ยังรักกันอยู่ไหม...
เขียนโดย 
mintmathuros
วันที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 13.15 น.
แก้ไขเมื่อ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2557 10.51 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
10) ตอนที่ 10 แต่งงานกันน่ะ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"รักเขาทำไมไม่เข้าไปหาเขาละเขื่อน " จินนี่ เพื่อนสาวขอายหนุ่มพูด กับเขา
" ใครบอกว่าฉันรัก ก็แค่สงสารเท่านั้นละ ไร้สาระน่ะเราน่ะ " เขื่อนหันกลับมาพูดกับจินนี่ จินนี่ส่ายหน้าให้กับความปากแข็งของเพื่อนชาย
" เออไม่รักเลยเนาะ !! อุ้ยต๊ายย นั่นเทพบุตรที่ไหนเนี่ยย " จินตอบกลับเพื่อนชายอย่างหมันไส้ ก่อนจะหันไปเห็น เฟย์ที่ยืนคุยกับใครบางคนอยู่
" อุ้ย!! ขอโทษคะ " เฟย์เช็ดน้ำตาเสร็จ ก็กำลังจะหันกลับเพื่อจะเดินกลับห้องแต่ก็ต้องเดินไปชนกับใครบงคนเข้า
" ไม่เป็นไรครับ เพราะผมก็ตั้งใจ " คำพูดของชายคนนั้นเรียกความสนใจจนทำให้เฟย์ต้องเงยหน้ามองอีกฝ่ายอย่างมิได้
" คุณกาย!! " เฟย์เอ่ยชื่อของร่างสูงตรงห้าเบาๆๆ ชายหนุ่มรูปร่างสูงน่าค้นหา เขาเป็นหนุ่มนักกฏหมายที่หาตัวจับได้ยาก เพราะเขานั้นทั้งเก่ง ทั้งรวย และชาติตระกูลก็ใช่ย่อย คงเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก กาย คนนี้นั่นเอง
" ผมได้ข่าวจากคุณน้านะว่าเฟย์ไม่สบายเลยจะมาเยี่ยมสักหน่อย แต่แอบเห็นคนไข้หนีออกมาเดินเล่นสะก่อน " กายพูดยิ้มๆๆ เฟย์ยิ้มบางๆๆให้เขาก่อนจะหันกลับไปท่่เดิม เขื่อนแลจินนี่ยืนมองทั้งสองคนอยู่ห่างๆๆ
" ดีขึ้นหรือยังครับ " กายถามสาวคนรัก ใช่ เขารักเธอ แต่เธอก็ไม่เคยที่จะรักเขา ถึงแม้ว่าผู้ใหญ่ของทั้งสองฝ่ายจะเห็นด้วยแค่ไหน แต่ในเมื่อเจ้าสาวของเขาไม่รักเขาเขาก็ไม่อยากบังคับ
" คะ ขอบคุณนะคะที่มาเยี่ยม " เฟย์หันไปตอบแล้วยิ้ม ใให้ กายยิ้มรับอยยิ้มของคนที่เขารัก
" เรื่องของคุณกับภัทรดนัย ผมรู้แล้วนะ " กายพูดนิ่งๆๆ เฟย์ก็นิ่งเช่นกัน
" คะ " เฟย์ตอบกลับมาสั้นๆๆ กายรู้ทันทีว่าร่างบางคงยังไม่พร้อมที่จะพูดถึงเรื่องนี้ ก็เดินไปอยู่ข้างๆๆ ก่อนจะทำเนียนกุมมือหญิงสาวเอาไว้ เฟย์ตกใจเล็กน้อยก่อจะมองที่มือของตัวเองและเงยหน้ามามองกายที่ยืนมองออกไปทางด้านหน้า
" บางทีอะไรที่มันหนักก็ปล่อยมันออกมาสะนะครับ ผมอยู่ข้างคุณเสมอน่ะ " กายพูดจบก็หันมายิ้มให้เฟย์ เฟย์ที่กำลังอ่อนแอเมื่อได้รับคำปลอบโยนที่อบอุ่น ก็น้ำตาไหล ทำไมเรื่องนี้มันจะออกไปให้พ้นๆๆเธอสักที
" ขอบคุณนะ ... พี่กาย " เฟย์พูดก่อนที่ทั้งสองจะหันมาสบตากัน กายยิ้มบางๆให้กับเฟย์ก่อนจะดึงร่างบางให้มาอยู่ในอ้อมกอดของตัวเอง เฟย์กอดตอบกกายแล้วร้องไห้อย่าไงม่อาย
" พี่อยู่ข้าวเราเสมอน่ะเฟย์ " กายลูบผมคนตัวเล็กอย่างรักใคร เฟย์กอดชายหนุ่มแน่น อย่างหาที่พึ่ง ตอนนี้เธออ่อนล้าเกินไปที่จะยืนด้วยตัวคนเดียว
" เป็นไงละ สมน้ำหน้า " จินนี่พูดอกมาเมือเห้นอาการของเพื่อนชายที่ยืนมองคนรัก กอดกับผู้ชายอื่น แล้วกำมือแน่นก็พูดอย่างะใจ 'ทำเป็นคนดีไอ้เพื่อนบ้าเอ้ย!!'
" อะไรของมันเนี่ยย " จินี่พูดอย่างหงุดหงิดเมื่ออยู่ดีดเขื่อนก็เดินออกไปโดยที่เดินชนใหล่ของเธออย่างจังจนเธอแทบเซ ก่อนที่เธอจะหันไปยิ้มให้กับเฟย์และกายแล้วเดินตามเพื่อนชายออกไป
" ฟาง ป๊อปว่าบางทีมันอาจจะถึงเวลาแล้ก็ได้น่ะ " อยู่ดีด ป๊อปปี้ก็พูดกับฟาง ฟางหันมามองป๊อปปี้อย่าสงสัย
" อะไรอ่ะป๊อป " ฟางถามอย่างสงสัย
" ^^ ช่วยป๊อปหยิบของด้านหลังให้หน่อยสิครับ มันเป็นกล่องใส่ของน่ะ " ฟางทำหน้า งง ก่อนจะเอื้อมไปหยิบกล่อเล็กๆๆ ออกมาให้ป๊อปปี้
" ถือว่ารับแล้วน่ะ " ป๊อปปี้ยิ้มระรื่น ก่อนจะพูดกับฟาง ฟาง งง
" อะไรอ่ะป๊อป รักอะไร แล้วนี่กล่องของใครกัน " ฟางถามอย่างสงสัยก่อนจะเปิดกล่องดู เป็นแหวนเพรช ที่ไม่ใหญ่มกมันดูพอดีไม่มากจนเกินไป ซึ่งสำหับเธอ มันสวยมากเลย
" ปะ ป๊อปนี่ ... " ฟางหันไปมองหน้าป๊อปปี้ที่ขับรถอยู่ก็ถามเสียงสั่นๆ ป๊อปปี้หันมายิ้มให้ร่างบางก่อนจะพุด
" ชอบไหม ป๊อปออกแบบเองเลยน่ะ อ๋อแล้วถ้าจะดีมาก ก็... ใส่นิ้วนางน่ะ เพราะมันจะต้องอยู่กับฟางตลอดไป " ป๊อปปี้พุดยิ่งทำให้ฟาง งง เข้าไปมากกว่าเดิม 'อีตาบ้ามขอแต่งงาในรถเนี่ยนะ'
" ป๊อป นี่ป๊อปจะบอกอะไรกับฟางกันแน่ " ฟางพูด ป๊อปปี้ขำ
" ก็... แหวนแต่งงานไงละครับคุณภรรยา " ป๊อปปี้หันมาตอบฟางทะเล้น ก่อจะหันไปขับรถต่อ
" ใครบอกจะแต่ง " ฟางพูด ป๊อปปี้ขำ ก่อนจะหันมามองหน้าร่างบางที่ตอนนี้ขึ้นสีจัด นี่ถ้าไเขาไม่ได้ขับรถอยู่ ป่านนี้เขาคงจับเธอมาจูบ มาหอมสะให้เข็ด
" ก็ถ้าไม่แต่ง ก็ตายไปด้วยกันเลยไง เอาป้ะละ " ป๊อปปี้พูดแหย่ร่างบาง ฟางฟาดแขนป๊อปปี้ไปทีหนึ่งจนร่างสูงร้อง
" สมน้ำหน้าคิดอะไรพิเรน แล้วเนี่ย!! เรื่องอื่นอ่ะชำนาญเชียวแต่เรื่องนี้กลับ ฮึ่ย! ป๊อปน่ะป๊อปใครเข้ามาขอแต่งงานตอนขับรถกันเนี่ย "ฟางพูดเขินๆๆ ก่อนที่ป๊อปี้จะขำมากกว่าเดิม
" ก็... กลัวเจ้าสาวเขินจนเอาแต่เดินหนีนี่นา ตกลงแต่งไม่แต่งครับผม หือ?? " ป๊อปปี้ถามอีกครั้ง
" สัญญากับฟางได้ไหมป๊อปว่า... จะไม่ทำให้ฟางเสียใจ " ฟางพูดอย่างเศร้าสร้อย เธอกลัวว่าเขาจะกลับไปเป็นเหมือนเดิม เธอกลัวจะเจ็บอกีครั้ง
เอี๊ยดดดดดดดดดด
" ฟางฟังป๊อปน่ะ ผู้ชายคนนี้ไม่ใช่คนดี แต่ก็รักผู้หญิงคนนี้มาก มากจนยอมทำุกอย่างเพื่อให้เธอมีความสุข ให้โอกาศผู้ชายคนนี้ดูแลผู้หญิงคนนี้ไปตลอดชีวิตน่ะครับ " ฟางยิ้ม ก่อนจะพยักหน้ช้าๆๆ ป๊อปปี้ยิ้มอย่างดีใจก่อนจะหยิบแหวนจากร่างบางมาสใมที่มือของฟางอย่างรักใคร่ก่อนจะจุมพิตที่มือ
"อื้อออ... " เสียงครางในลำคอ เป็นสัญญาณเตือนว่าเจ้าของเสียงกำลังจะหมดอากาศหายใจ ก็คนร่างบางสูงเล่นตักตวงความหวานจากเธอ จนเธอไม่มีแรงง ป๊อปปี้ละออกจากร่างบาง อย่างอ้อยอิ่ง ก็เล่นวาน สะขนาดนี้จะไม่ให้รักได้ยังไงกัน
" มองอะไรเล่า ไปได้แล้วเดี๋ยวยัยเฟย์ยัยแก้วก็บ่นฟางพอดี " ฟางเขินจนทำอะไรไม่ถูดเพราะป๊อปปี้เอาแต่มองเธอด้วยสายตาเจ้าเหล่ จนเธอต้องรีบตัดบท ป๊อปปี้หัวเราะเบสๆๆก่อนจะแอบหอมแก้มร่างบางแล้วขับรถต่อ
" อะไรน่ะแต่งงาน!!! "
คิดไม่ออก เอาไปแค่นี้ก่อนน่ะ Bye อย่าลืมเเม้นน่ะ เราชอบเม้นน
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
