รักนะคุณชายจอมหื่น

โทโมะ ครับพิมว่าไงครับ

โทโมะ อ้อออโทโมะไม่ว่างนะครับพิม แค่นี้นะครับ

โทโมะ ฟู่ววว~

แก้ว ไงล้ะสาวที่ไหนโทรมาหรอจ๊ะ

โทโมะ ของเก่าหน้ะรำคานชอบวุ่นวายกับชีวิต

แก้ว อ้อหรอ

โทโมะ ล้ะเมื่อกี้คุยเรื่องไรอยู่นะ

แก้ว หย่าไง

โทโมะ จะหย่าไปทำไมไหนๆแต่งงานทั้งทีก็อยู่ๆกันไปเถอะ

แก้ว ไม่รู้ดิ้ ถ้านายทำฉันเสียใจบ่อยๆฉันก็จะไม่ทนเหมือนกันนะ

โทโมะ เลิกคุยก่อนๆยังไม่ทันจะแต่งเลยคิดถึงเรื่องหย่ายัยบ๊อง (ความจริงแล้วคำพูดของแก้วทำให้ชายหนุ่มคิดหนักอย่างมาก เพราะเขานั้นรักเธอมากแต่ไม่กล้าบอก แล้วเรื่องที่ไปขอร่างบางเขาก็เป็นคนบอกแม่เอง)

เมื่อถึงร้านอาหาร

โทโมะ แก้วจะกินอะไรก็สั่งเลยนะ

แก้ว เอาข้าวผัดกุ้ง ต้มยำกุ้ง ทอดมันกุ้ง กุ้งเผา ออส่วนกุ้งแล้วก็น้ำส้มค้ะ

โทโมะ ผมเอาเบียร์เย็นๆขวดนึงครับ

พนง ครับผม

เมื่อพนงเดินออกไปชายหนุ่มก็มานั่งข้างร่างบางแล้วกระซิบเบาๆ

โทโมะ สั่งขนาดนี้กินไม่หมดโดนจัดหนักนะที่รัก

แก้ว มันต้องหมดอยู่แล้วเพราะนายก็กินด้วย อิ้อิ้

โทโมะ อ้อของโมะดื่มแค่เบียร์ก็พอล้ะแหละ จุ้บ

เมื่อร่างบางนั่งนิ่งๆก็ถูกริมฝีปากหนาจุ้บลงที่แก้ม

แก้ว นี่นายมันใช่เวลาป้ะเนี่ย (แก้วเขิน)

โทโมะ เขินก็บอดมาสิ้หน้าแดงแป้ดเชียว

แก้ว อาหารมาล้ะ กลับไปนั่งที่ไปฉันจะกิน

โทโมะ กินให้หมดนะครับ

หลังสิ้นเสียงของโทโมะแก้วก็เริ่มตักอาหารที่สั่งเข้าปาก

เวลาผ่านไปนาน

นาน

แก้ว นี่นายโทโมะช่วยฉีนกินหน่อยเส้นะๆ

โทโมะ ไม่เอาแก้วสั่งมาก็ต้องกินให้หมด ไม่หมดเราตกลงว่าไงกันหื้มม

แก้ว ฉันป้อนก็ได้นะๆๆ (แก้วจิ้มทอดมันกุ้งชิ้นสุดท้ายจ่อปากโทโมะ)

โทโมะ อั้มมมม คำนี้อร่อยจัง

แก้ว เดี๋ยวป้อนทุกอย่างเลยนะ 

ทั้งคู่ก็ป้อนกันไปมาจนเช็คบิลกลับบ้าน

บนรถ 

แก้ว ขอบคุณนะที่มาเลี้ยงข้าวเย็น

โทโมะ ไหนค่าตอบแทนล้ะ

แก้ว ก็นี่ไงขอบคุณอยู่

โทโมะ (เอาแก้มมาใกล้ๆแก้ว)

แก้ว อะไรๆ

โทโมะ (ก็ทำเหมือนเดิม)

แก้ว เคก็ได้ ฟอดดดดดด (เป็นหอมที่ฟอดใหญ่มากจนเป็นที่พอใจของโทโมะ)

โทโมะ เพื่อไม่เป็นการเอาเปรียบฉันจะหอมกลับ ฟอดดด 

แก้ว ยังไม่ได้บอกเลยว่าอยากได้ (แก้วนั่งหน้าแดง ก้มหน้า)

จนแก้วหลับไป

โทโมะ แก้วๆถึงบ้านแล้ว

แก้ว (ค่อยๆลืมตาขึ้นมา) เห้ยไม่ใช่บ้านฉัน!!