บก.ปากร้ายกับนักเขียนปีศาจ YAOI
เขียนโดย 
pingpongnaraku
วันที่ 30 กันยายน พ.ศ. 2557 เวลา 20.42 น.
แก้ไขเมื่อ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 20.49 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
12) ไอ้บ้าปากแข็ง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความผมไม่อยากให้โองามิซังไปชอบใครเลยผมอยากให้เขามองแค่ผมคนเดียว...เห็นแก่ตัวชะมัด
"เฮ้อ"
ผมหายใจเป็นรอบที่ร้อย...อ่านหนังสือไม่เข้าหัวเลยแฮะ...วันนี้โองามิซังไปเดตนี่หวังให้เดตกันไปได้สวยนะ...ถ้าเขาสองคนชอบกันจริงๆผมคงทำอะไรไม่ได้
"ฝนตก...น่าเบื่อชะมัด"
ผมถอนหายใจแล้วมองฝนที่ตกผ่านทางหน้าต่าง....ตอนนี้เขาทำอะไรอยู่นะ ตากฝนหรือเปล่า สนุกกันหรือเปล่านะ...เป็นครั้งแรกที่ผมคิดมากเรื่องคนอื่นนอกจากเรื่องของตัวเอง
"เฮ้อ...อยากเจอว่ะ"
ก๊อก ก๊อก!!
ใครมาเคาะประตูห้องตอนนี้เนี่ย...ไม่มีอารมณ์ไปเปิดเว้ย
ก๊อก ก๊อก ปึง ปึง!!
ถ้ามันจะเคาะกันขนาดนี้นะไปเปิดให้ก็ได้ว่ะ = =^
"คร้าบๆมาแล้วคร้าบ"
ซ่าาาาาาาาาาาา!!!
"โองามิซัง?"
"ฮัดชิ้ว!!"
ผมหัวใจเต้นแรงขึ้นอีกครั้ง...เขามาหาผมทำไม?ตัวเปียกด้วย
"ยืนบื้ออะไรให้ฉันเข้าไปสักทีสิ"
ทุกอย่างที่เป็นเขาเพอร์เฟคหมดยกเว้นปาก = =
"เดตเป็นไงบ้างครับ"ผมมองคนที่ถือวิสาสะไปนั่งบนโซฟาของผมทั้งๆที่ตัวเปียก
"ไม่สนุกเลย"
"ทำไมไม่สนุกล่ะครับ"
ผมทำหน้าสงสัยแล้วยื่นผ้าขนหนูผืนเล็กให้เขาไป
"ก็"เขาพูดค้างไว้แล้วมองหน้าผม
"ก็อะไรครับ?"
ผมนั่งบนโซฟาข้างๆเขาแล้วเปิดทีวีดู...เขาตั้งใจจะพูดอะไรกันแน่นะ
"ไม่มีอะไร"เขาพูดแล้วถอดเสื้อตัวเองออกและเอาเสื้อมาวางบนหัวผม
"แกล้งผมทำไมเนี่ย"
ผมหยิบเสื้อของเขาลงมาจากหัวตัวเองแล้วนำมันมาถือไว้
"ซักให้หน่อย"
"ตอนนี้?"ผมมองหน้าเขาอย่างงงๆ
"เป็นเบ๋ก็ทำตามคำสั่งของเจ้านายซะสิ"
"บังคับตลอดอ้ะ = ="
ผมบ่นเค้าแล้วก็เอาเสื้อไปซักให้ในเครื่องซักแห้งหน้าห้องน้ำตัวเอง...เวลาเขาแกล้งคนอื่นนี่สนุกจังเลยนะ...เขาจะแกล้งคนอื่นเหมือนผมหรือเปล่านะ...ไม่อยากให้เขาแกล้งใครนอกจากผมเลย
"ฮ่าๆหึๆ"
ผมมองไอ้บ้าใจยักษ์ที่หัวเราะทีวีอย่างสะใจ เสียงหัวเราะชั่วร้ายชะมัด
"หัวเราะเกรงใจชาวบ้านมั่งเถอะครับ"
ผมพูดแล้วยื่นเสื้อที่แห้งแล้วไปให้เขา...หมอนี่มันจะดูดีไปไหนว่ะ...ผมซอยสีดำเข้ากับเสื้อกล้ามสีดำกับกางเกงยีนส์สีดำนั่นมันจะเท่เกินไปแล้วโว้ย
"อะฮิหรุ"เขาเรียกชื่อผมด้วยเสียงที่สดใส
"อะไรครับ"ผมนั่งบนโซฟาแล้วมองหน้าของเขา
"นายน่ะน่ารักเนอะ"เขามองหน้าผมด้วยสายตาหวานๆจนผมต้องเบือนหน้าหนี
"ชมผมแบบนี้ผมไม่เขินหรอกนะครับ"//หน้าแดง
"ฟังฉันพูดให้จบสิ"
"หืม?"
"นายน่ะน่ารักเนอะ...น่ารักเหมือนหมาในทีวีเลย"
"ขอโทษนะครับที่ผมไม่น่ารัก"
"ใช่...นายนะไม่น่ารัก"
"คุณเกลียดผมใช่มั้ยล่ะเลยชอบแกล้งผมตลอด"ผมกัดปากตัวเองก่อนจะตัดสินใจพูดไป
"ฉันเกลียดนาย"
"ว่าแล้ว...คุณเกลียดผม"
"ฉันเกลียดนาย"
"ผมรู้แล้ว"ผมหันไปหาเขาแล้วเอาหมอนอิงไปตีแขนเขาจะตอกย้ำอะไรนักหนาว่ะ
"ฉันเกลียดนาย"
เขาปัดหมอนออกแล้วเอามือที่อบอุ่นมาจับแขนผมไว้...สายตาของเราจ้องกันสักครู่ก่อนที่เขาจะโน้มหน้าลงมาใกล้ปากผมแล้วประกบปากจูบผมอย่างอ่อนโยน
"อื้อออ"ผมเอามือทุบอกเขาเมื่อเขาจูบผมจนขาดอากาศ
"ฉันเกลีดนาย"เขาพูดแล้วเอามือมาจับหน้าผมไว้
"เกลียดผมแล้วมาจูบผมทำไมว่ะ!!"
"นายเป็นของฉัน"
"ห๊ะ!!"
ผมนี่ถึงกับอึ้งเลย!เขาพูดแล้วดึงผมเข้าไปกอดแน่น
"โองามิซัง...ผมชอบคุณ"//หน้าแดง
"ฉันก็...สนใจนายเหมือนกัน"
"สนใจกับชอบมันต่างกันนะครับ"
"ไม่รู้โว้ย!แต่ที่รู้ๆคือตั้งแต่วันนี้ไปนายคือของๆฉัน"
ตกลงเขาชอบผมเหมือนที่ผมชอบเขาหรือเปล่าว่ะเนี่ย - -??
"จนกว่าฉันจะแน่ใจว่าความรู้สึกนี้มันคือรักหรือเปล่าฉันจะไม่บอกว่ารักนายเด็ดขาด"
"คลุมเคลือดีเนอะ"
"หุบปากไปเลย!"เขาทำตาขวางแล้วตบหัวผม
ตกลงเขาชอบผมจริงๆใช่มั้ยว่ะ - -??
"คุณชอบผมเหมือนที่ผมชอบคุณหรือเปล่า"
"แน่นอนสิ...ตั้งแต่นายเข้ามาในชีวิตฉัน...ฉันก็มองแค่นายคนเดียว อยากจูบ อยากกอด"
"บะบ้า =///="
ไอ้บ้าใจยักษ์รู้มั้ยว่าสิ่งที่ตัวเองพูดอยู่มันคือการสารภาพรักชัดๆ
"แล้วคุณกับครูบาระล่ะ"
"ฉันก็ชอบเธอที่น่ารักเหมือนพี่สาวเท่านั้นแหละ...หึงหรอ?"เขาก้มหน้าลงมาใกล้ผม
"หึง...หึงบ้าอะไรเล่า!!"ผมดันหน้าเขาออก
"นายรักฉันหรือเปล่า"เขาใช้ดวงตาคู่สวยมองมาที่ผม
"ถะ..ถามอะไรครับเนี่ย"
"นายรักฉันหรือเปล่า"เขากระซิบข้างหูผมเบาๆ
"ระ...ระ...รัก"
"พูดอีกสิ"เขาพูดแต่สายตาจ้องไปทางทีวี
"รัก .////."
"พูดดังๆสิไม่ได้ยิน"
"รักครับ!!"
"ก็แค่นั้น..."เขากระตุกยิ้มที่มุมปาก
"แล้วคุณ...ระ..รักผมหรือเปล่า"
"ไม่อ้ะ"
ไอ้บ้าใจยักษ์!!!!
"แล้วนายรักไรองหรือเปล่า"
"รักสิก็ยัยนั่นเป็นน้องสาวของฉัน...แต่นายไม่ใช่...ถามอะไรบ้าๆ"
"ผมผิดอะไรเนี่ย = ="
"ผิดหมดแหละ"
"คร้าบๆ"
"ฟังฉันนะ"เขาเอามือมาวางผมหัวผม"อย่านอกใจฉันล่ะ"
"หืม?"
"ฉันกลับล่ะ"
ไอ้บ้านี่อยากมาก็มาพออยากกลับก็กลับเลยนะ...เอาแต่ใจชะมัดเลยว่ะ
"อะฮิหรุ"
"อะไรครับ?"ผมมองคนที่ยืนอยู่หน้าประตู
จุ้บ!!
"เฮ้ยยยยย!!"
"หึ!"
ขะเขา...เขาจูบหน้าผากผมแล้วก็เดินไปหน้าตายเลยครับ...อะ...ไอ้บ้าเอ้ย
สรุปคือ...เขาก็รู้สึกแบบเดียวกับผม...แต่หมอนี่มันปากหนัก หน้าตาย ใจร้าย ชอบบังคับ....แต่ถึงยังไงผมก็ชอบหมอนี่ละว่ะครับ =///=
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
