So Hot รักร้ายมัดใจนายสุดฮอต
เขียนโดย 
iamam
วันที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2557 เวลา 17.12 น.
แก้ไขเมื่อ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2557 15.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
6) รอบกองไฟ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ฟางง ตื่นยัง" แก้วเคาะประตูอยู่หน้าห้อง
"ตื่นแล้วๆ" ฉันเดินออกมาเปิดประตูให้แก้ว
"หลับยาวเลยนะ" ใช่สิ ฉันหลับตั้งแต่มาถึงเลยจนตอนนี้มันก็หกโมงเย็นแล้ว
"แหะๆ ก็มันเหนื่อยอ่ะ" นั่งรถตั้งนาน ไหนจะใช้พลังบีบน้ำตาอีก เป็นฟางนี่มันลำบากจริงๆ
"โอเคๆ ไปเถอะๆ " แล้วเราก็เดินออกไปหน้าบ้าน เพื่อนเตรียมไปรอบกองไฟกับเพื่อนๆพี่ๆ
"อ้าว สวัสดีค่ะพี่โทโมะ" ฉันทักทายพี่โทโมะที่มายืนหน้าบ้าน
"สวัสดีครับน้องฟาง พี่ขอยืมตัวแก้วแปบนะ" แล้วพี่โทโมะก็ลากแก้วไปเลย ต้องงอนอะไรกันอีก
แน่ๆเลย
"ห้ะ อ่อๆ ค่ะ" ฉันทำได้แค่ตะโกนตามหลังทั้งสองคนไป
"คนเดียวอีกแล้วสินะ" ฉันไม่ได้เหงาอะไรเลยจริงๆ ไม่เลย ไม่เลยรึเปล่า ไม่รู้สิ บางทีอาจจะเหงา
บางทีอาจจะไม่เหงา เออ เหงาก็ได้ เออนั่นแหละๆ
"สวัสดีจ้ะ ฟาง" พิมประภาทักทายฉัน หลังจากที่ฉันเดินเล่นจนมาถึงรอบกองไฟ
"เอ่อ หวัดดี" ยัยป้าจะมาไม้ไหนนะ
"ฉันขอโทษนะฟาง ที่ทำรุนแรงกับเธอ ฉันโมโหหึงน่ะ พิมขอโทษจริงๆนะฟาง" หึ เชื่อเธอก็โง่สิ
ป้า ฉันดูออกหรอกน่า ละครน้ำเน่าเริ่มขึ้นล่ะ
"ไม่เป็นไรเลยพิม ฟางไม่โกรธหรอก" ฉันปั้นยิ้มที่คิดว่าเป็นธรรมชาติที่สุดให้ป้านั่น หวังว่าปากฉัน
คงไม่กระตุกหรอกนะ
"จับมือกันก่อน ถ้าไม่โกรธจริงๆ" แล้วยัยป้าก็ยื่นมือมาข้างหน้าฉัน
"อื้ม" ฉันยื่นมือไปจับ ตอนแรกคิดว่าไม่มีอะไรนะ แต่ป้าแกบีบมือฉันนะสิ เจ็บนะ พอฉันจะบีบกลับ
มันก็ทำไม่ได้ บีบหลังเสียเปรียบเห็นๆ
"พิม" ป๊อปปี้ นายมาได้จังหวะมากเลยนะครั้งนี้ กำลังเจ็บได้ที่เลย ชิ ว่าแต่คงคืนดีกันแล้วสิ เศร้า
เลย
"อ้าว ป๊อป พิมมาขอโทษฟางน่ะคะ ป๊อปมีอะไรรึเปล่า" หึ้ย หมั่นไส้
"ไม่มีไร แค่เดินมาดูหน่ะ หวัดดีฟาง" เขาทักทายฉัน ฉันเพียงแต่ยิ้มตอบเท่านั้น
"ไปข้างในเถอะคะป๊อป พิมเริ่มหนาวแล้ว" เออจริง มันคงมืดแล้วแหละ อากาศริมทะเลถึงได้หนาว
แบบนี้
"อื้อ ไปสิ" แล้วเขาทั้งสองก็เดินไปที่กองไฟด้วยกัน คงอบอุ่นมากเลยสินะ
"ฟาง มายืนทำไรตรงนี้เนี่ย เข้าไปข้างในกัน" แก้วกับพี่โทโมะเดินมาพอดีเลย สงสัยหายงอนแล้ว
ละสิ เราทั้งสามคนเดินเข้าไปในงานพร้อมกัน
"เอาละค่ะ น้องๆ วันนี้เรามาเล่นเกมรอบกองไฟกันดีกว่า" รุ่นพี่คนนึงพูดขึ้น พร้อมกับเสียงโห่แซว
อย่างชอบใจของทุกคน ที่ที่พวกเรานั่ง จะมีกองไฟตรงกลาง ที่นั่งรอบกองไฟก็เป็นขอไม้ขนาด
กลางๆ บ้างก็นั่งบนพื้นทรายเลย บังเอิญจังเนอะ ฉันนั่งตรงข้ามกับป๊อปปี้และพิม เพียงแค่มีกอง
ไฟคั่นเท่านั้น
"เกมที่เราจะเล่นคือ"พี่คนเดิมพูดพร้อมเว้นระยะ เพื่อให้พวกเราตื่นเต้น
"เกมมันสั้น" ห้ะ เกมไรเนี่ย ไม่เคยได้ยิน
"งงละสิ เอางี้ พี่จะอธิบายนะ เกมนี้เล่นโดยนี่เลย" พี่เค้ายิ้มเส้นทาโร่ที่ผูกยาวๆต่อกันขึ้นมา
"เราจะจับคู่กันนะ แล้วก็งับเส้นทาโร่ คู่ไหนเหลือยาวสุดเปียกจ้าาา แต่ถ้าคู่ไหนเหลือสั้นสุด เอา
ไปเลย ดินเนอร์สุดหรู ที่พวกพี่ลงขันให้ เย้ๆ" พี่ขาาา บางทีก็บิ้วท์ซะเยอะเลยนะ
"เอ่อ ฟาง คือเพื่อนพี่มีคู่กันหมดแล้วอ่ะ ฟางยังไม่มีคู่ใช่มั้ย" พี่บอมเดินเข้ามาถามฉัน ไม่เอานะ
ฉันไม่คู่กับพี่บอม ไม่อาววว
"เอ่อ คือฟาง" ฉันพยายามมองหาตัวช่วย หันไปเจอป๊อปปี้ที่กำลังจะเดินเข้ามา แต่ก็โดนแฟนสุด
ที่รักของเขาดึงไว้ซะก่อน หมดกัน ตัวช่วยฉัน
"นะฟางนะ" พี่บอมมาลูกอ้อนอ่ะ ฉันแพ้ลูกอ้อนแบบนี้นะ
"เอ่อ.." ฉันจะเอาไงอ่ะ
"มีแล้วค่ะ ฟางคู่กับแก้วไง ใช่มั้ย" แก้ว ขอบคุณสวรรค์
"แล้วโทโมะล่ะน้องแก้ว" พี่บอมถามแก้ว นั่นสิ พี่โทโมะล้ะ
"พี่โทโมะก็คู่กับพี่บอมไง" ว่าแล้วแก้วก็ดึงพี่โทโมะมาพร้อมกับดันให้ไปหาพี่บอม
"เอาละค่ะ จับคู่ได้แล้วนะ งับเส้นไว้ที่ปากนะคะ อย่าเพิ่งกัดนะ" พี่เขาบอก
"แก้ว ฟางไม่อยากเปียกนะ" ฉันบอกแก้ว
"พยายามให้สั้นที่สุดละกันเนอะ"
"เริ่มค่ะ" พี่เขาให้สัญญาณเริ่ม
ฉันกับแก้วงับเส้นทาโร่มาเรื่อยๆ จนรู้สึกว่าน่าจะสั้นพอแล้ว ก็กัดทิ้ง แล้วแก้วก็ถือไว้ เหลือใครที่ยัง
งับไม่เสร็จอีกนะ คนอื่นก็เสร็จหมดแล้วหนิ ฉันเห็นอย่างนั้นเลยเดินเข้าไปดูใกล้ๆ ป๊อปกับพิม
ทำไมยังไม่เสร็จอีกล่ะ มันสั้นไปแล้วนะ กัดทิ้งสิ
"กรี๊ดดดดด" สาวๆแฟนคลับป๊อปปี้กรี๊ดเสียงดัง เมื่อพิมกับป๊อปปี้กัดจนจูบกัน ฉันไม่ไหวแล้วนะ
ฉันมองภาพของทั้งสองคนอย่างพร่ามัว น้ำตา มันมาอีกแล้ว ฉันทนดูภาพนั้นไม่ไหวจริงๆ ฉัน
ตัดสินใจ วิ่งออกมาจากตรงนั้น วิ่งออกมาให้เร็วที่สุด เผื่อฉันจะหนีเหตุการณ์เมื่อกี้พ้น แต่เปล่า
เลย มันยังตามมาหลอกหลอนฉัน ฉันเจ็บจัง
"พิม" ผมผลักพิมออก หลังจากที่ปากผมชนกับปากเธอ เธอบอกให้ผมยืนอยู่เฉยๆแล้วเธอจะ
จัดการเอง ผมไม่คิดว่าคำว่าจัดการเองของเธอ จะหมายถึงแบบนี้ จริงๆผมจะไม่ทำก็ได้นะ แต่ผม
ต้องทำ เพื่ออะไรบางอย่าง
"ทำไมค่ะป๊อป" เธอถามผม
"ฟาง" ผมขึ้นถึงเธอได้ผมก็วิ่งออกจากกลุ่มตรงนั้นทันที เมื่อกี้ผมเห็นเธอยืนมองผมกับพิม แต่
ตอนนี้ เธอหายไปแล้ว ผมวิ่งมาทางทิศเดียวกับที่ฟางวิ่งมา เธอไปไหนกันนะฟาง ไหนบอกจะรอ
ป๊อปไง รอป๊อปก่อนสิ
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด" ฟาง เสียงฟาง ผมเลยรีบวิ่งตามเสียงนั้นไปทันที
เฮ้อออออ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
