{FIC JUSTIN BIEBER}พิชิตใจยัยวายร้าย

                       she is a new person

                              เธอคือคนใหม่

---------------------------------------------------------

"เมโลดี้มานี่ๆ"

"ขาแม่ มาทำอะไรตรงนี้ค่ะเนี่ย-0-"

"ชู่วววว เด็กบ้าเงียบๆสิเดี๋ยวมันก็รู้ตัวหรอกT^T" อ้อ...แม่ของฉันน่ะเอ่อท่านค่อนข้าง...จะไม่ค่อยเต็มเท่าไหร่น่ะ ทั้งหมดก็เป็นเพราะสองแม่ลูกนั่น!

"ค่ะๆ แม่มีไรให้เมโลดี้ช่วยหรอ^-^"

"เห็นนั่นมั้ยๆ" คุณแม่ชี้ไปทางยัยอะเดลกับจัสตินที่กำลังkissงั้นละ-..-'

"เห็นค่ะเห็น"

"ดูนังอะเดลสิ...มาหนุงหนิงกับจัสตินของเค้าT^T" คือคุณแม่ปลื้มจัสตินมากน่ะ รักตั้งแต่ยังไม่ดังเลยมั้ง-_-

"นี่แม่จะบอกว่าจะให้เมโลดี้แยกเขาสองคนงั้นหรอT0T"

"ช่ายยย ถ้าเตงไม่จัดการอะเดลเค้าจะไม่คุยด้วย ไม่กินข้าว ไม่นอนด้วย!"

"โอเค เค้าจะทำตามที่เตงบอกแต่เตงต้องไปนอนโอเคมั้ย"

"สัญญาณณณ"   

"สัญญาค่ะ^-^"

"good night"

"ป้าเมอร์ซี่มานี่ๆพาแม่ไปนอนหน่อยสิ"

"เตงสัญญาณแล้วนะ"

"ค่ะๆgood nightค่ะแม่"

เหอๆขอโทษนะแม่แต่เค้าไม่อยากแทรกอ่ะเสียเซล์ฟหมด

"จัสอย่าสิ...หน้าบ้านนี่นะ" ฉันรู้นะยัยอะเดลใจจริงเธอก็ทนไม่ไหวแล้วใช่มั้ยละ

"ไม่มีใครมาเห็นหรอกน่า แม่บ้านไปนอนกันหมดแล้วพ่อเธอก็นอนแม่เธอก็นอนพี่สาวเธอ...ก็ขึ้นห้องไปแล้ว"

"นี่!...พูดถึงพี่ฉันนายทำหน้าทะเล้นเชียวนะ"  แหมม...พึ่งรู้นะว่าจัสติน บีเบอร์ มีกะจิตกะใจคิดถึงฉันด้วยฮ่าๆ

"ทำไมเธอหึงฉันรึไง"

"ก็เปล้าา...อย่างพี่เมโลดี้นายดูก็น่าจะรู้แล้วนิว่าพี่เค้าน่ะทั้งสวยทั้งน่ารักแล้วก็เซ็กซี่เกิดนายติดใจพี่เขาขึ้นมาฉันก็แย่น่ะสิ"

ขอบใจนะจ๊ะ...นังแอ๊บ-...-

"หึงชัดๆ"

"ไม่ได้หึงนะ...ว้าย!จัสทำไรน่ะ" โหจัสตินนี่ร้ายใช่เล่นนะเขาช้อร่างของยัยอะเดลขึ้นแล้วพาไปห้องนั่งเล่นละเอ๊ะ...จะว่าไปจัสตินนี่ใจร้อนเนอะฉันรู้สึกหมั่นไส้ยัยอะเดลแล้วสิแกล้งซะหน่อยดีกว่า

ฉันเดินดุ่มๆพลางคิดแผน(ชั่วร้าย)ไปด้วย อืมเอางี้ละกัน

แก้ตรงนี้ดีกว่า สามนาทีผ่านไป

เอ๊ะตรงนี้ดีมั้ยนะ สองนาทีถัดมา

"เย้!สำเร็จแล้ว" เริ่มแผนเลยดีกว่า^-^

"อะเดล...อะเดลอยู่รึเปล่า!" ฉันเรียกอะเดลหวังว่าจะให้สองคนนั้นรู้ตัวแล้วจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อยซะ!

"เดล!เดลอยู่ไหนน่ะ"

"เดลอยู่ที่ห้องนั่งเล่นคะ"

"อ่าวดูหนังกันอยู่หรอจ๊ะ^^;" ฉันแกล้งยิ้มเจื่อนๆก็เพราะว่าหนังที่ว่านั่นเป็นหนังที่เอ่อ...กำลังจูบกันอย่างดูดดื่มน่ะสิ สงสัยคงรีบจนไม่ได้ดูฮ่าๆฉันแอบเห็นรอย'บางอย่าง'ที่ต้นคอของอะเดลด้วยละ

"เอ่อ...คะพี่เมโลดี้มีอะไรหรอคะ^///^" ยัยอะเดลหน้าแดงเลยละแต่อย่านึกนะว่าฉันจะไม่รู้ว่าเธอแอ๊บน่ะ-..-

"คือว่าแอร์ที่ห้องของพี่เสียน่ะ...แล้วช่างซ่อมเขาลากลับบ้านนอกด้วยพี่ก็เลยเอ่อ...คิดว่าจะให้จัสตินซ่อมให้หน่อยได้มั้ย^^"

"อ๋อ...ได้สิคะเดลรู้ว่าพี่ขี้ร้อน><ช่วงนี้ที่นี่หน้าร้อนด้วยสิ ได้ใช่มั้ยจัสติน"

"อืม..." เหมือนจัสตินกำลังหงุดหงิดนะที่ฉันมาขัดน่ะฮ่าๆ

"งั้นฉันไปรอที่ห้องนะจัส"

"อืม..."

พอยัยอะเดลเดินไปได้ซักพักฉันก็หันกลับไปมองจัสตินแล้วเหยียดยิ้มบางๆให้ (อย่างเสแสร้ง) พร้อมกับเดินนำเขาไปที่ห้องของฉัน

"ช่วยซ่อมให้หน่อยสิมันเปิดไม่ได้น่ะ"

จัสตินไม่พูดอะไรแล้วเดินไปที่แอร์ของฉันท่าทางหงุดหงิด

ฉันไม่พูดอะไรพลางมองตามหลังเขาที่แงะนู่นแงะนั่นแงะนี่อย่างงงๆมันไม่ได้เป็นที่แอร์หรอกมันเป็นที่ฉันนี่แหละที่เอาถ่านที่หมดแล้วมาใส่รีโมตฮ่าๆ

"ผมไม่รู้ด้วยนะว่าจะซ่อมอะไร...ให้ช่างมาดูละกัน"

"ว้า...แย่จังร้อนอ่ะ" ฉันพูดพลางแกะกระดุมออกสองเม็ดคลายร้อนทำให้จัสตินมองตาไม่กระพริบเลยละก็ฉันตั้งใจฮ่าๆโอ้ยยย แต่เอาจริงๆนะฉันก็ร้อนเหมือนกันนะเนี่ยเหงื่อแตกแล้วเนี่ยฉันขี้ร้อนจริงๆน่ะแหละ ความขี้ร้อนที่(ฉันคิดว่า)จัสตินคงหาว่าฉันยั่วเขาแน่ๆแต่พอเห็นเหงื่อของฉันเขาคงไม่นินทาแล้วมั้ง

"เฮ้อ...เอาเถอะฉันจะไปส่งที่ห้องยัย...เอ่ออะเดลละกัน" ตายละแก้คำแทบไม่ทัน

"-_-' " <หน้าจัสติน

"^-^" <หน้าฉัน

แหม ดูเหมือนเขากำลังจับผิดฉันนะหรือว่าเขารู้ทันแผนของฉันน่ะ

!?! ตายละฉันต้องทำอะไรซักอย่างถึงเขาจะแสดงออกมาไม่มาก

แต่ฉันก็ไม่ควรประมาท

ฉันออกมาหน้าห้องเพื่อจะไปส่งจัสตินที่ห้องอะเดลระหว่างนี้ฉันคงต้องทำอะไรซักอย่าง...

"ว้ายยย!" ฉันคิดแผนเบสิคๆมากๆ แผนขาพลิก=_=

จัสตินรับฉันเกือบจะไม่ทันแน่ะถ้าฉันหน้าคว่ำใครจะรับผิดชอบกันละยะ

เอ๊ะ ดูเหมือนมือจัสตินจะเผลอลูบไล้(โดยไม่ได้ตั้งใจ...มั้ง)แผ่นหลังฉันอยู่นะ"เอ่อ...ขอบคุณ...นะ"

"อ่าว...จัส...!!!"

ยัยอะเดลเห็นซะแล้วสิในท่าที่ไม่ควรจะเห็นซะด้วย!