รักนะคุณชายจอมหื่น

เมื่อโทโมะอาบน้ำเสร็จก็เห็นแก้วยืนอยู่ตรงระเบียงห้องนอน

โทโมะ คนสวยของโมะยืนทำไรครับหื้ม (กอดจากทางด้านหลัง)

แก้ว ดูดาวอยู่ วันนี้ดาวเต็มเลยนะ

โทโมะ อีก2เดือนเราก็จะแต่งงานกันแล้วนะแก้ว

แก้ว นายตื่นเต้นหรอ555

โทโมะ เลิกเรียกว่านายสิ้ เรียกชื่อโมะ แล้วแทนตัวเองว่าแก้วนะ

แก้ว อืมโอเค แก้วไม่เห็นตื่นเต้นเลย

โทโมะ ทำไมล้ะ

แก้ว ก็วันนี้แก้วยังเห็นคนเก่าของโมะโทรมาอยู่เลย 

โทโมะ เขาโทรมาบอกว่าอยากเจอโมะ แต่โมะก็ไม่ไปเพราะจะอยู่กับแก้วไง

แก้ว แก้วไม่รู้แก้วไม่ค่อยโอเคนะแบบนี้

โทโมะ โมะรักแก้วนะ รักมากด้วยอยากอยู่กับแก้ว อยากใช้ชีวิตกับแก้วนะ แก้วรักโมะป่าว

แก้ว รักๆ นอนกันเถอะดึกแล้ว

แก้วรีบเดินมาที่เตียงแล้วนอนทันที

โทโมะ นี่ๆแก้ว ยังเช็ดผมไม่แห้งจะนอนได้ไงเดี๋ยวไม่สบาย

แก้ว ไม่เอาแล้วง่วงง

โทโมะ ลุกขึ้นมานี่เลย เดี๋ยวโมะเช็ดให้มาๆ (ดึงแก้วขึ้นมานั่ง)

แล้วร่างสูงก็เอาผ้ามาเช็ดหัวเปียกๆชื้นๆของร่างบาง

โทโมะ เป็นผู้หญิงภาษาอะไรกันห้ะนอนหัวเปียกๆเนี่ยหื้ม

แก้ว เป็นแบบนี้อยู่แล้ว ไม่รักแง้ะ?

โทโมะ รักสิ้ (เมื่อเช็ดจนแห้งแล้วก็เอาผ้าไปตากและมานั่งเผชิญหน้าร่างบาง ทั้งคู่นั่งจ้องตากันคนที่ค่อยๆขยับหน้าเข้าไปใกล้ๆก็คือร่างสูง เข้ามาเรื่อยๆจนห่างกันไม่ถึงเซน ร่างบางค่อยๆหลับตาลง ร่างสูงจึงประกบปากทันทีอย่าช้าๆด้วยความอ่อนโยน ลิ้นหนาๆค่อยๆตวัดเพื่อหาช่องรอดไปยังโพรงปากเล็กๆของร่างบาง จูบนี้นานแสนนานจนร่างบางขาดอากาศหายใจ)

แก้ว อื้อออ นอนได้ยัง (ก้มหน้าไม่กล้าสบตาร่างสูง)

โทโมะ เขินหรอ ไม่ต้องเขินหรอกเดี๋ยวอีกหน่อยก็ชินยังมีมากกว่านี้อีกนะ

แก้ว ไม่ต้องเลย นอนแล่ว

โทโมะ ฝันดีนะ (พูดพร้อมกอดร่างบาง)

แก้ว อ่าห้ะเซมๆนะ (ร่างบางไม่เสียดายเลยที่เสียจูบแรกให้กับร่างสูง มันเป็นจูบที่ทำให้เธอรับรู้ถึงความรักของร่างสูงจริงๆ จากนั้นทั้งคู่ก็เข้าสู่นิทรา)

ตามคำขอน้าา ไม่รู้ว่าสนุกหรือเปล่า ช่วยเม้นด้วยน้าาารักทุกคนจ้าา