ไฟในดวงใจ
เขียนโดย 
กลางสายฝน
วันที่ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 01.30 น.
แก้ไขเมื่อ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2558 00.40 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
7) หลอก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
เช้าของวันใหม่ ป๊อปเดินมาส่งแก้วที่รถ พลางรวบร่างบางมากอดอีกครั้ง
" ดูแลตัวเองดีๆนะแก้ว แล้วป๊อปจะไปเยี่ยมบ่อยๆนะ " ป๊อปหน้าเศร้า แก้วเห็นแล้วก็อดสงสารไม่ได้ เธอรั้งคอป๊อปให้ก้มลงต่ำ ก่อนจะจูบหน้าผากป๊อปเป็นการปลอบใจ
" ป๊อปเองก็เหมือนกันนะ ดูแลตัวเองด้วย แล้วแก้วจะมาเยี่ยมนะ " แก้วพูดแล้วเดินขึ้นรถไป ป๊อปมองตามอย่างสุดสายตา
" เป้ ไปจัดการเรรื่องกล้องงจรปิด ชั้ลต้องรู้ให้ได้ ว่าพวกมันเป็นใคร " ป๊อปเดินเข้าไปในห้องทำงาน เป้รออยู่ก่อนแล้ว
" ครับนาย " เป้รับคำ แล้วเดินออกจากห้องไป
ที่ลานจอดรถหน้าคอนโดแก้ว เมื่อห้องอยู้ติดกับ ที่จอดรถของโทโมะและแก้วจำต้องอยู่ติดกันโดยปริยาย แก้วเข้ามาจอดรถในเวลาเดียวกับที่โทโมะ เดินมาขึ้นรถ โทโมะหยุดมองแก้วที่กำลังลงจากรถ แล้วเดินไปดักหน้า
" นี่ที่ไปตั้งแต่เมื่อคืน เพิ่งจะกลับมาหรอ " ทั้งๆที่รู้อยู่แล้ว ก็แกล้งทำเป็นถาม
" อื้ม " แก้วที่เครียดๆอยู่ ไม่ค่อยอยากจะพูดด้วยเท่าไหร่นัก โทโมะมองชั้นเชิงก็รู้ว่าตัวเองถือไพ่เหนือกว่า เลยเลือกที่จะเดินออกมา ปล่อยให้แก้วเป็นฝ่ายวิ่งตามบ้าง แล้วมันก็เข้าตามแผนของเขา เมื่อเขาหันหลังห้แก้ว แล้วกำลังจะเดินขึ้นรถ
" นาย ! " แก้วก็ตะโกนเรียกเอาไว้ โทโมะแสยะยิ้ม ก่อนจะหันมามองหน้าแก้วด้วยหน้านิ่งเฉย
" คือ เรื่องที่เราตกลงกัน เรื่องหุ้นของบริษัทหนะ " แก้วพูด
" ทำไม เธอเปลี่ยนใจอยากได้หุ้นคืนแล้วหรอ " โทโมะเลิกคิ้ว แสร้งทำเป็นสงสัย แก้วยิ้มเจื่อนๆ แล้วพยักหน้า
" นายยังจะให้ชั้ลทำตามข้อตกงของนายอยู่อีกหรือเปล่า " แก้วมองโทโมะอย่งลุ้นๆ
" 24 ชั่วโมง เธอไหวหรอ " โทโมะพูด แก้วนิ่งไป แต่มันก็จำเป็นที่เธอต้องทำ
" ไหวสิ แค่ 1 เดือนเองหนิ " แก้วพูด โทโมะเลิกคิ้วอย่างพอใจ
" งั้นก็มากับชั้ลเลย ชั้ลจะไปกินข้าว แล้วเข้าบริษัท " โทโมะพูด แล้วโยนกุญแจให้แก้ว แก้วรับไว้ แล้วขึ้นไปนั่งยังตำแหน่งคนขับ
" นายอยากกินร้านไหนหละ " แก้วมองโทโมะผ่านทางกระจก ( โทโมะนั่งข้างหลัง ) สลับกับมองทาง
' ร้านไหนก็ได้ ที่เธอคิดว่าอร่อย " โทโมะพูด แก้วพยักหน้ารับคำ แล้วพาโทโมะไปที่ร้านหนึ่ง ที่แก้วเคยไปกินกับพี่เค
" ร้านนี้อร่อยมาก ชั้ลมาบ่อย " แก้วพูด โทโมะมออย่างสงสัย
" มากับใคร " โทโมะพูด
" มากับ กับ พี่ " แก้วพูดตะกุกตะกัก แล้วหันไปสนใจในเมนูอาหารแทน
" นายแพ้อาหารทะเลบางหรือเปล่า "
" ไม่ " โทโมะพูด พลางหันมองบรรยากาศรอบร้าน
" งั้นเอาเหมือนเดิมนะคะ " แก้วหันไปสั่งอาหารกับพนักงาน พนักงานยิ้มให้แก้วแลวหันมองโทโมะอย่างสงสัย เพราะปกติ ถ้าแก้วมาร้านนี้จะต้องมากับพี่เค เท่านั้น
" ทำไมเค้าถึงมองชั้ลแปลกๆ " โทโมะไม่ค่อยพอใจกับสายตาของพนักงานคนนั้น
" สงสัยเค้าจะชอบนายหละมั้ง เอ๊ะ แต่คงไม่หรอก " แก้วพูด แก้วหันมองไปรอบๆร้าน
" ทำไม ชั้ลมันทำไม " โทโมะชะเง้อหน้ามองแก้วอย่างหาเรื่อง แก้วหันกลับมามองโทโมะ แล้วทำหน้าแบะปาก ตาโต กวนตีนใส่โทโมะ
" นี้เธอหาเรื่องชั้ลหรอ " แต่โทโมะไม่พอใจจริงๆ
" นี่ ชั้ลไม่ได้หาเรื่อง ชั้ลแค่แกล้งเฉยๆ ถ้้านายโรธชั้ลก็ขอโทษด้วยแล้วกัน ต่อไปชั้ลจะได้ไม่ทำอีก " แก้วหน้างอล แค่แหย่เล่นนิดเดียว โทโมะก็ทำให้เป็นเรื่องใหญ่ไปได้
ที่พักของป๊อป หลังจากที่เป้ ไปตรวจดูเรื่องของกล้องวงจรปิด ก็เปิดดูเทปบันทึกภาพ แต่ก็ดูไม่ได้เลยเก็บเทปทั้งหมด เอามาให้ป๊อป
" ทำไมมันถึงได้ซวยขนาดนี้วะ งั้นเอาเทปไปซ้อมก็แล้กัน เผื่อมันจะเปิดดูได้ " ป๊อปพูด เป้เมื่อเห็นป๊อปเครียดก็พลอยเครียดไปด้วย เป้กับป๊อป เดินขึ้นรถจะเอาเทปไปซ้อมที่ร้าน
" ออกรถได้แล้วสิวะ รออะไรอยู่ " ป๊อปที่นั่งข้างคนขับ หงุดหงิด เมื่อเห็นเป้ชักช้าไม่ยอมออกรถสักที
" ครับๆๆ ไปแล้วครับ " เป้เหยียบคันเร่งทันที โดยไม่ได้มองทางข้างหน้าให้ดี
โครม !!! เหมือนรถป๊อปจะนอะไรบางอย่าง ชายหนุ่มใจหายวาบ รีบลงจากรถไปดู
" โอ้ยยย " เสียงโอดโอยร้องไห้ ดังมาจากข้างๆรถ ป๊อปรีบเข้าไปดู
" คุณ เป็นอะไรมากหรือเปล่า " ป๊อปรีบไปพยุงหญิงสาวที่นั่งเอามือกุมเข่า กุุมศอกตัวเองอยู่
" ชั้ลลุกไม่ไหว มันเจ็บไปหมด " เธอผู้นั้นพูด พลางทำหน้าจะร้องไห้ ป๊อปอุ้มเธอขึ้นมา
" เปิดประตูรถ ชั้ลจะมาเค้าไปโรงพยาบาล " เป้รีบวิ่งไปเปิดประตู ป๊อปวางร่างบางไว้ข้างคนขับ ส่วนป๊อปก็ขึ้นมานั่งที่คนขับ แล้วขับรถออกไปทันที เป้ยืนหน้าเหวออยู่ยังที่เกิดเหตุ
" แล้วไหงทิ้งผมไว้ตรงนี้หละครับนาย " เป้ยืนเกาหัวยิกๆ
ที่โรงพยาบาล ป๊อปอุ้มฟางไปที่ห้องฉุกเฉิน เขาวางเธอลงบนเตียง พยาบาลรีบวิ่งเข้ามาหา
" คนไข้ไปโดนอะไรมาค่ะ " เธอพูดพลางหยิบอุปกรณ์ทำแผลมา
" เมื่อกี้ผมขับรถชนเค้านะครับ ช่วยดูแลเค้าหน่อยนะครับ " ป๊อปเป็นห่วง เขายืนข้างเธอผู้นั้นไม่ห่าง
" โอ้ย " เมื่อพยาบาลล้างแผลด้วยแอลกอฮอล์ หญิงสาวร้องลั่น ป๊อปรีบเข้าไปดู
" คุณเจ็บหรอ " ป๊อปถามอย่างเป็นห่วง เธอพยักหน้า ก่นจะมองยังแผลของตัวเอง แล้วกัดริมฝีปากตัวเองเอาไว้ ไม่ให้ร้องเสียงดัง
" จับมือผมไว้ก็ได้นะ ถ้าคุณเจ็บก็บีบมือผมไว้แน่นๆแล้วกัน " ป๊อปยื่นมือไปให้ หญิงสาวมองอย่างกล้าๆกลัวๆ สุดท้ายก็ตัดสินใจจับมือป๊อปเอาไว้ เธอบีบมัน เมื่อเธอรู้สึกเจ็บ และครายมันลงเมื่อเธอหายเจ็บ
" เรียบร้อยแล้วนะคะ " พยาบาลมองมือของทั้งคู่ที่จับกัดแน่นแล้วก็อดยิ้มไม่ได้ เธอยิ้มให้กับทั้งคู่
" ต้องเอ็กเรย์มั้ยครับ คือ ผมอยากตรวจอย่างละเอียด " ป๊อปพูด พยาบาลส่ายหน้าไปมา
" คนไข้ไม่ได้เป็นอะไรมากหรอกค่ะ เธอแค่มีแผลถลอกนิดหน่อย " พยาบาลพูด ป๊อปพยักหน้าเข้าใจ พยาบาลเดินไปดูคนเจ็บคนอื่น
" บ้านคุณอยู่ที่ไหนหรอ เดี๋ยวผมไปส่ง " ป๊อปพูด
" ชั้ลจะไปสมัครงานที่โรงแรม KKT แต่คุณขับรถมานชั้ลซะก่อน " หญิงสาวพูด
" สมัครงานหรอ ? ตำแหน่งอะไร " ป๊อปตั้งใจถาม เพราะโรงแรมที่เธอว่า มันเป็นโรงแรมที่เขาจะสร้าง
" ตำแหน่งเลขา พอดีเพื่อนโทรมาบอกว่า ตำแหน่งมันว่างอยู่นะคะ " เธอพูด ป๊อปยิ้มขำๆ
" ผมรู้จักโรงแรมนั้น เดี๋ยวผมพาไปส่งแล้วกันนะ " ป๊อปพูด เธอยิ้มดีใจ แล้วพยักหน้าตอบรับวาจะไปกับป๊อป
" งั้นผมขออนุญาตนะ " ป๊อปพูด ก่อนจะอุ้มร่างบางขึ้นมา แล้วพาขึ้นรถ เธอเบือนหน้าหนีอย่างเขิลอาย
ในรถ
" ทำไมคุณถึงอยากมาทำงานที่นี่หรอ " ป๊อปถาม
" ไม่รู้สิ รู้แต่ว่าต้องทำงานที่นี่ให้ได้ " เธอพูด
" แล้วคุณชื่ออะไรหละ " ป๊อปถาม
" ชั้ลชื่อ ฟา เอ่อ ชื่อฟ้า " ฟางเกือบเผลอบอกชื่อจริๆของตัวเองไป แต่นึกขึ้นได้ จึงบอกไปว่า ชื่อ ฟ้า
" แล้วคุณเป็นคนที่ไหนหรอ " ป๊อปถามต่อ
" ชั้ลเป็นคนเหนือ " ฟางพูด
ทั้งคู่พูดกันไปเรื่อยเปื่อย จนขับมาถึงที่บ้านพักของป๊อป ที่บ้านพักของป๊อป ด้านล่างจะทำเป็นออฟฟิส ติดต่อเรื่องโรงแรม ส่วนด้านบนจะเป็นห้องนอน
" ถึงแล้ว " ป๊อปจอดรถที่หน้าบ้าน ก่อนจะอุ้มฟางลงจากรถ แล้วพาเข้าไปในบ้าน
" อ้าว นาย ไปไงมาไงถึงได้พาเค้ามาที่นี่ได้หละ " เป้ทักเมื่อเห็นป๊อปอุ้มฟางเข้าไปในบ้าน
" ไปเอาน้ำมาให้ฟ้าหน่อย " ป๊อปพูด
" แหม มีเรียกชื่อดั๊วะ รู้จักกันตอนไหนแล้วเนี่ย " เป้แซว มองฟางสลับกับมองป๊อป
" ไอเป้ ! " ป๊อปดุ เป้รีบวิ่งเข้าไปเอาน้ำทันที
" คุณชื่อนายหรือค่ะ " ฟางมองป๊อปอย่างสงสัย
" อ่อ ป่าวครับ ผมชื่อป๊อป ไม่ได้ชื่อ นาย " ป๊อปพูดแล้วยิ้มให้ฟางอย่างเขิลๆ ฟางจากที่หน้ายิ้มๆ ตอนนี้รอยยิ้มของเธอเริ่มหดหายไป
" คุณเป็นเจ้าของโรงแรม " ฟางพูด ป๊อปพยักหน้า
" คุณรู้ได้ยังไงครับ " ป๊อปสงสัย
" อ่อ เพื่อนฟ้าบอกนะคะ ว่าเจ้าของชื่อป๊อป แต่ฟ้าไม่ยังรู้ว่าจะเป็นคุณ ต้องขอโทษด้วยนะครับ " ฟางพูด สีหน้าเธอดูชิงชังขึ้นมาทันที
" ไม่เป็นไรครับ ผมไม่คิดมาก ตกลงผมจะให้คุณทำงานกับผมนะครับ " ป๊อปพูด ฟางยิ้มให้ป๊อป
" ขอบคุณมากนะคะ ไม่คิดว่ามันจะง่ายขนาดนี้ " ฟางวางแผนมาซะเยอะ ว่าจพทำยังไง ถึงได้เข้ามาทำงานที่นี่ แต่ดูเหมือนมันจะง่ายกว่าที่เธอคิด
" ครับ ^^ " ป๊อปพูด
ร้านอาหาร อาหารทุกอย่างมาเสริฟพร้อมกันบนโต๊ะ
" อ้าว ทำไมไม่กินหละ ไม่หิวหรอ " แก้ว นั่งมองโทโมะ ที่เอาแต่นั่งเฉยไม่กระดิก
" ตักอาหารให้ชั้ลหน่อยสิ " โทโมะพูด
" หาาาาา O_O " แก้วอุทานเสียงยาว
" ก็เธอเป็นคนใช้ ก็ต้องทำสิ " โทโมะพูด แก้วพยักหน้า แล้วตักอาหารให้โทโมะ
" แกะกุ้ง แกะปูให้ด้วยสิ ตักมาแบนี้ ชั้ลจะกินยังไง " โทโมะโวยวาย แก้วพยักหน้า แก้วตักกลับมาแกะเปลือกให้ แล้วใส่ให้โทโมะใหม่
" หิวน้ำ " โทโมะพูด แก้วตักน้ำแข็งรินน้ำ ยื่นให้โทโมะ
" ชั้ลไม่ใส่น้ำแข็ง " โทโมะพูด แก้วสูบลมหายใจเข้าเต็มปอด เพื่อลดความโกรธ แล้วรินน้ำใส่แก้ว ยื่นให้โทโมะใหม่ เขารับน้ำมาดื่ม แล้วสั่งให้แก้วแกะกุ้งแกะปูให้ต่อ
" อิ่มแล้ว เอานี้ตังค์ รจ่ายตังค์ด้วยนะ ชั้ลไปรอที่รถ " พูดจบเขาก็วางตังค์ 3 พัน แล้วเดินไปรอที่รถ แก้วหน้าเซ็งเพราะ ยังไม่ได้กินอะไรเลย มัวแต่แะกุ้ง แกะ ปูให้โทโมะอยู่
" นายจะไปไหนต่อ " แก้วพูดเสียงเบา เพราะเริ่มเพลียๆ เมื่อคืนก็ได้นอนนิดเดียว แถมยังต้องตื่นเช้า ขับรถกลับคอนโดอีก ถึงตอนนี้ บ่ายโมงกว่าแล้วเธอยังไมได้พักเลย
" ทีแรก ก็ว่าจะไปบริษัท แต่ชั้ลเปลี่ยนใจแล้ว อยากไปซื้อของมากกว่า " โทโมะพูด แก้วพยักหน้ารับคำ แต่ไม่พูดอะไร เดินขึ้นรถ แล้วขับออกไปตามคำสั่งโทโมะ
ห้างสรรพสินค้า โทโมะเดินเลือกซื้อของ แล้วโยนถุงใหแก้วถือ แก้วถือถุงเต็มสองมือ โทโมะใช้เวลาในการช็อปปิ้งเกือบ 4 ชั่วโมง แก้วเดินกันแทบขาลากพื้น
" ดูเธอจะไม่ค่อยไหวแล้วนะ จะกลับเลยมั้ย " โทโมะหันมามองแก้ว เขาไม่ได้สงสารเธอหรอก เขาสะใจมากกว่า
" ไหวสิ นายตามสบายเลยนะ ชั้ลยังไหวอยู่ " แก้วพูด พยามฮึมสู้ แม้ร่างกายจะไม่ไหวแล้วก็ตาม
" กลับดีกว่า " โทโมะเดินนำไปที่รถ แกวเก็บถุงไว้หลังรถ แล้วจะเดินขึ้นรถ แต่โทโมะดักหน้าเอาไว้
" มีอะไรหรอ " แก้วมองโทโมะอย่าง งงๆ
" ชั้ลจะขับเอง " เขาพูดอย่างเย็นชา แล้วเดินขึ้นรถไป แก้วเดินไปจะขึ้นไปนั่งที่ข้างๆคนขับ แต่เปิดประตูรถไม่ได้ เพราะโทโมะล็อคไว้แล้ว
ก๊อก ๆๆๆๆ แก้วเคาะกระจก ให้โทโมะเปิด โทโมะยิ้มร้ายให้แก้ว แล้วขับรถออกไปทันที
" ทำไมทำแบบนี้วะ " แก้วมองโทโมะที่ขับรถออกไปจนลับสายตา
คอนโดโทโมะ เมื่อกลับมาถึงห้อง เขาก็โทรหาฟางทันที
" เป็นยังไงบ้าง " โทโมะพูด
( ฟางได้ทำงานกับเค้าแล้วนะ ทุกอย่างง่ายกว่าที่ฟางคิดไว้เยอะ ) ฟางพูด ในขณะนี้ เธอพักอยู่ที่โรงแรม ไกลออกไปจกบ้านพักของป๊อป
" ดี รีบๆตีสนิทมันให้ได้นะ ทำให้มันไว้ใจ เราจะได้ทำอะไรสะดวกมากขึ้น " โทโมะพูด
( ได้ค่ะ พรุ่งนี้ฟางก็ต้องไปทำงานกับเค้าแล้ว ) ฟาพูด
" ดี ระวังตัวด้วยนะ "
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
