Fic Naruto พันธสัญญาสีดำ ความเศร้า ความรัก ภาค1

ในตอนนี้ซากุระกำลังนั่งอ่านแผนที่เมื่อจำได้จนขึ้นใจแล้ว เธอตัดสินใจที่จะซ่อนไว้ที่เดิมเพราะเธอรู้สึกว่า แผนที่นี่อาจจะเป็นประโยชน์กับเธอในภายหลังได้แน่ หลังจากนั้นเธอก็อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้งไปหาอะไรใส่ท้องเพราะนี่ก็ใกล้เที่ยงแล้ว

ฮารุยร้องทักหลานสาว"ซากุระเป็นยังไงบ้างยังเพลียอยู่รึเปล่า"

"ไม่คะ หนูสบายดี"

"วันนี้งดฝึกเถอะนะ แกอย่าหักโหมมากนะ"ป้าก็นำข้าวที่ทำให้หลานสาววางบนโต๊ะ มื้อเช้าที่กินในตอนเที่ยงของซากุระนั้นเป็นลาซานญ่า

"น่ากินจัง ขอบคุณคะป้า"

"จ้า กินเยอะๆนะยัยหนู"

ผ่านไปสามสิบนาที...

ลาซานญ่าอบสองจานก็หายเข้าไปในกระเพาะของร่างบางเล็ก ซากุระเช็ดปากก่อนจะยกนมแก้วใหญ่มาดื่มตบท้าย

"อิ่มจังเลย"

ฮารุยส่ายหน้า"กินไม่ห่วงหุ่นเลยนะ"

"ก็มันอร่อยนี่นาป้า วันนี้หนูขอกลับไปนอนที่หอนะ"

"อ้าว ทำไมล่ะ"

"พอดีหนูกะจะคิดสูตรยาตัวใหม่น่ะค่ะ"

"ได้จ้ะ ระวังตัวด้วยก็แล้วกันนะ ป้าเป็นห่วง"

"ค่า"

ทางด้านซาสึเกะ

ที่ตอนนี้ต้องพักรักษาตัวจากอาการบาดเจ็บจากการใช้เทวีสุริยาและอื่นๆอีก อุจิวะหนุ่มแสนเบื่อหน่าย ตัวเค้านั้นแทบอยากจะไปเอาตัวผู้หญิงที่เค้ามาใจจะขาด แต่สภาพร่างกายนั้นไม่อำนวยเอาเสียเลย 

"หน้าหงิกอย่างนั้นมันก็ไม่ช่วยให้เธอหายดีหรอกนะ"โทบิพูดขึ้นพลางมองมาที่อุจิวะ ซาสึเกะที่ตอนนี้มีแผลเต็มตัว"เธอควรจะรู้ตัวเองนะว่า ถ้าเกิดเธอฝืนใช้เนตรวงแหวนมากกว่านี้ตาเธอได้บอดแน่"

"ชั้นรู้ดี"แต่แค่กลัวว่าคนที่ตัวเองรักจะโดนคนอื่นแย่งไป เค้าอยากให้เรื่องทุกอย่างมันจบเสียทีอยากจะอยู่กับเธอคนนั้น หากแต่สิ่งที่พวกโคโนฮะทำกับตระกูลเค้าไว้นั้น อภัยให้ไม่ได้

"ชั้นขออยู่คนเดียวสักพัก"

"ได้"โทบิออกจากห้องไป

พอออกจากห้องพักของซาสึเกะแล้ว อุจิวะ โอบิโตะคิด...ฮารุโนะ ซากุระช่างเหมือนกับรินจริงๆ...เค้านึกถึงใบหน้าของเป้าหมายที่มีใบหน้าคล้ายกับเพื่อนร่วมทีมของเค้า ผู้หญิงที่เค้ารัก คนสำคัญของเค้า...ริน เดี๋ยวชั้นจะสร้างโลกที่เราสองคนอยู่ได้อย่างมีความสุขเองนะ รอก่อนเถอะ...

กลับมาที่ซากุระ

ในตอนนี้เธอแสร้งกลับมาที่หอพัก แล้วรอให้ค่ำเสียก่อนเพื่อที่จะเริ่มตามหาที่ซ่อนของยาทิพย์ตอนนี้เธอต้องระวังให้มากเพราะว่ามีหลายคนที่ต้องการรู้สูตรยาทิพย์ ประสิทธิภาพของมันคงจะเหลือเชื่อ ผู้คนถึงได้พยายามแย่งชิงกันอาจจะเกิดสงครามก็ได้ ในตอนนี้เธอกำลังนอน(อีกและ)อ่านหนังสืออยู่ในห้องของเธอที่หอพักของนินจาแพทย์ ไปเรื่อยๆจนกระทั่งเธอก็หลับ(อีกรอบ)

ตกกลางคืน

ซากุระปลอมตัวโดยใส่วิกผมสีดำและใส่ยูกาตะสีดำลายไผ่สีเขียว สวมหน้ากากจิ้งจอกปิดไว้ เพราะวันนี้ที่โคโนฮะจัดงานเทศการ ตวามจริงพวกเพื่อนๆก็มาชวนเธอไปแต่เธอแสร้งบอกว่าอยากจะทดลองปรุงยาสูตรใหม่และไม่ค่อยสบายเลยไม่อยากมา ในตอนนี้เธอก้ดูเหมือนคนธรรมดาทั่วไปเพราะงานนี้เธอเตรียมตัวมาดี เธอฉีดน้ำหอมดับกลิ่นตัวเองต่อให้เป็นยอดสุนัขนินจาก็ไม่มีทางรู้ว่านี่เป็นกลิ่นของเธอ เด็กสาวนำไวท์ที่เธอไปซื้อไว้ตั้งแต่ตอนกลางวันติดมือมาด้วยเผื่อมันต้องใช้ เด็กสาวมุ่งหน้าออกไปนอกหมู่บ้านตรงไปทางภูเขาทางเหนือ ในตอนนี้มีเพียงเเสงจันทร์ที่ส่องนำทางเท่านั้น 

พอเดินทางมาสักพักก็มาถึงที่หมายนั่นก็คือถ้ำที่อยู่ในภูเขาทางเหนือของโคโนฮะ มันลึกพอสมควรเพราะต้องผ่าดงไม้ที่หนาทึบ ซากุระนำไฟฉายออกมาส่องแล้วเดินเข้าไปในถ้ำโดยไม่ลังเล ภายในถ้ำนั้นมันช่างน่ากลัวเพราะมีหินรูปร่างประหลาดๆอยู่มากมาย"ทางตันเหรอ"ใช่แล้วตอนนี้เธอเดินทางมาถึงทางตัน เด็กสาวเอามือสัมผัสแผ่นหินเพื่อหาทางเปิด"มันต้องมีปุ่มเปิดสิน่า"

มือบางก็ไปสัมผัสเจอหินที่เป็นเหมือนสวิทช์ เธอไม่เจอช้าดึงแท่งหินทันที"ว้าย!"และแล้วร่างของเธอก็ร่วงลงหลุมที่ผุดขึ้นตรงเท้าของเธอ

"เหวอออออออออ"ร่างของซากุระกำลังลื่นลงไปเรื่อยๆจนกระทั่งปลายทางนั้นสิ้นสุดลง เบื้องหน้าของเธอคือเสาหินสลักลายสวยงามจนดูน่ากลัว และมีโคร่งกระดูกอันเล็ก "ดีนะที่ขวดไวท์ไม่แตก แพงซะด้วย"ซากุระก้ถอดหน้ากากและวิกออก

"ของแพงรึ"เสียงๆหนึ่งดังขึ้น

ซากุระหันทางต้นเสียงถึงกับช็อคตาโตเท่าไข่ห่าน

ไอ้ตัวที่พูดก็คือเจ้าโครงกระดูกที่ประดับอยู่บนเสานั่นเอง

เด็กสาวตั้งสติก่อนจะตอบไปตามจริง"ก็ใช่น่ะสิ อยากกินไหมล่ะ"

เจ้าโครงกระดูกเอ่ยอย่างรู้ทัน"หึหึหึ ที่เธอมาก็อยากจะรู้เรื่องสิ่งที่ ฮารุโนะ ฮารุชิซ่อนไว้ล่ะสิ ว่ามันซ่อนไว้ที่ไหน"

ซากุระหัวเราะเบาๆ"ใช่ บอกหน่อยสิแล้วจะให้ดื่มไวท์"

"ได้ๆแต่ ชั้นขอรู้ชื่อของเธอได้ไหมล่ะ"

"ฮารุโนะ ซากุระ"

เจ้าโครงกระดูกเอียงคอถามต่อ"มีสิ่งยืนยันตัวไหมล่ะ ว่าเป็นลูกของเจ้าฮารุชิน่ะ"

ซากุระได้นำคัมภีร์ที่เก็บดาบของพ่อออกมา"สิ่งนี้พอยืนยันได้ไหม"

"ไม่ นังหนูแกอาจจะนำของปลอมมาหลอกชั้นก้ได้ ถ้านั่นเป็นดาบคู่ของฮารุชิจริงต้องสามารถกลายร่างคนได้"

ซากุระไม่รอช้าชักดาบออกมาแล้วใช้ดาบเล่มนั้นกรีดเลือดจากมือของตน เมื่อดาบนั้นได้สัมผัสเลือดของเธอ ซึบารุจึงกลายร่างเป็นมนุษย์อยู่ในสภาพนั่งและมีสีหน้าเหม็นเบื่อ"เฮ้ย! แกเชื่อรึยัง บอกที่ซ่อนได้แล้ว เดี๋ยวพ่อต่อยกระดูกแตกซะ"

เจ้าโครงกระดูกรีบบอกทันที"ก็เดินทะลุเสาเข้าไปเลย ก็จะพบทางเข้ามิติที่เจ้าฮารุชิสร้างไว้"

ซึบารุโวย"ไอ้บ้า ชั้นไม่ใช่วิญญาณจะเดินทะลุเสานั่นได้ไง เฮ้ย!ยัยหนู"

ซากุระนั้นได้เดินทะลุเสาหินเข้าไปแล้ว ซึบารุจึงเดินตาม เหลือเพียงเจ้าโครงกระดูกที่โวยไล่หลัง"นี่!แล้วไวท์ของข้าล่ะ เอาไวท์มาให้ข้าก่อนนนนนนนนนนนนน"