Can't resist this love รักครั้งนี้ห้ามไม่ได้นะ

9.8

เขียนโดย pan_panther

วันที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 16.08 น.

  28 chapter
  98 วิจารณ์
  37.59K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2557 17.55 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

5)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ความจิ้นส่วนบุคคล TK PF KF only นะคับ ไม่ชอบอย่าว่ากัน พยายามจะอัพให้บ่อยที่สุด

 

 

Chapter 5:

 

 



‘รักกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว อาฮะ อาฮะ อ่ะอ่าว! เฮียตื่นแต่เช้าแถมยังแต่งหล่ออีกจะ

ไปส่งผมที่รร. เหรอ’

 

 

 


สวัสดีคับผมธามไทน้องชายของพี่โทโมะซึ่งจะเรียกผมว่าหล่อก็ไม่ผิดเพราะ ผมก็

หล่อจบนะ กำลังจะก้าวขาออกจากห้องและล็อคประตูดันเจอพี่ชายตัวแสบเดิน

ผ่านผมไปเหมือนผมไม่มีตัวตนซ่ะงั้น เห้อไอ้เฮียผมอยู่ตรงนี้นะ แล้วดูยิ้มมา

อีก ยักคิ้วใส่แถมทำเป็นเดินหนีเดี๋ยวเหอะ จะแกล้งจีบพี่แก้วให้ไม่มีทางจีบเลย

ทุกคนงงใช่มั้ยครับว่าทำมั้ยผมถึงจะต้องล็อคห้องเพราะเฮียชอบไปเอาเสื้อผม

มาใส่แล้วใครซื้อ? ผมครับ ที่คุณชายเอาไปใส่เพราะ เฮียให้เหตุผลง่ายๆคับ คือ

กลัวเสื้อเฮียมันเก่า จบปิ่ง งงเลยครับ

 

 

 

‘อ่าวยังล็อคห้องหนีกูอีกเหรอว่ะ’ ดูๆยังมาทำท่ามาขำ ผมนี้อยากจะตะโกนใส่

หน้าเฮียซัก 227(?) รอบดังๆว่า 'เออ'

 


‘ก็แน่ละ ใครอยากจะให้เสื้อตัวเองเก่าชิส์ จะไปรับไอ้มิณฑร์ช่ะ’

 


‘เออเด้ จะไปด้วยกันไหมด้วยไปส่ง’ นางดีเกินปกติ จะเอาผมไปขายมั้ยเนี้ย

 


‘ก้อดีอยากไปหาพี่แก้วด้วย เมื่อคืนอุตสาห์ฝันถึง’

 


‘พอๆงั้นเมิงไม่ต้องไป กูไม่ให้ไปล่ะกูหึง’

 


‘พี่มีสิทธิ์ไรมาหึงห่ะ พี่แก้วก็ไม่ได้เป็นไรกับพี่สักหน่อย’

 


‘เมิงไม่ต้องมาทำเป็นโน้นนี้ กูได้ยินเมื่อคืนเมิงคุยกับใคร +_+ รักนะครับผม’

ดูๆเฮียทำน่าทำคิคุอีก โดนแน่ทำเป็นล้อผม

 


‘SHIT พ่องเมิงสิอิธาม ถ้ากูตกลงไปทำไงเนี้ยบันไดยิ่งสูงๆอยู่

 


‘เออๆ พ่อผมก็พ่อพี่อ่ะแหละ สวัสดีคับม๊า ป๊าไปแล้วเหรอไหนหอมที >3<’

 

 


‘เสียงอะไรตาโมะ พ่อไปทำงานแล้วแล้วนี้จะไปไหน ทานไรก่อนไหมลูก’

 


‘ไม่ดีกว่าคับแม่เดี๋ยวธามจะรีบไปหาพี่แก้ว โอ๊ โอ๊ยไอ้เฮียธามเจ็บ’

 


‘ตาโมะอย่าหยิกน้องสิลูก ไหนๆเจ็บไหม แล้วตาธามแกอย่าไปยุ่งกับหนูแก้วให้

มันมากนะแม่จะจ้องให้พี่โมะเค้า’

 


‘สมน้ำหน้าไอ้ธาม ม๊างั้นผมไปหาว่าที่สะใภ้ม๊าก่อนนะ หอมที’

 


‘ม๊าอ่ะไม่รักธามเหรอ ไปแหละนะม๊าจุ๊บครับ เฮียรอด้วย’

 



 คนเป็นแม่ถึงกับส่ายหน้า มีลูกชายอยู่สองคนถึงจะไม่ได้อยู่ด้วยกันนานแต่

ความสนิทมีล้นหลาย ห่วงก็ห่วงลูกชายคนโตอยู่อเมริกาแต่จะทำไงได้ก็คนเล็ก

ป่วยมากตอนเด็กๆเลยหาอะไรให้ทำจนมาเจอ คนเต้นฮิพฮอพเปิดหมวก เจ้า

ธามก็เลยถูกอกถูกใจไปคุยกับพี่ชายจนพี่ชายเองก็สอนให้ตอนที่ยังเด็กเล็ก แต่

พอมาได้ข่าวว่าคุณย่าต้องการคนดูแลลูกชายคนโตเลยสนใจอยากไปอยู่ด้วย

เลยทำให้กลับมาเที่ยวเมืองไทยไม่บ่อยหนักแต่ความรักและความสนิทต่อ

ครอบครัวก็ยังมีล้นหลาย จนลูกชายคนโตอายุเพียง 21 ก็ดันมาจบมหาลัย

ได้ก่อนอายุ ส่วนคุณย่าก้อดันมาเสียชีวิตเลยได้กลับมาอยู่ที่เมืองไทยจนได้ ส่วน

ลูกคนเล็กก็คงยังอยู่เยียร์ 11 หรือ ม. 5 ถึงจะไม่ได้เรียนที่อเมริกาแต่ก็เก่ง

ภาษาอังกฤษเหมือนภาษาท้องถิ่นเพราะโดนส่งเรียนอินเตอร์ ที่ส่งก็เพราะอยาก

ให้ลูกเข้ารร. นี้ด้วยแต่เพราะอีกอย่างกลัวจะเป็นเหมือนหลายครอบครัวที่โดน

เปรียบเทียบระหว่างความสามารถเลยกลายเป็นว่าอยากให้เก่งและเพียบพร้อม

เท่ากันทุกอย่าง แต่ตไม่เคยสักครั้งที่ลูกชายทั้งสองจะมีอาการอิจฉา

ริษยาต่อกัน แต่ก็จะมีแต่เรื่องว่าที่ลูกสะใภ้แหละน่ะที่ทะเลาะกันมาได้สองสามวัน

แหละ

 



‘พี่โมะเออ เมื่อคืนธามออนเฟสรู้มั้ยเจออะไร’

 


‘แล้วกูจะรู้เหรอ ไม่ได้ออนกับเมิงนิ’ อ่าวเฮียแมร่งกวนเท้า

 


‘อ่าวเดี๋ยวแมร่งไม่บอกเลย ปัดโธ่! ก็เจอโพสพี่เขื่อนอ่าเด้ เฮียแกกลับมาแล้วนะ’

 

‘จิงดิทำเออสมพอ มันถึงไม่ตอบไลน์ฉันกับไอ้ป๊อปเลย’

 


‘เออเฮียเมื่อคืนนอนกี่ทุ่มรู้ป่ะ คุมะแมร่งเกาประตูผมทั้งคืนเลยทำมั้ยไม่ให้มันไป

นอนด้วย’

 


‘อ่าวปกติมันก็นอนกับแกไม่ใช่เหรอ พอดีฟินน้องแก้วลืมว่ะ น้องแก้วตอบ

ไลน์’

 


‘เฮียแมร่งเร็วอ่ะได้ไลน์มาด้วย เออแต่ผมจะหลีกทางให้เฮียก็ได้แต่อย่าทำให้พี่

แกเสียใจนะ เพราะรู้ป่าวผมนี้แหละทำพี่แก้วยิ้มอ่ะแต่ก่อนนะ สวย เงียบ หยิ่ง’

 

‘ทำมั้ยว่ะ สวยๆแบบนั้นเคยอกหักเหรอวะ’

 


‘ก็เอออ่ะเด้ แต่เฮียๆ นั้นใช่รถพี่เฟย์ป่ะมาทำมั้ย’

 


‘ฉันจะไปรู้กับแกป่ะเนี้ย แต่มาทำไมว่ะฉันขี้เกียจหลบ’

 


‘รีบๆลงมาเฮีย เดี๋ยวพี่แก้วจะรอนาน’

 


‘สวัสดีคับพี่เฟย์ มาเช้าจังอะอ่าวพี่ฟาง น้องฟิญก็มาด้วยเหรอครับ’

 


‘น้องธามของยัยแก้วมาทำมั้ยค่ะ ละแล้วพี่โมะของน้องเฟย์มารับตามิณฑร์เหรอ

ค่ะ พี่ฟางๆนี้ไงเพื่อนพี่ป๊อปอ่ะ’

 


‘อ่ะอ่าวโทโมะ ไม่ได้เจอกันนานสบายดีมั้ย’

 


‘รู้จักันด้วยเหรอพี่ฟาง ทำมั้ยเฟย์ไม่เห็นรู้’

 


‘ก็ป๊อปชอบสไกพคุยบ่อยๆที่คอนโด แล้วมาทำมั้ยกันเยอะค่ะเนี้ย’

 


‘น้องฟิญของพี่มิณฑร์ เมื่อคืนพี่ฝันเห็นเราด้วยนะวันนี้น่ารักจังครับ อะอ่าวพี่ฟาง

สุดสวยไม่เจอกันนานสวยเหมือนเดิมเลย เจ๊เร็วๆ เค้ารอเจ๊กันหมดแล้ว เซเลป

อย่าทำตัวเป็นภาระเร็วๆ’

 


‘มาแล้วๆ ขอกรีดตาแปปก้อไม่ได้ อ่าวเฟย์ฟางน้องฟิญมาแต่เช้าเลย พี่โมะก้อ

มาน้องธามหล่อเชียว’

 


‘พี่แก้วอ่า ธามเขินนะ ><’

 


‘แล้วยัยพี่น้องฟ.ฟันมาทำมั้ยเนี้ย’

 


‘ก็มารับแกไงยัยแก้ว คนอุตสาห์หวังดีได้ข่าวว่าไม่มีรถ กระต่ายน้อยก็จะมารับไปมหาลัย งอล’

 


‘แก้วขอโทษนะบันนี่ของพี่ป๊อปแก้วก็แค่ถามอ่ะนะ’

 


‘แต่มิณฑร์อยากไป รร. กับน้องฟิญอ่าครับ ไม่ไปแล้วกับพี่โมะอ่ะ’

 


‘งั้นเดียวธามว่าพี่โมะไปส่งพี่แก้วกับพี่เฟย์เหอะ แล้วเดียวให้พี่ฟางไปส่ง

ธาม’

 


‘ความคิดดีคะน้องธาม ให้พี่โมะไปส่งพวกพี่แบบนี้อยากได้พี่สะใภ้ช่ะมั้ยค่ะ เฟย์

กดไลค์ค่ะความคิดนี้’

 


‘อืมพี่ว่าที่ธามหมายถึงอยากได้แก้วเป็นสะใภ้มากกว่าแกนะยัยเฟย์ ป่ะค่ะเอางั้น

ก็ได้ฟางไม่มีปัญหา’

 


‘ก็ดีครับงั้นไปเลยไหม น้องแก้วถ้าอยากกรีดตาอีกหน่อยพี่รอได้นะครับ’

 

‘งั้นผมกับน้องฟิญไปรอในรถนะ น้องฟิญครับมีอะไรให้พี่มิณฑร์สุดหล่อคนนี้ช่วย

ถือไหม’

 


‘แต่แก้วว่าให้พี่โมะไปส่งน้องๆดีกว่าไหมค่ะเพราะยัยฟางก็มีเรียนเช้า’

 

‘ป่าวฟางไม่มีแก้วผิดแล้ว หรือแก้วมีปัญหาไรหรือป่าว’

 


‘ถ้าน้องแก้วไม่อยากให้พี่ไปส่งก็ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวพี่ไปส่งน้องๆก็ได้ ไปไอ้

ธามน้องมิณฑร์น้องฟิญอยู่ด้านนอกแล้ว’ โทโมะพูดแล้วเดินไปก็ไม่อะไรหรอกคับ

แค่งอล คนอื่นเค้าก็เอออ่อก็มีแต่แก้วละครับที่ไม่โอสักที


‘ยัยแก้วแกไปง้อพี่โมะของฉันเลยนะ ถ้าแกง้อพี่โมะไม่สำเร็จไม่ต้องเรียกฉันว่า

เพื่อน’ ยัยเฟย์สายโหด แม่เจ้า

 


‘ป่ะป่าว พี่โมะค่ะฟังแก้วก่อนสิ’ ไม่ฟังกันเลยผู้ชายไรก็ไม่รู้ดื้อชะมัด

 

‘……..’ ไร้การตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก

 


‘เฮียโมะ ธามว่าพี่แก้วเค้าเรียกพี่อ่ะ’

 


‘ไม่ต้องไปสนใจ ไปเหอะเร็วๆ เดี๋ยวแกไปสาย’ ขอแกล้งงอลแปปครับ อยากรู้จะ

ทำไง

 


‘นี้พี่โทโมะได้ยินไหมที่แก้วเรียกอ่ะ’ คนสวยครับตะโกนสุดๆ แต่ผมก็ยังทำเมินใส่

 

 

 

 

‘นี้มิกกี้ฟังมินนี่ก่อนสิ หันมานะ’ ได้ผลครับผมหยุกสักพักก่อนที่จะโดนมือบางจับ

ให้หันมา เธอยังจำได้สินะในไลน์เมื่อคืนอ่ะที่มันทำให้ผมฟินซ่ะไม่มี



‘ที่แก้วไม่ให้พี่โมะไปส่งที่มหาลัยก็เพราะไม่อยากให้พี่ขับอ้อมโลกหรอกนะ ไม่ใช่

ไม่อยากให้ไปส่งแต่เพราะยิ่งรถติดๆอยู่และนี้มันกรุงเทพนะไม่ใช่เมกา ส่วนตอน

แรกแก้วคิดว่ายัยฟางมีเรียนจิงๆ แก้วไม่รู้ก็เพราะเห็นมันใส่ชุดนักศึกษาแต่นึกได้

ว่ายัยฟางมันมีเรียนคาบบ่าย มันใส่ชุดนักศึกษา ก็เพราะมันมีนัดกับพี่ป๊อปและ

คงไม่มีเวลาเปลี่ยนชุด ที่แก้วคิดไปเพราะแก้วเห็นรถมันติดและเป็นห่วง ไม่ได้

คิดแบบนั้นสักหน่อย’ คนสวยระบายออกมาซ่ะยาวเอาคนที่ได้ฟังถึงกับจุกก็ใคร

จะไปรู้ละว่าเธอคิดแบบนี้ ก็เห็นว่าเมื่อเจอกันวันก่อนยังว่าๆเค้าอยู่เลย แต่คง

เป็นเพราะเค้าบอกน้องเขยเค้าแหละมั่ง เลยได้ช่วยพูดกับพี่สาวให้เปิดใจบ้าง

พอได้ยินแบบนั้นถึงกับยิ้มออกมาเบาๆ และบีบจมูกคนสวยไปนิดนุง


 

 

‘ก็ได้คับขอบคุณที่เป็นห่วงนะ แต่แก้วก็รู้ว่าพี่กำลังพิสูจน์ใจกับเราอยู่ให้พี่ทำอะไร

พี่ก็ทำได้ทั้งนั้นแหละ’

 


‘แต่แก้วก็กำลังเปิดใจอยู่นี้ไง และถ้าแก้วเป็นแบบนั้นแก้วจะดูเห็นแก่ตัวเกินไป

แก้วทำไม่ได้หรอก’

 


‘แปลว่าพี่ก็มีโอกาสช่ะป่ะคับ ถ้าน้องแก้วพูดแบบนี้’

 


ร่างบางอมยิ้มเบาๆก่อนจะพยักหน้า ร่างสูงดึงร่างบางเข้ามากอดก่อนจะพูดว่า

 

‘งั้นพี่ไปส่งน้องๆก่อนนะคับ แล้วเดี๋ยวพี่ไปส่งรถที่มหาลัยไว้เจอกันคับผม’ พูดจบ

ปุ๊ปก็ดึงร่างบางเข้ามาหอมแก้มก่อนจะวื่งหนีไปขึ้นและสตาร์ทไปช้าไม่วายบีบ

แตรมาให้คนที่โดนหอมมะกี้

 



‘อย่าเขินนานนะว่าที่พี่สะใภ้ ธามไปก่อนนะครับ’ โดนแซวอีกจนได้ เห้อ!



‘ไอ้มิกกี้บ้า’ สมทบกับตัวเองเบาๆก่อนจะลูบแก้วและอมยิ้มกับตัวเอง โอ๊ยคนสวยเขินนะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา