Trick And Treat หลอกและเลี้ยง

Trick And Treat

หลอกและเลี้ยง

ตอนที่ 1 เมื่อความรักแปรเปลี่ยนเป็นความแค้น

เมื่อความรัก ความผูกผัน ของตุ๊กตาฝาแฝด ริน เลน ที่มีต่อ มิกุ เด็กสาวผู้เป็นเจ้าของได้

แปรผันไปกลายเป็นความแค้นดั่งเปลวเพลิง พวกเขาสาบานว่าจะกลับมาแก้แค้น และ พวก

เขายังคงจำสัญญาที่มิกุได้พูดไว้

     วันนี้มีงานเลี้ยงเทศกาลประจำฤดูที่มักจะจัดขึ้นเมื่อใกล้หมดฤดูในเดือนตุลาคม เรียกว่า

Halloween Day พวกเด็กๆจะแต่งตัวเป็นแม่มด ภูติ มนุษย์หมาป่า หรืออื่นๆและเดินไป

ขอขนมตามบ้านโดยตอนขอต้องพูดว่า "Trick or treat!!" เจ้าบ้านก็จะเอาขนมลูกอมมา

ให้นับว่าเป็นเรื่องสนุกสำหรับเด็กๆที่ได้เคี้ยวขนมจนแก้มตุ่ย แต่เรื่องนี้มันเริ่มขึ้นเมื่อเด็กน้อย

คนนึ่งได้เปิดกล่องของขวัญวันฮาโลวีน

"แม่มีของขวัญมาให้ ลองเปิดดูสิจ๊ะ"

เด็กน้อยวัยห้าขวบยื่นมือไปรับกล่องของขวัญ แค่เห็นก็อยากเปิดแล้ว เธอลองเขย่ากล่องที

สองทีเพื่อจะฟังเสียงว่าอะไรอยู่ข้างใน รู้สึกว่าจะเป็นตุ๊กตานะ เด็กน้อยรีบฉีกห่อกระดาษ

ออกเมื่อเธอเห็นสิ่งที่นอนอยู่ก้นกล่องก็ร้องด้วยความตื่นเต้น

"ว้าว!? ตุ๊กตาฝาแฝดน่ารักจังเลย ขอบคุณนะคะคุณแม่!"

เธอโอบตุ๊กตาฝาแฝดไว้นอ้อมแขนพร้อมกับส่งยิ้มให้คุณแม่ของเธอ

"งั้นเธอชื่อ ริน นะส่วนนายก็ชื่อ เลน นะ"

เด็กน้อยตั้งชื่อให้กับทั้งสอง ตุ๊กตาเด็กผู้หญิงผมสีเหลืองสั้นประบ่าที่ใส่กระโปงลายสก็อตชื่อ

ว่า ริน และตุ๊กตาเด็กผู้ชายที่มีผมสีเหลืองมัดไว้ข้างหลัง ใส่กางเกงลายเดียวกันชื่อว่า เลน

"ตาพวกเธอสีสวยจังเลย" มิกุใช้นิ้วที่อ่อนนุ่มแตะกระดุมสีดำอย่างอ่อนโยน

รอยยิ้มที่อ่อนโยน กอดที่อบอุ่น เสียงที่ไร้เดียงสา ความรู้สึกนั้นได้ส่งมาถึงพวกเขาแล้ว

"ว้าว! อุ่นจังเลย เนอะ! เลน" รินยิ้ม "อะ....อื้ม" เลนตอบด้วยความเขินอาย

สิ่งที่พวกเขาพูดออกมานั้นไม่มีใครได้ยินนอกจากพวกเขาแค่สองคนเท่านั้น

"ฉันรักพวกเธอมากเลยนะ" เด็กน้อยพูด "เราจะเป็นเพื่อนรักกันตลอดไป"

ทุกวันมิกุจะรีบตื่นแต่เช้าเพื่อลุกขึ้นมาเล้นกับตุ๊กตาฝาแฝด แม้ตอนทานข้าวก็ยังเอาไปนั่ง

ทานเป็นเพื่อน ก่อนนอนมิกุจะเล่านิทานให้ริน เลน ฟังถึงเรื่องที่เธอเล่าจะวนซ้ำไปซ้ำมาทุก

วัน แต่ตุ๊กตาฝาแฝดก็ไม่เคยเบื่อเลยกลับรู้สึกมีความสุขมาก ความผูกผันระหว่างเด็กน้อยกับ

ตุ๊กตากำลังเพิ่มพูนมากขี้นเรื่อยๆ จนกระทั่งผ่านไปสามปี

Trick And Treat

"เหงาจัง เมื่อไรมิกุจะมาเล่นกับพวกเรานะ" รินพูดเสียงเศร้า

"เดี๋ยวมิกุก็มาเล่นกับพวกเราแล้วล่ะ ไม่เป็นไรหรอก" เลนปลอบ

เลนรู้อยู่แล้วว่ามิกุไม่สนใจรักพวกเขาอีกแล้ว เพราะ พอมิกุเล่นกับพวกเขามาได้ปีหนึ่ง มันก็

วนมาถึงวันฮาโลวีนอีกครั้ง แล้วของขวัญของปีนั้นก็ตือ ตุ๊กตาที่กำลังนิยม มีผมสีชมพูยาว

สลวย ดวงตาที่ไม่ใช่กระดุม รอยยิ้มที่เป็นธรรมชาติมากกว่าริน เลน ตั้งแต่วันนั้นมิกุก็ไม่ได้

เล่นกับพวกเขาอีกเลย

"เอ อยู่ไหนล่ะเนี่ย" เด็กสาววัยแปดปีไว้ผมทรงทวินเทลสีเขียวอมฟ้าเดินเข้ามา

"นั้นมิกุนี่นา! มิกุพวกเราอยู่ตรงนี้" "เสียงมิกุนี่!" ตุ๊กตาฝาแฝดร้องด้วยความดีใจ แต่ไม่มี

ใครได้ยินเลย

"หรือว่าจะอยู่ใต้นี้ โห้! แค่กๆ" เธอลองก้มดูใต้เตียงเพื่อหาของบางอย่าง พอเปิดดูก็มีฝุ่น

เต็มไปหมด

"เอ๋!? อะไรน่ะ" เด็กสาวเอื้อมมือไปหยิบบางอย่างออกมาจากใต้เตียง

"ตุ๊กตาฝาแฝด? แต่ฉันไม่ได้หาพวกเธอสักหน่อย" มิกุโยนตุ๊กตาฝาแฝดออกไปโดยไม่ใยดี

"อ๊า! เจอแล้ว!" เด็กสาวเปิดผ้าห่มออกก็เจอตุ๊กตาที่ผมยาวสลวย

"มิกุ เธอไม่ได้หาพวกเรางั้นเหรอ" รินพูด

"ไม่หรอกเดี๋ยวก็มาเล่นกับพวกเราแล้ว" เลนพยายามรักษาความหวังของพี่สาวไว้

อา....ถ้าเราขยับได้ก็ดีน่ะสิ จะได้เล่นกับมิกุไง

เด็กสาวเริ่มไปหาของเล่นออกมาวาง ระหว่างที่ถือถาดอยู่เธอก็เดินไปสะดุดตุ๊กตาฝาแฝด

เข้า

"ว้าย!? อะไรล่ะเนี่ย" เธอวางถาดน้ำชาไว้บนที่นอน

"ริน เลน นี่นาแต่...." เด็กสาวมองตุ๊กตาในมือทั้งสองด้วยความตกใจ

ที่แขนของเลนมีรอยขาด รอยเย็บบางส่วนของรินขาด มีฝุ่นเลอะทั่วใบหน้า เศษปุยนุ่นหลุด

หล่นออกมา ตุ๊กตาสองตัวนี้มีสภาพไม่ต่างจากเศษผ้าชิ้นหนึ่ง แต่ถ้าซ่อมอาจจะกลับมาเล่น

ได้เหมือนเดิม ทว่า....

"หืม ฉันเก็บพวกเธอไว้ในกล่องดีกว่า" มิกุไม่สนใจ เดินไปเปิดประตูตู้เก็บของเล่นในห้อง

แล้วโยนตุ๊กตาฝาแฝดเข้าไปในกล่องใบหนี่งมันถูกปากกาเมจิกเขียนด้วยลายมือเด็กว่า

'ของเล่นที่ไม่เล่นแล้ว'

ตุบ! เสียงมิกุโยนทั้งสอง

"มิกุ ทำไมล่ะ" "ริน ไม่ต้องห่วงหรอก"

พวกเขาได้เพียงแต่มอง มิกุกับตุ๊กตาตัวนั้น ที่ประตูแง้มไว้แค่เล็กน้อย แสงที่ส่องเข้ามา

ภายในห้องเก็บของทำให้มองเห็นฝุ่นจำนวนมากลอยอยู่กลางอากาศเต็มไปหมด

ความหวังของพวกเขาจะเป็นอย่างไงบ้างนะ

ต้องทนอีกนานเท่าไรมิกุถึงจะมาเล่นกับพวกเขานะ?

Trick And Treat

หนึ่งสัปดาห์ต่อมา

"มิกุ ถ้าลูกมีของที่จะทิ้งก็เอามาให้แม่ได้เลยนะจ๊ะ!!"

"ค้------า!" เด็กสาวตอบเสียงยาน

อาทิตย์นี้แม่มิกุจะทำความสะอาดครั้งใหญ่โดย ทิ้งของที่ไม่จำเป็นออกไป

"มีอะไรที่ไม่เล่นแล้วบ้างน้า" เธอเริ่มดูของเล่นในห้อง

อืม.....ลองเปิดตู้ดูสิ เอ๊ะ!? ตุ๊กตาสองตัวนี้....

เด็กสาวหยิบทั้งสองขึ้นมาพลางปัดฝุ่นที่เกาะหนาทั่วหน้าออก 

"..........." มิกุยืนลังเลว่าจะทิ้งหรือเก็บไว้ดีนะ

"มิกุ ได้โปรดเถอะ" "ขอร้องนะ มิกุ"

"อืม....อะ" เด็กสาวตัดสินใจเดินไปที่ถุงสีดำที่ใส่ของเล่นที่ไม่เล่นไว้เต็มไปหมด จากนั้นก็

โยนใส่ถุงใบนั้นไปโดยไม่คิดที่จะหันไปมองอีกเลย ราวกับเธอไม่เคยรักตุ๊กตาสองตัวนี้มา

ก่อน

"มิกุ ทำไมล่ะ ฮือ...." รินเริ่มร้องไห้

"ริน...." เลนพยายามจะปลอบแต่ดูเหมือนน้ำตาของเขาจะออกมาก่อนซะแล้ว

"เธอโกหก!!! มิกุ! เธอโกหกพวกเรา!!!" รินตะโกนลั่น

"........" เลนได้แต่นั่งฟังเท่านั้น

"ไหนว่าเราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไปไง!!!!" รินเลิกร้องไห้แต่ทำไมน้ำตาถึงยังไหลไม่หยุด

"มิกุหลอกพวกเรา!! มิกุไม่รักพวกเราแล้วใช่ไหม!!!" ใบหน้ารินร้อนผ่าวเพราะความแค้น

น้ำตายังคงพรั่งพรูไหลออกมา

"ทำไมเธอถึงทำแบบนี้ เราเป็นเพื่อนเธอนะ!!"

"พอกันที! มิกุเธอจะต้องได้รับโทษอย่างสาสม!!!"

"เราจะกลับมาแก้แค้น!!"

"มิกุ เธอผิดสัญญากับพวกเรา!!!!"

"ฉันขอสาบาน! ว่าฉันจะกลับมาแก้แค้น!!"

ในใจตุ๊กตาฝาแฝดเต็มไปด้วยความแค้นที่แรงดั่งเปลวเพลิง

โปรดติดตามตอนต่อไป