ==

“งั้นเราไปดูชุดกันวันนี้เลยนะ”มันดูท่าทางตื่นเต้นมากๆ

พอเลิกเรียน มันก็พาผมไปที่ห้าง และก็ตรงไปที่ร้านขายชุดว่ายน้ำชาย

ขณะนั้น! ผมแปลกใจมาก ผมเจอพี่วีเป็นพนักงานขายอยู่ในนั้น

ผมต้องตบหน้าตัวเองสามหน เพื่อให้แน่ใจ -0-

“สวัสดีครับ......อ่าว!!!น้อง”พี่เขามองผมด้วยครับแปลกใจ

“รู้จักกันหรอ”เพื่อนผมถามด้วยอาการมึนงง

“สวัสดีครับพี่วี” ผมทักทายพี่เขาด้วยสีหน้าอายๆเขิลๆ

“งั้นฝากเพื่อนผมด้วยนะครับ ผมจะดูของๆผมก่อน” เพื่อนผมพูด พร้อมกับทิ้งผมไว้คนเดียว

“เอ่อ......”ผมพูดอะไรไม่ถูกเลย

“จะมาซื้อชุดว่าน้ำหนอ?” พี่เขาถามด้วยใบหน้าที่ยิ้มอย่างสดใส

“ใช่ครับ”แต่ผมตอบไปด้วยสีหน้าที่แดงและเขิลอาย

“จะเอาแบบไหนล่ะ?”พี่เขาถามผมมา

“ชุดว่าน้ำ.......”ผมนึกไม่ออก

จนหันไปเห็นชุดหมี ผมก็ตอบไปว่า “ชุดหมีครับ!!” พี่เขานิ่งไปชั่วขณะ และหัวเราะอย่างรุนแรง

ผมรู้สึกว่ามันขำอะไรขนาดนั้นมิทราบ? ==

“ฮ่าๆๆๆ!!ชุดหมีหรอ ฮ่า!!” พี่เขาขำไปพูดไป

“ขำอะไรนักหนาเล่า!!?”ผมต้องพูดไปอายไป

“พี่ว่ามันเด็กไปนะ 55555+” พี่เขาพูด เหมือนตลกมาก  

แล้วก็แนะนำชุดว่ายน้ำให้ “พี่คิดว่าอย่างเราใส่กางเกงว่ายน้ำก็พอ”

จากนั้นพี่เขาก็ นำกางเกงว่ายน้ำที่ผมเลือก มาให้ลองใส่ดู

แต่พี่เขาบอกว่า... “ต้องลองให้พี่ดูด้วยนะ จะได้รู้ว่าโอเคมั้ย มันคือการดูแลลูกค้า

”“ครับ....”ผมตอบไปแบบ เขิลๆอายๆ

พอผมใส่เสร็จ ก็บอกพี่เขาว่า “เสร็จแล้วคร้าบ”

พี่วีก็เดินเข้ามา พร้อมกับปิดม่านกั้น ของช่องลองชุด พี่วีพูดว่า “ตรงนี้มันหลวมๆนะ”

แผ่นมือของพี่วี ลูบมาที่เอวของผม และพี่วีเอาหน้ายื่นออกมาอยู่เหนือไหล่ผม

เสียงลมหายใจกระแทกลงบนต้นคอของผม ปลายนิ้ว ลูบลัด รอบเอว

“เสร็จแล้ว”พี่เค้าพูดด้วยสีหน้ายิ้ม ผมก็เดินไปจ่ายเงิน พร้อมกับออกจากร้าน

และบอกลากับพี่วี และกลับบ้านไปพร้อมกับไม่สนใจว่าเพื่อนอยู่ไหนเลย