Take me to your heart ( NC 18+ )

8.3

เขียนโดย Pang_JB

วันที่ 30 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 22.26 น.

  13 chapter
  42 วิจารณ์
  21.36K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 30 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 23.04 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) Take me to your heart ผู้มาเยือน 15%

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

1

ผู้มาเยือน (15%)

 

ผมชื่อจิรายุ  ส่วนทำไมคุณถึงต้องไปกับผมนั้น

เพราะคุณต้องไปขัดดอกให้พ่อของคุณ

แทนการใช้หนี้ที่เขาติดกับกาสิโนของผมไงละ

      

 

        ราณีวางโทรศัพย์เคลื่อนที่ลงบนโต๊ะเล็กๆข้างเตียงแล้วคว้าปฏิทินตั้งโต๊ะมาเปิดพลิกดูเวลาล่วงหน้าถึงสองเดือน

         หญิงสาวจรดปลายปากกาสีแดงวงกลมล้อมรอบวันที่เธอได้ตกลงกับต้องรักเพื่อนสนิททว่าเธอจะไปเป็นวิทยากรพิเศษ  บรรยายให้นักศึกษาการตลาดชั้นปีที่สี่ของมหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดังที่ฝ่ายนั้นทำการสอนอยู่ฟังสัปดาห์ละหนึ่งวันติดต่อกันเป็นระยะทั้งสิ้นสามสัปดาห์

             ในตอนแรกหญิงสาวไม่ยอมรับทำงานชิ้นนี้เพราะค่อนข้างกระดากที่เธอมีวุฒิการศึกษาเพียงแค่ระดับชั้นปริญญาตรี  และมีหน้าที่การงานเป็นเพียงแค่พนักงานขายตรงของบริษัทยากับอาหารเสริมอย่างหนึ่งเท่านั้น

                หากต้องรักยืนกรานที่จะให้เธอทำงานชิ้นนี้เพราะต้องการให้คนที่มีประสบการณ์ตรงมาสอนเหล่านักศึกษาในรายวิชาที่เธต้องดูแล

                เมื่อทนเสียงเพื่อนรักอ้อนวอนไม่ไหว  ราณีก็จำเป็นต้องยอมรับคำกับเพื่อนสนิทในที่สุด  แล้วก็พบว่าเธอตัดสินใจไม่ผิดเพราะช่วงนี้เศรษฐกิจค่อนข้างฝืดเคือง   เลยทำให้ลูกค้าของเธอพานหายไปด้วย

                   หญิงสาวคิดอย่างคนมองโลกในแง่ดี  ก่อนจะเอื้อมมือไปดดับไฟดวงเล็กข้างหัวเตียงพร้อมเตรียมตัวเข้านอน  แต่แล้วเธอก็ต้องสะดุ้งตัวเมือได้ยินเสียงกดออดรัวไม่ยั้งตามด้วยเสียงเขย่าประตูรั่วเหล็กโครมครามดังสนั่นทำให้ราณีผุดตัวลุกขึ้นมองไปที่หน้าต่างอย่างแปลกใจแถมไม่พอใจ  หากสาดที่ต่อเติมใต้หน้าต่างทำให้เธอมองไปที่ประตูรั่วไม่ถนัด

" ใครกันนะ  มาโวยวายเอาตอนนี้  เดี่ยวก็ได้เจอแก้วหรือขวดลอยมาบ้างหรอก

                      หญิงสาวบ่นพึมพำขณะเปิดประตูห้องนอนวิ่งลงบันไดไปที่ชั้นล่างของบ้านทาวน์เอาส์  ที่อาศัยอยู่อย่างรวดเร็วเพื่อแหวกผ้าม่านมองต้นเหตุเสียงดังกลางตึกระหว่าง   แล้วเธอก็ต้องอ้าปากค้างด้วยความคาดไม่ถึงเมื่อได้ยินเสียงบุรุษวัยห้าสิบปีกว่าที่ยืนอยู่  หน้าบ้านตะโกนดังขึ้นอีกรอบ

"เบล...เบล..เปิดประตูหน่อย  นี่พ่อเอง..เบลนอนหรือยังลูก"

                      ราณีเหลียวมองที่ชั้นสองของตัวตึกที่อาศัยอยู่ด้วยความงุนงง  เพราะเมื่อตอนหัวค่ำเธอยังบอกราตรีสวัสดิ์กับอีกฝ่ายอยู่เลย

พ่อของเธออกไปไหน?

ไปทำไหม?

                        เพียงแค่คิตัวหญิงสาวก็ชาวาบเพราะสังหรณ์ไม่ดีเสียแล้ว  หากราณีไม่มีเวลาใคร่ครวญนานกว่านั้นเพราะเจ้าของทาวน์เฮาส์ห้องข้างๆ กำลังทุบผนังแรงๆและตะโกนขู่ออกมา

"หนวกหูโว๊ย  ทำอะไรกันวะ  คนจะหลับจะนอน  แม่งเดียวกูก็แจ้งความซะเลยนี่"

                       ราณพ่นลมหายใจยาวอย่างไม่สบายใจขณะเอื้อมมือสั่นระริกเปิดกลอนประตูออกไหาบิดาแต่หญิงสาวก็พบว่า  นายธนา แคมเปน(ชื่อนี้เป็นชื่อที่สมมุติขึ้น X) บิดาของเธอไม่ได้กลับมายังทาวน์เฮาส์หลังน้อยนี้เพียงคนเดียว

                          ด้านหลังของเขามีรถสีดำคันยาวจอดอยู่และมีชายฉกรรจ์ร่างสูงใหญ่ยืนคุมเชิงอยู่ด้วยถึงสองคน

                     หญิงสาวถอยหลังไปโดยสัญชาตญาณเมื่อเห็นประตูรถด้านหลังเปิดออก

 

 

ใครกันนะที่เปิดประตูรถคันสีดำออกมา  ติดตามได้ในตอนต่อไปเร็วๆนี้นะค่ะวันนี้เอาไป 15% ก่อนนะวันหลังจะมาต่อให้นะ  ฝากค้อมเม้นกันด้วยนะคะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา