ฉันเป็นหลานเจ้าสัวจริงหรือ
เขียนโดย Fernika
วันที่ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 07.49 น.
แก้ไขเมื่อ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 08.13 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
4) ช้านจะตัองหนีให้ได้
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ.......ตึงๆๆๆๆ. ตึกๆๆๆๆ. ก็อกกแก็กๆๆ .....
เสียงจินรีบวิ่งกุรีกุจออกจากหน้าต่าง. พร้อมทำมือจุ๊ๆที่ปากเพื่อบอกแม่ของเธอห้ามโวยวายรึเสียงดัง
"ชู้วววววววววววว. จุ๊ๆ. อย่าเอะอะ. รึเสียงดังเป็นอันขาดนะแม่" ลูกรีบบอกแม่. ส่วนแม่ก็ได้แต่อีกอักๆ. จะบอกลูกตัวเองว่ามีบอดี้การ์ดชุดดำอยู่ด้านล่างแต่ไม่ทันซะแล้ว =.='
"คริกๆๆๆๆ. ไอ้หน้าโง่เอ้ย แค่นี้กะจับช้านไม่ได้ล มาม้ะ มาสิให้มันรู้ไปเลยว่าไผมันสิเจ๋งกว่าไผ 55555 ตึก!! "โอ้ย. ใครว่ะ" เธอหันขวักเพื่อจะดูหน้าว่าใคร แต่ไม่ทันจะได้ด่าก็ต้องตกใจเมื่อผช.คนนั้นคือกลุ่มชายชุดดำที่เธอกำลังหนีนั่นเอง =.=' เอิ๊กกกกกก เอิ่มๆ...... งามไส้!! งานเข้า" จินบ่นกับตัวเองพร้อมสะใจกับแผนการหนีของตัวเอง. แต่ ทว่าเธอจะฉลาดกว่านี้ผ้าเธอรู้ว่ามีบอดี้การ์ดที่มองเห็นเธอกำลังจะหนีซะก่อน. ว๊าาาาา ถึงจะขำค้างฟันแห้งสะงั้น
"เสียใจที่หนีไม่รอดหรอครับคุณหนู" ชายชุดดำกล่าวพร้อมหัวเราะน้อยๆให้เธอ :D
ส่วนสาวน้อยได้แต่ยิ้มแห้งๆตอบกลับ. "^~^"เหอๆๆๆๆ
"เอาละครับ ไหนๆก็ออกมาแบบไม่ต้องเชิญละ งั้นเราไปกันเลยนะครับ" เสียงชายแก่ดังมาจากบันไดชั้นบน
ทุกคนมองเป็นตาเดียวกัน. พร้อมกับกลุ่มบอดี้การ์ดที่เปิดทางและทำความเคารพเธอเพื่อให้เธอขึ้นรถ
"เชิญครับคุณหนู. ... เชิญครับคุณหนู ๆๆๆๆ " เสียงบอดี้การ์ดตะโกนต้อนรับคุณหนูจิน
" ๐.0 ๐.0 0.๐?????" เธอได้แต่ทำหน้างงไปงงมา. พร้อมเดินขึ้นรถซะดื้อๆ เหมือนเป็นมนต์สะกดให้ขึ้นรถแบบไม่ขัดขืน
"โอ้วววว. ราวกับเจ้าหญิงไม่ปานนน. มีคนคำนับเป็นทางสายยาวจนถึงรถ โหหหหหห นี่ตัวช้านจริงๆหรือนี่ ไม่มีนึกไม่ฝัน~~~~ นี่คือสถานนนน แห่งบ้านทรายทอง ที่ช้านรอมาสู่~~~~~ แป้ะๆๆ โอ้ะโอ้ย ไม่ใช่ละ ตื่นๆ เธอรีบปลุกตัวเองจากฝันเพื่อเตือนสติในการหนี แต่ไม่ทันสะแระเพราะเธอได้ขึ้นมาในรถแล้วซะงั้น *<*
ณ คฤหาสหลานเจิน
ประตูหน้าบ้านเปิดออกพร้อมกับขบวนรถของจินค่อยๆแล่นเข้าบ้านแสนหรู
"โหววววววววววววว ว้าววววววว สวยยยยยย งามมมมม ใหญ่มว๊ากกกกกกกก สุดย๊อดดดดด"จินตะลึงมากกับภาพตงหน้าที่เห็น *0*
เมื่อรถแล่นมาถึงประตูบ้าน เธอยิ่งตกใจไปอีกสิบเท่าเมื่อเธอก้าวลงจากรถ มีผช.ใส่สูทเป็นร้อย ผญ.แต่งตัวราวกับแม่บ้านเป็นสิบมายืนเรียงต่อแถวคำนับเธอเพื่อต้อนรับเธอกลับบ้านใหม่
"ยินดีต้อนรับครับบบบบบบบบบบบ.......ยินดีต้อนรับค่ะ คุณหนูจิน"ทุกคนร้องก้องเสียงดัง
ส่วนจินน้อยก็ได้แต่ทำหน้าเหว๋อ ['๐'] (*0*) <-๐->' ตลอดเวลา และเธอก็เหลือบไปเห็นปลายทางมีชายชราคนนึง ราวกับเจ้าของบ้านที่รอแขกกลับมาอยู่ และเมื่อเธอเดินเข้าไปใกล้ก็ได้ยินชายชราคนนั้นพูดขึ้นว่า
"ยินดีต้อนรับนะหลานรักของก๋ง"ก๋งยิ้มรับให้หลานสาวที่หายตัวไป (^_____^)
เธอรีบปฏิเสธทันที "โอ้วโนว ไม่ใช่นะค่ะคุณตาา หนูไม่มีสมบัติผู้ดีเลยสักนิด ดูนะค่ะๆหนูจะโชว์ให้ดู"
" 0.๐? "ก๋งทำหน้างง
เธอชี้หน้าก๋งแล้วพูดว่า" แหน๊ะ!!ไม่เชื่อละสิ ม๊ะ 1.2.3โกววว ...ชั้ดชะด๊า ชั้ดช้ะดี ดา อุ้ว ชัดๆชาดิดา อุ้ว ...โอวละเน้อ บัดนี้ เด้อนางเด่อ เด้อนางเด้อ เด้อๆนางเด่อ ตึ๊งตึง"จินรีบเต้นแบบจิ๊กโก๋พร้อมเซิ้งประหลาดๆให้ก๋งดูทันที
ราวกับปลากหมึกโดนความร้อนก ้ไม่ปาน
เต้นเสร็จเจ้าสัวเจินกลับชอบใจและหัวเราะเสียงดัง
"55555555555555 หลานก๋งนี่ทั้งสวยและ ฮาจังเลยนะ "ก๋งขำหลานสาวที่แสดงตลกให้ตัวเองดู บรรดาบอดี้การ์ดและแม่บ้านต่างขำเธอกันยกใหญ่เช่นกัน ทำให้จินทั้งเขินทั้งอายที่แผนของเธอไม่สำเร็จ สะงั้น!-.-
"เอาล่ะหลานรักของก๋ง ได้เวลาไปดูห้องนอนและแต่งตัวใหม่พร้อมไปทานข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากับแขกคนสำคัญของก๋งด้วย "พร้อมบอกแม่บ้าน
"เอ้า แม่บ้าน พาหลานรักของช้านไปแต่งตัวให้สมกับเป็นคุณหนูบ้านหลานเจินด้วย"ก๋งสั่งแม่บ้านประจำตัวของเธอซึ่งมีทั้งหมด10คน -0-!!
"ค่าาาา. รับทราบค่ะท่านเจ้าสัว" สิ้นเสียงแม่บ้านทั้ง10ก็พาเธอเดินไปยังห้องนอน
............ณ ห้องนอนเจ้าหญิงของคุณหนูจินนี่..............
"โหวววววววว. *0* นี่มันห้องนอนหรอเนี่ย ใหญ่กว่าบ้านที่ช้านอยู่ตั้งหลายเท่าแหนะ" จินตะลึงกับห้องนอน
และสาวแม่บ้านกะเข้ามารายงานตัวกับเธอ
"พวกเราจะมารับใช้คุณหนูค่ะ 5คนใช้สำหรับดูแลเสื้อผ้าของคุณหนูโดยตรง 2คนจะดูแลเรื่องอาบน้ำและแต่งตัวค่ะ1คนจะเป็นคนติดตามพิเศษ และ2คนสุดท้ายจะดูแลเรื่องอาหารการกินของคุณหนูค่ะ" คนใช้อธิบาย
"หาาาาา? เยอะขนาดนี้เลยหรอเนี่ย อาบน้ำก็ต้องมีคนอาบให้หรอ โอ้ยจะเป็นลม" จินเหนื่อยใจ
"มาค่ะ เริ่มจากชุดวันนี้ที่คุณหนูจะต้องใส่ไปรับประทานอาหารกับท่านเจ้าสัวค่ะ"คนใช้รายงาน
"ห้ะ? แค่กินข้าวต้องมีชุดพิธีด้วยหรอเนี่ย"จินยิ่งหนักใจ "ตายๆๆ "
...........ครืดดดดดดดดดดดดดดดดดด........
เสียงราวตากผ้า3ราวที่เต็มไปด้วยเสื้อผ้าสวยๆเน็มไปหมด ราว300ชุด มาจอดอยู่ที่ตรงหน้าเธอ
"ห้ะ !อย่าบอกนะว่าทั้งหมดนี่คือชุดของช้าน"จินถามแม่บ้าน
"ใช่ค่ะ (^__^)ท่านเจ้าสัวได้สั่งชุดทั้งหมดนี้มาจากร้านโมเดลลิ่งชื่อดังของประเทศมาเพื่อคุณหนูโดยเฉพาะ และวันนี้คุณหนุจะต้องสวมชุดที่เหมาะสมที่สุดเพื่อไปรับประทานอาหารกับคุณๆค่ะ"แม่บ้านรายงาน
"คุณๆ? มีใครอีกนอกจากก๋งปลอมๆของช้าเนี่ยยยย" จินนถาม
"ท่านเจ้าสัวและลูกชาย และเพื่อนๆหรือหุ้นส่วนของท่านค่ะ"แม่บ้านบอก
"เห๊อะ. จะอะไรกันนักกันหนานะ กะอีแค่กินข้าว ต้องมีอะไรใหญ่โตขนาดนี้ด้วย ช้านละอยากกลับบ้านจริงๆนะเนี่ย" จินเริ่มเบื่อคฤหาสนี้สะแล้ว
....... หน้าห้องจินนี่ ...
"คุณหนูแต่งตัวเสร็จรึยัง" เสียงชายนนึงถามแม่บ้าน
"อ่อ เสร็จเรียบร้อยแล้วค่ะคุณชาย จะให้ไปตามเลยมั้ยค่ะ"แม่บ้านกล่าว
"อ่ออืม บอกเธอด้วยว่าช้านรออยู่หน้าประตู"ชายคนนั้นกล่าว
"สักครู่นะค่ะ"
ณ ห้องแต่งตัวของจินนี่
"อะไรน๊ะ! ช้านต้องไปพร้อมกับคุณชาย?"จินงง
"ใช่ค่ะ ตอนนี้คุณชายรอคุณหนูอยู่ด้านนอกละค่ะ" แม่บ้านเอ่ย
"?????????????????" ใครกัน
เออออออออออออออ นั่นสิ......คุณชายคือใครกันนะและทำไมต้องมารอจินถึงหน้าห้องเลยล่ะ แก่รึป่าว รึหนุ่มหน้าตาดีเพอเฟ็ค เรื่องราวจะเป็นไงต้องติดตามกันนะค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ