[Sehun x you] เลวอย่างนายต้องเจอร้ายอย่างฉัน!!!!

 ตอนที่ 3 

 

 

 

เจอกันอีกแล้ว!!!!!!!!!!!!!!

 

 

 

 

                    "นี่มันเกิดอะไรขึ้นนนนนนนนน!!!!!!!!!!!"

                    คุณตะโกนออกมาอย่างเหลืออดทั้งๆที่ียังอยู่บนบ่าของเทา มองดูพวกสาวๆวิ่งตามพวกคุณเป็นฝูง? ชานยอลได้แต่ยิ้มแห้งๆให้คุณ

 

                    "เอาเป็นว่าถ้ารอดแล้วฉันจะเล่าให้เธอฟังทันทีเลยนะ"

 

                    "" 

 

                    "ชานยอล!เอาไงดีทางตันอะ!!!!"

                    เทาร้องออกมาเมื่อด้านหน้าเป็นหน้าต่างบานใหญ่(ขนาดเท่าผนัง)  ชานยอลมองกลุ่มนักเรียนหญิงที่ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดตาม

 

                    "โดดเลย..."

 

                    "ว่าไงนะ!!!"

 

                    อยู่ๆจงอินก็พูดเสียงเรียบพร้อมกับเปิดบานหน้าต่างออก แรงลมเบาๆทำให้ชานยอลหวั่นๆได้เหมือนกัน

 

                    "เอาไงชานยอล" เทามองหน้าชานยอลแต่คุณกลับพูดแทรกขึ้น

 

                    "เอาเลย!!!โดดเลย!!!!"

 

                    "ก็ได้วะ!!"

                    ชานยอลกับจงอินกระโดดลงไปตามมาด้วยเทาที่อุ้มคุณอยู่  เป็นภาพที่น่าหวาดเสียวสำหรับสาวๆที่เห็นคนโดดตึกต่อหน้าต่อตา และทุกการกระทำก็ตกอยู่ในสายตาของคนกลุ่มหนึ่งที่อยู่อีกตึกเช่นกัน

                    

 

 

                    "อูย~ เจ็บอ่า" เทาครางพร้อมกับลูบหัวตัวเอง 

 

                    "อ๊ะ! แล้วคนนั้นล่ะ" เมื่อนึกขึ้นได้ก็มองหาคุณทันที

 

                    "อยู่นี่เว้ย...โชคยังดีที่มีพุ่มไม้เยอะ" คุณลุกขึ้นปัดประโปรงก่อนจะดึงจงอินให้ลุกตาม

 

                    "เรื่องที่จะเล่า...บอกมาสิว่าแค่ฉันชื่อเซฮุนทำไมต้องวิ่งไล่4x100แบบนั้น" คุณกอดอกถามชานยอล เขาอ้ำอึ้งอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเปิดปากพูด

 

                    "จะเริ่มตรงไหนดีล่ะ...เธอเคยเจอ โอ เซฮุน ป่ะ"

 

                    "อ๋อ ไอ้ขาวหน้าตายนั้นน่ะเหรอ" จงอินแทรกขึ้น

 

                    "นั้นแหละ เขาเป็นเซเลบของโรงเรียนเปลี่ยนคนควงไม่ซ้ำหน้าพวกผู้หญิงน่ะยอมตายถวายชีวิตเพื่อให้เขาจูบ"

 

                    "เป็นคนที่มีอิทธิพลต่อหัวใจของผู้หญิงมากๆ พอเจออะไรที่เหมือนหรือเกี่ยวข้องกับโอ เซฮุนก็จะเป็นอย่างที่เห็นล่ะ" เทาช่วยเสริม

 

                    "ไอ้ยอล..." เสียงอำมหิตเย็นทรงอำนาจดังขึ้นอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว ทั้้งสี่โดยเฉพาะชานยอลค่อยๆหันไปด้านหลังช้าๆ

 

                    "ฮะ...เฮียคริส.."

                    เสียงสั่นๆของชานยอลเรียกผู้พี่ ก่อนคริสจะปรี่เข้ามาขยี้ผมน้องชายอย่างหมั่นเขี้ยว

 

                    "โดดตึกลงมาได้ไง!!!ถ้าเราเป็รอะไรขึ้นมาพี่จะไปบอกพ่อแม่ยังไงห๊ะ!!!!"

                    

                    ระหว่างที่คริสสั่งสอนชานยอลสายตาของคุณก็ไปปะทะของกับคนที่คุณเกลียดหน้าตั้งแต่แรกเจอ

 

                    "นึกว่าจะตายแล้วซะอีก..ฉันจะได้เลี้ยงข้าวต้ม..."

 

                    "หยุดพูดเลยไอ้หน้าขาว!" เซฮุนพูดไม่ทันจบคุณก็แทรกขึ้นมาเสียก่อนจนอีกสองคนอดขำไม่ได้

 

                    "คิก ๆ น่ารักจริงเชียว" คยองซูพูดยิ้มๆก่อนมองไปที่เซฮุน เขามองคยองซูกลับก่อนจะหัวเราะในลำคอ แล้วเดินเข้ามาใกล้คุณ

 

                    "อะไรของนาย อุ้บ!!!"

                    

                    ท่ามกลางสายตาของคริส ชานยอล จงอิน เทา แบคฮยอน และคยองซูที่ยิ้มกริบ ริมฝีปากของร่างสูงทาบทับลงมาที่ริมฝีปากของคุณเบาๆก่อนจะค่อยๆรุนแรงขึ้น เซฮุนดันตัวคุณให้แผ่นหลังเล็กชิดกับต้นไม้

 

                    "หึ หวานจังนะ" พูดด้วยเสียงและสายตาที่ท่าทาย เซฮุนเลียริมฝีปากของคุณอย่างเย้ายวนก่อนจะผละออก

 

                    "อย่าคิดว่าฉันไม่กล้ากับยัยนั้นล่ะ...คยองซู"เซฮุนพูดพร้อมกับเดินผ่านคยองซูและแบคฮยอนไปช้าๆ

 

                    "ไอ้ฮุน" จงอินแตะไหล่เล็กของคุณ ที่ตอนนี้ใบหน้าบูดบึงแต่แดงเถือก คุณเช็ดริมฝีปากแรงๆจนมันแดงก่อนตะโกนอย่างโมโหสุดขีด

 

                    "โอ เซฮุน!!!ฉันเกลียดนายยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

 

 

 

 

                    คุณเดินห่อเหี่ยวไปโรงอาหารกับจงอิน ชานยอลและเทา เมื่อก้าวเข้ามาทันทีล่ะทุกคนในโรงอาหารมองไปที่คุณเป็นตาเดียว พลางมองหนังสือพิมพ์โรงเรียนฉบับล่าสุดเพื่อเทียบกับใบหน้าคุณ

 

                    "เอาแล้วไงคยองซูเอ้ย" ชานยอลพูดออกมาลอยๆ คุณมองหน้าเขาเพื่อขอคำตอบแต่เทาเป็นคนตอบแทน

 

                    "คยองซูคงเอาเรื่องที่เธอ...เออ..นั้นแหละกับเซฮุนไปลงหนังสือพิมพ์โรงเรียน...ยังไงก็ระวังตัวด้วยล่ะเธออาจมีคนมาหาเรื่องได้"

 

                    คุณพยักหน้ารับกับความหวังดีของเทา  แต่คุณก็รู้สึกอึดอัดไม่น้อยที่ทุกคนมองเธอแม้กระทั้งแม่ค้า

 

                    "เธอใช่คนในข่าวรึเปล่า?" อยู่ๆเสียงแหลมก็ดังขึ้น เมื่อคุณหันไปก็เห็นเด็กสาวที่ดูจะเป็นคุณหนูติดหรู

 

 

 

 

                    "อ้าว ไงฮโยริน" ชานยอลเอ่ยทักด้วยฟันขาวๆนั้น เด็กสาวกอดอกก่อนถอนหายใจ

 

                    "สวัสดี ฉันคิม ฮโยริน เธอคือ ลี เซฮุนสินะ" คุณพยัก

 

                    "ฉันอยากรู้จักกับเธอนะ" ฮโยรินยิ้มหวานให้คุณ ก่อนที่เทาจะแทรกขึ้น

 

                    "เหมือนบังเอิญอ่ะ ที่มาเจอเธอแล้วเธอพูดแบบนี้ ทุกวันเธอร้ายจะตาย"คำพูดของเทาทำให้ชานยอลและจงอินหลุดขำ

 

                    "ฉันใจดีกับน้องฮุนเท่านั้นยะ!!...เนอะๆ" ฮโยรินเข้ามากอดแขนของคุณพลางแขวะเทาไปด้วย

 

                    "อา จริงด้วยสิฮโยรินพวกโบราเป็นไงบ้างเริ่มเข้าที่รึยัง" ขณะกินข้าวชานยอลออกปากถามถึงอีกบุคคล

 

                    "ก็ไม่ดีนักหรอก...แต่เราช่วยเธอไม่ได้ดูเหมือนจะเกลียด 'ไอริส' มากเห็นว่าไปรวมกลุ่มกับ 'โอสิเรีย' "

 

                    ฮโยรินก้มหน้ากินข้าวต่อเมื่อให้คำตอบแก่ชานยอล คุณซึ้งนั่งฟังอยู่ก็งงงวยกับคำพูดนั้นก่อนเทาจะเริ่มถามบ้าง

 

                    "งี้ก็เชื่อมต่อกันไม่ได้อ่ะดิ เรื่องธุรกิจของเราก็ไม่ราบรื่นด้วย"

 

                    "ก็ใช่แต่ถ้ามันเกิดเรื่องจริงๆฉันจะอยู่ข้างโบรานะ" ฮโยรินหลบตาลง

 

                    "ไม่กลัวจุนมยอนทำร้ายเธออีกเหรอ?" เทาบอกเสียงเบาแต่ฮโยรินก็ไม่ได้ตอบอะไร

 

                    "ยัยไอริสนี่นา!!!" เสียงแปดหลอดดังจากทางเข้าโรงอาหาร ร่างบางสวยกับพ้วงเพื่อนที่เดินตามหลังมาหยุดตรงหน้าคุณ

 

                    "ไอริสเหี่ยไรวะ" จงอินสบถเบาคุณเองก็ได้เอง คุณเงยหน้าขึ้นมองโบรา

 

 

 

 

                    "มีไร" คุณตอบห้วนๆไป โบราขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจ

 

                    "หึ ลี เซฮุน แล้วแกจะได้เจ็บปวดเหมือนกับที่พวกแกทำลายครอบครัวฉันจนพินาศ!!!!!!"

 

 

 

 

...........................................................

         

                      

 

      

 

 

 

 

TBC.