เพลิงแค้นยั่วสวาท
เขียนโดย 
เชอร์เบท
วันที่ 30 กันยายน พ.ศ. 2557 เวลา 19.36 น.
แก้ไขเมื่อ 3 ธันวาคม พ.ศ. 2557 11.33 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
8) แขกของคุณหญิง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"พี่ชายน้องฟางรักพี่ชายที่สุดเลย" ร่างบางกอดกระซิบชายหนุ่มที่นอนหลับอยู่ข้างๆเธอ
"น้องฟางไปทำอาหารให้พี่ชายดีกว่า" พูดจบหญิงสาวก็จัดการตัวเองแล้วบึ่งเข้าครัวเพื่อเตรียมอาหารให้แก่สามีของเธอ
"อืม พี่ชายน่าจะชอบ ฮฺิฮิ" หญิงสาวทำไปชิมไปอย่างมีความสุข
"น้องฟาง น้องฟาง" ชายหนุ่มพึมพำขณะหลับ
"พี่ชายเวลาหลับนี่น่ารักจัง พี่ชายค่ะ ตื่นได้แล้วคะ" ร่างบางเขย่าปลุกร่างสูง
"เช้าแล้วหรอคะ " ชายหนุ่มงัวเงีย
"ค่ะ วันนี้น้องฟางทำอาหารเช้ามาให้ทานด้วยนะคะ รีบไปอาบน้ำสิคะ" ร่างบางยิ้มหวาน แต่เค้ากลับนิ่งคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืน
"น้องฟางคือ...เมื่อคืนคือพี่"
"น้องฟางไปรอข้างล่างนะคะ" หญิงสาวที่บางครั้งไม่อยากจะยอมรับความจริงก็กลบเกลื่อนและเดินจากไป
"เอ๊ะ เช้านี้มีอะไรกินบ้างคะ หิวจังเล้ยย ^^" ชายหนุ่มที่จัดการกับตัวเองเสร็จก็เดินลงมาทันที
"สลัดปลาย่างล่ะก็สเต็กปลาคะ^^" หญิงสาวตอบอย่างร่าเริงและมีความสุข
"ของโปรดพี่ทั้งนั้นเลย น้องฟางจำได้ด้วยหรอคะ"
"อะไรที่่เกี่ยวกับพี่ชายน้องฟางจำได้ทั้งนั้นแหละคะ" หญิงสาวบิดอย่างเขินอาย
"เอ๊ะ รอยนั่น" ชายหนุ่มอึ้งเมื่อเห็นรอยแดงที่ซอกคอของร่างบางที่เค้าประทับมันเอาไว้
"น้องฟางพยายามแล้วคะ มันไม่ออกจริงๆ"
"ไม่เป็นไรหรอกคะ เราทานข้าวกันดีกว่านะคะ"
"คะ" ทั้งสองนั่งตรงข้ามกันตักอาหารให้กันอย่างมีความสุข
"อ้าวชายน้องฟางมาต้อนรับแขกคนสำคัญของแม่หน่อยสิจ้ะ" คุณหญิงพูดเสียงเยาะเย้ย เดินเข้ามาพร้อมสาวสวยคนหนึ่งพร้อมกระเป๋าเดินทาง
"มด" ร่างสูงอึ้งไม่คิดว่าแขกของคุณแม่จะคือเธอ
"มอนิ่งค่ะที่รัก" มดพูดพร้อมส่งสายตาไปหาร่างบางอีกคน ทำเอาเธอหน้าซีดเชียว
"สวัสดีค่ะะคุณมด"
"สวัสดีค่ะคุณน้องฟาง พี่มดเนี้ยต้องขอโทษด้วยนะคะที่เผลอเรียกชายยว่าที่รัก ยินดีม๊ากมากที่ได้รู้จัก" พูดจบมดก็ดึงเข้ามากอดอย่างเสแสร้ง แต่เธอดันไปเห็นรอยแดงที่ซอกคอของร่างบางเข้า
"เอ๊ะ รอยนั่น นี่รอยอะไร" มดทำตาแข็งใส่เธอ
"เรื่องนั้นไว้ก่อนแม่ขอบอกอะไรหน่อยน้ะจ้ะ มดจะมาพักที่นี่กับเรา"
"แต่" ชายหนุ่มกำลังจะแทรก
"ในฐานะแขกของแม่ ไม่ใช่ของคุณชาย"
"คุณแม่คะ มดไม่ยอมนะคะชายคุณมาคุยกับมดและคุณแม่ตรงนี้เลยนะ" พูดจบมดก็ลากร่างสูงเดินเข้าไปที่ห้องรับแขก
"ไงจ้ะน้องฟาง ประทับใจแขกของคุณแม่ไหมคะ ฮุฮุ" เยาะเย้ยเสร็จคุณหญิงก็เดินตามมดไปทันที หญิงสาวอึ้งอย่างบอกไม่ถูก เธออยากจะร้องไห้ซะด้วยซ้ำแต่เธอต้องอดทนไว้
ในขณะที่ร่างบางกำลังจะเดินไปบนห้องได้ผ่านห้องนั่งเล่นและได้ยินเสียงใครบางคนคุยกันอยู่
"ชายบอกแม่มานะลูกมีอะไรกับยัยน้องฟางแล้วหรอ" น้ำเสียงไม่พอใจสาดใส่ร่างสูงอย่างจัง
"ฮือๆๆชาย คุณทำแบบนี้กับมดได้ยังไงคะ ฮือๆ"
"เอาละครับ ผมยอมรับว่าผมทำแต่มันแค่อารมณ์ชั่ววูบที่ทำดีด้วยแค่อยากให้เค้าสบายใจนฐานะภรรยา"
หญิงสาวได้ฟังเช่นนั้นหัวใจแทบสลายเธอยอมเค้าด้วยความรักแต่ที่เค้าได้เธอเพราะเพียงแค่ความชั่ววูบ เธอกลั้นน้ำไว้ไม่ไหวอีกต่อไปแล้วได้แต่เอามือปิดปากกลบเสียงสะอื้น
"มดไม่เชื่อ ฮือๆๆๆ"
"ผมรักคุณคนเดียวนะคะมด หายโกรธผมนะ" ร่างสูงดึงร่างบางเข้ามากอดทันที
"ฮือๆๆ มดรักคุณค่ะภาณุรักคุณมากนะคะ"
"ผมก็รักคุณนะคะ เอางี้ผมพาคุณไปเที่ยวนะคะ แล้วอีกอย่างคนที่ผมอยากมีอะไรด้วยเพราะความรักมีแค่คุณคนเดียวนะคะมด"
"ค่ะ ซึกๆ"
"อุ้บ ซึกๆซึกๆ" เสียงสะอื้นของหญิงสาวที่อยู่ข้างนอกๆได้ฟังเช่นนั้นก็รีบวิ่งไปหาคนที่เธอไว้ใจได้
"พี่ปิ่นคะ พี่ปิ่น ฮืออออออออ ฮือๆๆ อะฮือออๆ" เธอปล่อยโฮทันทีที่เจอเค้า
"พี่ชายไม่เคยรักน้องฟางเลย มีอะไรกับน้องฟางเพราะอารมณ์ชั่ววูบแต่อยากมีอะไรกับคุณมดเพราะความรัก ฮือๆๆฮือออออออออ"
"โถคุณน้องฟางของพี่ปิ่น ฮือพี่ปิ่นจะอยู่ข้างๆน้องฟางเองนะคะ" แม้แต่เธอเองก็ไม่สามารถกลั้นน้ำตาได้เมื่อเห็นร่างบางสะอื้นตรงหน้า
"น้องฟางรักพี่ชายคะ ฮึกฮือ" เสียงพึมพำละเมอทั้งน้ำตาจากร่างบางทีเผลอหลับไป
"น้องฟาง พี่ขอโทษนะคะแต่พี่ พี่เลวเองพี่ขอโทษคะ" พูดจบร่างสูงก็พาร่างบางอีกคนออกไปหาความสุขกันข้างนอกทันที
งื้อน้องฟางงงงง TT น่าสงสารเยอะ ป็อปปี้ดูเลวไปเลย 55 เอาแล้วไงบอกแล้วความทุกข์กำลังจะมาเยือน ฮิฮฺิ นี่แค่เริ่มต้นน้ะจะบอกให้ฟางต้องเจออีกเยอะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
