เธอเปลี่ยนไป PF
sunisa
8) สงสัย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ- ตึกหลังมหาลัย
"แฮ่กๆๆ ๆๆ "
พอมาถึงตึกหลังมหาลัย สองหนุ่มก็นั่งหอบอย่างเหนื่อยๆ แต่เค้าก็ไม่ท้อ รีบเดินหาไปจนทั่ว แต่ก็ไม่เจอ
"ฟางเธออยู่ไหนกัน"
ป๊อปปี้พูดขึ้นก่อนจะแตะกล่องแถวนั้นโทโมะที่มองอยู่ก็งงกับท่าทางของไอ้เพื่อนคนนี้อยู่เหมือนกันเค้าเลยตั้งคำถามหลายคำถาม
"ไอ้ป๊อปปี้ กูถามมึงจริงๆเถอะ ในเมื่อมึงไม่รักฟางแล้ว มึงจะมาสนใจเค้าทำไมกัน ทำไมไม่สนใจยัยแจมแฟนแกล่ะ ร้องให้ฟูมฟายใหญ่เลยนิ"
โทโมะถามขึ้น ทำเอาป๊อปปี้ตัองชะงักเหมือนกัน เค้าไม่รู้หรอกว่าทำไมเค้าต้องห่วงยัยผุ้หญิงคนนี้ด้วยทั้งที่เค้าไม่เคยรักเธอเลย แต่ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี
"ไม่รู้"
ป๊อปปี้พูดแค่นี้ก่อนจะหลบสายตาโทโมะ ที่จ้องมองอย่างเอาเรื่อง
"ไม่รู้ แกตอบว่าไม่รู้แค่นี้นะ แกทำฟางเจ็บมากแค่ไหนแกรู้มั้ย ผู้หญิงที่รักแกหมดใจ แต่แกกับทำกับเค้าได้ลงคือ ทำไมวะ แกจะตอกย้ำอะไรฟางนักหนา"
"....."
"แกทำตัวแกเองนะป๊อปปี้ ในเมื่อคนดีๆผ่านเข้ามาในชีวิตแกทั้งที แกกลับเมินเฉยไม่รับไว้ แกอย่ามาเสียใจทีหลังก็แล้วกัน"
โทโมะพูดก่อนที่จะวิ่งไปที่อื่น ต่อ ป๊อปปี้ที่ยื่นนิ่ง ทวนคำที่โมโมะพูดก่อนจะรีบวิ่งไปตามโทโมะ (อ้าวไปกันหมดเลย เฮ้ย กลับมานะเฟ้ย กลับมาช่วยฟางก่อนสิวะ ไอ้พวกบ้านิ)
โทโมะ กูขอเวลากูคิดทบทวนก่อนล่ะกัน กูก็ขอบใจมึงมากก็แล้วกันที่ทำให้กูคิดได้ แต่ยังไงก็ต้องพิสูนจ์ล่ะวะ
ป๊อปปี้และโทโมะวิ่งมารวมกับเพื่อนๆอีกครั้ง
"เป็นไงบ้างพี่โทโมะ เห็นพี่ฟางมั้ย"
เฟย์รีบวิ่งเข้าไปหาสองหนุ่ม ก่อนจะคาดคำตอบ แต่คำตอบที่ได้ ก็ทำให้เธอผิดหวังเข้าไปอีก
"พี่ฟาง พี่อยู่ไหน มาหาเฟย์สิ พี่ฟาง"
เฟย์ร้องให้ก่อนจะทรุดลงที่พื้นอย่างอ่อนล้า เขื่อนเลยเข้ามาพยูงแฟนสาวขึ้นมา
"ฟาง ฟางอยู่ไหนกัน ใครทำอะไรเธอ ทำไมเธอหายไปแบบนี้"
พิมพูดก่อนที่จะนั่งร้องให้ โดยมีจินนี่ที่คอยปลอบอยู่ ข้างๆ ทุกคนหมดแรงที่จะไปหาแล้ว ไม่รู้ว่าจะไปหาที่ไหน
"ใจเย็นๆนะทุกคน เรายังมีเวลา "
เคนตะพูดก่อนจะเดินไปนั่งลงข้างๆพิม
"ไม่รู้ว่าฟางจะเป็นยังไงบ้าง"
หวายสาวแก้มปุ้มพูดขึ้นอย่างเป็นห่วง
"ทุกคนใครเห็นยัยแจมบ้างอ่ะ"
พอเนยเอ่ยขึ้น ทุกคนก็เริ่มต้องข้อสงสัย
"ใช่สิ ฟางไม่เคยมีอัคติกับใครเลยนะ ก็มีแต่ยัยแจมแหละ ที่แย่งแฟนเค้าไปหมาด "
ขนมจีนพูดขึ้น ป๊อปปี้ก็ลุกขึ้นเดินไปตามหาแจมทันที ทุกคนก็ตามมาเช้นกัน
"ยัยแจม ถ้าพี่ฉันเป็นอะไร แกไม่ตายดีแน่"
พูดพูดก่อนจะตามไปอีกคน ทุกคนเดินตามหาแจม ที่หน้าคณะ เธอกำลังนั่งกินอย่างสนุกปาก ป๊อปปี้เดินไปกระซากแขนแจมให้ลุกขึ้นอย่างแรง
"ป๊อปปี้ แจมเจ็บนะ"
แจมโวยวาย เมื่อป๊อปปี้กระซากแขนเธออย่างแรง อย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน
"แจม ฟางอยู่ไหน"
"จะมาถามแจมทำไม แจมไม่เห้นสักหน่อย"
"ยัยแจม เธอคิดจะทำอะไร บอกมานะ ว่าพี่ฟางอยู่ไหน"
เฟย๋เดินเข้ามากระซากผมแจมทางด้านหลัง
"กรี๊ดดด ยัยเฟย์ ปล่อยฉันนะ"
"แจม ฟางไม่เคยมีศัตรูที่ไหนนอกจากเธอ เธอ นั้นแหละที่น่าสังสัยที่สุด"
หวายพูดขึ้น
"แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉันล่ะ นี่ปล่อยฉันนะฉันเจ็บ"
"แกโดนแบบนี้ยังน้อยไป ยัยแจม เจอแค่นี้ไม่เจ็บเท่าแกทำกับฟางหรอก"
พิมเดินมาจิกแจมอีกคน
"ฉันไม่รู้ จริงๆนะ ว่ายัยฟางหายไปไหน"
แจมพูดก่อนจะแกล้งบีมน้ำตาออกมา
"อย่ามาแกล้งบีบน้ำตานะยัยแจม"
เนยเดินมาหาแจมอีกคน ตอนนี้เธอก็คงโกรธมากจนหน้าแดงแจ๋เลย
"จริงๆนะพี่เนย ทำไมทุกคนคิดว่าเป็นแจมล่ะ แจมไม่รุ้จริงๆนะ"
"พอเถอะทุกคน แก้วว่าเรารีบไปหาฟางเถอะ อย่ามาเสียเวลากับยัยนี้เลย"
พูดจบทุกคนก็เดินหนีจากแจม พิมกับหวายพลักแจมลงพื้นอย่างแรง
"โอ๊ย นังบ้า ดีพวกแกจะเปิดศึกกับฉันใช่มั้ย ได้เลย เชิญพวกแกหาไปเถอะ กว่าจะเจอ ยัยนั้นคงตายไปแล้วล่ะ โดดซะขนาดนั้น " แจมพูดจบก่อนจะนั่งลงอย่างไม่สบอารมณ์
ส่วนทุกคนก็มารวมตัวกันที่เดิมโดยมีอาจารย์รุ่นพี่และเจ้าหน้าทีเพื่อนๆ
"พิชชี่ เป็นไงบ้าง"
เขื่อนเดินไปหาพิชชี่ ที่พึ่งจะมาแต่ไปตามหาฟางเหมือนกัน
"ไม่เจอเลยครับ ผมสักจะห่วงฟางแล้วล่ะ นี่เราตามหามาครึ่งวันแล้วนะ ยังไม่เจอเลย"
"พรปวีณ์ รู้มั้ยว่าธนันต์ธรญ์ หายไปตั้งแต่ตอนไหน"
อาจารย์เดินเข้ามาถามพวกเราที่นั่งหมดปัญญาอยู่ ส่วนป๊อปปี้หลบไปอยู่อีกมุม โทโมะเลยตามไปดู
"เมื่อคืนหนูเข้าห้องสุดท้ายค่ะ หนูจำได้ว่าหนูล๊อกห้องเสร็จแล้วหนูก็ไปนอนต่อ แต่ถ้าฟางกลับมาห้อง ฟางก็ต้องเคาะประตูให้เราเปิด แต่ไม่มีเลยค่ะ มีแต่แจม ที่เคาะประตู หนูก็เลยเปิดให้ แต่ตอนนั้นมันดึกมากแล้วนะคะ"
พอมิล่าพูดจบ ทุกคนก็ยิ่งสงสัยไปใหญ่
"แต่ว่ายัยแจมบอกว่า ไม่รู้เรื่อง แล้วอย่างนี้เราจะไปหาที่ไหนคะอาจารย์"
เฟย์ พูดขึ้นก่อนดิ้นรน
"เฟย์ ใจเย็นๆนะ พี่โทรบอกคุณพ่อกับคุณแม่แล้ว กำลังจะมาที่นี่"
โฟร์เดินเข้ามาโอบน้องสาวที่ดิ้นเหมื่อนไก่โดนเฉือด
ไม่นานนักรถตู้ กระกูลนีระสิงห์ก็เล่นเข้ามาจอด ที่รานจอดรถ หน้าคณะ พอดี ท่านทั้งสองลงจากรถ ตรงมาทางลูกสาวทั้งสองที่กอดกันอยู่แล้วร้องให้
"คุณพ่อคุณแม่ข๋า"
เฟย์ รีบเข้าไปกอดพ่อกับแม่ทันที
"นี่มันเกิดอะไรขึ้น แล้วลูกสาวดิฉันหายไปไหน ทำไมไม่มีใครรู้"
พ่อของฟางเอ่ยขึ้นเสียงดังทำให้ทุกคนต้องสะดุ้ง นอกจากพี่อฟางจะเป็นนักธุระกิจที่ใหญ่แล้ว ยังมีเชื้อสายเป็นถึงมาเฟียเลยนะ
"พวกเรากำลังตามหากันอยู่ค่ะท่าน"
"ลูกแม่ ตายแล้ว"
แม่ฟางพูดก่อนจะเป็นลมไปอีกคน โฟร์กับเฟย์ เลยรีบเข้าไปดูประครองผุ้เป็นแม่ขึ้นทันที่
"ผมว่า เรารีบไปตามหากันอีกรอบมั้ยครับ"
จองเบพูดขึ้น ทุกคนเลยตัดสินใจ กลับไปหาอีกรอบ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
