ทางแยกหัวใจ
เขียนโดย ppparepoly
วันที่ 15 สิงหาคม พ.ศ. 2557 เวลา 18.44 น.
แก้ไขเมื่อ 3 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 22.21 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
22) ไม่ยอมฟังอะไร
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“……” เมื่อฟางเห็นหน้าป๊อปก็เบือหน้าแล้วเดินหนีทันที
“จะไปไหนหล่ะแม่สาวร้อนแรง แต่งตัวล่อเสือล่อตะเข้ขนาดนี้ เก็บกดเหรอ”ป๊อปตะโกนไล่หลัง
“ปากเสีย ปากมอม ทุเรศ” ฟางเดินหนีทันที
“ปากเสีย ปากมอม ทุเรศ” ป๊อปพูดล้อเลียน แล้ววิ่งไปอุ้มฟางขึ้นพาดบ่า
“อ๊ายยย ปล่อยน้าทำบ้าอะไรเนี่ยป๊อป” ฟางตะโกนโวยวายท่ามกลางสายตาของผู้คนในลานจอดรถ
“ไงจำชื่อได้แล้วหรือไงห๊ะ เธอนี่มันดื้อจริงๆเลยนะห๊ะ นิสัยเดิมกลับมาแล้วหรืองัย” ป๊อปยัดฟางเข้ารถ แล้วรีบวิ่งขึ้นตามไป
“อะไรเนี่ย จะพาไปไหน เขื่อนไม่สบายรอยาอยู่ที่ meeting point นะ! เปิดเดี๋ยวนี้น้า”ฟางเปิดๆประตูแต่มันก็ดันล็อค
“เธอโดนหลอกแล้วยัยบื้อ” ป๊อปหัวเราะชอบใจแล้วออกรถ
“หมายความว่างัยห๊ะ” ฟางหันไปมองตาขวาง
“โดนหลอกงัย ไอ้เขื่อนมันหลอกให้ฟางมาหาป๊อปงัย”ป๊อปขับรถผิวปากไปเรื่อย ฟางมองอย่างไม่สบอารมณ์
“ทำเพื่ออะไรเนี่ย ต้องการอะไร ห๊ะ”ฟางพุ่งเข้าไปทุบป๊อปรัวๆจนป๊อปควบคุมรถไม่ได้
“นี่ฟางงงงงงงง หยุดอยากรถคว่ำตายก่อนได้เหยื่อใหม่มั้ย!!!” ป๊อปเบรกรถแรงๆ จนฟางหัวกระแทก
“โอ้ยยยย เบรกทำไมไม่บอกเจ็บนะ ทำแบบนี้ต้องการอะไร”ฟางจับหัวตัวเองแล้วหันไปมองค้อน
“ต้องการให้หัดฟังอะไรบ้าง จบแล้วใช่มั้ยจะได้ไปต่อ”ป๊อปไม่ได้ขับพาฟางไปไหนแต่กลับขับพาฟางมายังบ้านของเค้าต่างหาก
“พามาที่บ้านทำไมไม่ทราบ”ฟางกอดอกพูดนิ่งๆ
“อยากทราบก็ตามลงมาครับ พูดมากขี้บ่นเป็นยัยแก่ เหอะ รู้สึกว่าท่าจะให้บรรยายทั้งหมดสามวันยังไม่จบเลยมั้ง ยัยเด็กกะโปโล”ป๊อปพูดทิ้งระเบิดตู้มใหญ่ไว้ในรถ แล้วเดินเข้าบ้านอย่างสบายใจ เพราะเค้ารู้ว่ายังไงฟางก็ต้องเข้ามาอยู่แล้ว
“ไอ้ป๊อป!! อย่าอยู่เลย”ฟางโยนวิ่งลงจากรถแล้วปารองเท้าส้นสูงไล่หลังป๊อป จนป๊อปหยุดเดิน
“ทำบ้าอะไรของเธอเนี่ยห๊ะ ทำไม! ยัยแว่นหนา เด็กกะโปโล ลืมตัวหรือไง โธ่ๆ ดูแต่งตัวเข้ากางเกงก็รัดอย่างกับมะขามป้อม เสื้อลอยโชว์พุงเหรอ 5555”ป๊อปวิจารณ์ฟางตั้งแต่หัวจดเท้าแกล้งยั่วโมโหฟางเรื่อยๆ ถ้าพูดด้วยเหตุผลไม่ฟังก็คงต้องทำแบบนี้
“ตายสะเถอะ!!!”ขณะที่ป๊อปกำลังคิดเรื่องของฟางแล้วหัวเราะ ฟางก็วิ่งเข้าไปขึ้นหลังและจิกหัวทุบตีป๊อปไม่ยั้ง
“ไอ้ฟางงง เจ็บๆ โอ้ยปล่อย โอ้ยยยยยยยยยยยยยย”ป๊อปร้องลั่นบ้านจนป้าแม่บ้านวิ่งออกมา
“มีอะไรคะคุณหนู ว๊ายยย ตายแล้ว แม่หนูลงมาก่อน”ป้าแม่บ้านร้องโวยวายจะวิ่งเข้ามาจับฟาง แต่ฟางก็กระตุกหัวป๊อปอีก
“โอ้ยยย ป้าไม่เป็นไรครับผมจัดการเอง เล่นอย่างนี้ใช่มั้ยฟาง” ป๊อปพูดจบก็กระชากตัวฟางพลิกมาพาดบ่าของตัวเอง ก่อนจะตีก้นฟางรัวๆ
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดด คนบ้าลามกที่สุด ปล่อยนะ อ๊ายยยย หยุดนะ”ฟางดิ้นไปมา แต่ก็ไม่ทำให้ป๊อปหยุดตีก้นเธอ เค้าเดินขึ้นบันไดไปเรื่อยๆจนถึงห้องนอนของเค้าแล้วโยนฟางลงเตียงแรงๆ
“จะหยุดมั้ยห๊ะ! แค่ฟังเนี่ยมันยากมากนักหรืองัยอย่าให้ป๊อปต้องใช้กำลังนะ”ป๊อปจ้องหน้าฟางและเดินเข้าไปเรื่อยๆจนใกล้ตัวเธอ
“จะทำอะไรอ่ะ อย่านะป๊อปฟางไม่ชอบ” ฟางถอยหลังหนีไปเรื่อยๆ
“แล้วจะฟังมั้ยล่ะ”ป๊อปกระตุกยิ้มแล้วคลานขึ้นเตียงเข้าไปใกล้ๆจนตอนนี้เค้าแทบจะคร่อมอยู่บนตัวเธอ
“อย่านะป๊อป อย่านะ ว๊ายยยยยยยย” ฟางเสียหลักหงายหลังตกเตียงไป
“ฮ่าๆๆๆ เธอนี่มันตลกชะมัด จะมีใครรู้บ้างมั้ยเนี่ยว่าดาวมหาลัย สวย สง่า งามอย่างไทย ใส่ใจเกรดเฉลี่ยอย่างฟางจะเป็นเด็กกะโปโลไม่รู้จักโตแบบนี้” ป๊อปปล่อยขำออกมาดังลั่นห้องก่อนจะกระตุกแขนฟางให้ลุกขึ้นแล้วจับให้นั่งบนตักของเค้า
“ฟังกันก่อนได้มั้ยฟาง ป๊อปแค่อยากอธิบายเรื่องทุกอย่างให้ฟางฟังก่อนป๊อปไปเรียนต่อ ป๊อปจะได้ไม่ห่วง” ป๊อปกอดเอวฟางแน่นและเอาหน้าซบที่หลังของฟาง
“อย่ามาตบหัวแล้วลูบหลัง คิดเหรอว่าจะเชื่อห๊ะ จะกลับบ้าน!!” ฟางผลักหัวป๊อปแล้วลุกหนี
“หืมมม พูดดีๆไม่ชอบ ชอบให้โมโหใช่มั้ยฟาง!!!” ป๊อปเดินเข้าไปกระชากแขนฟาง
“เห็นมั้ย คนแบบนี้เป็นคนดีได้ไม่นานหรอก”ฟางกอดอกเยาะเย้ย
“เออ ป๊อปมันไม่ใช่คนดีแบบไอ้โมะบ้าไรนั่นนี่ เปลี่ยนเสื้อผ้าซะฟาง ป๊อปไม่ชอบ ทนทุเรศสายตามานานแล้ว!!!”ป๊อปบีบต้นแขนฟางให้เข้ามาใกล้มากขึ้นจนเผชิญหน้ากัน
เพี้ยะ!!
“มากเกินไปเลยนะ ไม่เปลี่ยนจะทำไมมันตัวของฟาง อย่าเที่ยวโยงคนนั้นคนนี้มาเลย หัดดูตัวเองซะบ้าง”ฟางตบหน้าป๊อปจนหัน ป๊อปหันมาจ้องหน้าฟางอย่างเอาเรื่อง เธอตบหน้าเค้าเพราะคนอื่นอย่างนั้นเหรอ
“ทำไม หรือไม่จริง ดูรูปสิ! ดู!”ป๊อปเปิดไลน์รูปของฟางกับโมะให้เธอดู “ทำไมอยู่กับป๊อปมันอดอยากมากเหรอถึงต้องไปอ่อยมัน อย่าทำให้ป๊อปหมดความอดทนนะฟาง เปลี่ยนชุดซะแล้วมาคุยให้รู้เรื่อง” ป๊อปเดินไปตู้เสื้อผ้าเพื่อหยิบเสื้อที่ฟางพอจะใส่ได้มาให้
“ไม่เปลี่ยน”ฟางกอดอกเมินหน้าหนี
“ฟาง อย่าให้โมโหพูดภาษาคนให้รู้เรื่องบ้างนะ”ป๊อปสูดลมหายใจลึกๆอย่างเก็บกั้นอารมณ์
“บอกว่าไม่ก็ไม่งัย ตัวของฟาง อย่ามายุ่ง เลิกยุ่งสักทีเหอะเลิกกันแล้วอ่ะช่วยอยู่ห่างๆได้มั้ย แฟนตัวเองหายไปไหนล่ะมาเที่ยวหวงก้างชาวบ้านเค้าแบบนี้ระวังแฟนเสียใจนะ”ฟางพูดตอกหน้าแล้วเดินหนีป๊อป มีเหรอที่เค้าจะยอมปล่อย
“อย่ามาพูดแบบนี้นะฟาง ถ้าไม่รู้อะไรจริงเปลี่ยนชุดซะ”ป๊อปกระชากแขนฟางมาบีบขณะที่ฟางกำลังจะเดินหนี
“บอกว่าไม่งัย!!” ฟางสะบัดแขนออกจากป๊อป เค้าจะอะไรกับเธอนักหนาในเมื่อเลือกแบบนี้จะมาสนใจทำไมกัน
“ฟาง ไป เปลี่ยน ชุด”ป๊อปพูดเน้นทีล่ะคำอย่างเย็นชา เค้าชักจะหมดความอดทนเต็มทีแล้ว
“จะกลับบ้าน ไม่เปลี่ยน วันหลังก็จะใส่ยิ่งกว่านี้อีก ปล่อย”ฟางกระชากแขนออกแล้วเดินหนี
“ได้ แล้วอย่าหาว่าไม่ดีแล้วกัน”ป๊อปกระตุกแขนฟางแรงๆจนชนกับกระจกระเบียง
“โอ้ยย ปล่อยนะป๊อป ฟางจะกลับบ้าน”ป๊อปจับไหล่ดึงเข้ามาประชิดตัว แล้วก้มลงซุกไซร้ซอกคอทันที
“จะทำอะไรอ่ะ อย่านะ อย่ามทำแบบนี้ฟางไม่ชอบ”ฟางดิ้นไปมา แต่ป๊อปก็ยังซุกไซร้ตามคอฟาง แล้วเอื้อมมือไปบีบเคล้นหน้าอกอย่างหนักหน่วง
“อื้อออ โอ้ย ฟางเจ็บ ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ!!!”ฟางดิ้นไปมาเพื่อให้หลุดพ้นจากการเกาะกุมของป๊อป แต่ป๊อปกลับกอดตัวเธอแน่นขึ้น และดูดคอ และไหล่มนของฟางจนเป้นรอยแดง มือก็เลิกเสื้อฟางขึ้นเหนือบราเซีย แล้วบีบเค้นจนฟางนิ่วหน้าด้วยความเจ็บปวด
“ไม่อยากเปลี่ยนเดี๋ยวป๊อปช่วยเปลี่ยนให้เอง”ป๊อปกระซิบข้างๆหูฟางด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ข้างในตัวเค้าตอนนี้เริ่มปั่นป่วนไปหมดแล้ว ยิ่งได้ลิ้มรสในตัวฟางมากเท่าไหร่ก็ยากที่จะหยุดได้
“มะ มะ ไม่เอาป๊อป อย่าทำแบบนี้”ฟางเม้มปากแน่น ตอนนี้ป๊อปกระชากเสื้อของเธอออกจนเหลือแค่บราเซีย แล้วบีบเค้นสุดแรงจากความเจ็บปวดเริ่มเปลี่ยนเป็นความเสียวซ่าน ฟางเอื้อมมือไปจับม่านไว้เป็นหลัก ตอนนี้ร่างกายเธออ่อนปวกเปียกไร้ทางสู้คนตัวใหญ่ที่กำลังลงโทษเธอ
“อื้อออ หอม หวานที่สุดพูดดีๆไม่ชอบ ต้องให้ป๊อปย้ำใช่มั้ยว่าฟางเป็นเมียป๊อป”ป๊อปพูดไปเอามือไปจับสะโพกสวยของฟางแล้วบีบเคล้นอย่างเมามัน ปากก็ค่อยๆเกี่ยวสายบลาเซียของฟางออกจากไหล่ทั้งสองข้าง
“อ๊า อย่าป๊อป พอแล้ว อื้ออออออออออ อ๊า “ป๊อปซุกไซร้ไปทั่วหลังฟางแล้วใช้ปากของเค้าปลดบราเซียของฟางจนหลุดลงพื้น ตอนนี้ร่างกายของฟางข้างบนเปลือยเปล่าเสียแล้ว ฟางได้แต่กัดปากครวญครางและบีบขย้ำม่านด้วยความเสียว
“ไหนขอดูชัดๆได้มั้ยที่รัก”ป๊อปกระซิบข้างหูฟางให้ฟางหันหน้ามา แล้วจับจ้องใบหน้าร่างบางที่หลับตาพริ้มด้วยความเสียว
“อื้อออ” ฟางครางออกทันทีที่ป๊อปก้มลงจูบหน้าออกเธอ สติเธอตอนนี้แทบไม่เหลือแล้ว
“มันมืดจังเลยเนอะฟาง ป๊อปมองเห็นหน้าเมียป๊อปไม่ค่อยชัดเลยว่ามั้ย”ป๊อปลูบแขนฟางช้าๆและจับมือของฟางให้ค่อยๆเลื่อนม่านออกจนแสงส่องเข้ามา ทำให้เค้าเห็นเรือนร่างของคนตรงหน้าอย่างชัดเต็มตา
“อื้อออ” ฟางยังคงครางออกมาเบาๆ ตอนนี้สติของเธอหลุดลอยไปไกลแล้วเมื่อมือของป๊อปสอดเข้าไปในกางเกงของฟาง
“สวยที่สุดเลย แต่กางเกงมันรัดไปนะ ขวางหูขวางตา ป๊อปไม่ชอบ ขอถอดมันออกนะ”ป๊อปพูดจบก็ปลดตะขอกางเกงฟางและถอดออกทันที
“อื้มม จะ sexsy ไปไหนอดใจจะไม่ไหวอยู่แล้ว”พูดจบป๊อปก็ก้มลงดูดเม้ม ขบกัดหน้าอกของฟางอย่างเอาเป็นเอาตาย จนฟางไร้เรี่ยวแรง ได้แต่เด้งหน้าอกให้ป๊อปดูดเป็นจังหวะ จนป๊อปได้ใจสอดมือเข้าไปในกางเกงฟางแล้วสอดนิ้วเข้าไปจนฟางกระตุกตัว
“อื้อออ อ๊า ป๊อป ซี๊ดด”ฟางสะบัดหน้าไปมาครวญครางด้วยความเสียวซ่านที่เธอไม่เคยได้รับ รู้สึกมากก่อน วันนั้นเธอมัวแต่สลบเลยไม่รู้สึกอะไร ตอนนี้ที่เค้าทำจึงไม่ต่างจากครั้งแรกของเธอ
“อื้อออ ไม่ดื้อแล้วเหรอฟาง”ป๊อปพูดแล้วกระแทกนิ้วเข้าออกเน้นๆ จนฟางกระตุกตัวตามด้วยความเสียว
“วันหลังอย่าดื้อกับป๊อปอีกนะ ไม่งั้น…”ป๊อปกระตุกเฮือกสุดท้าย ฟางร้องครางสุดเสียงจนป๊อปต้องจูบปิดปาก
“ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าได้แล้วครับที่รัก ถ้าไม่ไปป๊อปจะไม่ใช้แค่นิ้วแล้วนะ จะทำทั้งวันทั้งคืนเลย”ป๊อปกระซิบข้างหูและยัดเสื้อผ้าใส่มือฟาง
“……”ฟางค่อยๆลืมตาพร้อมสติน้อยๆที่พอมี สภาพเธอตอนนี้ช่างสวย เซ็กส์ซี่เป็นไหนๆ ไหนจะสายตาหวานฉ่ำ ที่ส่งไปสบสายตาชายหนุ่มตรงหน้าที่ลงโทษเธอด้วยวิธีเสียวซ่านเช่นนี้ ฟางรับจากมือป๊อปอย่างว่าง่าย ก่อนจะเดินเข้าไปเปลี่ยน ปล่อยให้ชายหนุ่มยืนยิ้มอยู่ตรงนั้นด้วยความสบายใจ สงสัยเค้าคงต้องใช้วิธีนี้บ่อยๆซะแล้ว
****เม้นหรือโหวตให้หน่อยก็ดีนะคะ ตั้งใจแต่งตั้งใจลงมากๆ แต่ยอดเม้นก็แค่ 4-5เม้นเอง โหวตก็แทบไม่มีเลย ท้อนะ แต่ที่ลงเพราะคิดว่าคนอ่านก็มี ถ้าไม่เม้นไม่โหวตจะลงช้าๆ ไรท์เตอร์ท้อแล้วนะ****
X
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ