Agreement เล่ห์เหลี่ยมร้ายหักเหลี่ยมรัก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เมื่อกี้.."

 

 

 

 

 

 

เหมือนคนฟังหยุดหายใจไปชั่วขณะ คำพูดที่พูดออกมาเหมือนอีกคนคั้งใจจะเก็บมันไว้ แต่กลับเก็บไว้ได้เพียงเเค่นั้น คำพูดที่อยากพูดออกมาอย่างตั้งใจ คำพูดของเขา..

 

 

 

 

 

 

...คำพูดนั้น

 

 

 

 

 

 

คำว่ารัก...

 

 

 

 

 

 

ทำไมคนดีๆแบบเขา ถึงได้มอบคำว่ารักให้กับคนอย่างเธอ คนที่โกหก คนที่หลอกลวงเขามาตลอดสองเดือนกว่า ผู้หญิงที่มาจากไหนก็ไม่รู้ ผู้หญิงที่อยู่ๆ เข้ามาในชีวิตเขา เขามาพัวพันธ์ เจ้ามาทำให้รู้สึก เข้ามาทำให้คิดถึง เจ้ามาทำให้ส่วนนึงที่มันไม่เคยมี ได้มี

 

 

 

 

 

 

"..."

 

 

 

 

 

 

โทโมะนิ่งเงียบไม่พูดอะไรอีกเลย รอให้คนฟังที่กำลังนั่งอึ้ง ได้คิดทบทวนเรื่องราว ที่พุ่งผ่านไปไม่ถึง10นาที แก้วแน่นิ่งกับคำพูดนั้น

 

 

 

 

 

 

"คุณพูด.."

 

 

 

 

 

 

"..."

 

 

 

 

 

 

เหมือนโทโมะเองก็รอฟัง..รอฟังว่าอีกคนจะพูดยังไงต่อไป

 

 

 

 

 

 

"บอกรักชั้น.."

 

 

 

 

 

 

"..."

 

 

 

 

 

 

"..ใช่มั้ย..?"

 

 

 

 

 

 

แก้วเงยหน้าขึ้นมองโทโมะด้วยใบหน้าจองเธอกำลังค่อยๆแดงออกอย่างเห็นได้ชัด

 

 

 

 

 

 

"ใช่"ตอบด้วยความมั่นใจในใจเจาเองก็แอบหวั่น

 

 

 

 

 

 

"..ทำไมถึง.."

 

 

 

 

 

"ไม่ต้องถามอะไรทั้งนั้น.."โทโมะพูดตัดบททันที ตัวเขาเองตินนี้ก็เริ่มเขินมาไม่ใช่น้อยๆ

 

 

 

 

 

"ชั่นทำขนาดนี้.."

 

 

 

 

 

 

"หายโกรธไปแล้ว เลิกพูดถึงมัน เริ่มกันใหม่นะครับแก้ว"โทโมะพูดแล้วยิ้มเตือนๆให้แก้ว เขาที่ไม่เคยยิ้มมานานเเสนนาน เเต่วันนี้เธอคนนี้ทำให้เขายิ้ม

 

 

 

 

 

 

"คุณยิ้ม.."แก้วพูดแล้วเผลอยิ้มตามอย่างหลงใหล รอยยิ้มที่ไม่เคยได้เห็นมานานเเล้ว รอยยิ้มช่างน่าหลงใหล รอยยิ้มเขา มันช่างมีเสน่ห์

 

 

 

 

 

"จะให้ผมดูแลคุณ..ได้มั้ยครับ"

 

 

 

 

 

 

"ฮรึก..ฮรึก.."

 

 

 

 

 

 

ฟุ้บ!

 

 

 

 

 

 

ยังไม่ทันให้คำตอบใดๆ ร่างกายจองแก้วก็ได้ถลาเจ้ากอดโทโทะอน่างตั้งใจ ตอนนี้เธอรู้เเล้วว่าใจตั้งการเขามาเพียงใด หัวใจที่พยายามหักห้ามมาเป็นเวลาแสนนาน ตอนนี้ดื้อรั้นไม่ฟังอะไรเลย ปลดปล่อยไปตามใจคิด

 

 

 

 

 

 

"..."

 

 

 

 

 

 

คนที่ถูกกอดตกใจไม่ใช่น้อย แต่ก็ไหลไปตามน้ำ มือหนาตวัดขึ้นมากอดลูบผมคนตัวเล็กที่กำบังสะอื้นไห้อยู่

 

 

 

 

 

 

"..ฮึก"

 

 

 

 

 

 

"หยุดร้องได้มั้ยคนดี.."

 

 

 

 

 

 

"ฮึก..ขั้น..หยุด..ฮึก"

 

 

 

 

 

 

"..."

 

 

 

 

 

 

"ไม่..ได้..ฮึก"

 

 

 

 

 

 

"ผมทำให้คุณร้องไห้ใช่มั้ย.."

 

 

 

 

 

 

"ชั่น..ฮึก..ชั้น.."

 

 

 

 

 

 

ครืนนนนน ครืนนนนน