จำเลยร้าย.. จำเลยรัก

"ปล่อยน่ะป๊อบ นายไม่มีสิทธิทำกับฉันอย่างนี้" 

"ทำไมแค่ผัวสัมผัสนิดสัมผัสหน่อยทำเป็นดีดดิ้น ฉันสู้ไอ้ชู้รักของเธอไม่ได้หรือไง หรือว่าลืมสัมผัสฉันไปแล้ว"

เพี้ยะ

 มือบางของฟางฟาดลงที่ใบหน้าของป๊อบปี้ น้ำตาที่ไม่รู้มาจากไหนไหลอาบลงที่แก้มทั้งสองข้างของเธอนี้หรือ

คนที่เธอไว้ใจ นี้หรือคนที่เธอรัก ทำไมเขาถึงทำกับเธอได้ถึงเพียงนี้

ไม่นานป๊อบปี้ก็โยนร่างบางของฟางลงบนเตียง โดยที่แววตาของเขาเต็มไปด้วยความน่ากลัว โดยที่เธอไม่เคย

เห็นมาก่อน

แควกกกก

"กรี๊ดดดดด ไม่นะ ป๊อบ อืมม" เสียงของฟางขาดหายไปเมื่อถูกป๊อบปี้จูบ เรียวลิ้นของเขาได้สอดแทรกเข้า

ไปในโพรงปากของฟาง โดยใช้มือที่ว่างปลดเสื้อผ้าที่เหลือของหญิงสาวและตนเอง ก่อนที่จะรวบมือของหญิง

สาวที่พยายามขัดขืนไว้

ชายหนุ่มถอนริมฝีปากจากร่างบางอย่างอ้อยอิ่ง ก่อนปลายจมูกโด่งและริมฝีปากของเขาจะซุกไซร้ไปที่ต้น

คอหอมฝากรอยแดงเป็นทางยาวไปจนถึงทรวงอกอวบ ก่อนที่จะหยอกเหย้าเม็ดบัวที่ต้องตาต้องใจ

"จะกัดปากอยู่ทำไมร้องออกมาเลยสิ" ป๊อบปี้พูดขณะยังซุกไซร้อยู่กับหน้าอกอวบอยู่

"เรื่องอะไรไม่มีทางหรอก"ฟางตอบกลับเรื่องอะไรเธอถึงจะต้องส่งเสียงอย่างนั้นยิ่งคิดก็ยิ่งอาย

"หึ จะทนได้ซักกี่น้ำ"

ป๊อบปี้พูดกระซิบข้างหู ก่อนที่มือจะเริ่มลูบไล้ไปที่ท้อง ก่อนที่จะเกี่ยวเอาชั้นในตัวน้อยออกมากองไว้ที่เท้า

โดยที่มือพยายามแยกเรียวขาสวยโดยที่ฟางพยายามจะขัดขืน

ชายหนุ่มเบี่ยงเบนความสนใจด้วยการประกบจูบร่างบางอีกคร้ง จนในที่สุดป๊อบปี้ก็สามารถแยกเรียวขาของ

ฟางได้สำเร็จ

"อื้อออออ" เสียงเซ็กซี่ติดแหบของฟางครางออกมา เมื่อชายหนุ่มสอดนิ้วเข้าไปสำรวจร่างกายของหญิง

สาว เมื่อร่างกายของเธอเริ่มปรับตัวได้ ก่อนที่จะชักนิ้วออก ฟางรู้สึกมึนงงกับการกระทำของป๊อบปี้

เมื่อเริ่มได้สติก็พยายามจะถอยหนี

"อย่า อื้ออ" เสียงของฟางเริ่มขาดหายไปอีกครั้ง เมื่อชายหนุ่มสอดลิ้นเข้าหาความหวานก่อนที่จะปล่อยมือ

ที่รวบหญิงสาวเอาไว้ แล้วแทรกกายเข้ามาในร่างกายของเธอ

"อื้อออ ป๊อบฉันเจ็บเอาออกไป"

"อดทนอีกนิดหนึ่งน่ะ" ป๊อบได้แต่ปลอบฟาง จากนั้นก็เริ่มขยับกายเข้าออกอย่างเนินนาน ก่อนจะหยุดแช่

นิ่งในตัวหญิงสาว

"ป๊อบปี้"

"หืม มีอะไรครับที่รัก" ชายหนุ่มจ้องหน้าร่างบางที่ตอนนี้มองเขาด้วยแววตาหวานฉ่ำ

"บอกมาสิว่าเธอต้องการอะไร"

"ฉะ...ฉัน ต้องการนาย เดี๋ยวนี้ป๊อบปี้"

ป๊อบปี้เมื่อรู้ความต้องการของหญิงสาวจึงเริ่มบรรเลงเพลงรักต่อ

"อ๊ะ อ๊า" ร่างบางลืมแล้วทุกอย่างแม้กระทั้งความตั้งใจที่จะไม่ส่งเสียงร้องให้ป๊อบปี้ได้ยิน มือเรียวจิกลงบนไหล่

กว้างเพื่อระบายความเสียวส้าน

"อะอืมม ฟาง" เสียงครางของทั้งคู่เริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ

"อื้ออออ" ทุกครั้งที่ชายหนุ่มแทรกกายเข้ามา ร่างบางก็แอ่นรับทุกครั้ง ทั้งคู่หล่อหลอมกายกันบนเตียง

ไม่รู้ว่าเมื่อไรบทเพลงรักนี้จะสิ้นสุดลง.

ฝากติดตามเรื่องนี้ด้วยน้าาา เป็นฟิคเรื่องแรก

ถ้านิยายเรื่องนี้ซ้ำก็ขออภัยด้วยน้าาาา