A One Love กาลครั้งหนึ่งเราเคยรักกัน

9.0

เขียนโดย มารุกะ

วันที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 10.30 น.

  2 chapter
  3 วิจารณ์
  6,943 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2557 11.35 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) ความฝันของหญิงสาว

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

เอี๊ยดดดดดดด 

 

 

 

โครมมมมมมมม

 

 

 

 

 

 

 

เสียงของล้อรถเสียดสีไปตามทางถนน ไม่นานก็เกิดเสียงดังลั่นไปทั่ว รถตู้สีบอลพลิกคว่ำก่อนที่ถังน้ำมันจะระเบิด เปลวไฟพวยพุ่งไปทั่ว ข้างๆซากรถ มีเพียงร่างบางนอนเลือดท่วมตัวเธอเป็นเพียงคนเดียวในรถตู้ที่สามารถ กระโดดออกจากรถได้ทัน เธอนอนหายใจรวยรินพลางนึกถึงเหตุการณ์ก่อนหน้านั้น

 

 

 

 

 

 

 

"พี่ป๊อป ทำไม่ไม่พาฟางไปเที่ยว ฟางอยากไปเที่ยว"หญิงสาวโวยวาย กับสามีหนุ่มที่นั่งอยู่ในห้องทำงาน

 

 

 

 

 

 

 

"โถ่ ฟางก็พี่งานเยอะหนิ เอาน่า เดี๋ยวพี่ให้พี่ทำโปรเจ็กงานนี้ให้เสร็จก่อนนะ เดี๋ยวพี่จะพาฟางไปเที่ยว ฟางอยากไปที่ไหนพี่จะพาไป"สามีหนุ่มบอกภรรยาสาว

 

 

 

 

 

 

 

"เหอะ งานๆๆอะไรก็งานพี่เห็นงานสำคัญกว่าเมียนักพี่ก็ไปแต่งงานใหม่กับงานเลย"ฟางโวยวายแล้วผลักป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

"คุณป๊อปคะ มีคนส่งของมาให้ค่ะ"แม่บ้านเดินเข้ามาแล้วยื่นซองเอกสารให้กับป๊อปปี้ ป๊อปปี้รับมาแล้วเปิดดู พอเขาเห็นเอกสารที่อยู่ในซองสีน้ำตาลถึงกลับยิ้มร่า

 

 

 

 

 

 

 

"ฟาง ฟางดูสิหุ้นส่วนของพี่เขาตอบตกลงร่วมโปรเจ็กงานกับพี่แล้วนะ"ป๊อปปี้พยายามเอาเอกสารให้ภรรยาสาวดู ฟางที่อารมณ์กำลังเดือดพุ่งพล่าน ดึงเอกสารออกจากมือป๊อปปี้แล้วฉีกออกเป็นชิ้นๆ

 

 

 

 

 

 

 

"ฟาง ทำไมทำแบบนี้"ป๊อปปี้โวยแล้วเก็บเศษกระดษขึ้นมา

 

 

 

 

 

 

 

"นี่ พี่กล้าขึ้นเสียงกับฟางเพราะงานบ้าๆ ของพี่เลยหรอ"ฟางโวยกลับ ป๊อปปี้ที่โมโหที่ภรรยาสาวมาฉีกเอกสารสำคัญของเขาทิ้งถึงกับหน้าเลือดขึ้นสี

 

 

 

 

 

 

 

"ได้ ฟางอยากไปเที่ยวนักใช่มั้ยงานไป"ป๊อปปี้พูดด้วเสียงเยือกเย็นแล้วจับข้อเล็กของภรรยาสาว แล้วลากออกจากบ้าน

 

 

 

 

 

 

 

"นี่ พี่ป๊อปปล่อยฟางนะฟางเจ็บ"ฟางโวยวาย พยายามบิดข้อมือออกจากมือใหญ่แต่ยิ่งพยายามดึงออก ป๊อปปี้ก็ยิ่งเพิ่มแรงบีบมากขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

เมื่อป๊อปปี้ลากภรรยาสาวมาถึงรถตู้ก็ดันเธอเข้าไปในรถ ก่อนจะขับรถออกจากบ้านด้วยความเร็ว

 

 

 

 

 

 

 

"พี่ป๊อป ขับช้ากว่านี้ไม่ได้หรือไง"ฟางที่นั่งเบาะข้างคนขับโวยวายด้วยความกลัว

 

 

 

 

 

 

 

"ทำไม อยากไปเที่ยวนักไม่ใช่หรือไง พี่ก็จะรีบพาฟางไปอยู่นี่ไง"ป๊อปปี้พูดยิ้มมุมปาก

 

 

 

 

 

 

 

"แต่พี่ขับเร็วแบบนี้มันจะไปตายก่อนไปเที่ยวน่ะสิ"ฟางว่า ป๊อปปี้ไม่ฟังยิ่งเหยีบคันเร่งมากกว่าเดิม

 

 

 

 

 

 

 

"พี่ป๊อป ระวัง กรี๊ดดดดดดดดด"ฟางกรีดร้อง เพราะเธอเห็นเงาสีดำรูปร่างคล้ายๆกับคนวิ่งตัดหน้ารถ ทำให้ป๊อปปี้เบี่ยงพวงมาลัยแทบไม่ทัน 

 

 

 

 

 

 

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด"

 

 

 

 

 

 

"ฮึก"ร่างบางที่นอนอยู่บนเตียงคิงไซค์ สะดุ้งตื่นใบหน้าเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อ

 

 

 

 

 

 

 

"ฝันอีกแล้วหรอเนี่ยเรา ฝันแต่เรื่องเดิมๆ"หญิงสาวพึมพำกับตัวเอง เธอฝันแต่เรื่องเดิมๆเหมือนหนังฉายซ้ำ มานานตั้งแต่เธอจำความได้เมื่อตอนเป็นเด็กเธอก็ฝัน แต่ผู้ชายในฝันของเธอ เธอไม่เคยเห็นหน้าเขาชัดเลยซักครั้ง เห็นเพียงแต่ภาพเลือนลาง และทุกครั้งที่เธอตื่นจากฝันร้ายนี้ เธอจะรู้สึกเหมือนเคยเกิดขึ้นจริง

 

 

 

 

 

 

 

จะเอ๋ มีใครคิดถึงไรเตอร์บ้าง เค้ากลับมาพร้อมกับนิยายเรื่องใหม่ เรื่องเก่าๆเดิมๆ มันยังคิดไม่ลงรอย มีเรื่องนี้แหละไรเตอร์ว่าโอ

 

เม้น โหวต ให้ไรเตอร์ด้วยน้าาาา

 

เม้นจะดีมาก เพราะมันคือกำลังใจให้ไรเตอร์

 

เจอกันตอนหน้าค่ะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา