My love♥รักผมเรียกว่าคุณ

     "โทโมะ" talk
"ไอ้เขื่อนเร็วๆๆ ดิว่ะ"ตอนนี้ผมรีบมากคับเพราะกำลังจะสายแล้วต้องรีบไปรับน้องสาวคนเด็กไปส่งโรงเรียน
"ถ้ามึงต้องรีบไปรับอย่างนี้ทุกวัน ทำไมไม่นอนบ้านไปเลย นอนคอนโดไมว่ะเสียเวลากูคุยกะที่รักหมด"ไอ้เขื่อนตอบ
"เออใช่ ยังไม่ได้โทรหาแก้วเลย ไอ้เขื่อนลงถึงแล้ว"ผมพูด
"แต้งกิ้วไปโรงเรียนกัน"ผมพูด
"ไม่ค่ะ แต้งกิ้วมีคนไปส่งแล้ว"แต้งกิ้วตอบ
"ฮ่ะ ทำไมอ่ะ รึว่ามีแฟนมารับฮะ"ผมดุ
"ไม่ใช่ เป็นคนพิเศษมากเลยเเหละ"
"ใคร อ่ะ"
"ถ้าพี่โมะรับรองต้องเซอร์ไพท์มากแนนอน"ผมเริ่มจะอยากรู้เเหละ
"แต้งกิ้วรีบไปกันเถอะ"ผมอยากรู้อยู่ไม่นานก็มีเสียงหวานๆ เสียงที่ผมคุ้นเคยเเละคิดถึงมาก
"ฟาง/ฟาง"ผมกับไอ้เขื่อนพูดพร้อมกัน
"หึ หึ สวัสดีค่ะ พี่โมะ พี่เขื่อน" หลังจากนั้นผมก็รีบวิ่งไปกอดยัยน้องสาวตัาแสบทันที
"คึดถึง"ผมพูดกับฟาง
"คิดถึงเหมือนกัน"ฟางตอบ
"ยัยตัวแสบกลับมาเมื่อไร ใครไปรับ กลับมาได้ยังไง แล้วจะมาอยู่ถาวรเลยมั้ยหรือต้องกลับไปอีก"ผมถามรัวเลยคับ
"ใจเย็นสิค่ะ คุณพี่ชาย กลับมาเมื่อ 3 วันที่แล้ว ให้ลุงคนขับรถไปรับ และก็จะมาอยู่ถาวรเลยค่ะ"ยัยตัวแสบตอบ
"ฮะ 3 วันที่แล้วทำไมไม่มีใครคิดจะบอกพี่เลย ถ้าพี่ไม่มารับแต้งกิ้วก็คงไม่รู้ใช่มั้ยว่าเรากลับมาแล้วนะฮะ"ผมพูดเเบบงอนๆๆ ก็มันน่ามั้ยละคับ
"อ่าว ก็ใครใช่ให้ตัวไปอยู่ดอนโดละ"ฟางงอนกลับซะงั้น
"ก็เราอยากไปเรียนต่อเอง พี่ก็เลยย้ายออกไปบ้าง"ผมว่าแล้วแกล้งงอน
"โอ่ นี่เค้ากลับมาแล้วตัวต้องย้ายกลับมาอยู่บ้านกับเค้านะ"ฟางงอนผมบ้าง
"โอเค เค้าจะกลับมาอยู่บ้าน พี่คิดถึงเรามากนะ"
"ฟางก็คิดถึงพี่"