รักใสๆของนายหมูอ้วน
เขียนโดย ตังค์
วันที่ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 16.47 น.
แก้ไขเมื่อ 25 มกราคม พ.ศ. 2558 23.10 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
17)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"ลงจากรถพี่เอก เดี๋ยวนี้น่ะ " ไม่ลง มารี ไปโรงเรียนกับพี่เอก อิมเธอก็ไปรถโรงเรียนหรื่อไม่ก็ รถเมล์เอาซิ"มารีในชุดนักเรียนของอิมพูดพร้อมกับหันไปอีกทาง"
" อิม ปรี๊ดแตก ทันทีรีบเข้าไปจับตัว มารี เพื่อดึงเธอลงจากรถ " ด้าน มารี ก็กอดเอว ของเอกไว้แน่น " ตูจะบ้าตาย เอกกุมหัวแล้วพูดขึ้น " นี่พวกเธอ สองคนงั้นก็ไปด้วยกันหมดนี่แหละ " ทั้งมารี และ อิมหยุดทันที"
"แล้วพูด พร้อมกัน " ไม่เอา " สุดท้ายแม่ที่ได้ยินเสียงแอะอะ ข้างล่างต้องลงมาดู แล้วจัดการให้ "
" เฮ้ย ดูนั่นซิ ตาเอกมันบ้ารึไงเอาน้องสาวตัวเองนั่งซ้อนด้านหน้ายังกับ คู่รักแล้วสาวน้อยผมทวิลเทลสีทองที่
กอดอยู่ ด้านหลังนั่นอีก" เสียงของเพื่อน กลอย ชี้ให้กลอยดูเอกที่กำลังขี่รถเข้ามาในโรงเรียน"
ทางด้านของ หนุ่ม กับทศ ที่กำลังเดินเข้าโรงเรียนก็เห็นภาพนั้นเช่นกัน" ยัยมารี ทศ อุทานขึ้นทันทีแล้วกดโทรศัพท์ "
" ถึงแล้วครับ ลงได้แล้วครับ เอกพูดขึ้นหลังจากจอดรถแล้วทั้งคู่ไม่ยอมลง " เธอลงก่อน ชิยัยตัวเล็ก "ว่าใครตัวเล็ก ค่ะหุ่นอย่างฉันเขาเรียกน่าธนุถนอม ต่างหากยัยวัวนม" นี่เธอว่าฉันเป็นวัวเหรอยัยมารี " ใช่แล้วจะทำไม มารีพูดแบบกวนๆ " นี่ๆ พวกเธอสองคนไม่ลงพี่ลงก่อนล่ะพูดจบเอก ก็ลุกออกจากรถทันที"
" ทำเอา สองสาวนั่งเอ๋อ อยู่กับที่"
" ยัย มารี ทำไมมาถึงแล้วไม่กลับบ้าน"
"ทศ เข้ามาจับแขนมารีไว้"
" ปล่อยน่ะไอ้พี่ชายบ้า เอกช่วยมารีด้วย " ทศนี่นายเป็น
พี่ชาย ยัยนี่เหรอ ? " ใช่ แล้วเมื่อวานบินจากอังฤษมาแล้ว หนีจาก คนรับใช้ที่ให้ไปรับหายไปเลย" แต่ฉันเจอเธอถูกลักพาตัวมาน่ะ " อะไรน่ะ ยัยนี่ถูกลักพาตัว ทศพูดด้วยสีหน้าตกใจ" จริงรึเปล่ามารี ทศพูดพร้อมกับปล่อยแขนน้องสาว" จริงชิ ฉันเกือบถูกพวกนั้นส่งไปขายตัวดีน่ะที่มีเจ้าชาย ขี่หมามาช่วย" บรรยายได้ใจจริงๆ เอกบ่นในใจ " เขามีแต่เจ้าชายขี่ม้า แล้วนี่ขี่หมา สำเนียงภาษาไทย
เธอนี่ไม่ได้เรื่องจริง ๆ ยัยมารี " จริง ๆ น่ะ " พอ ๆ มารีไม่ต้องเล่าอะไรมากมาย สรุปแล้วคือฉันเป็นคนช่วยเธอเอง
เอกรีบเบรก มารีก่อนที่ จะพูดจนรู้ว่าเขาถูกหมาไล่ฟัด จนหนีขึ้นไปบนรถที่จับเธอ หากความลับเรื่องนี้แพร่งพรายออกไปเขาคงมุดหัวลงดิน"
ทันใดนั้นเอง รถลีมูชีนคันใหญ่ ยาวก็ขี่เข้ามาในโรงเรียนจอดใก้ลกลุ่มของเอก" เชิญ ครับนายท่าน บอดี้กาดที่นั่งอยู่หน้ากับคนขับรีบลงมาเปิดประตูให้ คนที่นั่งอยู่แบะหลังท้ายรถ" มารี มารี ลูกพ่อ ทำไมหนี ปะ ป๋าไปอย่างนี้
ชายวัยกลางคนในชุดสูทราคาแพง พูดพร้อมก้าวเท้าลงจากรถ" ปะป๋า" มารี กระโดดกอด ชายคนนั้นทันที "
"ปะ ป๋า มารีถูกจับตัวไปเรียกค่าไถ่ แต่มีคนช่วยมารีไว้คือพี่เอก ปะ ป๋า ให้รางวัลพี่เขาด้วยน่ะ" มารีพูดพร้อมกับมองมาที่เอก " ว่าไงไอ้หนุ่ม นายอยากได้อะไรตอบแทน
พ่อของ มารี รีบถามเอกทันที" ผมไม่ต้องการอะไรหรอกครับ เป็นใคร ก็ต้องช่วย" พ่อของมารี นิ่งครู่หนึ่งแล้วยิ้ม
" ไปลูก เรากลับบ้านกันเถอะลูก เดี๋ยวพ่อจะจ้างนักสืบล่า
ตัวคนที่มันจับลูกให้ได้ พ่อของมารี โอบไหล่ ลูกสาวแล้ว
พา มารี ขึ้นรถขับออกไปทันที โดยที่ไม่สนใจ ทศ
แม้แต่น้อย " ชิ ไปซะได้ก็ดี ยัยตัวเล็ก อิมพูดบ่นขึ้น"
"เอก มองอิม เล็กน้อยแล้วหันไปคุยกับ ทศ"
" ทศ เมื่อกี้พ่อนายใช่ไหมทำไม เขาไม่สนใจนายเลย"
" ช่างมันเถอะ อย่าสนใจเลย" ทศ พูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย"แล้วทุกคนก็แยกย้ายกันเข้าเรียน
ช่วงเวลาพักเที่ยง
" ได้เวลา เริ่มแผนปฏิบัติการณ์ บอกรักบรรลือโลก"
" เว่อ ล่ะ เว่อ ล่ะ ไอ้หนุ่ม เห็นตู อย่างนี้ฉันก็อายเป็นนะโว้ย เอกพูดพร้อมกับ พยายามแต่งตัวให้ดูดีที่สุด"
"เอกแกแน่ใจน่ะ ว่าฝ้ายชอบมาทางนี้คนเดียว หลังกินข้าว" แน่ใจ ชิ ฉันแอบมองเธอ มาตั้งแต่ ม.1 "ทั้งทศกับคมหันมองเอกพร้อมกับพูด" ไอ้โรคจิต !"
" เออ เออ ฉันยอมรับ " แปลกแฮะ รอบนี้เอกมันโดนด่าไม่โกรธ หนุ่มพูดไปกลั้นหัวเราะไป"
" เฮ้ย เฮ้ย มาแล้ว" ทศรีบเรียกเพื่อนทั้ง 2 ที่กำลังคุยกัน
" เอกมองฝ้าย ที่กำลังเดินมา สายลมพัดผมของเธอพริ้วไหวไปมา แววตาที่กลมโตน่าค้นหา
ทำให้เอกนึกถึงตอนแรกที่ได้เจอเธอ......
อาจจะอัพ ช้าไปหน่อยเพราะติดเรื่องงาน ตอนต่อไปอดีตรักฝั่งใจของนายเอกครับ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ