ตุกหลุมรัก เธอแล้วไง ยัยตัวแสบ

บ้านของป๊อปปี้

โฟร์:แม่เจ้าป๊อปหายไปไหนคะ

โฟร์ลูกสาวคนโต ถามขึ้นเมื่อไม่เจอน้องชายอยู่ในบ้าน

แม่:เห็นบอกว่าไปรับเพื่อน แต่เอะ โทโมะ เขื่อน จองเบ เคนตะ ก็อยู่นี่แล้วนิ แล้วจะไปรับใคร

โฟร์:แม่หรือว่าป๊อปจะไปรับแฟนคะ

แม่:ต๊ายย จริงหรอลูก นี่เจ้าป๊อปมีแฟนแล้วหรอ แม่กะว่าจะแนะนำ ลูแสาวของเพื่อนแม่ให้รู้จักหน่อย เสียดายน่าดู เด็กคนนี้นะ น่ารัก เรียนเก่ง เป็นเด็กดีอีกด้วย พึ่งจะย้ายมาที่นี่ได้สักพักแล้วล่ะ

โฟร์:ใครหรอคะแม่ โฟร์รู้จักมั้ยคะ

โฟร์ถามอย่างตื่นเต้น

แม่:หนูฟาง ไงลูก เด็กที่เคยมาบ้านเรา19 ปีได้แล้วล่ะ แต่ตอนนี้อายุจะประมาณเท่าตาป๊อปพอดีเลย 

โฟร์:อ้อ หนูจำได้แล้วล่ะค่ะ 

เขื่อน:สวัสดีครับ คุณแม่ พี่โฟร์ 

คุณแม่:สวัสดีจ๊ะ กินไรมารึยังลูก ไปหารัยกินก่อนก็ได้นะ วันนี้ ไม่อั้นเลยจร๊

โฟร์:แม้ เขื่อนโตเป็นหนุ่มแล้วนะเรานิ 

โฟร์ทักเขื่อนหลังจากที่ไม่ได้เจอกันตั้งนาน

เขื่อน:แม้ พี่โฟร์ก็เหมื่อนกันแหละ ทั้งสาว ทั้งสวย ทั้งน่ารัก เลยนร๊คร๊าฟ

โฟร์:ปากหวานนะเรานิ

เฟย์/พิม/ขนมจีน/แก้ว:สวัสดีค่ะ คุณน้า

แม่:สวัสดีจร๊ เพื่อนเจ้าป๊อปกันหรอลูก

สาวๆ:ค่ะ

แม่:ทานข้าวมารึยังจ๊ะ หนู อยากได้อะไรเพิ่มบอก แม่บ้านนร๊จร๊ ไม่ต้องเกรงใจ

เฟย์:ไม่เป็นค่ะ คุณน้า พวกเราทานมาแล้วค่ะ

แม่:จร๊ๆ งั้นตามสบายนะลูก แม่ขอตัวล่ะจ๊ะ เด๊วไปต้อนรับแขกด้านนอกสะหน่อย

สาวๆหนุ่ม:ค่ะ/ครับ

เคนตะ:ทำไมไอ้ป๊อปกับฟางยังไม่มาเนี่ย งานจะเริ่มแล้วนะ

เฟย์:งั้นเดี๋ยวเฟย์โทรตามล่ะกันค่ะ

 ขณะที่เฟย์กำลังกดโทรศัพท์หาฟาง ฟงากับป๊อปปี้ก็เดินเข้ามาพอดี

โทโมะ:กว่าจะมาได้นะ พวกเรามารอตั้งนานแล้วนะเนี่ย

ฟาง:ก็ป๊อปอ่ะดิ ชัดช้าอยู่ได้

ป๊อปปี้:ก็งานบ้านฉันสักทีก็ขอหล่อๆไว้ก่อนอ่ะดิ

เขื่อน:จร๊ พ่อคนหล่อ จะหล่อลากไปไหนฟะ ไอ้นี่ ไปเถอะ งานจะเริ่มแล้ว

ฟาง:เฟย์ เฟย์เจอแม่ยังอ่ะ แม่ก็มานะ

เฟย์:จริงหรอ ทำไมเฟย์ไม่เห็นเลย สงสัยจะอยู่แถวๆนั้นล่ะมั้งนะ

ฟาง:อืม

  ภายในงาน

พิธีกร:สวัสดีค่ะ

แปะๆๆๆๆๆๆ

เสียงตรบมือดังขึ้นทุกคนก็หันไปสนใจสาวสวยหนุ่มหล่อที่ยืนถือไมค์บันเวทีกลางแสงสี สวยงาม

พิธีกร:วันนี้นะคะเป็นงานวันดี ของลูกสาวและลูกชาย ของบ้านจิระคุณนะคะ

พิธีกร:ครับเป็นน่าที่ยินดีเอามากๆเลย ลูกสาวคนโตก็เรียนจบ ปริญญาตรี ที่ต่างประเทศ ส่วนวันนี้ คุณท่าก็อยากจะให้ลูกๆนั้นได้มีคู่หมั้นคู่ครองด้วยกันนะครับ

ทุกคน:เอ๋ :ซุ๊บซิบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ทุกคนในงานต่างซุบซิบกัน ต่างคนต่างอยากรุ้สิ่งที่พิธีกรได้พูดขึ้น

เขื่อน:เฮ้ย ป๊อป ไหนแม่นายไม่บอกใครเราได้รู้เลย

พิธีกร:เชิญคุณแม่ มาพูดคุยกับเราก่อนดีกว่านะคะ

แปะๆๆๆๆ >แน่ใจหรอว่าเสีงตรลมืออ่ะ< นักเขียนคิดในใจ

แม่:ค่ะ ดิฉันก็อยากจะแนะนำคนๆหนึ่งให้รู้จักนะ เธอเป็นเพื่อนสนิทของดิฉันเองค่ะ เราเป็นเพื่อนตั้งแต่เราอยู่อนุบาลเลย เราสองคนสนิทกันมา วันนี้ดิฉันดีใจอีกครั้งที่ได้เจอเพื่อนรักที่แยกย้ายกันไป 20 ปี วันนี้ฟ้าได้ลิขิตให้เราได้มาเจอกันอีกครั้งค่ะ เชิญเพื่อนคนนี้ ขึ้นมาเลยนะคะและก็ลูกๆของเธอด้วยนะคะ

 แปะๆๆๆๆๆ เสียงตรบมือดังขึ้น พอเป็นพิธี 

0_0 0_0 สายตาของสองสาว 

เฟย์:พี่ฟาง นั้นๆๆ 

ฟาง/เฟย์:คุณแม่ นิคะ

พิม:ฟาง นั้นคุณน้านิ 

ขนมจีน:ใช่ๆๆ ไปสิ เค้าเชิญพวกเธอขึ้นไปบนเวทีอ่ะ

ว่าแล้ว สองสาวก็เดินไปด้านหลัง เพื่อขึ้นไปบนเวทีนั้นอย่างเร็ว

เขื่อน:เฮ้ย แก้ว เฟย์กับฟางไปไหนอ่ะ

แก้ว:ก็รอดูก็แล้วกัน

 ด้านบนเวที

โฟร์:คุณแม่คะ เด็กคนนั้น น่าตาคุ้นๆนะคะ 

แม่:ใช่คนที่เจ้าป๊อปไปรับมาใช่ไหม

โฟร์:ใช่แล้วค่ะคุณแม่ เธอสองคนเป็นลูกสาวของคุณ น้า หรอคะ

แม่:น่าจะใช่นะ ป๊อป มานี่สิลูก

ป๊อปปี้:ครับ แม่

ป๊อปปี้เดินมานั่งลงข้างๆคุณแม่ของเค้า แต่แล้วเค้าก็ตกใจใหญ่ เมื่อเห็นสาวสวยน่ารัก คนที่เค้าแอบชอบ ตอนนี้เธอนั่งอยู่ข้างๆของน้า เค้า

ป๊อปปี้/ฟาง:ฟาง/ป๊อปปี้

สองคนต่างตกใจเช่นกัน

แม่:ไม่ต้องตกใจหรอกคุณลูกขา 

ฟาง:คุณแม่ตะ นี่มันอะไรกันคะ ที่แม่บอกว่าแม่มีงาน งานนั้นคืองานที่นี้เองหรอคะ

แม่ฟาง:ใช่ค่ะ ลูก ว่าแต่ลูกรู้จักกับป๊อปหรอ

ฟาง:ค่ะ เป็นเพื่อนอยู่ห้องเดียวกันค่ะ 

แม่ฟาง:หรอ บางทีอาจจะเป็นมากกว่าเพื่อนก็ได้นะ

ฟาง:ว่าไงนะคะแม่

ฟางถามอย่างงงๆแต่แม่เธอกลับทำเฉยเหมือนไม่รู้อะไร

โปรดติดตามตอนต่อไปนะคะ จะมาอัฟฟฟฟต่อ