พ่อบ้านปีศาจ ภาคชิเอลเป็นปีศาจ บท2 YAOI 18+

หลายนาทีต่อมาน้ำก็เดือดเซบาสเตียนจัดแจงดับไฟในเตาให้เรียบร้อยแล้วหยิบกาน้ำเดินถือขึ้นไปข้างบนตรงไปยังห้องนอนของชิเอลอย่างรวดเร็ว เมื่อมาถึงแล้วก็เอากาน้ำร้อนวางที่พื้นแล้วเปิดประตูเข้าไปเลยโดยไม่ต้องเคาะแล้วย่อตัวหยิบกาน้ำชานทั้งสองกาเดินถือเข้าไปในห้องทันที เดินข้ามห้องตรงไปยังห้องน้ำโดยที่ไม่ได้สนใจคนที่ยืนดูอยู่มากนัก
ชิเอลยังคงยืนอยู่ยังไม่กล้านั่งบนเตียงเพราะจะทำให้เจ็บปวดและเตียงจะเลอะเลือดของเขาได้

"เซบาสเตียน"ชิเอลร้องเรียกเมื่อเห็นเซบาสเตียนเดินออกมาจากห้องน้ำแล้ว

"ขอรับ"เซบาสเตียนขานรับพรางมองหน้าคนเรียกเขาอย่างแปลกใจสงสัย

"ในเมื่อนายเป็นคนทำฉันเจ็บนายต้องรับผิดชอบนะ"ชิเอลต่อรอง

"แน่นอนขอรับ ผมรับผิดชอบในสิ่งที่ผมทำอยู่แล้ว มานี่สิครับไปอาบน้ำล้างตัวก่อน เดี๋ยวผมจะทายาให้"เซบาสเตียนพูดอย่างอ่อนโยนพรางเดินไปคว้าจับมือของนายน้อยพาไปยังห้องน้ำ ชิเอลเม้มปากแน่นพยายามฝืนความเจ็บปวดนั้นเดินตามพ่อบ้านของเขาไป
เมื่อมาถึงที่ห้องน้ำแล้วเซบาสเตียนก็ย่อตัวลงนั่งคุกเข่าตรงหน้าพรางยื่นแขนมาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวยาวที่เปื้อนเลือดนั้นออกอย่างช้าๆ

"นี่เซบาสเตียน เดี่ยวทายาเสร็จแล้วนายต้องเล่าเรื่องของนายให้ฟังเลยนะ ฉันอยากฟังเรื่องสมัยเด็กของนายต่อ"ชิเอลบอกเสียงเรียบพรางยืนนิ่งๆให้เซบาสเตียนถอดเสื้อผ้าของเขาตนออกอย่างว่าง่าย

"ได้ขอรับ ผมเองก็หายง่วงไปแล้ว จะเล่าต่อก็ได้ขอรับ แต่ตอนนี้อาบน้ำแช่น้ำอุ่นๆก่อนนะขอรับ"เซบาสเตียนพูดพรางแกะกระดุมเม็ดที่สาม

"อืม"ชิเอลพยักหน้า

"นายน้อยโกรธผมหรือเปล่าที่ทำคุณเจ็บขนาดนี้ ผมขออภัยจริงๆขอรับไม่นึกว่าจะเป็นแบบนี้เลย "เซบาสเตียนพูดอย่างรู้สึกผิดพรางเอามือลูบหัวนายน้อยของเขาอย่างเอ็นดู

"ช่างมันเถอะ เซบาสเตียนเรื่องมันแล้วไปแล้ว ฉันเองก็ทำไม่ดีกับนาย เล่นปลุกนายมาแต่เช้ามืด ถ้านายจะโมโหหงุดหงิดใส่มันก็ไม่แปลกหรอก"ชิเอลหลับตาพูดเขาเองก็รู้สึกผิดเหมือนกันที่เพิ่มงานให้เซบาสเตียนทำแต่เช้ามืด และดุจากสภาพพ่อบ้านของเขาในตอนนี้ยังไม่ได้แต่งตัวเลยด้วยซ้ำยังใส่กางเกงขาสั้นตัวเดียวมาหาเขาทันทีที่เรียกอีก

"หึหึหึ นายน้อยนี่น่ารักดีนะครับ"เซบาสเตียนเอ่ยปากชมพรางยิ้มอย่างเอ็นดูแล้วก็ยื่นหน้าเข้ามาใกล้แล้วหอมที่แก้มใสๆของเชิเอลทันที

"อ๊ะ"ชิเอลร้องอย่างตกใจคาดไม่ถึงว่าจะโดนหอมแก้มอีกแล้ว

"เซบาสเตียน!อ๊ะ!!"ชิเอลร้องโวยเมื่อถูกหอมแก้มอีกข้าง เด็กหนุ่มหน้าแดงซ่านด้วยความเขิน เซบาสเตียนอมยิ้มแล้วก้มหน้าก้มตาปลดกระดุมเม็ดสุดท้ายออก แล้วถอดเสื้อออกมาครึ่งตัวแล้วก็โลมไล้พรมจูบที่หัวไหล่ขาวเนียนนุ่ม

"ยะอย่าน่าจะอาบน้ำไม่ใช่เหรอ"ชิเอลร้องห้ามพรางเอามือดันหน้าเซบาสเตียนออกก่อนที่จะเลยเถิดไปมากกว่านี้

"หึหึหึ"เซบาสเตียนหัวเราะแล้วเงยตัวขึ้น จากนั้นเขาก็ลุกไปหยิบกระดาษชำระออกมาจากตู้มาถือเอาไว้ ชิเอลมองดูอย่างแปลกใจสงสัยว่าจะเอามาทำอะไร

"เอามาทำอะไรน่ะ"ชิเอลถามพรางมองดูกระดาษชำระในมือของเซบาสเตียนอย่างสงสัย

"เอามาเช็ดเลือดยังไงขอรับ นายน้อยคงจะไม่ลงไปในอ่างๆทั้งๆที่เลือดยังไหลอยู่หรอกนะขอรับ ขืนทำแบบนั้นน้ำจะแดงหมดนะขอรับ"เซบาสเตียนพูดพรางคว้าแขนชิเอลลากตัวมาใกล้ๆแล้วจับหินหลัง 

"อ่า ซะ เซบาสเตียนไม่ต้องก็ได้ ฉะ ฉันเช็ดเองเอามานี่"ชิเอลส่ายหน้าท่าทางเขินอายพรางแย่งกระดาษมาจากมือของเซบาสเตียนมาถือไว้ เขาจะทำด้วยตัวเอง เซบาสเตียนไม่ว่าอะไรตามใจนายน้อยของเขาอย่างเต็มที่

"จะทำเองหรือขอรับ ได้ครับ "เซบาสเตียนพูดพรางปล่อยแขนชิเอลแล้วถอยออกมาห่างๆตัวเด็กหนุ่มเล็กน้อย 
ชิเอลเอากระดาษมาดูก่อนจะตัดสินใจเอาไปซับเลือดที่ช่องทางที่แสบแดงเพื่อเช็ดเลือดสีแดงสดที่ไหลออกไม่หยุดด้วยสีหน้าเจ็บปวด น้ำตาจะไหลออกมาให้ได้เลย เด็กหนุ่มเอามือปิดปากพยายามฝืนกลั้นเอาไว้ไม่ให้ร้องไห้ออกมา

"นายน้อย เช็ดแค่ข้างนอกเลือดจะไม่หยุดไหลนะขอรับ ต้องเช็ดเข้าไปข้างในสิขอรับ"เซบาสเตียนให้คำแนะนำด้วยความหวังดี ชิเอลหันมามองหน้าคนแนะนำตาขวางอย่างไม่สบอารมณ์

"หุบปากไปเลยเซบาสเตียน"ชิเอลพูดอย่างไม่สบอารมณ์ จะให้เขาเช็ดตรงนั้นได้ไงล่ะมันเจ็บสุดทนแล้วนะ นี่แค่ข้างนอกยังเจ็บขนาดนี้ถ้าเช็ดเข้าไปข้างในจะขนาดไหนเขาไม่อยากจะคิดเลย

"หึ ใจไม่ถึงสินะขอรับ ไม่กล้าทำก็บอกมาเถอะ ผมจะได้ทำให้"เซบาสเตียนพูดเยาะเย้ย ชิเอลจ้องตาอย่างไม่สบอารมณ์ พรางโยนกระดาษเปื้อนเลือดใส่หน้าพ่อบ้านหนุ่มอย่างโมโห

"ใครว่าฉันใจไม่ถึง อย่ามาดูถูกฉันนะเซบาสเตียน"ชิเอลชี้หน้าด่าพ่อบ้านเสียงเขียว

"แหม ถ้ากล้าก็ทำสิขอรับ อย่ามายืนด่ากระผมปาวๆแบบนี้สิ หรือนายน้อยไม่แน่จริง"เซบาสเตียนพูดยั่วยิ้มเยาะ 

"หนอย เจ้าบ้า เซบาสเตียน แกนะแก"ชิเอลยืนกำมือแน่นด้วยความเจ็บใจที่โดนเซบาสเตียนยั่วโมโห 

"ทำสิครับ ก่อนที่เลือดจะไหลออกหมดตัว รีบๆซับซะ ถ้าทำเองไม่ได้เดี๋ยวผมทำให้ก็ได้ขอรับ"เซบาสเตียนพูดพรางยื่นส่งกระดาษชำระปึกใหม่ให้ 

"ได้ เรื่องแค่นี้ถ้าทำไม่ได้ก็แย่เต็มทีแล้ว เอามานี่"ชิเอลพูดอย่างหงุดหงิดพรางตวัดมือรับกระดาษมาจากเซบาสเตียนมาถือไว้ทันที แล้วจากนั้นก็กลั้นใจหลับตาแน่นก่อนจะเอากระดาษชำระเช็ดเลือดในช่องทางนั้น แต่พอรู้สึกเจ็บเขากลับหยุดเช็ดเอาเสียดื้อๆ เด็กหนุ่มพยายามฝืนเอามือปาดเช็ดเลือดให้ได้แต่พอแตะเพียงเล็กน้อยก็เจ็บมากแล้วน้ำตาจะไหลเอาให้ได้เลย เซบาสเตียนเห็นแล้วรู้สึกรำคาญที่นายน้อยใจเสาะไม่กล้าเช็ดแผลให้ตัวเอง

"หึนายน้อยนี่เด็กจริงๆไม่กล้าเช็ดสินะขอรับ "เซบาสเตียนพูดยิ้มๆพรางคว้าจับแขนชิเอลเอาไว้แล้วจับตัวหินหลังเลือดไหลจั่กๆออกมาเหมือนก๊อกแตกที่นายน้อยเช็ดคือรอบนอกไม่กล้าเช็ดข้างในเพราะมันเจ็บมากเกินกว่าที่เขาจะรับไหว

"ฉัน..."ชิเอลพูดอะไรไม่ออก ใบหน้าซีดเซียวรู้สึกแย่เอามากๆเขาไม่กล้าเช็ดข้างในจริงๆและตอนนี้เจ็บจนน้ำตาจะไหล เซบาสเตียนมองดูอย่างสงสารเขาเอามือมาลูบแก้มใสๆที่ตอนนี้เริ่มซีดลง เด็กหนุ่มก้มหน้าหลบสายตาด้วยความอับอายที่ไม่อาจทำได้อย่างที่ตนพูดเอาไว้ ก็สมควรที่จะให้พ่อบ้านของเขาพูดจาดูถูก 

"อะไรกันๆจะร้องไห้แล้วหรือขอรับ แค่นี้ก็ทนไม่ไหวแล้วเหรอแย่จริงเลยนะครับ "เซบาสเตียนพูดกระตุ้นให้ชิเอลเข้มแข็งขึ้นแต่ ผลที่ได้กลับตรงกันข้าม เพราะตอนนี้ชิเอลกำลังร้องไห้หยาดน้ำตาหยดลงมาที่มือของพ่อบ้านหนุ่มเสียแล้ว

"อ้าว..ร้องไห้ซะแล้ว "เซบาสเตียนมองดูชิเอลกำลังร้องไห้สะอื้นพรางเอานิ้วหัวแม่มือปาดเช็ดน้ำตาของนายน้อยออกอย่างอ่อนโยน จากนั้นก็ดึงตัวนายน้อยมาโอบกอดปลอบโยนรู้สึกว่าแท้จริงแล้ว นายน้อยยังเด็กอยู่มากเลย ทั้งเด็กและไร้เดียงสา

"ฉันไม่ได้อยากจะร้องสักหน่อย ฮึก แต่น้ำตามันไหลออกมาเอง ฉัน ไม่ได้อ่อนแอ"ชิเอลพูดพรางเอามือปาดเช็ดน้ำตาออกตอนนี้เขากำลังถูกเซบาสเตียนกอดแล้วลูบหัวอย่างอ่อนโยน

"ไม่เป็นไรขอรับจะร้องไห้หรือจะอ่อนแอบ้างก็ไม่เห็นจะเป็นไรเลย นายน้อยยังเด็กอยู่นิ่ครับ "เซบาสเตียนพูดปลอบพรางเอามือลูบหลังนายน้อยไปมาเบาๆชิเอลดันตัวเองผละออกจากอ้อมกอดของพ่อบ้านหนุ่มพรางหันหน้าหลบสายตาด้วยใบหน้าแดงกล่ำอย่างเขินอาย

"ฉัน ไม่ใช่ เด็กนะ เซบาสเตียน "ชิเอลไม่ยอมให้ถูกเรียกว่าเด็กอีกตามเคย 

"หึหึหึ"เซบาสเตียนถึงกับอมยิ้มขบขันในท่าทีของนายน้อย

"ขำอะไรของนาย"ชิเอลพูดอย่างเขินๆหน้าแดงแป๊ดเลย

"เปล่าขอรับ หึหึหึ ดูท่าจะหยุดร้องไห้แล้วงั้นผมจะเช็ดแผลให้นะขอรับ "เซบาสเตียนพูดพรางทรุดตัวลงนั่งคุกเข่าแล้วดันตัวชิเอลมากอดไว้แน่นเลย

"อ๊ะ ปล่อยนะ จะกอดฉันอีกทำไมอ่ะ "ชิเอลร้องโวยหน้าแดงกล่ำด้วยความเขินที่ถูกเซบาสเตียนกอดรัดเสียแน่นเลย

"เดี๋ยวผมจะเช็ดแผลให้ถ้าเจ็บก็กัดผมได้เลย กัดแรงๆก็ได้ขอรับ"เซบาสเตียนบอกพรางเอากระดาษชำระมาทำเป็นเกลียวแหลมเล็กๆเตรียมสอดเข้าไปที่ช่องทางสีโลหิตของนายน้อยของเขา ชิเอลสะดุ้งรุ้สึกหวาดเสียวขึ้นมาทันที เขาเอาแขนโอบกอดคอเซบาสเตียนไว้แล้วซบหน้าลงกับไหล่กว้างของพ่อบ้านหนุ่มแล้วหลับตาลง

"อ๊าาาาา เจ็บ อ๊าาา เซบาสเตียนไม่เอา อย่าาาา!!อ๊าาา!!!"ชิเอลร้องลั่นตัวกระตุกเกร็งด้วยความเจ็บปวดเมื่อถูกกระดาษปลายแหลมสอดเข้าไปในช่องทางสีโลหิตนั้นเพื่อซับเลือด

"กัดผมสิขอรับ "เซบาสเตียนบอกพรางเอามือข้างหนึ่งจับหัวนายน้อยกดลงซบกับไหล่ชิเอลเอาแขนกอดรัดคอพ่อบ้านหนุ่มเสียแน่นด้วยความเจ็บปวดสุดทน พ่อบ้านหนุ่มยังคงซับเลือดต่อค่อยแยงเข้าไปช้าๆปลายเกลียวนั้นชุ่มโชกไปด้วยหยาดน้ำสีโลหิตจากที่ไหลจั่กออกมาไม่ขาดสายก็ค่อยๆหยุดลงเรื่อยๆ 

"อื้อ อื้อ"ชิเอลเจ็บจนทนไม่ไหวแล้วจึงงับคอเซบาสเตียนแล้วฝังเขี้ยวปีศาจเล็กๆลงไปที่คองามระหงส์ของพ่อบ้านหนุ่มทำให้เลือดสดๆจากคอไหลลงมาเป็นทางเปลอะหน้าและปากของเด็กหนุ่ม กลิ่นเลือดของพ่อบ้านหนุ่มช่างหอมหวานชวนเชิญให้ลิ้มลองเสียจริงๆ

"หือ นายน้อยอยากดื่มเลือดของกระผมหรือขอรับ"เซบาสเตียนถามอย่างแปลกใจที่ชิเอลเปลี่ยนจากกัดมาเป็นเลียแทน พอลิ้นแตะสัมผัสเลือดของเซบาสเตียนเขารู้สึกว่าเรี่ยวแรงของตนเพิ่มมากขึ้น ความเจ็บปวดเริ่มลดลงจนแทบจะไม่รู้สึกเจ็บอีกแล้วน่าแปลกจริงๆ

"แปลก"ชิเอลพูดข้างๆหูเซบาสเตียน เขาดันตัวออกมามองหน้าพ่อบ้านหนุ่ม

"อะไรหรือขอรับที่แปลก"เซบาสเตียนถามอย่างแปลกใจพรางหยุดซับเลือดที่ช่องทางอย่างกระทันหัน

"ฉันไม่รู้สึกเจ็บตรงนั้นแล้วน่ะสิ"ชิเอลบอกพรางลองเอามือไปแตะๆดูเลือดหยุดไหลแล้วและก็ไม่เจ็บแล้วด้วย หรือเป็นเพราะเลือดของเซบาสเตียนช่วยสมานแผลให้เขาเป็นไปได้ด้วยเหรอ เลือดของพ่อบ้านปีศาจวิเศษขนาดนั้นเชียว

"งั้นหรือขอรับ คงจะเพราะนายน้อยดื่มเลือดของกระผมเข้าไปสินะ ตอนนี้เป็นยังไงบ้างล่ะ"เซบาสเตียนถามอย่างเป็นห่วง

"หายแล้ว ไม่เจ็บแล้วด้วย หายเป็นปลิบทิ้งเลยล่ะ เซบาสเตียน รู้งี้ฉันน่าจะงับคอนายดื่มเลือดนายไปนานแล้ว ทำไมนายไม่ยอมบอกฉันว่าเลือดของนายช่วยสมานแผลและฟื้นฟูพลัง นี่ฉันรู้สึกมีพลังมากขึ้นกว่าเดิมแล้วล่ะ"ชิเอลพูดอย่างร่าเริง ตอนนี้เขาหายเจ็บแล้ว เคลื่อนไหวร่างกายก็คล่องตัวขึ้นด้วย

"เลือดของปีศาจเอสคราสนี่นา มีพลังเยียวยาและฟื้นฟูพลังปีศาจสำหรับปีศาจที่ไม่ใช่เอสคราสจะช่วยได้มากเลยขอรับ ยินดีด้วยนะขอรับ ผมเองก็ลืมนึกไปว่าเลือดของผมช่วยนายน้อยได้ อย่างนี้ถ้านายน้อยเจ็บตรงนั้นอีกก็ไม่ต้องทายาแล้วสิ งั้นคืนนี้มาเล่นจ้ำจี้กันจนถึงเช้ากันเลยนะขอรับ"เซบาสเตียนพูดยิ้มๆพรางเดินตรงไปคว้าตัวชิเอลลากมากอดรัดฟัดหอมแก้ม

"ยะอย่าน่า ฉันจะอาบน้ำแล้วเดี๋ยวน้ำเย็นหมด แล้วก็... "ชิเอลพูดหยุดทิ้งค้างไว้ เซบาสเตียนเงยหน้าขึ้นมองเพื่อฟังว่านายน้อยจะพูดอะไรต่อ

"แล้วก็อะไรหรือขอรับ"เซบาสเตียนถาม

"หึ"ชิเอลยิ้มเจ้าเล่ห์พรางอาศัยจังหวะที่เซบาสเตียนยังเอามือแตะแก้มของเขาอยู่ จึงแกล้งจับเอวกางเกงนอนขาสั้นสีดำของพ่อบ้านหนุ่มแล้วดึงพรืดลงมาทันที เล่นทำเอาเซบาสเตียนตกใจเบิกตากว้างอ้าปากค้างเลย

"หวาาา นายน้อยทำอะไรเนี่ย!!!"เซบาสเตียนร้องโวยพรางรีบเอามือดึงเอวกางเกงขึ้นมาสวมใส่ทันที เขายังไม่ได้ตั้งตัวเลย โดนนายน้อยแกล้งจับถอดกางเกงซะได้

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า นายอยากเผลอช่วยไม่ได้ ฮ่า ฮ่า ฮ่า"ชิเอลหัวเราะชอบใจที่แกล้งเซบาสเตียนได้สำเร็จ

"แหมๆนายน้อยนี่ร้ายจริงๆ"เซบาสเตียนยืนมองชิเอลอย่างอายๆ 

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า เอาหล่ะมาอาบด้วยกันสิ เซบาสเตียนลงมา เร็ว"ชิเอลกวักมือเรียกอย่างร่าเริง

"นายน้อยอาบไปเหอะ ผมเกรงใจ"เซบาสเตียนบอก

"เกรงจงเกรงใจไรกัน นายเป็นพ่อบ้านของฉันนะ ลงมาสิ"ชิเอลเชิญชวนสุดๆ

"แน่ใจหรือขอรับที่จะให้กระผมลงไปอาบด้วยน่ะ "เซบาสเตียนพูดพรางทำสีหน้าหื่นๆ 

"อะไร นายจะทำอะไร อย่ามามองฉันหื่นๆแบบนี้นะเจ้าบ้า"ชิเอลด่าเข้าให้ เซบาสเตียนหัวเราะชอบใจพรางถอดกางเกงขาสั้นออก ชิเอลมองตาค้าง

"งั้นกระผมก็ไม่เกรงใจแล้วขอรับ"เซบาสเตียนพูดพรางเดินไปตัวเปลือยเปล่าตรงไปที่สระน้ำแล้วก็ก้าวขาลงมาในสระ ชิเอลใจเต้นแรงมองดูเรือนร่างที่สง่างามสมบูรณ์แบบอย่างไม่วางตา 
พอเซบาสเตียนลงมาในสระก็คว้าจับตัวชิเอลมานั่งตักแล้วโอบกอดทันที

"อ๊ะ"ชิเอลร้องอย่างตกใจหน้าแดงซ่านด้วยความเขิน พรางเงยหน้ามองตาสีทับทิมคู่สวยนั้นอย่างหลงไหล

"คืนนี้เรามาเล่นจ้ำจี้กันต่อดีมัยขอรับ นายน้อยหายเจ็บตรงนั้นแล้วนี่นะ"เซบาสเตียนก้มหน้าลงมากระซิบเชิญชวนด้วยเสียงแผ่วเบาข้างๆหูชิเอล เด็กหนุ่มหน้าแดงกล่ำด้วยความเสียวและจั๊กจี้ บริเวณใกล้หูเป็นจุดอ่อนของเด็กหนุ่ม

"นายนี่มัน...พอฉันหายก็เอาเลยนะ จะได้ใจเกินไปแล้ว"ชิเอลพุดอย่างเขินๆพรางเอามือตบแก้มพ่อบ้านหนุ่มเบาๆอย่างหยอกล้อ เซบาสเตียนอมยิ้มพรางฟัดหอมแก้มหลายฟอดใหญ่