Prince and Devil เรื่องนี้มีนางร้ายเป็นนางเอก ! ;)

 

 

 

 

 

 

 

 

                   " ทำอะไรอยู่ ? " โทโมะเอ่ยทักแฟนที่ตอนนี้นั่งก้มหน้ากดโทรศัพท์อย่างไม่สนใจใคร 

 

 

                    "..." แก้วไม่ตอบ เพียงแต่ก้มหน้ากดโทรศัพท์ต่อไป ทำโทโมะถึงกับหงุดหงิดที่แฟนสาวเมินเขาแบบนี้

 

 

 

 

               โทโมะเดินตรงเข้ามาหาแก้ว ทำท่าจะคว้าโทรศัพท์ในมือเธอออก แต่แก้วก็ไวกว่า เธอกระชากโทรศัพท์กลับมาได้ก่อนจะมองหน้าโทโมะอย่างไม่ชอบใจ 

 

 

              แต่ก็ใช่ว่าโทโมะจะไม่เห็น.. เขาตาไวพอที่จะเห็นว่าเธอคุยไลน์กับผู้ชาย !

 

 

 

              " คุยกับใคร ? "

 

 

 

              " มันเรื่องของแก้ว " 

 

 

 

            " ตอบผมมาดีๆ " 

 

 

 

 

             " แก้วว่าคุณไม่อยากรู้หรอก เมื่อเย็นนี้น่ะ.. กินตับอร่อยมั้ย  ? " แก้วถามเย้ยเยาะ

 

 

 

 

              "..." 

 

 

 

 

 

                 " เชิญคุณไปกินตับของคุณให้อร่อยเถอะค่ะ แก้วก็จะไปกินตับของแก้วบ้าง " 

 

 

 

 

                 " ตับบ้าบออะไร ! อย่ามาพูดจาแบบนี้นะ "

 

 

 

 

                " คิดว่าแก้วโง่หรือไงว่าคุณแอบนอกใจ ! เหอะ ทำไม ? พอแก้วทำบ้าง จะทำไม "

 

 

 

 

                " ยัยนั่นก็แค่ของหวาน ! แต่เธอต่างหากที่เป็นตัวจริงน่ะแก้ว " โทโมะพูดพร้อมมองเข้ามาในตาของเธอ

 

 

 

 

                 แก้วหลบสายตา.. ตอนนี้เธอกำลังทำตาม 'แผน' ที่จองเบวางไว้ เธอจะมาหวั่นไหวทำให้แผนล่มเพราะสายตาคู่นั้นไม่ได้เด็ดขาด 

 

 

                โทโมะเองก็สังเกตุได้ว่าแฟนสาวของเขามีท่าทีที่แปลกไป ไม่หลงใหลสายตาของเขาเหมือนแต่ก่อน แต่เขาเองก็เลือกที่จะเงียบไม่อยากที่จะพูดมันออกมาตอนนี้ เพราะรู้ดีว่าถ้าพูดอะไรออกมา ทุกอย่างจะยิ่งแย่ลง

 

 

 

                 " ถ้าคุณมีแก้วคนเดียวไม่ได้ .. แก้วว่าเราควรห่าง..."

 

 

 

 

                " เงียบซะจริญญา " โทโมะพูดขัดคำที่เขาไม่อยากจะได้ยิน

 

 

 

 

               'ห่าง' เหรอ ? เหอะ ! แค่เขาไม่เจอใบหน้าสวยนี่แค่ห้านาที เขาก็คิดถึงเธอจนแทบคลั่ง ! แต่นี่เธอจะมาขอห่างกับเขา ? เขาจะไม่ยิ่งทรมานหรอกเหรอ เขาไม่รู้ว่าเธอจะขอห่างเขานานเท่าไหร่ แต่ห่างก็คือห่าง ไม่ได้เจอ ไม่ได้คุย ไม่ได้เห็นหน้า ไม่ได้จูบ ไม่ได้กอด...

 

 

 

              ไม่ได้ ! เขาไม่มีความอดทนขนาดนั้น !

 

 

 

 

 

                 " ถ้าเธอพูดว่าห่างอีกครั้ง.. จุดจบของเรา ไปอยู่ที่เตียงแน่ ! " 

 

 

 

 

 

                " !! "

 

 

 

 

 

               " และอย่าให้ฉันรู้ว่าเธอริอาจมีใหม่.. "

 

 

 

 

 

               "..."

 

 

 

 

 

             " ไม่งั้น..เธอจะไม่ได้เจอผู้ชายคนอื่นนอกจากฉัน และมันคนนั้น...จะต้องพบกับจุดจบของชีวิต !! "

 

 

 

 

 

                   เห็นแก่ตัว !!!! 

 

 

 

 

 

 

                 แก้วได้แต่ก่นด่าเขาในใจ มองตามร่างสูงที่เดินแยกออกไปอย่างโมโห 

 

 

 

 

                  แต่คนอย่างจริญญา.. ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ การที่เขาห้ามเธอแบบนี้เท่ากับว่าเขากำลังท้าทายเธออยู่ และเธอเองก็ชอบความท้าทายซะด้วยสิ !

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                        แผนกำลังดำเนินไปได้ด้วยดี...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                 หึ !!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---