นายคือสไตล์ของฉัน kristao

"เมื่อสมัยเรียนฉันเคยเป็นนักบาสของโรงเรียนนะ"

"ฉันเป็นนักกีฬาวูซูมาก่อนฉันยังไม่คุยเลย"

"นายไม่มีทางชนะฉันหรอกเทา!!"

"ถ้าฉันชนะฉันจะได้อะไร - -"

"ถ้านายชนะฉันจะเลิกยุ่งกับนายแต่ถ้านายแพ้นายต้องมาคอยอยู่เคียงข้างฉัน"คริสกระซิบข้างหูเทา

"ใครจะยอมแพ้กันว่ะ"

"กติกาคือแป้นบาสด้านซ้ายเป็นของนายแป้นด้านขวาเป็นของฉัน...ถ้าใครโยนบาสเข้าห่วงศัตรูได้สี่ลูกคือผู้ชนะจะเล่นโกงก็ได้นะ"คริสยิ้มหวาน

"ฉันไม่โกงหรอกนะฉันมีน้ำใจนักกีฬาพอ"

"งั้นก็เตรียมรับความพ่ายแพ้ได้เลย!!"

"ปี๊ดด!!เริ่มได้"เซฮุนเป่านกหวีด

พอบาสถูกลู่หานโยนขึ้นฟ้าผมกับคริสก็กระโดดเตรียมจะคว้าบาสแต่...ไอ้บ้าคริสใช้ศอกเสยคางผมแล้ววิ่งเดาะบาสแล้วโยนใส่แป้นบาสผม

"เอาล่ะ!ฉันชนะแน่นอน!ฉันไม่สนว่ามันจะแหกกฎมั้ย ฮ่าๆ"

"ไอ้บ้าคริส!!"

แฮ่กๆไอ้บ้านี่มือไวขาไวแถมน้ำใจนักกีฬาเท่ากับศูนย์แถมหมอนี่ยังสกัดขาผมบ้างเอาบาสกระแทกหัวผมบ้างจนบาสผมเข้าห่วงหมอนั่นแค่สองลูกส่วนผม.....แพ้ครับ แพ้ย่อยยับเลย

"ฮ่าๆชนะแล้ว"

"กรี๊ดดด!!ครูคริสเท่ห์สุดๆไปเลย"

คุณผู้หญิงครับคุณเอาอะไรมามองว่าหมอนี่เท่ห์กันครับ....ผมโครตเกลียดหมอนี่เลยว่ะ!!

(จบบันทึกพิเสด เทาเทา)