Can't resist this love รักครั้งนี้ห้ามไม่ได้นะ

9.8

เขียนโดย pan_panther

วันที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 16.08 น.

  28 chapter
  98 วิจารณ์
  37.59K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2557 17.55 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

17)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ความจิ้นส่วนบุคคล TK PF KF only นะคับ ไม่ชอบอย่าว่ากัน พยายามจะอัพให้บ่อยที่สุด

 

 

 

 

 

Chapter 17:

 

 

 

 

 



‘พี่ฟาง ทำมั้ยพี่ทำแบบนี้ไม่เห็นเหรอว่าพี่โมะเค้าสำนึกแค่ไหนอ่ะ เฟย์สงสาร’

 

 

‘ยัยเฟย์ แกหยุดพูดสักทีได้ไหมเกิดยัยแก้วใจง่ายไปแบบนั้น พี่เค้าก็ได้ใจอ่ะสิ’

 

 

‘พี่ฟางไหนบอกว่าไม่ต้องเกลียดเค้า เก็บความทรงจำดีๆเอาไว้แต่นี้อะไรพูดแบบ

นั้นเค้าเสียความรู้สึกดีๆแย่ เนอะยัยแก้ว’

 

 


‘อือ ฮึก แกต้องการจะทำไรยัยฟาง’

 

 


‘ก็แค่อยากแน่ใจเท่านั้นแหละ เกิดโยนแกกลับไปหาเค้า เค้าก็ว่าแกเป็นคนใจ

ออน่กันพอดี’

 



หลังจากที่แม่กระต่ายพาลูกไก่และหัวหอมกลับมาโรงแรม หัวหอมก็อดนึกสงสาร

ชายหนุ่มคนเมื่อกี้ไม่ได้ ก็ใครๆก็รู้ว่าพี่สาวเธออ่ะ ทั้งสวยทั้งเก่ง แถมหวงเพื่อน

เป็นที่นึ่งแต่จะไม่ให้สงสารชายหนุ่มที่โดนด่าฉอดๆต่อหน้าผู้คนตั้งมากมายก็ใช่

ที่ไหนเหล่า เป็นเธอก็คงรีบแบกหน้าสวยๆของเธอกลับบ้านไปแล้ว แต่นี้มีที่ไหน

ยืนให้พี่สาวเธอดุด่าเฉยๆ เหมือนว่าพี่โทโมะเนี้ยจะรู้สึกผิดจิงแหะ

 

 



‘แม้พี่ฟาง จะไม่ให้เฟย์สงสารได้ไงก็พี่ไปยืนด่าพี่เค้าแบบนั้น ส่วนยัยแก้วก็

เอาแต่ร้องไห้’

 

 


‘นี้ยัยเฟย์ ตกลงแกจะอยากให้ยัยแก้ว เจ็บอีกช่ะม่ะ แกพูดงี้เดี๋ยวก็ตัดพี่ตัดน้อง

ซ่ะเลย ไอ้น้องบ้า’

 

 


   
                                     เจ๊ฟางใจร้ายยกับเฟย์น้อยจุง o-o

 

 



‘ชิส์ ยัยแก้วเช็ดน่าเช็ดตาแล้วก็ไปอาบน้ำได้แล้วจะได้มาคุยกับน้องตี๋กับน้อง

ธาม’

 

 


‘แกแต่ฉันว่าพี่เค้า……’

 

 


‘แกหยุดพูดเลยยัยแก้ว เรื่องนั้นค่อยว่ากัน แกไม่ควรเอาเรื่องแบบนี้มาคิดเพราะ

ที่จิงแกก็เกือบตัดพี่เค้าออกจากชีวิตไปแล้ว พูดง่ายๆคือ มันไม่สำคัญเลยนะ’

 

 

 

‘พี่ฟางความรักอ่ะ มันเป็นเรื่องของคนสองคนพี่จะไปอะไรกับยัยแก้วมันหนักหนา

ห่ะ เฟย์รู้ว่าพี่รักยัยแก้วแต่พี่ช่วยแยกแยะหน่อยสิ’

 

 


‘ถ้าแกต้องการแบบนั้นก็ได้นะยัยแก้ว แต่สิ่งที่ฉันต้องการให้แกคิดคือ แกจะกลับ

ไปให้เค้าง่ายขนาดนี้เลยเหรอ เกิดเค้าทิ้งแก เค้าก็คิดว่ายังไงแกก็

อยากจะกลับไปหาเค้าอยู่ดี เหมือนแกเป็นตัวเลือกของเค้า’

 

 


‘ยัยฟางฉันเข้าใจ ช่างเหอะอย่างที่แกบอกรอให้เค้าพิสูจน์ตัวเองมากกว่านี้ก่อนดี

กว่า ค่อยกลับไปคิดอีกที เพราะตอนนี้ฉันก็ไม่อยากโฟกัสเรื่องนี้มากเดียวเจ็บ

อีก’

 

 


‘อืม แกเข้าใจก็ดีฉันห่วงแกนะแก้ว ถึงไม่อยากให้แกเจ็บอีก ไปอาบน้ำได้ล่ะ’

 

 

‘พี่ฟางนิ ให้ยัยแก้วมันคิดบางเหอะ ให้มันทำตามหัวใจมันบ้าง สงสารทั้งมันทั้งพี่

โมะ’

 

 


‘ยัยเฟย์ แกเงียบๆไปเลยนะย้ะ ฉันคุยกับยัยแก้วแล้ว และถ้าฉันรู้แกแอบช่วยพี่

โทโมะของแกอีกนะ แกตายแน่’

 

 



                           ชิส์ แม่กระต่ายใจร้าย เฟย์ไม่สนใจหรอก  

 

 

 




ประเทศไทย

 

 

 

 



‘ไอ้ธาม เมิงไม่โทรหาพี่โมะหน่อยเหรอว่ะ นี้ก็หลายเดือนแล้วนะที่เมิงไม่ได้คุยกับ

พี่เค้า’

 


‘เมิงหยุดพูดเรื่องนี้ได้ป่ะ กูรู้นะกูทำอะไรอยู่’

 

 


‘แต่เค้าก็พี่เมิงนะ กูรู้ว่าเมิงรักเจ๊แบบพี่สาว แต่พี่ชายเมิงเค้าก็สำนึกผิดแล้ว

และอีกอย่างเจ๊แก้วก็ไม่ได้โกรธเฮียโมะด้วย ตอนนี้พี่ป๊อปก็โกรธเค้า พี่เขื่อนก็

โกรธเค้า เฮียโมะไม่มีใครเลยนะเมิง’

 

 


‘หาขนมยัดปากไปเมิง ปากจะได้ไม่ว่าง พูดมากอยู่ได้ ม๊าบอกว่าพี่แกไปเมกา

แล้ว’

 

 


‘อ่าว สาสถ้าเจอพี่แก้วก็ดีอ่ะดิ แมร่งเหยด มีโอกาสรีเทิร์นแน่ๆ’

 

 


‘ไอ้มิณฑร์เฮียทำขนาดนั้นเมิงไม่สทานตอนเห็นพี่แก้วเสียใจเลยหรือว่ะ’

 



 กลับมาเวลาเมืองไทยก็คงจะเกือบเช้าแล้วหล่ะ แต่อย่างว่ะสองหนุ่มหน้าหล่อก็

คงยังไม่นอนเพราะ รอพี่สาวจากเมกาโทรมาก็อย่างว่าบอกจะคุยกันแล้ว หนุ่มๆ

ก็คงต้องรอ ระหว่างรอน้องน่าตี๋ก็เกิดสงสารพี่ชายของเพื่อนหนุ่มไม่ได้ ก็อย่างว่า

พี่ชายเพื่อนอาจจะคิดเท่าไม่ถึงการ เค้ารู้ว่าเฮียโมะคงสำนึกผิดแล้วจิงๆ แถม

ไหนดันไม่มีใครให้กำลังใจ ทั้งน้องชายและเพื่อน

 

 

 



‘ฮัลโหลลลล พี่เฟย์น้องเขยรายงานตัวครับ โอ๊ยไอ้ธามหัวกู’

 

 


‘หวัดดีค่ะ แฟนคลับพี่เฟย์ ตื่นเช้ากันจิงนะค่ะ’

 


‘ใครเป็นแฟนคลับพี่เฟย์ครับ ธามเป็นแฟนคลับพี่แก้วต่างหาก สวัสดีคับพี่ฟาง

สุดสวย’

 

 


‘ยังไม่ได้นอนล่ะสิท่า เหมือนพี่แพนด้าเชียวสองหนุ่ม’

 

 


‘พี่ฟางรู้ใจผมอีกแล้วอ่ะ ผมก่ะไว้แล้วถ้าผมไปเป็นน้องเขยบ้านนี้คงไม่ผิดหวัง’

 

 

‘เมื่อรืนก็ได้เจอกันแล้วนะ เจอกันแล้วนะพี่เฟย์ซื้อของไปฝากน้องเต็มเลย’

 

 


‘พี่เฟย์ใจดีจัง น้องธามปลื้มครับ’

 

 


‘น้องธาม ธามรู้หรือป่าวว่าเฮียโมะมาเมกาอ่ะ’

 

 


‘เพิ่งรู้จากแม่มาครับ พี่ฟางเห็นพี่โมะเหรอ’

 

 


‘ใช่ค่ะ ยัยแก้วก็เห็นเค้าเคลียร์กันแล้วแต่พี่ยังไม่อยากให้ยัยแก้วกลับไปหา

น้องๆว่าไง’

 

 


‘ทำมั้ยอ่ะพี่ฟาง มิณฑร์สงสารพี่เค้านะ พี่โมะน่าสงสารออกทำไหมพี่แต่คนใจร้าย

กับพี่โมะ’

 

 


‘ยัยแก้วออกมาแล้วๆ เปลี่ยนเรื่องๆ ยัยแก้วมานี้เร็วน้องธามคิดถึงแก’

 

 


‘พี่แก้วววขอน้องธามทำไหมตาบวมๆล่ะครับ นอนไม่หลับคิดถึงธามล่ะสิ’

 

 

 

‘ยัยแก้วไลน์แกดัง  ใครส่งอะไรให้แกนักหนาเนี้ย ว่างๆช่วยปิดเสียงด้วยน่ะ’

 

 


‘พี่แก้ว ม๊าบอกว่าช่วยซื้อครีมแกะให้ม๊าด้วยม๊าอยากได้และหมวกสวยๆให้

มิณฑร์ด้วย’

 

 


‘ยัยแก้ว แกคุยกับพี่โมะเหรอ ฉันว่าแล้วเชียวเข้าห้องน้ำตั้งนาน’

 


‘คือ ฉันน……’

 

 


‘แค่นี่ก็นะค่ะน้องธาม พี่ฟางไม่มีอารมณ์ล่ะ กู๊ดไนท์ค่ะ’

 

 

.

.

.

 

 

 


‘ยัยแก้ว แกต้องการทำอะไรของแก แกเป็นคนพูดเองว่าเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์

แต่แกก็ยังมาคุยกับเค้าแบบเดิม’

 


‘พี่ฟาง ถ้ายัยแก้วมันมีความสุขก็เรื่องของมัน พี่จะไปอะไรกับมันนักหนาห่ะ’

 

 


‘แก้ว ถ้าแกเลือกทางเดินก็เรื่องก็แกล่ะ ฉันไม่อยากพูดอีก สิ่งที่ฉันทำแกก็คงไม่

เห็นค่า ฉันก็ไม่อยากพูดล่ะ’

 

 


‘พี่ฟางหันหน้ามาคุยเลย พี่จะกีดกันความรักของมันอะไรมากมาย ความรักพี่ก็

ไม่ใช่’

 

 


‘ยัยฟาง ฉันแค่คุยกับพี่เค้าไงเหมือนที่แกบอกไม่ต้องเกลียดเค้า ฉันไม่อยากทำ

อะไรตรงข้ามใจตัวเองนะฟาง ฉันไม่สามารถห้ามตัวเองไม่ให้คิดถึงพี่เค้าได้ ฉัน

ไม่อยากรักษาระยะห่าง ต่อให้ฉันโดนด่าว่าโง่ ฉันก็ยอมเพราะสิ่งเดียวที่ตอนนี้

ฉันอยากมีคือเค้า’

 

 

 

 


‘โธ่ว ยัยแก้ว พี่ฟางอย่าโกรธยัยแก้วมันเลย’

 

 


‘แกรู้ไหมตอนที่พี่เค้าเดินตามฉันมาวันนี้ ฉันดีใจแค่ไหนฉันรู้สึกดีแค่ไหน ทีอย่าง

น้อยมันทำให้ฉันรู้สึกเหมือนว่า ฉันเป็นคนสำคัญคนนึ่งต่อชีวิตพี่เค้า’

 

 

 


‘…………’

 

 

 


‘ก็เหมือนแกไงฟางที่แกก็ตัดใจจากพี่เค้าไม่ได้ แกยังแอบส่องไอจีพี่เค้าเรื่อยๆ

ยังโพสต์เรื่องเศร้าให้พี่เค้ารู้ตัว ยังถ่ายรูปทุกทีและหวังว่า พี่เค้าจะรู้สึกเหมือนที่

แกเป็น ฟางแกอย่าโกรธฉันนะ ฉันขอล่ะให้ฉันทำตามใจตัวเองเหอะ’

 

 


‘ถ้าแกรักเค้ามากขนาดนั้นฉันก็ทำอะไรแกไม่ได้หรอก’

 

 

 


‘……..’

 

 

 


‘ฉันแค่ห่วงแกนะ ที่ไม่อยากให้แกต้องไปเจอเรื่องเลวร้ายพวกนั้น ไปงั้นฉันไม่เลิก

กับป๊อปเพื่อพาแกหนีปัญหาพวกนี้หรอก’

 

 

 


‘แต่ถึงเราหนีไป มันก็ตามหาเรา ทำให้เราเศร้า สู้เผชิญหน้ากับมันเหมือนที่ฉัน

ทำกับพี่โมะวันนี้เหอะฟาง’

 

 


‘ฉันรู้แค่ แกแฮปปี้พวกเราก็โอเคแล้ว ช่างเหอะขอให้แค่แกกับพี่โมะรู้สึกดีต่อกัน

แค่นี้แหละที่เราควรนับ’

 

 


‘เฟย์เห็นด้วยนะ ถ้าพี่เค้าจะเปลี่ยนแปลงตัวเองอ่ะ ไม่จำเป็นว่าต้องเป็นวันไหน

หรอกว่าพี่เค้าจะเปลี่ยน ถ้าพี่เค้ารักแกจิงพี่เค้าก็จะทำให้แกรู้สึก

ได้ ไม่ว่าจะเป็นวันไหนก็ตาม’

 

 


‘ฉันรักพวกแกนะ ไม่อยากให้แกต้องมาเจ็บมาเจอกับสิ่งพวกนี้ ฉันขอโทษนะแก้ว

ต่อไปนี้ก็คงต้องดูพี่โมะสินะว่าจะทำตัวดีขึ้นหรือป่าว’

 

 


‘อ๊ายยย พี่โมะยัยแก้วกลับมารีเทิร์นคงแบบฮอตเหมือนเดิมแน่ๆ เลย เฟย์อยาก

เห็นแล้ววว’

 

 

 

 



มาอัพแล้ว ฝากฟิคอีกเรื่องนึ่งด้วยนะ เม้นต์โหวตกันเยอะนะค่ะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา