รักของเรา...NOT Love U
เขียนโดย 
mintmathuros
วันที่ 7 กันยายน พ.ศ. 2557 เวลา 20.23 น.
แก้ไขเมื่อ 5 มีนาคม พ.ศ. 2558 17.52 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
25) 25: ทบทวน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“ แก้วไปหาหมอเถอะ พี่ขอ “ ป๊อปปี้พูดกับน้องสาวที่เอาแต่นอนอยู่ในห้อง ไม่ยอมออกไปไหน
“ แก้วไม่ได้เป็นอะไร “ แก้วพูดกลับ
“ ไม่เป็นอะไรได้ยังไง ทั้งอาเจียน ทั้งเป็นลม “ ป๊อปปี้โวยวายใส่น้องสาว จนเขื่อนต้องเข้ามาห้าม
“ ใจเย็นไอ้ป๊อป น้องคงไม่อยากไปงั้นเราให้หมอมาที่นี่ก้ได้ “ เขื่อนพูดกับป๊อปปี้ ชายหนุ่มมองแก้วก่อนจะเดินออกจากห้องไป
“หมอตกลงแก้วมันเป็นอะไร” ป๊อปปี้ถามหมอ
“ คนไข้เอ่อ..”
“หมอ!! “
“ ท้องครับ “
“อะไรน่ะหมอ!!! บ้าไปแล้วหรือไง “ เขื่อนและป๊อปปี้อึ้งกับคำตอบที่ได้มาอย่างมาก ก่อนที่เขื่อนจะโวยวายถามหมอ
“..... “
“แก้ว “ ป๊อปปี้เดินเข้าไปสังเกตเห็นน้องสาวของตัวเองร่างกายสั่นๆก็เดินเข้าไปหา
“แก้วเกลียดมันฮึกฮือออ แก้วจะเอามันออก” แกวโวยวายแล้วทุบที่ท้องของตัวเอง
“ อย่าทำร้ายตัวเอง “ป๊อปปี้รีบเข้าไปห้าม ก่อนจะกอดแก้มแน่น แก้วร้องไห้กอดพี่ชายแน่นกว่าเดิม
“ พี่จะพาเราไปจากที่นี่ ไปเริ่มต้นกันใหม่นะ หลานคนเดียวพี่เลี้ยงได้ “ ป๊อปปี้ร้องไห้กอดน้องสาวตัวเองแน่น
“ หาไม่เจอ เป็นไปได้ยังไง “ โทโมะพูดอย่างหงุดหงิด แล้วพูดกับนักสืบที่เขาจ้างให้ไปสืบหาแก้วและป๊อปปี้ เพราะช่วงหลายอาทิตย์ผ่านมา ไม่มีใครเห็นพวกของป๊อปปี้อีกเลย กิจการต่างๆที่เป็นของป๊อปปี้ก็กลายเป็นว่าคนสนิทของชายหนุ่มมาดูแล
“ ผมขอโทษจริงๆครับนายท่าน”
“ออกไป!! “ โทโมะโวยวาย จนนักสือบรีบออกจากห้องไป
“ พี่โมะเกิดอะไรขึ้นเนี่ย” เฟย์เห็นนักสืบคนเดิมรีบวิ่งออกจากห้องของโทโมะก็เดินเข้าไปหาพี่ชาย
“ไม่มีอะไร แล้วเราละวันนี้ไปไหนหรอ” โทโมะสงบสติอารมณ์แล้วถามน้องสาว
" ไม่รู้สิ..." เฟย์ทำหน้าเศร้าๆ ก่อนจะเดินมานั่ง
" เจอไอเขื่อนบ้างหรือเปล่า " เฟย์แอบตกใจที่พี่ชายรู้เรื่องของเธอและผู้ชายคนนั้น
" ... "
" พี่รุ้ ว่าไงเจอมันบ้างไหม "
" ไม่ .. ไม่รู้หายหัวไปไหน เหอะ! " โทโมะยิ่งเครียดหนักกว่าเดิม เล่นหายกันไปหมด เป็นไปได้ยังไง
" คิดถึงเฟย์หรอพี่เขื่อน " แก้วเดินเข้ามาหาพี่ชายอีกคน
" บ้า . "
" ที่จริงพี่ไม่ต้องมากับพวกเราก็ได้นะ พี่กลับไปดูแลกิจการของพี่ป๊อปที่นั่นก็ได้ อย่างน้อยพี่ก็ยังได้อยุ่กับเฟย์ " แก้วพูดแล้วยิ้มให้พี่ชาย
" ช่างมันเถอะพี่ก็แค่...เล่นๆ " เขื่อนยักคิ้วแล้วเดินหนีแก้วไป หญิงสาวมองตามแล้วส่ายหน้าเบาๆ
" อยู่กับแม่นะลูก แม่สัญญาจะดูแลหนูอย่างดี " แก้วพูดเบาๆแล้วเหม่อมองไปข้างหน้า ก่อนจะลูบท้องเบาๆ
" โมะ " ฟางเดินลงมาหาร่างสูงที่กำลังสั่งงานกับลูกน้องอยู่
" ฟาง.. ลงมาทำไม เห้อ... ดื้ออีกแล้วนะ " โทโมะดุหญิงสาวที่ป่วยแล้วยังจะเดินลงมาอีก
" ฟางไม่ได้เป็นอะไรนี่ "
" ก็ถ้าเกิดว่าฟางลื่นล้มละ แล้วลูกของโมะจะเป็นไงละหืม... " ฟางยิ้มหวานให้ชายหนุ่ม เมื่อเห็นลูกอ้อนของายหนุ่ม
" โมะ..คือฟาง "
" ออกไปก่อนแล้วอย่าลืมที่ฉันสั่ง " โทโมะหันไปสั่งลูกน้องก่อนจะพาเดินเข้าไปในห้องทำงาน
" เป็นอะไรหรือเปล่าเนี่ย หน้าซีดเลย ไปพักเถอะนะ " โทโมะพูดแล้วปัดปอยผมให้ฟาง
" โมะ โมะก็รู้ว่าเด็กในท้องไม่ใช่...."
" แต่โมะรักแม่เขานิ ก็ต้องดูแลลูกเขาด้วยสิ จริงไหม "
" แน่ใจหรอว่าโมะรักฟาง "
" อ่ะเอ.. จริงสิ " โทโมะหลบสายตาของหญิง
" ทุกคนเขาอาจจะมองว่าเราเป็นคู่รักที่หวาน ที่เพอร์เฟค แต่โมะรู้อะไรไหม ฟางรู้ว่าตอนนี้โมะไม่ได้รักฟางแล้ว แล้วฟางก็รู้ว่าโมะก็รู้ว่าฟางก็ไม่ได้รักโมะ ทุกอย่างที่ผ่านมาเรากำลังหลอกตัวเอง "
" ฟาง...คือโมะ "
" ไม่เป็นอะไรเลยโมะ ฟางสบายดี ฟางโอเคกับที่เป้นอยู่ แต่ฟางอยากจะบอกโมะนะว่าทุกอย่างมีเวลาของมัน อย่าปล่อยให้มันเลือนหายไปง่ายๆ แก้วเป็นคนดีแล้วเค้าก็รักโมะมากนะรู้ใช่ไหม " ทันทีที่ฟางพูดจบ โทโมะดึงฟางเข้ามากอด
" มันคงสายไปแล้วละฟาง เธอหนีไปแล้ว... " น้ำตาลุกผู้ชายค่อยๆไหลออกมา ฟางกอดปลอบชายหนุ่ม
" พักเถอะนะ... แล้วตื่นขึ้นตามหาหัวใจของตัวเองอีกครั้ง ฟางเชื่อว่าหัวใจของแก้วและโมะจะเจอกันสักวันหนึ่ง " ฟางลูบผมชายหนุ่มที่นอนหนุกตักเธออยู่ ก่อนชายหนุ่มจะหลับตาลง
" คุณฟางจะไปไหนคะ " คนใช้ถามหญิงสาวที่เดินออกมาจากห้องของนายใหยประจำบ้าน
" ไปข้างนอกนะจ้ะ "
"............ พรึ่บบ " สาวน้อยกำลังเดินไปที่บันไดเพื่อที่จะเดินออกไปข้างงนอกแต่ก็ต้องรีบจับราวบันไดเอาไว้ก่อนที่จะเดินไป เพราะรู้สึกมึนหัว
ตุบบ !!
" ว้ายคุณฟาง...!!! "
" ฟาง!!! / พี่ฟาง " โทโมะตกใจตื่น เมื่อได้ยินเสียงแม่บ้านตะโกน ก่อนจะรีบออกจากห้องไปก้ต้องตกใจเมื่อเห็นสาวน้อยของเขานอนจมกองเลือดอยู่ที่บันไดด้านล่าง
จะจบแล้ว555 บอกแล้วเอาให้มันจบสักที เพราะมไ่สนุกแล้วจริงไหม5555
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
